http://www.antibjz.nl/page/articles.html/_/jeugdzorg-algemeen/gemiste-kans-voor-gemeenten-r813
http://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/opinie/columns/gemiste-kans-voor-gemeenten.8500902.lynkx
Lees ik het concept van de nieuwe Jeugdwet, stuit ik meteen op een paar schotten! Terwijl nu juist iedereen al jaren roept dat we moeten ontschotten.
Scheiding tussen 1e lijns, 2e lijns en 3e lijns zorg, tussen GGZ-jeugdzorg, AWBZ-jeugdzorg, bemoeizorg, forensische jongerenzorg, preventie, maatschappelijke zorg en noem maar op. Weg ermee! Want achter die schotten zitten instanties en al die instanties hebben hun eigen systeem, protocol, financier. Da’s veel te duur en ingewikkeld. Ouders verdwalen tussen al die kastjes en muren.
Het is allemaal publiek geld, dus wat is simpeler om daar één pot van te maken met één overheid die er over gaat? De gemeente, was toch het idee?
Kinderen wonen doorgaans niet alleen, maar in een gezin. Een gezin kent geen schotten. Dus wil je als hulpverlener werken met dat gezin. Zonder schotten. We weten al lang dat kinderen helpen sèc, dus los van de omgeving, weinig effect heeft. Kinderen hebben een ‘ontwikkelend brein’ en het functioneren van kinderen, zeker ook die met ernstige stoornissen, hangt sterk samen met hulp uit het netwerk en de draagkracht en opvoedvaardigheid van ouders, school.
Vol verwachting keek ik dus uit naar de nieuwe Jeugdwet die een eind zou maken aan, dacht ik, de schotten. Die uitgaat van de vraag wat er nodig is, die dat toevertrouwt aan de gemeente om het goed en simpel te laten doen.
Mooi niet dus.
In het eerste het beste wetsartikel staat dat de gemeente zich niet moet bemoeien met zorg die geregeld wordt door de Zorgverzekeringswet en door de AWBZ. Dan gaat het bijvoorbeeld over zorg voor verstandelijk gehandicapte kinderen onder een bepaald IQ. Dat is oh zo specialistisch, daar kun je gemeenten toch echt niet verantwoordelijk voor maken. Voor die heel specialistische zorg zijn er instellingen en specialisten en dat moet zo blijven. Zodra dus een kind zo’n specialistische aandoening lijkt te hebben, hup, wordt het gezin uit elkaar getrokken: de specialist doet zijn ding bij dat ene kind en de hulpverlener via de gemeente doet ‘de rest’.
Het is alsof je op school een pakket vakken krijgt die allemaal nodig zijn om een kind op te leiden, maar het vak ‘rekenen’ geven we op een aparte school, want dat is zó specialistisch, dat kunnen we niet aan de scholen toevertrouwen. Het gekke is, dat gemeenten wél de gedwongen jeugdzorg ‘mogen’ gaan doen. Denk je dat er dan nog één ouder is die met zijn kind naar de gemeente gaat? Daar moet je gemeenten niet mee opzadelen. Een schot tussen vrijwillige (99%) en gedwongen (1%) zorg is terecht.
De kans voor gemeenten om hun jeugd en hun gezinnen integraal te steunen wordt met dit wetsvoorstel dus een gemiste kans. Of ik snap de wettekst niet. Kan ook!
Gemeenten vinden de wet te smal, Tweede Kamer te ruim.
Wie doet wat?
Mechtild Rietveld
http://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/opinie/columns/gemiste-kans-voor-gemeenten.8500902.lynkx
Lees ik het concept van de nieuwe Jeugdwet, stuit ik meteen op een paar schotten! Terwijl nu juist iedereen al jaren roept dat we moeten ontschotten.
Scheiding tussen 1e lijns, 2e lijns en 3e lijns zorg, tussen GGZ-jeugdzorg, AWBZ-jeugdzorg, bemoeizorg, forensische jongerenzorg, preventie, maatschappelijke zorg en noem maar op. Weg ermee! Want achter die schotten zitten instanties en al die instanties hebben hun eigen systeem, protocol, financier. Da’s veel te duur en ingewikkeld. Ouders verdwalen tussen al die kastjes en muren.
Het is allemaal publiek geld, dus wat is simpeler om daar één pot van te maken met één overheid die er over gaat? De gemeente, was toch het idee?
Kinderen wonen doorgaans niet alleen, maar in een gezin. Een gezin kent geen schotten. Dus wil je als hulpverlener werken met dat gezin. Zonder schotten. We weten al lang dat kinderen helpen sèc, dus los van de omgeving, weinig effect heeft. Kinderen hebben een ‘ontwikkelend brein’ en het functioneren van kinderen, zeker ook die met ernstige stoornissen, hangt sterk samen met hulp uit het netwerk en de draagkracht en opvoedvaardigheid van ouders, school.
Vol verwachting keek ik dus uit naar de nieuwe Jeugdwet die een eind zou maken aan, dacht ik, de schotten. Die uitgaat van de vraag wat er nodig is, die dat toevertrouwt aan de gemeente om het goed en simpel te laten doen.
Mooi niet dus.
In het eerste het beste wetsartikel staat dat de gemeente zich niet moet bemoeien met zorg die geregeld wordt door de Zorgverzekeringswet en door de AWBZ. Dan gaat het bijvoorbeeld over zorg voor verstandelijk gehandicapte kinderen onder een bepaald IQ. Dat is oh zo specialistisch, daar kun je gemeenten toch echt niet verantwoordelijk voor maken. Voor die heel specialistische zorg zijn er instellingen en specialisten en dat moet zo blijven. Zodra dus een kind zo’n specialistische aandoening lijkt te hebben, hup, wordt het gezin uit elkaar getrokken: de specialist doet zijn ding bij dat ene kind en de hulpverlener via de gemeente doet ‘de rest’.
Het is alsof je op school een pakket vakken krijgt die allemaal nodig zijn om een kind op te leiden, maar het vak ‘rekenen’ geven we op een aparte school, want dat is zó specialistisch, dat kunnen we niet aan de scholen toevertrouwen. Het gekke is, dat gemeenten wél de gedwongen jeugdzorg ‘mogen’ gaan doen. Denk je dat er dan nog één ouder is die met zijn kind naar de gemeente gaat? Daar moet je gemeenten niet mee opzadelen. Een schot tussen vrijwillige (99%) en gedwongen (1%) zorg is terecht.
De kans voor gemeenten om hun jeugd en hun gezinnen integraal te steunen wordt met dit wetsvoorstel dus een gemiste kans. Of ik snap de wettekst niet. Kan ook!
Gemeenten vinden de wet te smal, Tweede Kamer te ruim.
Wie doet wat?
Mechtild Rietveld
Terug
naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
Bron: Binenlands Bestuur
Ik hoop dat Machtild dit ook leest...
BeantwoordenVerwijderenGeachte Machtild,
Ik kan het veel met u eens zijn, ook met dit artikel van u, echter het is erger: in de nieuwe wet worden ook de manco's van de 'Wet op de Jeugdhulpverlening' en van de opvolger 'Wet op de Jeugdzorg' gewoonweg over genomen: gemeenten worden geacht namelijk mensen / instanties in te huren die 'kennis hebben van... o.a. pedagogiek, normale ontwikkeling van een kind, psychische stoornissen..'. Juist de formulering in de wet en de opstelling van BJZ dat zij al die 'kennis' hebben omdat zij 'professionals' zijn, maakt weer eens duidelijk dat de overheid niet geinteresseerd is in deskundige hulp aan kinderen. Als men nu net als voor gezondheidsklachten de universitair geschoolde + BIG-geregistreerde huisarts heeft, zou men ook gewoon ouders die problemen hebben met opvoeding dan wel kinderen direct toegang kunnen geven tot geregistreerde (ortho)pedagogen dan wel kinderpsychologen, maar DEZE deskundigen worden juist weer buiten spel gezet: zelfs de verplichting tot gedragsdeskundige expertise is in 2010 uit de wet gehaald (art.35 UvB bij de WoJz) en nu komt deze ook niet meer terug...
De 'kwakzalverij' en het amateurisme rondom de zorg aan kinderen wordt in de wet verankerd!
Mijn voorstel blijft: bij eenvoudige hulp eerst eigen kring / vrijwilligers zoals 'Home Start' en bij kind-gerelateerde problemen directe toegang tot de kinderpsycholoog of andere universitaire deskundige. Dit doet recht aan art. 24 IVRK: '...een kind heeft recht op de hoogste mate van zorg...'. Er staat NIET in dat verdrag: 'meeste hulpverleners over zich heen...' zo ziet BJZ dat soms wel eens...
Drs. N.J.M.Mul (ouder-ondersteuner in Jz-Kb zaken)
De verziekte cultuur in bestaande instituten zit waarschijnlijk zo diep dat alleen ontbinden en helemaal opnieuw beginnen iets zal kunnen verbeteren.
BeantwoordenVerwijderenGezien de laatste ontwikkelingen is het dieptepunt nog niet bereikt ..
Op die site van Binnenlandsbestuur is, naar aanleiding van "Gemiste kans voor Gemeenten" (8/9) ongeveer hetzelfde geplaatst als op http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/08/minder-werkdruk-bjz-door-echte.html .
BeantwoordenVerwijderenDeze link is belangrijk voor gemeenten!
We hopen dat de gemeenteambtenaren het inzicht krijgen dat in zee gaan met mooipraters zoals BJZ geen zorg geeft aan kinderen volgens IVRK artikel 24.
Via artsen geeft men zorg aan kinderen, en deze deskundigen (méér dan 'professional') kunnen bepalen met diagnose welke weg of valide therapie gezond is, en zo nodig na anamnese evt. een melding doen aan een LMK (op https://dl.dropbox.com/u/2479159/2012-Verkort%20Jeugdbeschermingsplan-JzBlH.pdf ) er mogelijk 'ingegrepen' moet worden (OTS? UHP? via de RvdK op blz. 8).
Maar dat is een overheidstaak, niet voor particuliere jeugdzorgstichtingen BJZ.