Het machtsspel van de zogenaamde hulpverleners

De harde waarheid

De politici in Den Haag zijn zelf de grootste kinderontvoerders en kindermishandelaars van Nederland, omdat ze de wanpraktijken van jeugdzorg, het Advies en Meldpunt Kindermishandeling (AMK), de Raad voor de Kinderbescherming en kinderrechters in ons land toestaan. Harde woorden, maar wel de waarheid.

Dagelijks worden er kinderen uit huis geplaatst en onder toezicht gesteld, door de grootste, officieel erkende criminele organisaties van Nederland. En de reden? Iemand heeft een hekel aan je en doet een anonieme melding. Waarom? Omdat je gezicht ze niet aanstaat, of ze mogen je niet, of om een andere persoonlijke reden. Na de anonieme melding worden er direct allerlei foute handelingen gedaan.

Het AMK

De melding komt eerst binnen bij de organisatie die zich Advies en Meldpunt Kindermishandeling durft te noemen. Zij zorgen er voor dat de ouders direct in de stress schieten en zich af gaan vragen wat zij in hemelsnaam fout hebben gedaan. Want de ouders weten het voor honderd procent zeker: zij hebben niets misdaan. Het AMK gaat dan een onderzoek verrichten naar het anoniem aangemelde gezin.

Slapeloze nachten  en doodsangsten

De ouders moeten hun hele privéleven prijsgeven, en worden tot op het bot ondervraagd. Ze vragen zich constant af waar ze dit aan verdiend hebben. Ze moeten ziel en zaligheid bloot geven. Maanden van onderzoek volgen en ondertussen staan ze doodsangsten uit. Mag ik mijn kind houden of niet? Mag ik het nog zelf opvoeden? Dat blijft ze gedurende het hele onderzoek achtervolgen. Slapeloze nachten hebben ze er van. Elk moment achterom kijken, iedereen argwanend bezien, want je wilt toch heel graag weten wie je deze smerige streek geleverd heeft. Is het je buurman of buurvrouw, iemand van de school van je kind, je huisarts of een naaste familielid? Het kan iedereen in je naaste omgeving zijn. Op den duur ga je gewoon spoken zien, want iemand moet dat toch gedaan hebben. Je vertrouwt niemand meer op een gegeven moment.

Op het matje geroepen

Na het vooronderzoek worden de ouders op het matje geroepen en moeten ze bij de hoofdmeester/ juffrouw van het AMK verantwoordelijkheid afleggen. Ze moeten tekst en uitleg geven over hun 'vermeende' daden. Ze zouden hun kinderen mishandelen, geestelijk of lichamelijk, want er zijn anonieme meldingen binnengekomen. De huisarts, de school, tandarts, een familielid, iedereen in de naaste omgeving van het beschuldigde gezin, moet alle door hen gestelde impertinente vragen beantwoorden. Doen ze dat niet, dan zijn zij ook schuldig. En je moet het AMK bij je thuis laten komen, want weiger je dat, dan ben je in hun ogen helemaal schuldig. Ze moeten bij de ouders en het gezin thuiskomen, of ze dat leuk vinden of niet. Weigeren ze binnen te laten is verboden, tenminste in hun ogen en volgens hun zelf verzonnen en zelf gemaakte regeltjes. Want er zijn meldingen bij hen binnengekomen.

Weigeren het dossier te overhandigen

Het eigen dossier van het vals beschuldigde gezin, dat de ouders zelf willen lezen of een kopie hiervan opvragen.. Oei, dat zouden ze het liefste weigeren, maar ze moeten het de ouders wel geven.  De ouders krijgen alleen de gegevens die jeugdzorg of AMK in de computer hebben gezet, de geschreven notities houden ze voor het gezin achter. Ze willen zoveel mogelijk geheimhouden, want de ouders mogen niet te veel te weten komen. En de anonieme melders worden helemaal geheim gehouden, want die moeten beschermd worden. Stel je voor dat zij gedwongen worden hun anonieme bronnen prijs te geven, bijvoorbeeld onder dwang van een advocaat. Ja, als de namen van deze mensen bekend worden, dan raken ze deze makkelijke bron van gegevens kwijt en dan durft niemand meer een melding te doen bij het AMK. En dan raakt het AMK ook zijn makkelijke inkomsten kwijt en zitten ze opeens zonder werk. En dat zou voor het AMK en de andere instanties een regelrechte nachtmerrie zijn. Nee, ze moeten een gezin geheel doorlichten en kapot maken.

De erfenis van Rouvoet

Dat is de taak die de minister van Jeugd en Gezin en de Tweede en Eerste Kamer hen hebben opgedragen. Zoveel mogelijk zieltjes binnenhalen, zo veel mogelijk slachtoffers maken onder de gezinnen. Hoe meer, hoe beter en er hoe meer geld er bij hen binnen komt.

Beschuldigingen weerleggen

Je denkt als ouders, dat als je alle beschuldigingen kunt weerleggen met de nodige tegenbewijzen en verklaringen, dat het dossier direct door het AMK gesloten zal worden.  Nou, vergeet dat maar. Dat is valse hoop. Want er zijn anonieme meldingen gedaan, dus ook al bewijzen de ouders het tegendeel, in de ogen van deze 'professional' blijven ze schuldig.

Jeugdzorg en 'hulp'

Dus na de eerste ellende volgt de volgende ellende, Jeugdzorg genaamd.
Want er is een melding gedaan en dus moeten de ouders hulp krijgen. Het liefst gedwongen opvoedhulp, want deze eveneens criminele ondersteunende instanties, moeten tenslotte ook leven. Ook zij verdienen grof geld aan deze wanpraktijken die ze opvoedhulp durven te noemen. Op de meest schandalige manier, onder het mom van 'hulpverlening'. Ook al willen de ouders het niet, ze moeten en zullen opvoedhulp krijgen.

Bedreigd worden met uithuisplaatsing van je kinderen

Want weigeren ze dat, dan worden ze direct gechanteerd. Dan wordt het gezin ook nog door Jeugdzorg bedreigd met een uithuisplaatsing en zal dit gemeld worden bij de Raad voor de Kinderbescherming. Dus moeten ze noodgedwongen meedoen. Ze worden dus doorgestuurd naar de volgende geheel onprofessionele bende,  die denken dat ze verstand hebben van kinderen opvoeden, maar daar geenzins blijk van geven.

Kindermishandeling niet bewezen

Ook al is kindermishandeling niet bewezen, de ouders doen het in de ogen van de opvoedhulp niet goed. Zelfs al doen ze het wel goed, dan kunnen zij het altijd beter. Dan bestempelen ze je direct als 'overbezorgde' ouders. Dan wordt tijdens het eerste gesprek opnieuw het hele doopceel doorgelicht. Wederom nemen zij contact op met de school, huisarts, tandarts en ga zo maar door. Ook al is dit al allemaal eerder gedaan, alles moet opnieuw gebeuren. Want ze moeten scoren, zoveel mogelijk zieltjes binnenhalen. Anders loopt ook deze instantie zijn subsidie mis. Want stel toch voor dat er iets over het hoofd is gezien door het AMK? Dus moeten de ouders daar wel aan meewerken, want ze willen toch echt hun kinderen niet verliezen.

Maanden van ellende en stress

Dus weer volgen er maanden van ellende en stress. De ondersteunende instanties huilen gewoon met de wolven mee en nemen klakkeloos alles over wat jeugdzorg hen vertelt over het gezin, ook al zijn het enkel leugens. Want ook zij verdienen hier aan. Het gezin komt dan op kantoor en moet voor de derde keer het hele privéleven prijsgeven, zoals het banksaldo, hoe het huwelijk is, hoe en wie de ouders waren of zijn, wat voor werk de ouders doen. Ook van de broers en zusters willen ze alles weten. Hoe hun eigen ouders elkaar hebben leren kennen, hoe lang die getrouwd zijn, hoe hun huwelijk is en datzelfde willen ze ook weten over de broers, zusters, neven, nichten en ga zo maar door. Hoe zij hun partner hebben leren kennen en of ze wel eens in het verleden mishandeld zijn door hun eigen ouders.

Opgedrongen overbodige 'opvoedhulp'

Dan maken ze een plan op en dan komen ze een paar keer per maand of per week bij de ouders thuis. Ook gaan ze aan de slag met de kinderen, die ze van alles vragen, maar dan op een heel kinderlijke manier alsof de kinderen geestelijk gestoord zijn. Maar als de opvoedhulp niet gaat zoals zij willen, dan is het weer helemaal mis. Of als de ouders van mening zijn dat ze helemaal geen opvoedhulp nodig hebben, omdat ze het al heel goed doen. Dan gaan bij hen alle alarmbellen direct af. De ouders proberen nog uitleg te geven tijdens gesprekken met de hulpverlenende instantie en jeugdzorg, maar ze worden direct weer gechanteerd en gedreigd met de Raad voor de Kinderbescherming. Met een uithuis plaatsing of een onder toezicht stelling. En daar kun je als ouders helemaal niets tegen in brengen. Dus gaan de ouders toch maar weer schoorvoetend akkoord met de totaal onnodige opvoedhulp. Ondertussen nemen ze toch maar een advocaat in de arm. Ze weten in hun hart dat het allemaal complete onzin is, die nergens voor nodig is en dat het gezin hier helemaal aan kapot zal gaan. 

Wat gaat er mis?

Want ze vragen constant aan de hulpverleners wat er toch mis is met hun gezin? Maar die zeer moeilijke vraag wil niemand beantwoorden. Ze weten zogenaamd het antwoord niet op deze prangende vraag. En het schiet bij jeugdzorg compleet in het verkeerde keelgat, want dat mag niet. Ze mogen als ouders niet hiertegen in gaan. Ook al zitten de instanties geheel fout. Een advocaat in de arm nemen dat is erg gevaarlijk, want zij zijn de baas over dit gezin en daar mag niets tussen komen. Jeugdzorg krijgt hiervoor geld uit Den Haag. En dat geld willen ze in geen geval kwijtraken. Dus zullen ze alles doen om het gezin een poot dwars te zetten en halen ze echt alles uit de kast om het verlies van hun greep op het gezin te voorkomen.

Aardig

Tijdens een gesprek tussen jeugdzorg en de ouders vergezeld van hun advocaat, doet Jeugdzorg valselijk aardig, tot het smerige aan toe. Ze halen al hun trucjes uit de kast. Ze strooien het gezin gewoon zand in de ogen. Ze belovern: 'Ja, we stoppen de opvoedhulp per direct'. Maar voordat ze verder gaan of hun dossier kunnen sluiten, moeten ze wel even overleg plegen met hun 'collega’s' (met hun 'partners in crime'). Jeugdzorg kan niet zo maar het dossier sluiten, dat moeten ze eerst overleggen. En de ouders kunnen vertrekken met hun advocaat. De ouders kunnen praten als brugman en de advocaat ook, maar luisteren naar het verhaal van de ouders zal nooit gebeuren. Dat  verhaal is in het geheel niet relevant.

Raad voor de Kinderbescherming

Dan worden ze kort daarna gebeld door jeugdzorg met de heugelijke mededeling (maar niet heus) dat ze hebben overlegd met hun collega’s van de Raad voor de Kinderbescherming en ja, die moet de zaak toch ook gaan onderzoeken, want ze vertrouwen het toch nog niet helemaal. Er zijn ooit meldingen gedaan over dit gezin. En dan gaat jeugdzorg nog even aan de slag om de ouders de grond in te boren. Ze maken een verslag voor de Raad voor de Kinderbescherming, vol met valse beweringen en onwaarheden. De ouders mogen daar op wel reageren, maar hun eigen commentaar wordt stilletjes verdoezeld en als niet belangrijk weggemoffeld, ergens achterin hun rapport.


De Raad op bezoek

Dus moeten de ouders de Raad voor de Kinderbescherming ook bij hun thuis toelaten. Dan komen er na enige tijd twee medewerkers bij het gezin thuis. Er worden weer zeer impertinente vragen aan de ouders gesteld. Nog kwalijker vragen dan de twee voorgangers hadden gesteld; AMK en jeugdzorg. De ouders hebben nu de derde organisatie bij hen thuis. Die spelen dan de 'slechte' en de 'goede'. De ouders zijn in hun ogen eigenlijk te oud, of juist te jong om kinderen te hebben en op te voeden. Als ouders mag je vooral niet werkloos zijn of gehandicapt, want dat is helemaal fout in hun ogen.

Kinderen ondervragen

Ondertussen begint de ene medewerker de kinderen te ondervragen, waar de ouders niet bij mogen zijn. En die vragen direct aan de kinderen of zij het wel leuk vinden thuis. Ondertussen gaat de ander verder met het doorlichten van het privéleven van de ouders, waarbij er nog veel dieper wordt gegraven. Na een paar uur van derdegraads ondervraging, gooien ze nog meer olie op het vuur. Ze gaan ook een geheel nieuw informantenonderzoek doen. En weer schieten de ouders en hun gezin in de stress en ellende. En weer horen ze maanden niets van hen.

Het eindrapport

En dan komt hun vernietigende rapport. De ouders worden geheel de grond in geboord! Er wordt complete onzin over het gezin geschreven. En ze mogen hier tegenin gaan, maar dat moeten ze dan wel snel doen. Voordat ze hiertoe de kans krijgen, is het rapport al naar de kinderrechter gestuurd. Ze overtreden hiermee de wet, maar daar hebben ze compleet maling aan.

De kinderrechter

En voordat de ouders het weten, moeten ze verantwoording afleggen bij de kinderrechter, de volgende crimineel waar ze mee te maken krijgen. De kinderrechter gelooft alle leugens die over de ouders en het gezin verteld zijn direct. En binnen 10 minuten doet de kinderrechter al een uitspraak over het gezin. Ze krijgen een onder toezicht stelling over hen heen gegooid of er wordt beslist dat de kinderen direct uit huis moeten worden geplaatst. Want het leven van de kinderen loopt gevaar; het sociaal emotionele leven van de hun kinderen wordt 'ernstig' bedreigd. Ook al komen de ouders samen met hun advocaat met allerlei tegenwerpingen, daar luistert de rechter niet naar. Want er is wat mis met de ouders en dit gezin. De door de ouders ingediende verklaringen en het door de advocaat ingediende verweer wordt niet eens gelezen door de kinderrechter.

Je bent altijd schuldig

Deze mensen behandelen de ouders als kindermishandelaar, ook al is dit feitelijk niet waar en kunnen ze hun onschuld bewijzen. Zelfs de advocaat wordt soms compleet door de kinderrechter geschoffeerd. Er is al iemand op de zitting aanwezig van jeugdzorg en ook iemand van de Raad voor de Kinderbescherming. Ze weten al van te voren dat dit gezin een onder toezichtstelling of een uithuis plaatsing boven het hoofd hangt. Daar komen ze met geen mogelijkheid onderuit. De kinderrechter heeft haar mening al klaar, want ook de kinderrechter doet niet aan waarheidsvinding. Omdat de Raad al van te voren een vernietigend en leugenachtig rapport over het gezin en de ouders geschreven heeft. Voordat de ouders hierop konden reageren lag het al weken van te voren bij de kinderrechter klaar. En weer heeft het gezin te maken met jeugdzorg, en ze zijn voor een jaar opgescheept met een gezinsvoogd. En daar kunnen ze het dan mee doen.


P

                 Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

=> http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html