donderdag 14 maart 2013

Jeugdzorg kent een angstcultuur - interview met Sven Snijer in de Sozio-SPH

Interview in de Sozio-SPH van februari 2013
Sven Snijer, de man achter de anti-jeugdzorgblog Jeugdzorg Dark Horse
‘Jeugdzorg kent een angstcultuur’
Een podium bieden voor ouders die ten onrechte door jeugdzorg in de beklaagdenbank belanden. En aan waarheidsvinding doen. Dat zijn de belangrijkste doelen die Sven Snijer nastreeft met zijn blog Jeugdzorg Dark Horse. Zijn blog komt voort uit zijn eigen ervaringen met de jeugdzorg waarmee hij en zijn gezin stevig in aanvaring kwamen.
Zo’n duizend bezoeken per dag trekt zijn site Jeugdzorg Dark Horse ongeveer. En in de veertien maanden dat Sven Snijer begon met een boekje open te doen over de “donkere” kant van de jeugdzorg, zijn er zo’n tweehonderdduizend bezoekers geregistreerd. De site beschrijft geconstateerde misstanden vanuit het perspectief van ouders die te maken krijgen met een beschermingsmaatregel of waarvoor deze dreigt. Hij had er in het begin een dagtaak aan, maar heeft zijn tijdsinvestering de laatste maanden wat teruggeschroefd. ‘Ik zet ’s ochtends en ’s avonds de computer aan.’
‘We werden ineens van slachtoffer tot dader’
Snijer vertelt wat voor hem de drijfveer is geweest voor de start van zijn Jeugdzorg Dark Horse blog. Sven en zijn vrouw zijn een paar jaar geleden geconfronteerd met een melding van het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK). Daar ging een geschiedenis aan vooraf. Hun 6-jarige autistische dochter kwam op een gegeven moment thuis met signalen over seksueel grensoverschrijdend gedrag van andere kinderen op haar school. Ze zei meerdere malen betast te zijn op de WC en gedwongen tot tongzoenen.
Ze wilde niet meer naar school, ze had elke ochtend buikpijn en was bang (in het speciaal onderwijs, OS). Na dit aan de leerkrachten te hebben gemeld, verslechterde de relatie tussen Snijer en zijn vrouw en schoolleiding. Tenslotte escaleerde het conflict. ‘Voor de school kwam ons verhaal als een donderslag bij heldere hemel. Mijn vrouw heeft wel met emotie gebracht wat onze dochter ons heeft verteld. We wilden dat werd uitgezocht wat er was gebeurd. We vroegen om een orthopedagoog dit te laten uitzoeken, ook omdat onze dochter meldde dat het ook met andere kinderen gebeurde. We hebben toezeggingen gekregen dat er mee aan de slag werd gegaan. Maar we vonden dat het probleem niet serieus werd genomen en vanaf dat moment begon het te escaleren.
Het echtpaar hield dochter thuis van school. Kort daarna werden Snijer en zijn vrouw geconfronteerd met een AMK-melding vanwege pedagogische verwaarlozing.  ‘Dit terwijl wij direct zelf de leerplichtambtenaar hadden gebeld en zij het volkomen begreep dat we onze dochter voorlopig thuis zouden houden. Ons kind was doodsbang.’ Het gezin kreeg zes weken hulpverlening (anders VOTS),  maar de melding heeft uiteindelijk niet geleid tot een beschermingsmaatregel. ‘Wij zijn door de Raad volledig vrijgesproken van kindermishandeling. Zelfs de Raad zette zijn vraagtekens bij de AMK melding.
Volgens Snijer gaat het weer goed met het gezin (ook Snijers zoon van 14 is autistisch) en met zijn dochter die inmiddels naar een andere school gaat.
Sven Snijer en zijn vrouw Ranada van Kralingen zijn na deze geschiedenis tot de slotsom gekomen dat ouders bij dit soort incidenten een ongelijke strijd voeren tegen opvoedingsprofessionals. ‘Het AMK baseerde zijn rapport op informatie van de school. Ze redeneren volgens de gedachte “de school is de professional, daar werken mensen die er voor geleerd hebben.” In het AMK-rapport stond “de melder is school, dus betrouwbaar.” Dat vond ik zo’n vreemde zin.
Ook andere professionals deden hun werk niet naar behoren in zijn ogen. ‘De zedenpolitie, die wij er hadden bijgehaald, omdat wij ook zorg hadden om de andere kinderen heeft een heel vluchtig onderzoek gedaan op school. Het was heel snel duidelijk dat we aan de verliezende hand waren. Resultaat was dat wij ineens van slachtoffer tot dader werden. En niemand doet er wat tegen.’
Er wordt niet genoeg aan waarheidsvinding gedaan in de jeugdzorg, vindt Sven Snijer. Hij ziet zich in die stellingname gesterkt door de verhalen van andere ouders op de blog Jeugdzorg Dark Horse. ‘Ik wil zoveel mogelijk een podium bieden voor ouders en misstanden aan de kaak stellen. We ervaren dat we een steun zijn voor ouders. Ik hoor vaak: “zoals jullie het opschrijven ervaren wij ook hoe het gaat, een ondertoezichtstelling en de hele bejegening door jeugdzorg.’
Ik wil met de blog misstanden mee onder de aandacht brengen. Ik wil provoceren en shockeren. Ik heb wel eens overwogen om hoor en wederhoor toe te passen. Uiteindelijk heb ik besloten dat niet te doen. De blog heeft geen journalistieke ambities, we zijn een protestgroep en platform voor ouders. En samenwerking met jeugdzorg is ook niet het doel. Misschien later.’We hebben in deze veertien maanden een behoorlijk netwerk opgebouwd waar advocaten, een adoptie-deskundige, forensisch psycholoog, juristen, artsen, journalisten, docenten en ouder-ondersteuners deel van uit maken. Ook hebben wij contacten met verschillende Stichtingen, zoals KOG en Nederland Heelt.
Wat zijn de spelregels, zijn er grenzen aan reacties van ouders op de jeugdzorg die jullie plaatsen?
‘Niet te veel krachttermen of overdrijvingen, de Tweede Wereldoorlog vergelijken met jeugdzorg bijvoorbeeld. Ook als er sterke emoties zijn. Reacties worden door mij gemodereerd, geen enkele reactie komt er direct op. Dat is de kracht van ons blog in vergelijking met heel veel andere andere anti-jeugdzorgblogs. We vermijden de extreme reacties. Toch zijn we kritisch.’ ‘ We zijn ook een netwerk, geen vereniging of een stichting. Dat houdt het dynamisch.
Wat moet er veranderen in de jeugdzorg?
‘Heel belangrijk is, en dat hoor ik ook van oudervertegenwoordigers en jeugdrechtadvocaten, de beëdiging van dat zittingsvertegenwoordigers zodat ze in de rechtszaal de waarheid moeten spreken*. Wat je niet veel hoort, maar op Dark Horse klinkt hiervoor vaak een pleidooi: er zou aan het begin van een traject aan diagnostische waarheidsvinding moeten worden gedaan. Dat houdt in dat als er zorgen zijn om een kind dat kind direct een hoogwaardig diagnostisch onderzoek krijgt, zodat een kindeigen problematiek kan worden vastgesteld of worden uitgesloten. Dat moet een universitair geschoold persoon met een diagnostische aantekening doen. Zodat er niet gespeculeerd kan worden over dat een kind een bepaalde stoornis zou kunnen hebben of dat het aan ouders zou kunnen liggen. Dat voorkomt dat eerst een kind uithuis wordt geplaatst en nog eens wordt verplaatst. En dat het kind dan pas wordt onderzocht en blijkt dat het een hechtingsstoornis heeft. Waardoor je niet meer weet waar dit van komt en dit automatisch op het bordje van de biologische ouders wordt geschoven. De schade kan immers ook zijn ontstaan door de uithuisplaatsing. Je moet aan de poort van het proces diagnostische zwaargewichten hebben. Dat maakt de hulp die er na komt effectiever is. Je bespaart op overbodige hulp.’
‘Ik heb eens een mailwisseling gehad met Adri van Montfoort (lector Hogeschool Leiden en adviseur jeugdzorg, OS) en die zei: je kunt kinderen te vroeg of te laat uithuis plaatsen. Dat is allebei niet goed, maar nu wordt vaak gekozen voor te vroeg, om gevallen als Savannah te voorkomen. Ik heb hem gezegd: onze uitgangspositie is de rechtspositie van ouders en daarmee ook die van het kind. Want het belang van het kind is ook het recht op een gezinsleven.’
Maakt jouw blog de jeugdzorg niet juist defensiever?
‘Ja, dat worden ze ook. Maar het punt is: in gesprek met jeugdzorg, en dat hoor je vaak ook van anderen, je hoort zo vaak van die foldertaal, propagandariedels. Maar je voelt je vaak zo misleid na afloop van een goed gesprek. Je voelt je daarna gedwongen de vinger op de zere plek te leggen en te denken: zie maar wat je er mee doet en hopelijk pakt een Kamerlid het op. En soms gebeurt dat ook. Nu is er bijvoorbeeld een motie van de D66 over waarheidsvinding in de jeugdzorg ingediend. Dan is vervolgens weer de vraag: hoe definieer je dat en waarheidsvinding tot hoever?’
‘Er heerst een angstcultuur in de jeugdzorg. Dat is volgens mij de kern van het probleem. Iedereen maakt elkaar bang. Om verschillende redenen. Op de school van ons kind was dat angst voor reputatieschade. De angst van politici is dat in het nieuws komt dat ze verkeerde beslissingen hebben genomen. En de angst van de jeugdzorg is de volgende Savannah. De maatregelen die nu door de jeugdzorg en de politiek worden genomen, worden erg gestuurd door de angst wat er fout kan gaan. Maar wat je wil is dat ouders hun kind goed opvoeden. En de vraag is of het constant verdacht maken van ouders de beste weg is.’

Sven Snijer heeft pastoraal werk gestudeerd aan de Hogeschool Inholland. Daarna richtte hij zich op het schrijven van essays over levensbeschouwelijke onderwerpen. In oktober 2011 startte hij onder meer de blog Jeugdzorg Dark Horse. Sven Snijer getrouwd en is vader van een zoon en een dochter. Sven is huisman en zijn vrouw werkt fulltime als hulpverlener in de verstandelijk gehandicaptenzorg.

·       * Zittingsvertegenwoordigers van de Raad voor de Kinderbescherming , Bureau Jeugdzorg en andere jeugdzorginstanties zijn belangrijke informanten waarop de kinderrechter zijn oordeel over een zaak baseert.

                                                        -------------------------

(JDH: Ons verhaal hebben wij opgetekend in ‘Wie was de geheime informant, deel 1 t/m 5.)


10 opmerkingen:

  1. Van een 'oordeel' kan je nauwelijks spreken in het jeugdrecht.

    Het is meer het blind volgen van beweringen van maatschappelijk werkers die zelf aangeven dat ze niet aan waarheidsvinding doen.

    Wat dat oplevert zijn rechters die niet meer serieus te nemen zijn.

    En wat is dan je 'winst' m.b.t. het belang van het kind?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. We are living in an age of upside-downs, where right is wrong, fiction is truth and war is peace.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beëdiging zal niets oplossen.

    De rechter denkt dan hij/zij is beëdigd dus het zal wel waar zijn, en is ondertussen nog steeds niet deskundig genoeg om zelf een oordeel te kunnen hebben, net als nu.

    Ouders en kinderen hebben vervolgens al snel een bewijsprobleem:

    PV's deugen vaak niet, zelf opnamen maken op de zitting mag niet.

    Het OM vervolgt niet want het betreft een ander orgaan van de overheid ..

    Hoe ernstig de misstanden ook zijn, Nederland schiet in de klassieke Nederlandse reactie van ontkennen en bagatelliseren, zodat 'incestueuze' opsporing voorlopig niet te verwachten is, hoe nodig ook.

    Nederland een rechtstaat? Laat me niet lachen.

    Er is wel één geruststellende gedachte:

    Dezelfde samenleving die de bekende mistanden in de jeugdzorg laat bestaan zal jaarlijks tenminste 4 mrd 'boete' BETALEN.

    Pure verspilling om een disfunctionerend hulp-gezwel in stand te houden. Elk jaar weer.

    Vaak duurt het 20 jaar voordat de gevolgen van het door jeugdzorg ontwrichten van een gezin de kop op steken (zie Gartner) en dus zal de samenleving vanaf elk jaar dat de huidige knelpunten blijven bestaan nog zeker 20 jaar automatisch jaarlijks een forse 'boete' BETALEN via de ggz.

    Proost!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beëdiging van jeugdzorgwerkers die zelf tegen de rechter de aanvraag tot UHP of verlenging moet motiveren en uitleggen, kan wel helpen, omdat deze dan zelf verantwoordelijk moet worden voor de feiten die aan het gevraagde ten grondslag liggen.
      Een verdraaiing van feiten mag niet meer, want dat moet bewezen waar worden.
      Hoe een UHP zou werken, moet uitgelegd worden, tegenover hoe een kind de UHP zal ervaren t.o.v. het thuis hulp verstrekken.
      Veel leugens en insinuaties kunnen dan op meineed getoetst worden.

      Een beëdigde raadmedewerker die slechts napraat wat hem gegeven is is een aap, die niet vertrouwd kan worden omdat hij zelf niets weet, enkel beweert in napraten.
      Werkingen van ervaren en ontwikkelen moeten worden uitgelegd en afgewogen; het UHP tegenover thuis hulp krijgen.
      Het beweerde tegenover de feiten en diagnostische rapporten.

      Indirect werken d.m.v. een zittingsvertegenwoordiger die van niets zelf weet, is onnodig beëdigd. Onzinnig beëdigd.
      Men dient met kennis van zaken en diagnostische waarheid te komen in het ontwikkelingsbelang van het kind, ook voor zijn toekomstige behoeften.
      Afweging dient veel dieper te gaan.
      Feiten van niveau dienen het traject te bepalen, en niet de werkgelegenheid en subsidie aan BJZ.

      Door wetenschappelijk onderzoek weten we dat rond de 75% van de cases beter en effectiever, dus goedkoper, en met minder leed thuis verzorgd kan worden.
      Het toch weg van de ouders willen doen zonder eerlijke grond, leidt tot psychische schade.
      En een extra aanslag op ons belastiggeld.

      Verwijderen
    2. De "boete" is veel meer dan 3 à 4 miljard €, omdat de gevolgschades aan kinderen niet meegerekend worden.
      Een levenlang zorg nodig hebben of die behoeften wegdrukken, is kostbaar. Wordt veelal uit belastingen en heffingen en premies betaald. -
      Een gefrusteerde opgegroeide kan schade veroorzaken, werkeloos worden of een WAjonger, crimineel.
      Wetenschappelijk blijken pleegverzorgde jongeren meer dan 2x zoveel als de normaalgroep crimineel te worden, of te lijden aan de gevolgen van hun verleden. Of begeleidende of bewindvoerende zorg nodig te blijven houden.
      Wat is Jeugdzorg toch goed, uhhh-brom.
      Waar jeugdgezondheidszorg beter en effectiever is.
      75%~!

      Verwijderen
    3. Laat ze hun hand leggen op de hoofden van één van hun kinderen, ouders of die van God, maakt niet uit welke geloof.

      Ik durf te wedden dat ze anders zullen piepen als ze weten dat dát een voorwaarde is van hun nieuwe baan. Laat ze dan niet alleen een eed afleggen via hun leugenachtige stembanden maar neem het op in een verdrag met handtekening. Wedden dat als eerste de gedragswetenschappers, de maatschappelijkwerkers, de schoolbelagers, de directeuren en teammanagers als eerste vertrekken? In de Martel Kamer moeten ze dat allemaal doen, daarom zullen ze doomsday ook tegemoet gaan, hoe dat dit in zijn werk gaat zullen we als gedupeerden in gestaag vorm aanschouwen. God of welke moederlijke kracht moet je niet tarten.

      Verwijderen
  4. En dan heb je het nog niet over bv juweliersmoorden en grondig vernield straatmeubilair, om maar eens wat te noemen.

    Het spreekt boekdelen dat de betrokken professionals menen iets te kunnen bereiken d.m.v. het verdacht maken van ouders.

    Dat is nu juist NIET de juiste weg als je samenwerking op het oog hebt, zoals steeds wordt BEWEERD.

    Het zegt wel wat over het 'niveau' waarop nu wordt gewerkt.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Anderhalf jaar durende ongelijke strijd ouders tegen opvoedingsprofessionals

    Het kan liefhebbende ouders in Nederland zomaar overkomen wat Sven en Ranada overkwam.
    Je kind komt thuis en wil niet meer naar school. Je neemt je verantwoordelijkheid en gaat praten, zoekt oplossingen. Vervolgens belandt je als ouder in onderstaande situaties.

    Thuissituatie:
    1. Ouders constateren: dochter is angstig wil niet meer naar school.
    2. Ouders horen: andere kinderen op school misbruiken haar seksueel.

    Schoolcontact:
    3. Ouders bespreken dit met de leerkrachten.
    4. School ervaart dit als donderslag bij ‘heldere hemel’.
    5. Ouders willen een onderzoek door een orthopedagoog, ook in belang van andere schoolkinderen.
    6. School zegt toe hiermee aan de slag te gaan.
    7. School komt de toezegging niet na.
    8. Relatie ouders/schoolleiding verslechtert, er ontstaat een conflict, dit escaleert.
    9. School, zedenpolitie en AMK hebben al een rondetafelgesprek met elkaar, zonder aanwezigheid of medeweten van de ouders.
    10. Op advies van AMK, wordt besloten tot een AMK-melding.

    Erkend beroeps geregistreerd psycholoog/traumatherapeut (misbruikdeskundige)
    11. Ouders schakelen zelf t.b.v. hun dochter een orthopedagoog in.
    12. Psycholoog constateert ernstig trauma (PTSS) ten gevolge van de gebeurtenissen op school.

    Ambtenaar leerplicht
    13. Ouders melden de ambtenaar leerplicht: In het belang van onze dochter houden we haar thuis.
    14. Ambtenaar leerplicht begrijpt volkomen waarom ouders hun dochter thuis houden.

    AMK beschuldiging en bemoeienis
    15. AMK confronteert ouders hierna met een melding van school i.v.m. pedagogische verwaarlozing.
    16. AMK beoordeelt ouders als daders i.p.v. slachtoffers.
    17. AMK oordeelt dat verplichte hulpverlening noodzakelijk is ter voorkoming van voorlopige OTS.
    18. AMK wil verhinderen dat ouders voor hun kind trauma-verwerkingstherapie regelen, door een specialist op dat gebied.
    19. RvdK betwijfelt de AMK-melding, en ziet dat de gedwongen vrijwillige hulp uitstekend is verlopen en dat de trauma-therapie resultaat heeft gehad voor het kind (verhaal misbruik op school bevestigd).
    20. Kinderbeschermingsmaatregel is volgens de Raad niet nodig, maar ouders worden alsnog moreel onderuit gehaald door de opmerking van de raadsmedewerker ‘maar ook wij kunnen ons vergissen’ (Inderdaad, omdat ook de RvdK niet aan waarheidsvinding doet!)
    21. Registratie bij het AMK blijft genoteerd staan als ‘bewezen kindermishandeling’, ook al heeft therapie voor het kind het tegendeel bewezen.
    22. Gezin van kinderen die het slachtoffer misbruikten, is nooit onderzocht door het AMK, hoewel daders vanaf het begin bekend waren.

    Een melding bij het AMK zoals Sven en Ranada overkwam. Elke ouder in Nederland kan er van de ene op de andere dag mee te maken krijgen. Het zal je maar gebeuren dat na het opvragen van rapportages blijkt, dat deze melding door jouw school is gedaan.

    Sven en Ranada, bedankt voor al het werk dat jullie dagelijks verzetten! Dagelijks jeugdzorggedupeerden ondersteunen! Dagelijks met al jullie artikelen beleidsmakers, jeugdzorgwerkers en rechters een spiegel proberen voor te houden! Ik hoop dat de (aankomende) jeugdzorgprofessionals lering trekken uit het interview met Sven in Sozio-SPH.

    Y.B.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jullie verhaal is als die van ons, die van ons werd gepest en zedelijk bedreigd. De GGz en de school VSO hadden alles verdraaid. AMK maakte een copy/paste verhaal van en de RvdK deed daar ook nog een schepje bovenop door te zeggen dat wij onze zoon niet mogen laten ontwikkelen op zijn zedelijkheid. Moet ik mijn kind door een pedofiele paus laten wassen, insmeren, aankleden en opvoeden? Een professor die tevens de medeoprichter was van de DFC (hij wilt daar niets meer mee te maken hebben omdat DFC te gecommercialiseerd is, dus op hand van BJZ), had mijn zoon onderzocht en gaf direct aan dat er niets aan de hand was met onze samenleving en dat onze zoon een gezond verstand bezat, iets wat BJZ niet heeft. Hij vecht al meer dan 50 jaar tegen deze tirannie. BJZ heeft samen met de kinder-rechters zijn verslagen afgewimpeld. Hij had ook brieven gestuurd naar bekenden in de Martel Kamer, van Teefelen, BJZ en één van zijn vrienden prof. mr. J. Doek. Niets heeft mogen baten omdat ons landje alleen maar corrupte kinder-rechters behuisd.
    Schandalig, we zitten nog steeds vast aan die OTS om niets.
    Misschien moeten we maar eens terug naar de RvdK, maar die zeiden dat ze niets meer met de zaak te maken hebben zodra BJZ ingeschakeld is ...huh?

    Hoe komt het dat er zoveel kinderen zich vergrijpen (onzedelijk en pesten) aan andere kinderen op scholen, dit zijn voornamelijk de reguliere basisscholen en de so scholen. Teveel seks op tv of ...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ontbinden dat Jeugdzorg. Ouders moeten aangifte doen. Het is kinderhandel. Kinderen worden ontvoerd. Gegijzeld. Misbruikt. Verwaarloosd. De Wet op de Jeugdzorg EIST waarheidsvinding. Dat staat letterlijk in artikel 2J WJZ want er moet sprake zijn van het redelijke vermoeden van de daadwerkelijke bedreiging van een minderjarige met een in dat artikel limitatief genoemd risico. Jeugdzorg is een zaak van openbare orde. Dat kan en mag niet overgelaten worden aan een particuliere organisatie wat per UHP/OTS betaald krijgt. Het is liederlijk dat de Nederlandse bestuurders zich veroorloven vorm te geven aan jeugdzorg zoals ze doen. Hoe durven ze.

    BeantwoordenVerwijderen