donderdag 11 oktober 2012

Verstoppertje spelen?




Geen excuses

Dat de regering geen excuses wil maken naar de slachtoffers van het seksuele misbruik in pleeggezinnen en instellingen, waar men jaren lang niet naar heeft willen luisteren, is tekenend voor de houding van de overheid in jeugdzorgzaken. Zoals gewoonlijk  laten ze alles over aan de sector, de 'professionals' en zelf blijven ze aan de zijlijn staan. Excuses maken laten ze dus ook over aan de sector, want de redenatie is in deze: Wij hebben al die jaren NIETS gedaan, dan hebben we ook niets fout gedaan! Jeugdzorg heeft er een zooitje van gemaakt en wij zijn helaas niet goed door hen voorgelicht. Dat kunnen de mensen ons toch niet kwalijk nemen?

Gekke ouders

En iedere keer dat de politici persoonlijk op de hoogte werden gesteld van de misstanden, hebben ze zich wederom door de sector laten geruststellen, dat het toch echt aan die gekke ouders lag en dat de 'professionals' alles onder controle hadden. Met de nieuwe wet op de jeugdzorg, zijn het vooral de wensen van de gezinsvoogden die een speciale plaats hebben gekregen in het beleid. Als we die nu wat meer speelruimte geven (bevrijden uit de verstikkende protocollen) dan zal het vanzelf een stuk beter gaan in de jeugdzorg. En dat geloven ze in Den Haag zelf niet, maar het is weer een mooi staaltje van verantwoordelijkheid wegschuiven. Ze durven de jeugdzorgtop niet aan te pakken, dus dan maar de gezinsvoogden voorliegen, dat ze een groter mandaat krijgen. Terwijl iedereen weet dat het het hele juridische systeem eromheen is, dat voor alle ellende zorgt. Gebrek aan waarheidsvinding, gebrekkige jeugdzorginspectie, klachtencommissies die onvoldoende functioneren, geen gekwalificeerde diagnosten aan het begin van een jeugdzorgtraject, te weinig tijd voor een zitting voor ots/uhp, handjeklap tussen rechtbank en BJZ, geen kritische terugkoppeling van instelling naar BJZ (de hand die ze voedt), productieafspraken waardoor kinderen handelswaaar zijn, angst laten regeren, geen transparantie, vertragingstactieken, dreigementen, chanteren met de omgangsregeling, slordige - of zelfs vervalste AMK/Raadsrapporten, etc, etc.

We trappen er niet meer in

Als de regering excuses maakt naar de slachtoffers, doet ze veel meer dan een tegemoetkoming aan hen. Dan erkent de regering impliciet verantwoordelijk te zijn, voor ALLES waar de jeugdzorg voor aansprakelijk gesteld kan worden, op elk gebied. Elk soort van misstand, valt dan automatisch onder de verantwoordelijkheid van de overheid, de ministeries van VWS en Veiligheid en Justitie. Die verantwoordelijkheid hebben ze feitelijk ook, maar door formeel een scheiding te maken tussen de excuses van Jeugdzorg Nederland, en het erkennen van de slachtoffers door de overheid, lijkt het net alsof minister en staatssecretaris, ietsje minder verantwoordelijk zijn, dan de sector zelf. Gelukkig is er niemand meer zo idioot om daar nog in te trappen.

Sven Snijer


                        Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

2 opmerkingen:

  1. Excuses maken is niet genoeg omdat er nog vele kinderen misbruikt en mishandeld worden.
    Iedere week weer opnieuw en iedere week weer een aantal kinderen die de dupe worden van een verwrongen rechtssysteem die dezelfde of ergere processen te wachten staat. En daar staan een hoop mensen niet bij stil daar in wereld corruptica politica.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De overheid (wetgever) heeft in de Wet op de jeugdzorg bepaald dat er in elke provincie een stichting moet zijn die (o.m.) een Bjz in stand houdt, en dat Bjz met allerlei (wettelijke!) taken is belast.

    Dit brengt natuurlijk met zich mee dat de overheid is gehouden om behoorlijk toezicht te houden op het functioneren van de stichting en de uitvoering van die wettelijke taken.

    Dat besef lijkt echter nog steeds niet doorgedrongen bij de verantwoordelijken ..

    BeantwoordenVerwijderen