maandag 8 oktober 2012

De jungle van de Jeugdzorg

http://www.stichtingkog.info/pages/posts/de-jungle-van-de-jeugdzorg-van-truus-barendse83.php

De jungle van de jeugdzorg van Truus Barendse

Actualiteit >>
Bedoeld voor ouders die al met jeugdzorg te maken hebben. Voor de Inhoud en het hoofdstuk Brieven en verzoekschriften zie http://www.stichtingkog.info/pages/publicaties/de-jungle-van-de-jeugdzorg.php

ISBN 978 90 8850 091 6. Prijs € 19,50.
Ook te bestellen op: www.swpbook.com/1263

Bent u donateur van KOG en wilt u een gratis exemplaar? Kijk in uw bibliotheek. Als die het boek niet bezit, stuurt u een e-mail aan kog@upcmail.nl en u ontvangt het boek.

Zie voor een bespreking www.oudersonline.nl van 29 januari 2010.

Een prima boek over De jungle van de jeugdzorg van Truus Barendse met goede adviezen, een opzienbarend SBS programma dat veel mensen toch weer de jungle instuurt inplaats van naar Truus. lees: http://joepzander.wordpress.com/2010/02/01/jungle-van-de-jeugdzorg/

In het september-nummer 2010 van het OZO-nieuws stond het volgende (het OZO-nieuws is het kwartaalbericht van de Stichting Ouders Zonder Omgang):

Gids in de strijd

Wie er nog (lang) niet aan toe is om het verzet tegen BJZ en RvK te staken, die kan veel steun vinden in het enkele maanden geleden uitgebrachte boek van Truus Barendse: “De jungle van de jeugdzorg”.
Zoals de titel al duidelijk maakt, is het boek geen lichte kost: in een jungle mag Tarzan zich thuis voelen, een brave huisvader of huismoeder is er meestal hevig door geïmponeerd of ontredderd. Maar wie het boek leest, is voorgoed van alle illusies ten aanzien van jeugdzorg bevrijd. En die weet waar hij extra op zijn hoede moet zijn.

In het boek worden tal van tips, weetjes en wetenswaardigheden gegeven die de reiziger bij zijn reis door het oerwoud van pas komen.

Soms zelfs tot moedeloos makend aan toe: in het hoofdstuk over kinderbeschermings-maatregelen wordt geadviseerd een advocaat te zoeken die gelooft dat overheidsinstanties soms kletskoek als feiten presenteren. Het cynische en moedeloos makende daarin is de erkenning dat er inderdaad (naïeve) advocaten zijn die feiten van instanties (nog) voor waarheid houden. Dat is een sprookjeswereld die een beetje OZO-er al lang niet meer voor waar houdt.

In het boek wordt ook een overzicht van de relevante wetgeving gegeven en er staat een flink aantal voorbeeldbrieven aan allerlei instanties in.

Van de lezer wordt doorzettingsvermogen verlangd, want het boek gaat zonder maren meteen de diepte in. Maar het maakt zijn titel van gids te zijn waar en het kan dus een belangrijke steun zijn in de strijd. ISBN 978 90 8850 091 6 / NUR 740


Trouw heeft op 8 januari 2010 een interview van 2 uur met de schrijfster gehad, maar tenslotte deze mail gestuurd:

Beste Truus,
Het was je misschien al opgevallen dat mijn stukje over jouw boek nog niet is geplaatst.
Ik bleef maar piekeren over het feit dat je wel erg eenzijdig - en ongefundeerd - negatief bent over de jeugdzorg. Om die reden heb ik besloten het stukje toch niet te publiceren. Ik bewaar het wel, misschien komt er een aanleiding om je boek toch weer 'uit de kast' te halen.
Sorry, jammer dat het zo loopt,
Hartelijke groet,
Iris Pronk

Ga terug

              Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horsehttp://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html




2 opmerkingen:

  1. Waarom interviewt Iris Pronk Truus Barendse als ze met hetgeen Truus stelt niets doet?
    En hoe kan zij stellen dat Truus Barendse ongefundeerd negatief is over Jeugdzorg?
    Iris heeft dus een eigen mening over Jeugdzorg die niet strookt met die van Truus.
    En omdat die eigen mening niet bevestigd is, wordt het interview niet geplaatst.
    Journalistiek?
    Mevrouw Pronk, gaat u weer snel terug naar de Blokker achter de kassa?
    Bent u toch echt beter op uw plaats.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Derden, personen die geen dossieronderzoek hebben gedaan of geen ervaring hebben met het 'werk' van BJZ en diens jeugdzorgwerkers, hebben een groot ongeloof.

    Immers: het is van de gekke dat jeugdzorgwerkers kennelijk hun geweten niet weten te vinden, of niet weten te gebruiken, of te gehersenspoeld te zijn om overwegingen te maken om het kind veel meer dan nu thuis te laten met gewoon begeleiding op punten waar nodig, aan kind, maar ook evt. aan ouders, die de sfeer van het kind bepalen en waar wel iets aan bijgestuurd zou kunnen worden.

    Ongeloof dat zorg in het woord 'jeugdzorg' niet duidt op zorg. Dat mag van wet niet eens! Doorverwijzen, indiceren, dat is de taak van BJZ bedoeld geweest.

    Zorg over het optimaliseren van pedagogie, psychische gezondheid, kwaliteit in onderwijs, weghouden van pesters, fysieke gezondheid, en rekening houdend met de meer optimale wetenschappelijke inzichten in opvoedkundige boodschappen (woorden, uitingen, bevelen) naar je kind.
    Dat heeft invloed op het kind.

    Ongeloof dat jeugdzorgwerkers dat niet doen, in tegendeel.
    Ja, uit onafhankelijk onderzoek blijkt dat de reguliere jeugdzorg of jeugdhulp NIET de juiste zorg is.
    Wetenschappers adviseren om tot gespecialiseerde doelgroepcentra te komen. Liever iets verder lopen dan een fuik dichtbij naar gedwongen maar ongefundeerde maatregelen zoals OTS en UHP.
    Kijk maar op http://adoptiezorg.weblog.nl/ .

    Ongeloof maakt blind: waar rook is is vuur, en dan niet onderzoeken wie dat vuur is: BJZ.
    Ongeloof maakt jammer genoeg het beleid in de politiek.
    Ongeloof beschermt zeker geen kind!
    Ongeloof onderzoekt niet.

    Specialisten zijn wel beëdigd, hebben wel een hoogwaardig tuchtrecht, hebben wel een beroepscode die OTS-ouders niet uitsluit.
    Sociaal werkers zijn niet diagnostisch opgeleid, kunnen geen moeilijk te vinden soorten van hechtingsstoornis onderkennen, kunnen niet weten wat bij diepgaande gedragsstoornissen te doen; dat weten toegesneden diagnosten wel.
    En daar ging het fout in het bedoelen van 'jeugdzorg':

    'Jeugdzorg'-werkers moeten met kinderbeschermende ogen kijken, en omdat ze niet integraal kunnen zien, worden er te veel fouten gemaakt:
    er wordt een bedreiging toegeschreven aan ouders. Nooit aan de juiste hinderpaal, zoals een bemoeizuchtige buurtbewoner, een pester op school of omgeving, een seksmaniakale buurvrouw, een enz.....

    Ongeloof in het onvermogen juist door te verwijzen, maakt dat fouten kinderbedreigend worden. En dan heeft Truus echt gelijk.
    Zij staat zeker niet alleen in ervaring en onderzoeksbevindingen.

    Wat jammer dat Iris Pronk dit niet weet te wegen.
    En vele drukke politici met haar.

    BeantwoordenVerwijderen