Afschuifsysteem

 

Dit is het antwoord na de WOB-vragen aan Postbus 51 nadat de Inspectie schrijver dezes had doorverwezen naar een Juridisch Loket of ministerie, of ieder gezin moest het zelf maar laten uitvinden via een dure advocaat. “...vragen die reeds hebben plaatsgevonden...” blijkt afleidende onzin; clichématig ambtelijk, naar het zo bekende ‘van het kastje naar de muur-effect’, waar nogwel naar verwezen werd als niet concreet...

Gewetensvol???
 

 De vragen naar Postbus 51:

 

18 juli 2012

 

 

Geachte lezer,

 

 

Als ouderondersteuner werd ik geconfronteerd met zich herhalende problemen bij de uitvoering van Bureaus jeugdzorg.

Eerst heb ik de daaruit voortvloeiende vragen voorgelegd aan de Inspectie jeugdzorg. Ik kreeg geen inhoudelijk antwoord.

 

De inspectie verwees mij in de brief dd. 13 juli jl. voor concrete juridische vragen door.

Onder de WOB vraag ik u antwoorden op de vragen, gesteld in bijgaande brief.

Ouders en wij ondervinden veel ‘van het kastje naar de muur-verantwoordingen’.

U zou ons zeer verdienstelijk zijn met het concreet beantwoorden van de vragen. {Bijlage = onderstaand}

 

Met vriendelijke groet,

......

 

 

Wel, de Inspectie Jz. wilde dus geen vragen meer beantwoorden, omdat deze schrijver in een eerder gesprek, een jaar geleden, al andere antwoorden op andere vragen heeft gehad:

 

“Uw inbreng zal voortaan als Melding in ontvangst genomen worden”, niet meer beantwoord. “Het zal meegenomen worden in het meta-beleid.” –

De zgn. ‘details’ worden niet gezien door de inspectie; daar gaf de overheid geen mandaat of geld voor.  

Dus schreef hij voor de onderstaande vragen Postbus51 met de kopie van de brief met vragen aan de afwijzende Inspectie Jz. eind juni 2012:

 

Juni 2012

 

 

Geachte...,

 

 

Van verschillende kanten kom ik de volgende zich herhalende problemen tegen bij BJZ (Bureau jeugdzorg).

 

Daarbij stel ik vragen;

 

PGB  

Ondanks dat er geïndiceerd is dat een PGB (Persoonsgebonden budget) voor een bepaalde hulp nodig is, en BJZ belooft deze PGB-aanvraag te zullen indienen (wat de ouders liever in eigen handen hadden genomen), verzuimt BJZ deze (tijdig) in te dienen. De termijn is gesloten: geen PGB. De ouders zitten vaak vrij krap bij kas en moeten dan dus alles zelf betalen. 

1. Kunnen ouders de financiële schade door dit inspanningsverzuim verhalen op BJZ? 

2. Kan BJZ op goedkope wijze aansprakelijk gesteld worden?

De ouders hebben m.i. de keuze: het geld besteden aan wat anders het PGB had betaald voor hulp, òf een advocaat betalen (ook al zou men een enigszins gesubsidieerde advocaat kunnen krijgen, men moet zelf veel betalen en loopt risico dat BJZ geld eist voor de procedure bij verlies). De keuze van liefhebbende ouders is natuurlijk: eerst het kind helpen.

3. Hoe ziet de inspectie hierop toe?

Nadat dit achter de rug is, dreigt BJZ met een OTS als de ouders niet juist die hulp inroepen die de sociaal werker (qua opleiding) van BJZ wil (in haar macht). We noemen dit een spook-OTS. Het gebeurt ook dat onder een OTS-mandaat er gedreigd wordt met een uithuisplaatsing, een spook-UHP.  

4. Hoe kunnen ouders zich verdedigen tegen deze dreigingen vanuit BJZ, waar geen diagnose van BJZ mocht plaatsvinden? 

Het inspanningsverzuim wordt op schrift door BJZ afgewenteld op de ouders (voor de rechter), alsof die “niet meewerkten” of zelfs “pedagogisch onbekwaam zijn”. Deze ouders kunnen pedagogen en zelfs nu een gezinsvoogd-moeder zijn, die het nu van de andere kant ervaart.

5. Hoe kunnen ouders zich verweren tegen zo’n spook-OTS? De rechter stelt geloof in wat BJZ aandraagt, ook als dit tekens weer een afwentelen op ouders van inspanningsverzuim op eigen beroepsethiek betreft – door de jeugdzorgwerker. 

Het is ‘verdedigen in de mist van BJZ’; raadsheer Van Teeffelen (reactie in http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/03/hoe-krijg-ik-mijn-kind-terug.html schreef hierover in FJR 2010-10, pag. 248-249. Ook de Open brief van advocaten Peter Prinsen et al ;

http://www.peterprinsen.nl/HERZIENINGOTS.OPENBRIEFEERSTEKAMER.htm getuigt van gebruik van te veel geloof en manipulatie binnen jeugdzorg-familiezaken. Voor een jeugdige is dit niet gezond. 

6. Hoe ziet de inspectie deze feitelijke machtsmanipulaties van BJZ?

 

Inzage in dossiers  

Vervolgens vragen ouders dossiers op (inzage en evt. kopie, onder Wbp). We zien nu vele cases waarbij BJZ zich maanden niet houdt aan de wettelijke termijnen, wijl ik denk dat het vlotter verstrekken dan het maximum termijn (6 weken) dat ervoor staat meer naar behoren zou zijn.  

McMichael-arrest 

Omdat de stukken onder een juridisch (dus proces-technisch) OTS of UHP vallen onder het gestelde in het McMichael-arrest van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens dd. 24-02-1995 (“beide partijen behoren te kunnen beschikken over dezelfde stukken”) is hier òf sprake van gemakzucht, of van manipulatie, of inspanningsverzuim.

Zelfs het mogen verbeteren van onjuiste informatie in dossiers (Wbp) wordt door BJZ niet toegestaan.

Zelfs zijn er gevallen waarbij het kind werd gestraft met minder omgang, waar het geen uitwas-ouders betrof.

We hebben aanwijzing dat zelfs de inspectie niet het gehele dossier onder ogen krijgt bij BJZ.
Hoe kan de inspectie dit zien?

7. Wat kunnen ouders nog (goedkoop) als BJZ te vaak gemakshalve geloofd wordt op alle fronten?

8. Is zulks handelen door BJZ gezond te noemen richting jeugdigen, die ook een lange-termijns-belang in hun psychische ontwikkeling hebben? Is dit handelen van BJZ nog pedagogisch te verklaren?

Dit betreffen dus meta-analytische vragen.

 

Met vriendelijke groet,

 

......

 

Het Juridisch Loket verwees ook door omdat ze niets over Jeugdzorg in het algemeen weten.

 

Postbus51 stuurde de vragen door naar ministeries.

 

Vragen aan de inspectie vorig jaar, vòòr de nu voorgelegde, waren bijvoorbeeld:
 

De nulmeting  

 

1 Nu het BJZ ziet dat de zgn. nulmeting, de aangedragen redenen voor uithuisplaatsing al twee jaren terug, onderuit gehaald is, verwerpt de gezinsvoogdes het dossier, en moet de ouder bewijzen dat die geschikt is als ouder (gevraagde derde PO-onderzoek [met tests] in korte tijdsspanne wordt als onbetrouwbaar bevonden!).  

Nu de ouder dat aan het doen is (en de aanwijzingen zijn gezien de eerdere tests goed, incl. opvoedcursus), lijkt het erop dat door BJz de Raad om een ontheffings­-onderzoek gevraagd wordt. Het kindje geeft signalen af, zichtbaar voor een deskundige, dat het in de pleegsituaties zich aanpast met schijnaanpassing, ja, vreemd gedrag vertoont, maar BJZ doet daar niet aan diagnostisch onderzoek.

 

Zes pleeggezinnen en misbruik 

Met 6 (pleeg)overplaatsingen en misbruik ervaringen, kan wel gesteld worden dat men als ‘jeugdzorg’ terug moet naar voor de nul-situatie voor het kind, dus weer bij ouder als bekende situatie terug, en dan van daaruit aan diagnostiek doen om de laatste 2 jaar pleegzorg-erva­ringen te verwerken. Een ontheffing zou gezien het IVRK artikel 24 de terugplaatsing in het kindsbelang doorkruisen. Bij onveilige hechting moet de (meest) verzorgende, de ouder, met de therapeut aan de hechting werken, wat ook als de veiligste (bekende) situatie wordt beleefd door het kindje

http://www.hechtingsproblemen.nl/nl/behandelvormen

 

Schadelijk voor het kind  

De pleegsituaties hebben te kort geduurd (minder dan 5 jaar), en waren schadelijk in de ervaring van het kindje.

Het is komt mij vreemd voor dat na een nulmeting voor een OTS+UHP, die aantoonbaar foutief is geweest, ‘jeugdzorg’ niet gewoon snel terug plaatst, maar wederom aan de ouder de eis stelt aan te tonen dat dit kan, zonder de ouder een concreet meetpunt te geven. De eis is abstract, te vaag, en de bewijslast wordt aan de verkeerde kant gelegd. Het duurt te lang voor dit kindje.

 

Raadsheer van Teeffelen 

Raadsheer Van Teeffelen (noot) heeft zo zijn twijfels bij de Deltamethode en de mate van concretie (vaagheid) in het terugplaatsbeleid. Noot:  

Mr. P.AJ.Th. van Teeffelen is deeltijd raadsheer van het Hof te ’s-Hertogenbosch en plaatsvervangend voorzitter van de vereniging voor Familie- en Jeugdrecht. Hij publiceerde in FJR, nummer 10, 2010, op blz. 248-249. Hij somt 3 knelpunten op, die door de opbouw der stukken voor een rechtsgeleerde al een waar zoekplaatje oplevert, laat staan voor ouders: “…

 

Voor cliënten lijkt het in een aantal situaties dan ook een gevecht tegen windmolens in plaats van dat de hulp wordt verleend, waar het allemaal om begonnen is.

Het derde knelpunt heeft betrekking op de verantwoordingsplicht van Bureau Jeugdzorg.

 

Het bureau heeft er jegens het hof nogal eens zichtbaar moeite mee zich te verantwoorden.

Dat kan gemakkelijk leiden tot irritaties over en weer. Voor het hof is het de kunst om hoffelijk te blijven, ook al heb je soms grote problemen met de wijze waarop door het bureau in het verleden is gewerkt.

 

Doordat er soms in een jaar weinig structureel aan een bepaalde zaak is gewerkt, ontstaat in het vraaggesprek nogal eens een pijnlijke situatie. Het bureau wil dan nogal eens een houding aannemen van: “wij weten het beter en u begrijpt niets van ons vak”....

 

[Bij BJZ] is er weinig animo tot terugplaatsing. Uiteraard krijgen we als hof regelmatig die situatie ter beoordeling en een fatsoenlijk antwoord op onze vraag naar de inspanningen die worden gedaan om het kind terug te plaatsen bij de ouders krijgen we lang niet altijd.

Ouders stellen de vraag wat zij moeten doen om de kinderen weer terug thuis te krijgen en krijgen daarop geen antwoord of worden min of meer met een kluitje in het riet gestuurd. … Onwillekeurig rijst dan de vraag nogal eens: ‘is het bureau er voor de cliënten of zijn de cliënten er voor het bureau?’”(Citaten).

 

Uithuisplaatsen gaat sneller dan terugplaatsen  

Wordt hierop toegezien? Hoe? Waarom gaat uithuisplaatsen zo rampzalig veel sneller dan terugplaatsen? Zonder echte afweging op ervaringen voor het kind?  

2 Een geadopteerde vraagt na het weglopen en geplaatst worden in een crisisopvang (UHP) om een adoptiedeskundige. Na een jaar geen echte diagnostiek te hebben gekregen (noot) verklaarde de door BJZ ingehuurde psychologe dat voor afronding van de diagnostiek rond onveilige hechting zij zat te wachten op de informatie van de gezinsvoogd, die het met smoesjes niet aan haar afgaf.

 

Ruim een jaar geen zorg  

De gegevens waren de gezinsvoogdes bekend, zowel de adoptieachtergrond als de informatie van de ouders. Het ruime jaar van geen zorg en adoptiedeskundigheid door ‘jeugdzorg’ leidde tot hulpmijdendheid en het stopzetten van scholing. (Geadopteerde was voor de middelbare school op VWO geadviseerd!)  

Onwil tot echte diagnostiek 

Ook hier zien we onwil tot echte diagnostiek. Hoe kan hierop worden toegezien, wat nodig is, daar ouders gesaboteerd werden/worden door valse beloftes en uitsteltactiek, om tot toegesneden diagnostiek te komen?

 

Noot:

Uit de beschikking van de klachtencommissie van een psychologisch centrum haal ik dit citaat:

 

“De klachten zijn [o.a.] terug te voeren op: – Het feit dat de behandelaar op grond van onvolledige informatie die zij van (met name) Bureau jeugdzorg ontving haar deel van het behandelingstraject heeft ingevuld, hetgeen vervolgens ook weer werd gecompliceerd door het optreden van een aanvankelijk betrokken voogd” {voogd = in het echt: gezinsvoogd, van dit adoptiegezin}.

 

 

  

3 Een loverboy toelaten in een JJI {=jeugdgevangenis, als veiligstelling van geretardeerde geadopteerde dochter} en het afbreken van diagnostiek bij de adoptieafdeling van De Bascule, lijkt mij eveneens niet van wil tot diagnostiek te getuigen in BJZ. Bij het vermoeden van onveilige hechting door De Bascule is de dochter hulpmijdend maken (wegnemen uit het diagnostisch traject en het naar de mond praten) m.i. geen indicatiebesluit tot een toegesneden zorgtraject aanbieden.

 

Welk een voorstelling van ‘zorgindicatie’ heeft een BJZ die zich op deze rare manier inzet?

Waarom worden ouders op afstand gehouden bij nodige therapie? (zie deskundigen als Thoomes-Vreugdenhil [uitleg behandelingsvormen] en Femmie Juffer [EAS als testmethode]).

 

De Inspectie  

Hoe kan een inspectie hierop toezicht houden? Verwacht men dat ouders tijdig het inzicht en deskundigheid krijgen te onderkennen dat BJZ fout zit en zij moeten klagen op een manier die niet tot ‘n defensieve, en vaak het kind straffende, houding bij BJZ leidt? (De kind-ouderband saboteren is straffen! Prof. R. Hoksbergen noemt het niet voor niks ‘een levenslang dilemma’, een leven lang gevolgen!).  

4 Ondanks Uitvoeringsbesluit bij de Wjz artikel 3, lid 2, wordt rond een adoptiegezin dat al hulp had ingeroepen een OTS aangevraagd, waarbij op de zitting de eerste zin van de BJZ-vertegenwoordiger was: “we willen meteen kijken of een uithuisplaatsing nodig is.”  

BJZ matcht de kennis niet bij de casus  

Heeft u ook de indruk dat BJZ een uithuisplaatsing als therapie is gaan beschouwen? Snapt u hoe een BJZ en Raad een OTS aanvragen waar de ouders adoptiedeskundige hulp zoeken (en hier net op tijd de echte vonden)? In ‘Keeping the Promise’ http://www.adoptioninstitute.org/research/2010_10_promises.php ‘Het BJZ matcht de kennis niet bij de case’.) wordt duidelijk dat de reguliere jeugdzorg niet de aangewezen plek is voor adoptie-zorg. Wordt hierop toegezien, daar dit nodig is? 

Ik heb diverse BJZ’s de (WOB-)vraag gesteld of men een protocol had of aan het maken was om elke geadopteerde door een adoptiedeskundig specialist te laten onderzoeken, zeker waar OTS of UHP aan de orde komt. Sommige BJZ’s reageerden niet eens, en anderen maakten zich ervan af alsof uit de Deltamethodiek wel deze indicatie zou rollen. Onze ervaring is dus van niet.

 

Gezinsvoogden 

Erger: de gezinsvoogden verdraaien de woorden van ouders op de plaatsen in het Plan van Aanpak (en indicatiebesluit) die voor de ouders zijn om in te vullen. Ouders zijn afhankelijk van sociaal werksters (indiceerders en gezinsvoogden) van wie ondeskundige ‘informatie’ de rechter of een ingehuurde psycholoog onder ogen komt. Met beloftes of bagatelliseren wordt in feite diagnostiek uitgesteld. 

De bureaus gaven de klachtmogelijkheid als oplossing, maar daarmee eisen ze van de ouders een deskundiger inzicht dan van de bureaus zelf! Het vertrouwen in de Deltamethodiek is enorm, bijna kinderlijk of religieus.

 

Savanna

 

De werkers bij BJZ schijnen ‘Savanna’s’ te zien in elke doelgroep, en onthouden betrokken gezinnen van diagnostiek.

Ja, er zijn Savanna-gezinnen, gezinnen met een allergie voor pedagogische boeken, en er zijn laag-IQ-gezinnetjes, maar er zijn ook gezinnen met een autonoom of adoptief hechtingsgestoord kind, waarvoor prof. R. Hoksbergen reeds het creëren van een IBAP adviseerde. (Het geld kan vanuit BJZ met het kind meeverhuizen naar een toegesneden diagnostisch centrum). {De SSF gaf voor vermoedelijke Savanna-zaken e.d. reeds het advies met https://dl.dropbox.com/u/2479159/2012-Verkort%20Jeugdbeschermingsplan-JzBlH.pdf }. 

Zo kan voor allochtonen, maar ook voor kinderen na een scheiding lijdend aan omgangsfrustratie door een opvoedende ouder een doelgroep-centrum meer de bijpassende kennis gematcht worden bij de case. {Er zijn meer doelgroepen waar hun eigen nodige kennis-ingang (i.p.v. BJZ) nodig is.} 

Het zo-zo-zo-beleid is in doelgroep-centra beter vertegenwoordigd: ‘zo snel mogelijk’ leidt tot meer toegesneden hulp, hetwelk effectiever is dan jeugd-zorg binnen de werkgelegenheids-attitude van BJZ.

 

Schadegevolgen 

Veel schadegevolgen kunnen door diagnostiek en betere betrokkenheid van genoemde doelgroep-ouders vermeden worden. Schade: te denken valt aan werkverzuim- en RIAGG-kosten voor geëpateerde ouders, kosten van en door frustrerend BJZ, schadekosten door verkeerde ‘behandeling’ door BJZ, politie en/of reclassering tot gevolg, schade van ‘uitleven’ op straatmeubilair, BJZ-kosten aan verkeerde bureaucratie, RIAGG-kosten aan brusjes, het in de WAjong belanden door het hulp-mijdend worden, en schade door het belast blijven met de onderliggende gedragsproblematiek, enz.

Er was één BJZ dat meedacht en voorstelde dat wanneer Adoptiezaken (SSF) een melding kreeg, ik dit aan het BJZ-bestuur kon melden om de zaak beter en deskundiger te laten ‘onderzoeken’, met adoptiedeskundige ogen.

 

Protocol  

Ik acht een protocol voor BJZ en straks voor CJG gewenst. Zeker geadopteerden, die al een extra verwerkingspakket torsen, zouden geholpen zijn bij een standaard doorverwijzing van het gehele gezin naar een adoptiedeskundige.

Ook werden bezwaren na een genegeerd WOB-verzoek zeer slecht behandeld door BJZ’s of ‘vergeten’ eraan gevolg te geven.  

 

Uithuisplaatsen is geen zorg  

Het uithuisplaatsen is geen ‘zorg’, geen ‘therapie’, en zeker niet bij een mogelijke onveilige hechting! {Diagnostiek is nodig, zeker bij een OTS/UHP-aanvraag.}

Het uithuisgeplaatst-zijn is op zich schadelijk voor een kind. Hoe wordt dit meegewogen in het beleid? Bij de kennelijke wil tot uithuisplaatsen en rond de mogelijke terugplaatsing?

Mogelijk prikkelen mijn vragen? Voor de a.s. Wet Zorg voor Jeugd is een onderkennen van knelpunten een inspiratie tot beter zorg-beleid voor de jeugd.

Daarom hoop ik dat u, inspectie, mij wat meer duidelijkheid kan brengen ten dienste van het beleid (voorstellen)?

 

Met vriendelijke groet,

 

....

 

Hierop heb ik geen inhoudelijk antwoord gekregen omdat het als Melding wordt gezien.  

Van de Inspectie kreeg deze schrijver dus geen (inhoudelijk) antwoord op de in juni 2012 voorgelegde vragen voor algemeen belang, over mislopen van PGB met inspanningsverzuim door BJZ, bedreigen van ouders door BJZ-werkers, en stroperig-vertragende inzage van nogwel geselecteerde of gehalveerde dossiers bij BJZ (ondanks McMichael-arrest EHRM 24-02-1995 en Wbp).

Van het Juridisch Loket is ook niets te verwachten. Weinig advocaten weten hier iets over, dus ‘t kost geld!  

En de genoemde brief van Min.VWS in april 2012 ging over heel andere vragen en antwoorden i.v.m. afleidende vragen van ex-gezinsvoogdes Nine Kooiman van de SP, dus niet over de voorgelegde vragen aan Postbus51 en inspectie! Hij werd door VWS doorgestuurd naar de ministeriële, omfloerste antwoorden aan de Kamer.
 

Conclusie:

 

Er komen dus nooit inhoudelijke antwoorden.

Er is een groot afschuifsysteem rond het handelen van jeugdzorg.

Ouders die misleid zijn door BJZ moeten ieder maar zelf de weg vinden. Verdeel en heers?

Preventief een rechtsbijstandverzekering nemen met module gezondheidszorg is aan te bevelen.

Het ministerie wil kennelijk het rechterlijk systeem belasten met ons belastinggeld en bijdragen.

 

Mag dat kwaliteitscontrole heten?

 

Is dit ‘gezond’ voor het kind??? VWS?!

Kent het kind dan geen gevolgschade door het inspanningsverzuim of nadelig handelen door BJZ?

Is het ‘geloof’ in BJZ, en maximaal HBO-opleiding (niet diagnostisch universitair) bij diegenen die de cliënt wel zien, dan zo groot?

               Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

=>http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html