Dagblad
van het Noorden, vrijdag 5 oktober 2012
Oma:
Schandelijk dat kleinkinderen onder toezicht zijn geplaatst
Door Mannus van der laan
Wildervank
De groene Opel Vectra staat pal voor de deur. Het is de auto waarmee haar zoon
Paul en zijn vrouw Anna vrijdag hun drie onder toezicht staande kinderen ophaalden
bij een speeltuin
in Hoogezand.
Saskia
van Dijk, moeder van
Paul, maakt er geen geheim van dat ze haar auto daarvoor
graag uitleende. De kinderen zijn
volgens haar ook
niet 'ontvoerd', zoals de politie beweert. "Ze zijn met toestemming van de gezinsvoogden vertrokken." Van Dijk (58), een slanke vrouw met platinablond geverfd
haar, bewoont
een luxe
appartement in de villawijk Langebosch in Wildervank. De tv is afgestemd op het tweede Duitse net ZDF.
Niet omdat haar zoon met zijn gezin
op een on- bekende plek in Duitsland zit ondergedoken,
maar omdat ze
liever naar de
Duitse dan
de Nederlandse tv kijkt. Op
tafel foto's van haar kleindochters. "Het is verschrikkelijk wat er met ze is gebeurd", zegt ze terwijl haar
ogen volschieten. Paul en Anna voeren al bijna een jaar een verbeten strijd met Bureau Jeugdzorg
Groningen
en andere hulpverleningsinstanties.
In eerste aanleg draaide het om de rechtmatigheid van de uithuisplaatsing van hun dochters van 2, 4 en 5 jaar. Volgens Van Dijk zijn Paul
en Anna de dupe van hun eigen optreden. Ze hadden relatieproblemen en zoch ten hulp.
"Maar dat konden ze pas krijgen als ze aangifte deden bij de politie, was hen verteld.
Dat hebben ze gedaan. Om snel hulp te krijgen, hebben ze de problemen aangedikt.
Toen er een anonieme tip bij de politie binnenkwam over wat er aan de hand was in het gezin, is Bureau Jeugdzorg ingeschakeld.
Met als gevolg dat de meisjes het huis uit moesten van de kinderrechter." Van Dijk bezweert dat er geen sprake was van huiselijk geweld in het gezin. "Er waren hooguit
wat stevige woordenwisselingen." Hoe vaak? "De afgelopen vijf jaar hoog- uit drie
keer." Het lijkt onbevattelijk dat de kinderen om die reden onder toezicht
zijn geplaatst.
Dat vind Van Dijk ook. "Het is schandelijk. Het zijn gewone,
normale mensen.
Ze zijn voor
relatietherapie nog bij een psycholoog geweest. Die therapie heeft geholpen.
Ook hij zegt dat ze uitstekend voor hun kinderen kunnen zorgen. Het is niet normaal dat
dit in Nederland kan gebeuren. Dit breekt je hart:'
Groningen Martin Sitalsing, directeur Bureau Jeugdzorg Groningen, mag
uit privacyoverwegingen niet in
details treden over wat er zich binnen het gezin heeft afgespeeld. Hij laat het bij
de opmerking dat er 'veel meer aan de hand
was dan drie .stevige
woordenwisselingen'.
"De kinderen zijn
meerdere keren geconfronteerd met geweld. Het was niet tegen hen gericht, maar ze zijn er wel getuige van geweest. De Raad voor de
Kinderbescherming heeft dat gerapporteerd. De kinde- ren vertoonden ook klachtgedrag." Sitalsing maakt zich 'ernstig zorgen' over de ontwikkeling van de kinderen. 'We waren juist op de goede weg in de hulpverlening.
Daarom vind ik het onbegrijpelijk wat er is gebeurd. Ook wij willen het beste voor de kinderen én de ouders. En ook wij vinden dat kinderen bij hun ouders thuishoren."
Geweldig wat familie en vrienden voor deze mensen doen. Dat zal niet mee vallen. Ook de levens van de omgeving worden zo overhoop gegooid. De vergelijking met de jaren 40-45 zijn hier geen overdrijving. Mensen moeten onderduiken voor de ernstige schending van de mensenrechten door de overheid. Je komt voor hulp en je krijgt een nachtmerrie. Hopelijk is dit een waarschuwing voor ouders om voor hulp niet in zee te gaan met de overheid. En hopelijk is dit ook een waarschuwing voor mijnheer Sitalsing om te zorgen dat zijn organisatie leert om de schade te beperken en ouders en kinderen te steunen en niet te beschadigen. En deze ouders zijn gelukkig weerbare mensen. Hoeveel zijn er niet die het onderspit delven in dit geweld. Inmiddels heb ik de meest schrijnende verhalen gehoord waar mensen gewoon om hulp kwamen vragen. Zodra je om hulp vraagt ben je een loser en verlies je je burgerrechten. Schandelijk.
BeantwoordenVerwijderenJe moest eens weten hoe vaak problemen aangedikt worden met de mededeling dat pas dan indicaties en hulp worden gegeven. Als ouders ben je vaak al van het kastje naar de muur en weer terug, dus stem je toe, je wilt hulp. En dan lees je in het rapport dat je onbekwaam bent en je kinderen bedreigd worden in hun ontwikkeling en begint de strijd.
BeantwoordenVerwijderenJe komt vrijwillig en je wordt meteen ingelijfd en veroordeeld en gedwongen in een hulpvraag die er niet was.......
Waarom wil men laag-geschoolde hulp voor het beste wat je hebt als ouders???
VerwijderenVoor jezelf ga je toch naar de (universitair geschoolde) huisarts om een verwijsbrief voor de specialist te verzoeken, niet BJZ op dat lage niveau! (Van de drup in de regen).
Ik zou naar een specialist willen!
Dus niet instemmen met BJZ-speculaties die vanwege de wet BW1:254 aangedikt moesten worden (voor het verkrijgen van een OTS).
Bij het instemmen van aandikking, stem je toe in onwaarheid, en dat wil je als goede ouder niet. Je wil diagnostische waarheidsvinding.
Daarom is het lezen van "De Jungle in de Jeugdzorg" via www.stichtingKOG.info zo raadzaam.
Wat bedoeld Sitalsing met privacyoverwegingen? De leugens van Jeugdzorg zijn gewoon te lezen in LJN: BV9985.
BeantwoordenVerwijderenhttp://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BV9985