N.a.v. http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/09/zeven-agendapunten.html
T
Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
U ziet in
dit stuk dat de deskundige denkt dat de jeugdZORG sommige woorden leest op zíjn
niveau. Een interventie van een arts is een andere, een hoogwaardiger
ingrijpen, dan een interventie in de jeugdzorg, dat vaak leidt tot een
kinderbeschermingsmaatregel die niet gebaseerd is op diagnostische
waarheidsvinding, en meer gelijkgesteld kan worden met speculeren, op signalen
afgaan die een lager opgeleide weet door te geven. Dat staat verre van
diagnostische tests en anamnese!
Een
beroepskracht hoeft geen deskundige te zijn. Het gaat om het woord
‘professional’, daar gelooft een rechter heilig in, ondanks dat de schoonmaker
op de gang ook professioneel is. Wat zeggen bepaalde woorden, voor de ene
professie en voor de andere professie? Er ontstaan misverstanden die het beleid
niet duidelijker maken.
Waar een
specialist een therapie voorschrijft voor een vastgesteld probleem, daar gokt
de jeugdzorgwerker op basis van meningen, zonder wetenschappelijke kennis aan de zaak te
kunnen koppelen:
In hoeverre
is een beschermingsmaatregel pedagogisch beter werkend voor het kind dan thuis
aan gezinsbegeleiding te doen, met een opvoedcursus of VIB-begeleiding en
-uitleg?!.
Hoe ervaart
een kind het uithuisgeplaatst-zijn tegenover het thuis onder begeleiding en
therapie zich veiliger voelen?
Hoe ervaart
een ontvankelijk kind de emoties bij de ouders, wanneer deze bedreigd worden
door een sociaal werkster die niet wil luisteren, en het beter denkt te weten dan
een arts?
Waarom een
kind een nare ervaring laten oplopen, waar de bedreiging weggenomen kan worden
met een straatverbod, of met het wegplaatsen van een pester van school?!
Waarom niet
kijken naar adviezen van onafhankelijke wetenschappers die via diagnostiek (in
plaats van signalen vanuit de gezinsvoogden) meten? Er liggen reeds adviezen
bij de overheid om tot gespecialiseerde doelgroep-ingangen te komen in plaats
van het dubieuze bureaus jeugdzorg-niveau.
Staat in de
databank van ‘jeugdzorg’/jeugdhulp (AMK/BJZ/CJG) wel de diagnost, de
orthopedagoog-generalist, de schuldsaneerder, de jeugdpsychiater?
Hoe kan een
jeugdzorgwerker zonder diagnostiek nu juist bepalen of een ‘interventie’ de
juiste kant op gaat en het kind niet schaadt? Dat kan niet, hoeveel geld er ook wordt ingepompt! Die werker wordt niet universitair opgeleid door een cursusje extra.
Interventies die zonder diagnostieke begeleiding een kind naar een
jeugdgevangenis (“Jeugdzorg-plus+”geheten) sturen, een kind op een
vermoeden al, zonder enige valide uitleg uithuisplaatsen naar een onbekend
pleeggezin, zijn geen diagnostieke inmengingen.
Gezonder is niet te interveniëren (in het werkgebied jeugdzorg) op basis van
signalen die een sociaal werker kan opvangen, maar net zoals bij een huisarts
door te sturen naar een diagnostisch specialist die past bij het probleem.
Een multiproblem-gezin heeft heel andere hulp nodig dan een AMA.
Een hechtingsgestoord kind kan de hechtingsproblematiek hebben door een autonome oorzaak, niet
de ouders, en heeft deskundige, maar andere hulp nodig dan een kind dat leidt
onder omgangsfrustratie door een gescheiden ouder, die haar emoties nog niet
weet te scheiden van haar ouderschap.
Een agressief geworden puber die lijdt tussen de signalen vanuit twee
culturen, heeft een heel andere hulp nodig dan geadopteerden.
Prof.
Hoksbergen heeft in 2000 reeds het voorstel gedaan om tot gespecialiseerde
doelgroep-kenniscentra te komen. De overheid zou voor geadopteerden en
pleegkinderen alvast zo’n proeftuin kunnen creëren in plaats van BJZ of CJG.
Men is niet
gespecialiseerd in BJZ en CJG. Met zoveel centra als ingang, kan men daar niet
overal de juiste deskundige hebben die het probleem juist vaststelt. Door
decentralisatie verwatert juist de kennis en wordt het speculeren met
kinderen.
Dat is niet
beschermend.
Dat gaat
niet uit van de pedagogische ontwikkeling van het kind en zijn ervaren.
Wanneer
niemand in de jeugdzorg zorgt, dat de jeugdzorg-interventies uitgevoerd worden
zoals bedoeld, in detail per casus, dan is de weerzin bij ouders tegen
‘jeugdzorg’ niet verwonderlijk. Het wordt dan in de jeugdzorg een groot Russische
roulette.
Dat is
schadelijk voor vele kinderen, die niet de zorg krijgen die bedoeld is in IVRK
artikel 24 en EVRM artikel 6 en 8.
Het Jeugdbeschermingsplan op https://dl.dropbox.com/u/2479159/2012-Verkort%20Jeugdbeschermingsplan-JzBlH.pdf is
zo gek nog niet. Het onderscheidt vrijwillige hulpverlening en degelijk
onderzochte beschermingsmaatregelen, onder voorwaarden op
blz. 8.
blz. 8.
T
Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
Geen opmerkingen:
Een reactie posten