Geachte mevrouw Quik
1. De indicatieprocedure in de jeugdzorg heb ik, van het begin af aan een zinloze procedure gevonden. De indicatie commissie gaat af op het advies/verzoek van de gezinsvoogd. Zij heeft zelf nauwelijks enige inbreng. Wat de gezinsvoogd wil wordt getoetst door de kinderrechter. Als ouders het daar niet mee eens zijn moeten zij in hoger beroep. Beroep tegen een indicatiebesluit heeft ook geen zin omdat de kinderrechter uiteindelijk beslist.
2. Ik waardeer het dat rechtbank en BJZ een poging doen om de gezinsvoogd meer tijd te geven om te doen waarvoor hij is aangesteld, nl contact met de jeugdige en zijn ouders. In de nieuwe wet, die nog in de Eerste Kamer ligt ( te wachten op antwoorden van het ministerie op onze vragen) is het indicatiebesluit dan ook afgeschaft. Natuurlijk mag je daar formeel niet vooruit lopen, maar ik zou zeggen: goed geprobeerd!
3. Wat dit met de onafhankelijkheid van de rechter te maken heeft is mij niet duidelijk.
4. Waar gaat het nu eigenlijk om,: zijn de ouders het inhoudelijk niet eens met de beslissing? Dan moeten zij die aanvechten, en niet gaan zitten op formaliteiten, die hebben we meer dan genoeg in de jeugdzorg.
Gr. Nanneke Quik
Naar aanleiding van ons telefoongesprek op maandag 18 juni 2012 en als ouder ondersteuner jeugdzorg zaken het volgende;
Bijgevoegd drie uitspraken van de het Hof in Arnhem waaruit allen blijkt dat Bureau Jeugdzorg afspraken met rechtbanken maakt en beleid voert wat niet (nog niet) is afgeleid van de wet zie ook motivatie van het hof. Een OTS/UHP verlengen zonder indicatiebesluit daargelaten of de OTS/UHP terecht of onterecht is aldus het hof handelen tegen de wet. Nu ook BJZ Utrecht in de overweging en motivatie van het Hof 4.3 (LJN BW8208) het zelfde verklaard als BJZ Almelo in de andere bijgevoegde uitspraken kan men er gevoegelijk van uitgaan dat het hier wellicht een landelijke afspraak betreft tussen de Provincies, BJZ, zorgaanbieders en rechtbanken.
Gelet op het feit dat het een beleidslijn is kan men vaststellen dat de afspraak mogelijk is gemaakt om de werkdruk te verminderen. Het niet hoeven opmaken van een indicatiebesluit betekend immers minder knip en plakwerk voor de gezinsvoogd.
Alarmerend is wel dat dergelijke afspraken de rechtszekerheid van de cliënt schaden. Omdat rechtbanken akkoord zijn met deze afspraken worden ouders gedwongen om in beroep te gaan bij het hof. Een beroep bij het hof is echter niet mogelijk zonder advocaat. Wat betekend dat ouders op extra kosten gejaagd worden om hun recht te halen. Voor ouders die op toevoeging procederen draagt de Staat der Nederlanden de kosten, deze komen echter wel op het conto van de belastingbetaler.
Uit de uitspraken LJN BW 6742 en 8290 blijkt tevens dat Bureau Jeugdzorg Almelo hardleers is ondanks de eerste afwijzing LJN BW 6742 van het hof blijven zij toch volharden in hun afspraken en beleid.
Op dit moment onderzoek ik of de kosten die ouders om deze reden moeten maken op BJZ Almelo/Utrecht te verhalen zijn. Gisteren heb ik contact gehad met de jurist van BJZ Almelo bang zij mij heeft mij toegezegd de stukken die ten grondslag liggen aan deze afspraak vandaag aan mij te zullen mailen. Zij vertelde ook dat deze afspraken gemaakt zijn tegen het advies van de Raad voor de Rechtspraak.
Het is duidelijk dat lijkt erop dat dit niet pluis is of zijn het mijn onderbuik gevoelens die opspelen!
Aan u als oud kinderrechter en voorvechter van een goede jeugdzorg de vraag of rechtbanken door deze afspraken te maken de onafhankelijkheid van de kinderrechters niet in het geding brengt. Vervolgens verneem ik graag van u wat de politiek met deze wetenschap kan en hoe nu verder te handelen.
Tot zover met vriendelijke groet,
D D
Antwoord Mevrouw Quik-Schuyt
From: Nanneke Quik
Sent: Thursday, June 21, 2012 10:38 AM
To: 'de
Subject: RE: Afspraken tussen rechtbanken en BJZ
Tja, onverstandige gang van zaken. Ik wil daarover 3 dingen zeggen
1. De indicatieprocedure in de jeugdzorg heb ik, van het begin af aan een zinloze procedure gevonden. De indicatie commissie gaat af op het advies/verzoek van de gezinsvoogd. Zij heeft zelf nauwelijks enige inbreng. Wat de gezinsvoogd wil wordt getoetst door de kinderrechter. Als ouders het daar niet mee eens zijn moeten zij in hoger beroep. Beroep tegen een indicatiebesluit heeft ook geen zin omdat de kinderrechter uiteindelijk beslist.
2. Ik waardeer het dat rechtbank en BJZ een poging doen om de gezinsvoogd meer tijd te geven om te doen waarvoor hij is aangesteld, nl contact met de jeugdige en zijn ouders. In de nieuwe wet, die nog in de Eerste Kamer ligt ( te wachten op antwoorden van het ministerie op onze vragen) is het indicatiebesluit dan ook afgeschaft. Natuurlijk mag je daar formeel niet vooruit lopen, maar ik zou zeggen: goed geprobeerd!
3. Wat dit met de onafhankelijkheid van de rechter te maken heeft is mij niet duidelijk.
4. Waar gaat het nu eigenlijk om,: zijn de ouders het inhoudelijk niet eens met de beslissing? Dan moeten zij die aanvechten, en niet gaan zitten op formaliteiten, die hebben we meer dan genoeg in de jeugdzorg.
Gr. Nanneke Quik
Eerste Kamer SP
Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
C http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html
Waar stond de SP ook al weer voor?
BeantwoordenVerwijderenOnderstaande link zegt genoeg over deze vrouw.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Nanneke_Quik-Schuijt
En wat, 'lieve' Nanneke, blijft er dan over van gelijkwaardig ouderschap (behalve loze kreten op papier)?
VerwijderenDus toch een gevecht tegen windmolens.
BeantwoordenVerwijderenHet indicatiebesluit is een farce, want gewoon wat de gv wil, met een stempeltje/handtekening van het mdo (kind/ouder nooit gezien).
De kinderrechter toetst inmiddels marginaal. Dat betreft een ondefinieerbaar begrip (zie Scheltema NJ 1993, 232: 'Maar onder de oude opvatting, zoals onder de Wet AROB, bleef dan toch altijd nog toetsing mogelijk of wel gezegd kon worden dat het bestuursorgaan in redelijkheid tot die beslissing had kunnen komen; of die beslissing niet willekeurig moest heten'.
Ach, het klopt allemaal niet.
BeantwoordenVerwijderenMaar of het indicatiebesluit juridisch wel of niet goed is, gaat ouders niet helpen. Laten we ons daar maar niet op vastbijten.
Het is wel erg dat het indicatiebesluit verdwijnt. Al hield het eigenlijk al niks in. Wat gvoogd wil, gaat toch wel door met of zonder IB.
Wat heel zwak is van Quik dat dat ze vindt dat er zoveel papierwerk is. Dat is enerzijds ook zo, maar dat komt omdat Jeugdzorg er zo'n potje van maakt. Middels het papierwerk probeert de wet het controleerbaar te maken. Het moet aan de basis veranderen: menswaardig, eerlijk en oprecht. Ouders per definitie als goed zien, tenzij anders bewezen.
Wat natuurlijk ook niet klopt is dat Quik haar persoonlijke mening laat spreken, omdat ze tegen die procedures is, vindt ze het wel goed. Zij moet zich ook simpel aan de wet houden.
Er kan trouwens wel een bijkomend voordeel zijn dat IB wordt afgeschaft.... Want dat betekent dat de verzoeken van jeugdzorg niet meer 'getoetst' zijn en er dus meer toetsing van de rechter wordt verwacht. Dat zou een voordeel voor ouders kunnen zijn.
Mevrouw Quick-Schuyt, u bent als ex-rechter slecht op de hoogte van de Jeugdzorg Wet uit 2005, waarbij Jeugdzorg/AMK/Raad voor de Kinderbescherming, slechts alleen nog maar de boel laat escaleren en kinderen alleen nog maar uit huis kan plaatsen. U denkt, netzo als vele professionals dat de situatie nog netzo is als toen het Bureau Vertrouwensartsen nog bestond. Leest u eens nauwkeurig de Onderzoeken gedaan door de Inspectrice Jeugdzorg door en met name de Onderzoeken naar de Advies- en Consultfunctie van het AMK.over alle Provincies. Daar geeft de Inspectie duidelijk in aan dat preventieve zorg verondersteld wordt gedaan te worden door huisartsen, politie-agenten en leerkrachten.
BeantwoordenVerwijderenAls u alle onderzoeken op een rijtje legt dan krijgt u een droevig beeld te zien hoe het staat met de preventieve zorg aan kinderen in Nederland. Helemaal dus niets, want ook huisartsen (inmiddels onlangs afgeschaft) kunnen en konden alleen hulp en zorg aanvragen via AMK en Bureau Jeugdzorg, die vervolgens, zoals in de Jeugdzorg Wet neergelegd alleen maar kinderen uit huis konden plaatsen, wat vele huisartsen dus ernstig tegenstaat. mishandeld tot de dood erop volgde, omdat Jeugdzorg niet doet aan preventie. In alle interviews kunt u lezen dat waar de dood erop volgde omstanders die zorgen meldden niet werden gehoord en dus toemoesten zien hoe hun buurkind, hun kleinkind, neef of nichtje onder hun ogen werden vermoord. De boel laten escaleren moeten gezinsvoogden en praten gebeurd met in het achterhoofd hun opdracht ... kinderen uit huis plaatsen. Ze geven geen preventieve zorg want dat wordt verondersteld door de huisarts, de leerkracht of de politie te worden gedaan.
Dan bestaat er ook nog zoiets als directe doorgeleiding bij het AMK naar Bureau Jeugdzorg of naar de Raad van de kinderbescherming. Op een enkele veronderstelde diagnose geleiden leken op het gebied van medische zorg kinderen gelijk door zonder tussenkomst van een vertrouwensarts. Op de veronderstelling dat artsen een soort goddelijke gave hebben en geen fouten kunnen maken en ouders en kinderen vervolgens een second opinion wordt onthouden.
Ik denk dat er een denkfout in de Wet is gemaakt want het komt eerst voor de kinderrechter die vervolgens het kind eerst uit de ouderlijke macht gaat zetten, omdat deze ook al verondersteld dat artsen over een onmiskenbare goddelijke gave beschikken en alles wat zij schrijven op waarheid berust.Artsen zelf denken echter niet zo over zichzelf.
Als je met klachten over je knie naar een huisarts gaat verwijst deze je door naar een specialist met een veronderstelling wat er mogelijk aan de hand kan zijn. Deze specialist onderzoekt hetgeen de huisarts veronderstelde en geeft daarna zijn specialistische oordeel. Een persoon heeft dan ook nog het recht aan dit oordeel te twijfelen en kan een second opinion aanvragen.
In de praktijk van de Jeugdzorg wordt eerst een kind of soms alle kinderen van een gezin door de rechter (en soms komt er helemaal geen rechter aan te pas,) uit huis geplaatst.
Komt of komen daarna de ouders met een professional aandragen die het niet eens is met de uitspraak, dan wordt er niet meer naar deze professional geluisterd.
Leest u eens na het Artkel, ik meen 72 of 73 uit 2005 uit de Rechten van de Mens van ex-directeur Stan Meuwese, daarin verwoord hij precies wat er fout zal gaan in de jeugdzorg en dat is er ook fout gegaan. Hij had het bij het juiste eind. Voor vermoedelijk mishandelde kinderen heeft de Wet niets geregeld.