dinsdag 30 oktober 2012

Doemscenario's

http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:XvS5jgIn2yoJ:www.integraalindiceren.info/smartsite.dws?id%3D106280+&cd=21&hl=nl&ct=clnk&gl=nl

Beste Sven,

Inzake mijn eigen kinderen, alleen met een beperking, moet ik nu voor een verlenging van de indicatie naar BJZ. De wet en regelgeving hieromtrent is veranderd. Heel fijn dus....!.
Dit betekent dat mijn hele privéleven nu bij BJZ komt te liggen (lees dossiers m.b.t de kinderen), wil ik nog hulp kunnen krijgen. De casemanager van een hulpinstantie zei ons letterlijk 'omdat jullie al zes jaar ouderbegeleiding krijgen en wij niet meer mogen indiceren'. Dit betekent dus dat BJZ het moet gaan indiceren en die gaan zich nu de vraag stellen: Zijn deze ouders wel leerbaar? Je begrijpt dat doemscenario's al snel mijn netvlies passeerden. Ook de opmerking: "BJZ gaat dan bepalen wat voor hulp jullie krijgen en van wie", deed mij toch zeker een paar meter van mijn stoel af vliegen. En ik heb ook direct duidelijk gemaakt, dat niemand bepaalt met welke hulpverleners ik samenwerk. Het is nog altijd het vrijwillige kader van BJZ. Toch was er bij mij argwaan gewekt en ben ik eens gaan surfen op het net.
 
Ik kwam hier een handboek tegen voor medewerkers van BJZ over hoe te indiceren, en welke informatie verkregen moet worden. Terwijl ik dit aan het doorlezen was, gingen mij de haren goed overeind staan, want wat blijkt? Als jij zelf komt voor hulp dan .... juist ja, word ook jij als ouder onder de loep genomen, en gaat men kijken of er sprake is van kans op kindermishandeling. .... Je zal maar iemand treffen bij BJZ waarmee het niet klikt..... ik geloof dat de ramp dan niet te overzien is.
Ik wilde je dit niet onthouden, als volger van jou blog, dus bij deze de link van dit handboek.
 
Met vriendelijke groet,
 
 
Een moeder
 
Reactie Jeugdzorg Dark horse: Dit is inderdaad geen gunstige ontwikkeling. Het zoveelste voorbeeld van het criminaliseren van de hulpvraag. Je komt om hulp voor je kind, omdat het een beperking heeft en dat is niemand zijn schuld. De kans is groot dat je juist meer zorg en toewijding hebt voor je kind en meer van je tijd, aandacht en liefde geeft aan je kind, dan ouders van wie de ontwikkeling van hun kroost allemaal wat meer vanzelf gaat. En als dank krijg je de argwanende blik en het veroordelende opvoedpraatje van de 9 tot 5-pedagogen, omdat de overheid heeft besloten dat het goed zou zijn als deze mensen zich eens met je gezin gaan bemoeien. Met kind-eigen problematiek krijg je vaak te maken met twee vooroordelen: 1 Dat je kind een beperking heeft trekt een grote wissel op het gezin en de veronderstelling is dat je je kind daardoor zou kunnen mishandelen. 2 Onbewust lijken ze te denken dat omdat het kind uit jouw genen is voortgekomen, je als ouder zelf waarschijnlijk ook wat minder begaafd bent.
 
Onze eigen kinderen zaten allebei op het MOC (speciale kleuterschool met multi-therapie aanbod) waar we met ons eerste kind naar doorverwezen werden vanuit de psycholoog van het Mentrum, waar we hem hadden laten testen. Voor ons tweede kind, moesten we ons volgens de nieuwe regels in Amsterdam, laten doorverwijzen door BJz. Het vervelende daarvan, is dat hoewel je geen 'jeugdzorg-gezin' bent in de zin van pedagogisch onbekwame ouders, je toch met hulpbehoevende mensen geassocieerd wordt. Voor ons eerste kind zaten wij als ouders iedere keer bij het multi-disciplinaire overleg van de school, en waren er maar twee partijen, ouders en school. Voor ons tweede kind moest daar opeens iemand van Jeugdzorg bij aanwezig zijn, die geen enkele inbreng had, anders dan kijken of wij als ouders wel 'goed bij onze knikker' waren en goed met de school overweg konden. Toen dat na een paar keer 'aanwezig zijn' was geconstateerd, hebben we haar nooit meer gezien.

                        Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

16 opmerkingen:

  1. Ik ben bij BJZ terecht gekomen met mijn zoon i.v.m. het aanvragen van een Rots en Water training en auti-coach. Dat kon alleen via jeugdzorg, met indicatie.....voor ik het wist waren we een probleemgezin, met een kind dat mogelijk uit huis geplaatst moest worden. IOG ingezet.(ze schrokken nogal van mijn intelligentie dus OTS durfden ze niet aan) Al met al is er voor mijn zoon nu 2 jaar later nog steeds geen adequate hulp via die weg. Inmiddels willen ze hem het liefst laten opnemen in een psychiatrische kliniek. Hij is namelijk door alle stress van de geboden "hulp" thuiszitter geworden........maar daar ga ik niet mee akkoord!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tijd om naar het buitenland te verhuizen, al is het maar tijdelijk ..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tijdelijk is geen optie, ze jagen op je totdat het kind 18 is. En als je toch gaat moet je eerst uitzoeken welke landen geen uitleveringsverdrag hebben, dat geldt niet alleen voor criminelen. Iedereen kan het land uit behalve belastingontduikers die gezocht worden.

      Gewoon stoppen met kinderen maken.
      Wat doen we onze kinderen toch aan zou je denken. Ze weten nergens iets van af. En ineens worden ze afgepakt bij geboorte of tijdens schooluren of bij het avondeten of ...

      Verwijderen
  3. Ik heb ook de ervaring dat de overheid liever tonnen aan signalerende jeugdwerkers, jeugdbeschermers en justitie in een gezin besteed, dan dat uit te geven aan een beetje deskundige hulp als een auticoach. 'Autisme bestaat niet', tenminste, 'als het kind een beetje ouder is dan merk je er niets meer van, mevrouw'. En inderdaad, opname dat heb ik tegen gehouden. Wat denk je daar nou mee te bereiken, om een kind met autisme uit zijn/haar routine te halen en daarmee de stress te verhogen? Ze hebben geen idee wat autisme voor een kind en een gezin betekent.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Is de gang ter indicatie via een jeugdpsychiater niet beter, wel met verwijsbrief van huisarts voor psych.; wees assertief, en motiveer.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Drs. N.J.M.Mul, arts31 oktober 2012 om 17:19

      Uw idee 'toegang via de jeugdpsyciater' is heel goed, dit is immers een hoog geschoold medisch specialist. Bedroevend is echter dat in de nieuwe 'Jeugdwet' de jeugdpsychater wil onderbrengen bij de jeugdzorg 'gecertificeerde instelling' (=BJZ...) dat wil dus zeggen dat in de toekomst mogelijk alleen goed en deskundig onderzoek verricht zal worden als de jeugdzorg-amateurs dit goed vinden.... Ik blijf bij mijn opvatting: eenvoudige hulp, dan in eigen netwerk of met vrijwilligers op ouder-ouder niveau, bij echte kind-gerelateerde problemen éérst goed onderzoek door een échte deskundige, dan wel via verwijzing door de huisarts (die ook al vaak buiten spel gezet wordt door BJZ...)
      Overigesn is de 'Vereniging voor kinder- en jeugdpsychiatrie hier zeer booos over....dat hun toegang verhinderd gaat worden door gewoonweg een stelletje amateurs.

      Drs. N.J.M.Mul, arts

      Verwijderen
    2. In de toekomst moet deze vorm van kwakzalverij niet meer bestaan. Kinderen vragen er niet om, en daar gaat het toch allemaal om?
      Mensen die geen hart of ziel hebben zullen kinderen nooit kunnen en willen begrijpen. Een kinderpsychiater is een geweldig persoon (hebben wij ook gehad) die zegt; het kind heeft geen problemen maar diegene die het veroorzaakt, en daarbij heeft het kind geen pilletjes nodig (verboden in Nederland) maar een duwtje in de rug. En die mensen die dat moeten doen zijn vaak geen gelijkgestemden van die kinderen die inmiddels murw getest zijn. En BJZ stopt niet bij een positieve onderzoek in het voordeel van de ouders en hun kind(eren), neen. De Instellingen of kinderpsychiatrische instellingen moeten gevuld worden, en daar moet je kinderen voor hebben.

      Dus kappen met die onzin.

      Verwijderen
  5. De gang naar een jeugdpsychiater heeft geen zin wanneer het om thuisbegeleiding gaat. Dit werd voorheen door het CIZ geindiceerd wanneer deze aanvraag door een GGZ instantie werd gedaan. En dan was je klaar.

    Nu lopen deze indicatie aanvragen via BJZ. De huidige hulpverlening werkt niet alleen aan gestelde doelen, maar ook aan wat op dat moment het probleem is. In gesprek met de GGZ medewerker van de kinderen, werd ons eigenlijk duidelijk dat BJZ er vanuit gaat dat hulp op een gegeven moment geen zin meer heeft, wanneer de hulpvraag blijft bestaan. Echter ze vergeten hierbij de ontwikkelingstadia van het kind en de bijkomende problematiek. Autisme is niet te behandelen. Jeugdzorg denkt waarschijnlijk dat dit uiteindelijk wel te genezen is. ODD is behapbaar te maken doch.. in de pubertijd kan dit ook de nodige problemen met zich mee brengen. BJZ houdt hun eigen industrie in de hand door te verwijzen naar instellingen. Daar zou het volgens hen veel beter zijn voor dit soort kinderen. Doch ga ik mijzelf dan de vraag stellen: "En is de zorg dan ineens niet duur meer? " Wanneer ouders met minimale begeleiding (1x 2uurtjes in de week praten) de zorg voor hun 3 kinderen met beperkingen handelbaar kunnen houden, wie is BJZ dan om dit te veranderen? BJZ heeft met mij in dit geval toch echt een groot probleem, want ik ben zelf pedagogisch medewerker van beroep. Echter betekend dit gegeven wel, dat ik zelf nu ga bepalen welke informatie richting BJZ gaat. Ik van ieder gesprek met de BJZ medewerker een verslag wil ontvangen, en wanneer dit niet gebeurd ik zelf een verslag zal toesturen. Ik dus tenminste 1x in de 3 maanden alle contactjournaals moet gaan opvragen, om er zeker van te zijn dat er niets achter mijn rug om gedaan wordt. Ik schriftelijk wil gaan laten vast leggen dat BJZ geen enkele toestemming heeft om zonder mijn nadrukkelijke aanwezigheid informatie te verkijgen in persoon bij school, huisarts, overige hulpverleners, zodat ik te allen tijde weet wat er gezegd is, om leugens en verdraai-ingen te voorkomen. Kortom ipv dat de hulp ontlast.... juist ja... wordt de druk hoger!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Men wil dat u het via BJZ doet. Maar via de huisarts, assertief blijven, is ook een weg. Licht uw huisarts in hoe gevaarlijk BJZ is met motivatie en bewijs (bijv. de juiste link's geven).
      Niet alles geloven aangaande indicatiegang via BJZ.

      Verwijderen
  6. Om Bureau Jeugdzorg te omzeilen kun je beter trainingen doen bij Autisme Centraal of Autimaat en dan zelf betalen. Het is de investering meer dan waard. Minder stress en meer deskundigheid zodat je de begeleiding van je kind makkelijker zelf kan doen. En ik zou niemand in mijn huis vragen. Daar kunnen kletsverhalen uit komen die Bureua Jeugdzorg aan kan grijpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik zie sterk het verschil tussen kinderen en de maatschappij. Het is niet het kind dat problemen veroorzaakt, maar de maatschappij. Ik zie van alles voorbij komen waardoor onze kinderen 'beter' zullen worden. Wie zoekt nu wie en waarvoor?
    Puberen zoals dat in Nederland wordt beschreven, is een normaal verschijnsel; het lichaam verandert. In het Westen heeft puberen een negatief toontje gekregen. Deze wijze van puberen komt in grote delen van de wereld niet eens voor! Als het kind zich afzet dan is het meteen een moeilijk opvoedbaar kind. Ieder kent de uitspraak wel " ach mijn kind is aan het puberen". Zo een onzin. Je bent als ouder consequent in het opvoeden of niet, je begrijpt je kind of niet. Wat als je als ouder of begeleider (ik noem maar een leraar) het kind niet begrijpt? Dan moet het kind wel iets mankeren en hoe spoor je dat op? Wie doet dat? En waarom? Wordt het kind daar beter van of anderen €€€€?

    Een goed advies; luister eerst goed naar je/het kind, vraag wat het wil en hoe je kan helpen. Kinderen zijn gewoon slimmer dan wij ooit waren, ze denken, praten en leven anders. Kijk eens goed naar je eigen/of een andermans kind en heb ze lief. Probeer je eigen houding te veranderen naar het kind, dat helpt echt! Ga ze niet als kleuters of zielige kneuters behandelen. Vaak worden ze belaagd met termen waar zelfs de honden nog geen brood van lusten. Houden onze kinderen zich daarmee bezig? Crisiskind of kind met gedragsproblemen, zijn de hokjes waarin ze thuishoren volgens de maatschappij. Heeft het kind hierom gevraagd?

    Dus, wie is ziek of heeft gedragsproblemen? Iedereen wil aan ze verdienen, goed of kwaad.
    De vraag is; zijn ouders werkelijk zo achterlijk zoals de regering dat doet geloven? Als ouder en kind ben je gedoemd om de strijd te leveren die mensen met je aangaan, ook al is dat voor 100% uit de duim gezogen.

    Maar geef nooit de strijd om je kind op, vecht! Kinderen zijn verbonden met hun ouders, ze houden van je zonder grenzen te stellen. Geef ze een geborgen plek en hou van ze. Dat zogenaamde gepuber komt niet in mijn huis, want in mijn huis heb IK als moeder regels in opvoeding, zorg en liefde (gezelligheid, humor en genegenheid, dat mag je ze niet onthouden, maar de maatschappij wil dat niet). Bij echt wetenschappelijk bewezen ziektes heb ik mijn huisarts, voor doorverwijzing naar een specialist in het ziekenhuis. En als de hersens iets meer gaan koken, dan moet je zorgen dat die problemen opgelost worden, en dat kun je het beste doen door de kern aan te pakken. Wie is de schuldige en waar begin je? Hoe pak je dat aan, waarom wil je dat en wat wil je van de ander, kan je dat alleen of liever met hulp, wie vertrouw je, is het probleem wel bespreekbaar etc. etc.

    Onbegrip, Onmacht en Onderdrukking > dat is onze maatschappij

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goede reactie.
      Hetgeen u hier opmerkt over 'achterlijk' zijn van ouders volgens de overheid schreef ik toevallig vannacht op Linkedin, bij een nieuw item over 'nieuwe mogelijkheden voor jeugdzorg naar de gemeenten'. Mij viel namelijk, nu pas, in hoe de overheid eigelijk ouders als dom, achterlijk en onmondig beschouwt: als u namelijk een probleem met uw kind heeft dan kan u dat niet zelf verwoorden, u kan niet zelf beslissen, u kan niet zelf uitmaken welke hulp uw kind nodig heeft... neen neen neen, BJZ moet voor u denken en beslissen en u bent daartoe niet in staat.... Hoe zou het gaan met 'gezondheidsklachten' als u dan eerst naar een 'Bureau GezondheidsZorg' moest om de indicatie te halen, als u het aan uw maag heeft of moeilijk kunt lopen door gewrichtspijn dan wel ernstig duizelig bent?? Voor dit soort zaken gaat u toch zelf naar de huisarts en die verwijst u door naar een deskundiger arts als hij/zij er niet uit komt?
      Treurig is dat men in 2005 met het oprukken van BJZ de artsen heeft wijs gemaakt dat 'alles over kinderen MOET naar BJZ'... artsen dáchten toen nog dat die wél goed onderzoek gingen doen. Néén, ze gingen even knullig en amateuristisch verder als de JAC's en ander jeugdzorg-instellingen... er is feitelijk niets veranderd, of toch: het aantal UHP is sterk toegenomen en de salarissen van de 'managers' zijn sterk gestegen....

      Drs.N.J.M.Mul.

      Verwijderen
  8. Precies,ik vraag me ook af waarom ze de druk opvoeren,en dat je altijd met de vraag bezig moet zijn van 'zijn ze wel eerlijk, doen ze wel eerlijk', en waarom pakken ze zoveel tijd en aandacht van de ouders af, terwijl dat juist naar de kinderen dient te gaan? Hoe krom kan het zijn, men verwacht hulp van buiten af ,maar krijgt juist een bedreiging , iets waar mensen nooit om hadden gevraagd.
    Ik ben blij met de nieuwe stichting opgezet door mensen onderling, elkaar helpen dat het nieuwe woord, voor de jeugd en voor de toekomst.

    Afgestudeerde psychologe.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De grootste misstanden zijn altijd dáár waar mensen niet tegen kritiek kunnen.

      Op dat punt scoren Bjz en de rechterlijke macht extreem hoog.

      Hoe zou dat toch komen? Bang dat de misstanden en het disfunctioneren publiekelijk bekend worden? Het zou zo maar kunnen.

      Verwijderen
    2. Is allang publiekelijk bekend en wordt DUS ervaren als kritiek bij Bjz en rechterlijke macht. En DUS trekken de gelederen zich samen.....
      Houden elkaar de hand boven het hoofd en willen elkaars nest niet bevuilen......

      Verwijderen
  9. Het integraal indiceren (zie document) gaat steeds weer uit van deskundigheid van betrokkenen.

    Algemeen bekend is echter dat die deskundigheid er veelal niet is.

    Daarbij wordt onderzoek naar de feiten niet gedaan, en babbelen de instanties elkaar vrijelijk na, lekker makkelijk, dan hoef je zelf niet te denken.

    Treurig natuurlijk, dat kinderen en ouders de dupe worden.

    BeantwoordenVerwijderen