zondag 23 september 2012

Jeugdzorg - Russische roulette


Effectievere jeugdzorg???   -  -  -  (bij ‘Zeven agendapunten’)  


Wat fijn zou het zijn wanneer de door de wetgever aangewezen jeugdzorg-‘indiceerders’ werkelijk evidence-based zouden werken. Doorverwijzen naar toegesneden diagnosten, specialisten die naar hun beroepscode werken en gegronde diagnostische rapporten zouden schrijven en naar de juiste therapeutische weg zouden leiden. Maar zo gaat dat niet in deze jeugdzorgwereld met eigen betekenissen van woorden. Met financiële schotten. Met macht. Met een te lage opleiding om tot diagnost verheven te kunnen worden met wat dagdelen aan jeugdzorgcursusjes en geld van de belastingbetaler.  

U ziet in dit stuk “Zeven agendapunten”* dat de deskundige denkt dat de jeugdZORG sommige woorden leest op zíjn niveau. 




Een interventie van een arts is een andere, een hoogwaardiger ingrijpen, dan een interventie in de jeugdzorg, dat vaak leidt tot een kinderbeschermingsmaatregel dat niet gebaseerd is op diagnostische waarheidsvinding, en meer gelijkgesteld kan worden met speculeren, op signalen afgaand die een lager opgeleide weet door te geven. Dat staat verre van diagnostische tests en anamnese! Dat wordt ook duidelijk wanneer geëpateerde ouders ervaren op een familierechterlijke zitting (OTS of UHP) dat de vertegenwoordiger van ‘jeugdzorg’ zich niet laat beëdigen, niet uitlegt hoe dan de beweerde bedreiging dan wel zou werken in het pedagogisch perspectief, en niet de bedreiger aanpakt.

Een beroepskracht hoeft geen deskundige te zijn. Het gaat net zoals het woord ‘professional’, daar gelooft de politicus en de rechter heilig in, ondanks dat de schoonmaker op de gang ook professioneel is. Wat zeggen bepaalde woorden, voor de ene professie en voor die andere professie? Er ontstaan misverstanden die het beleid niet duidelijker maken.  

Een kind voelt zich niet ‘veilig’ in een uithuisgeplaatst-zijn. Maar jeugdzorg zegt juist dat het veilig is in een pleegsituatie, terwijl er 2 maal meer kans is op (seksueel) misbruik.  
 
(Elders op de site staan wel meer misbruikte woorden van jeugdzorg).
 
Waar een beroepsgeregistreerd specialist een therapie voorschrijft voor een vastgesteld probleem,  daar gokt de jeugdzorgwerker op basis van meningen zonder de kennis bij de zaak te hebben kunnen koppelen:

‘in hoeverre is een beschermingsmaatregel pedagogisch beter werkend voor het kind dan thuis aan gezinsbegeleiding te doen, met een opvoedcursus of VIB-begeleiding en -uitleg?!’.

Hoe ervaart een kind het uithuisgeplaatst-zijn tegenover het thuis onder begeleiding en therapie zich veiliger voelen?  

Hoe ervaart een ontvankelijk kind de emoties bij de ouders wanneer deze bedreigd worden door een sociaal werkster die niet wil luisteren, het denkt beter te weten dan een arts?
 
Waarom een kind een nare ervaring laten oplopen, waar de bedreiging weggenomen kan worden met een straatverbod, of met het wegplaatsen van een pester van school?!  

Waarom niet kijken naar adviezen van onafhankelijke wetenschappers die via diagnostiek (in plaats van signalen vanuit de gezinsvoogden) meetten? Er liggen reeds adviezen bij de overheid om tot gespecialiseerde doelgroepingangen te komen in plaats van het dubieuze bureaus jeugdzorg-niveau.  

Staat in de databank van ‘jeugdzorg’/jeugdhulp (AMK/BJZ/CJG) wel de diagnost, de orthopedagoog-generalist, de schuldsaneerder, de jeugdpsychiater? 

Hoe kan een jeugdzorgwerker zonder diagnostiek nu juist bepalen of een ‘interventie’ de juiste kant op gaat en het kind niet schaadt? Dat kan niet, met geen enkel budget aan ingepompt geld!  Die werker wordt niet universitair opgeleid door een cursusje of wat  extra.  

Interventies, die zonder diagnostieke begeleiding een kind naar een jeugdgevangenis (“Jeugdzorg-plus+” geheten) sturen, of die een kind op een vermoeden al –zonder enige valide uitleg– uithuisplaatsen naar een onbekend pleeggezin,  zijn geen diagnostieke inmengingen. 

Gezonder is niet te interveniëren (in het werkgebied jeugdzorg) op basis van signalen die een sociaal werker kan opvangen, maar net zoals bij een huisarts door te sturen naar een diagnostisch specialist die past bij het probleem. Die kan volgen of de aangewezen behandeling leidt tot verbetering, en zo niet, dan kan deze valide een onderzoeksmelding doen bij de dan genormeerde RvdK, die diagnostisch dient te werken. 

- Een multiproblem-gezin heeft heel andere hulp nodig dan een AMA.

- Een hechtingsgestoord kind kan dat hebben door een autonome oorzaak, niet de ouders, en heeft deskundige, maar andere hulp nodig dan een kind dat leidt onder omgangsfrustratie door een gescheiden ouder die haar emoties nog niet weet te scheiden van haar ouderschap.

- Een agressief geworden puber die lijdt tussen de invloeden en signalen vanuit twee culturen heeft een heel andere hulp nodig dan geadopteerden.

- Zou een elders verkracht meisje echt hulp ervaren door een uithuisplaatsing?    
 

Prof. Hoksbergen heeft in 2000 reeds  het voorstel gedaan om tot gespecialiseerde doelgroep-kenniscentra te komen. De overheid zou voor geadopteerden en pleegkinderen alvast zo’n proeftuin kunnen creëren in plaats van BJZ of CJG.

Men is niet gespecialiseerd in BJZ en CJG. Met zoveel centra als ingang kan men daar niet overal de juiste deskundige hebben die het probleem juist diagnostisch vaststelt. Door decentralisatie verwatert juist de kennis.

Dan wordt het speculeren met kinderen.

Dat is niet beschermend.

Dat gaat niet uit van de pedagogische ontwikkeling van het kind en zijn ervaren.  

Wanneer 'niemand in de jeugdzorg zorgt dat de jeugdzorg-interventies uitgevoerd worden zoals bedoeld', in detail per case, dan is de weerzin bij ouders tegen ‘jeugdzorg’ niet verwonderlijk.  Het wordt dan in de jeugdzorg een groot Russische roulette.

 

Dat is schadelijk voor vele kinderen die niet de zorg krijgen die bedoeld is in IVRK artikel 24 en EVRM artikel 6 en 8.  

Toch zijn er ook jeugdigen die lijden onder verwaarlozing of blootgesteld worden aan personen met losse handjes, waar vaak een ouder een vriend heeft van lager allooi, die enige eigenwaarde geeft aan de ouder; daar is een meldingsonderzoek nodig. Daar kan ook uitkomen dat het gezin ondersteuning en begeleiding nodig heeft zonder gezinsleden te frustreren. Echte kindermishandeling vindt men niet door BJZ/AMK-speculaties; die worden niet gezien. De ingang tot degelijk meldingsonderzoek ligt in een minder kostbaar plan dan het BJZ kost aan alle schadegevolgen. (Kost BJZ niet 2 miljard op zich?!).

Het Jeugdbeschermingsplan op https://dl.dropbox.com/u/2479159/2012-Verkort%20Jeugdbeschermingsplan-JzBlH.pdf is zo gek nog niet. Het onderscheidt vrijwillige hulpverlening en degelijk onderzochte beschermingsmaatregelen onder voorwaarden op blz. 8.  

Er zijn wetenschappelijke onderzoeken die melden dat de reguliere jeugdzorg dient te specialiseren.

Schotten in de zorg ontstaan doordat de ‘afdeling’ aan eigen werkbehoud doet. Gezinsvoogdij. Men wil voor volgend jaar ook een budget. Bezettingsgraden. Mogen die voor het kind gaan?

Voordat een hulpvrager bij de juiste diagnost komt, moet er geïnventariseerd worden (indiceren heet dat) welke diagnost of therapeut het meest past. Dat gaat net zoals bij de huisarts die voor een appendix vermiformitis naar een chirurg verwijst. Doorverwijzen geeft minder werkdruk in de jeugdzorgwereld.

Diagnostiek leidt tot effectievere, sneller-oplossende zorg. Uiteindelijk veel minder kosten, en tevens minder schadekosten aan gevolgen van verkeerde trajecten.  

In het genoemde Jeugdbeschermingsplan komt ook een databank naar voren. Die is minder toegankelijk voor lager opgeleiden, zoals jeugdzorg. Diagnostiek en diagnostieke waarheidsvinding moeten kinderen beschermen tegen meningen en beweringen.

Diagnosten kunnen gebruik maken van een databank dat ook de onbekendere trajecten voor therapie in zich besloten heeft. Dan hoeft de jeugdzorgwerker niet te gokken en te prutsen ten koste van het kind en gezin.

Een juiste therapie heeft gevolgen voor de toekomst, dus moet men ook rekening houden met de lange termijngevolgen voor het kind; hoe vaak schort het daarin bij jeugdzorg? Te vaak.

De wetenschap rond werkzame dan wel effectieve therapieën mag niet slechts gebaseerd zijn op signalen die de jeugdzorgwerker naar boven doorgeeft. Dat was immers van het niveau Russische roulette. Voor (onderzoek naar) specialistische therapieën zoals rond hech­tingsstoor­nissen dienen daartoe deskundigen te worden ingeroepen. Een EAS-test (zie http://media.leidenuniv.nl/legacy/researchmemorandum20106-beslissingenoverkindereninproblematischeopvoedingssituaties.pdf, blz. 29) behoort bij de minimum-inzet van testmiddelen bij onderzoek naar hechtingsstoornis. Het grote onderzoek van S.L. Smith (http://www.adoptioninstitute.org/publications/2010_10_20_KeepingThePromise.pdf) bevestigt de nood tot meer specialisatie rond doelgroepen zoals bij adoptie. Het bevestigt de zin van het plan van prof. Hoksbergen in 2000 om tot een IBAP, een gespecialiseerd deskundigencentrum, te komen voor o.a. adoptie- en pleegkinderen, waar een hechtingsstoornis ca. 2 keer zo vaak voorkomt dan de normaal.  

De voorgestelde zorgmonitor (evidence-based therapieën) moet rekening houden met de verschillende gebruiken van dezelfde woorden, met verschillende niveaus van deskundigheid, in de diverse disciplines.

Enkel afgaan op de gegeven signalen vanuit de ‘jeugdzorg’ in zeer ongewenst. Het IVRK artikel 3 wordt enigszins gebezigd in de jeugdzorg doch artikel 24 wijst op het niveau van zorg.

Zeker waar het kind recht heeft op hoogwaardig gezondheid-rakend onderzoek, is een genormeerd Raadsonderzoek (blz. 8 van het Jeugdbeschermingsplan (https://dl.dropbox.com/u/2479159/2012-Verkort%20Jeugdbeschermingsplan-JzBlH.pdf) de taak van de overheid zelf. Deze mag niet liggen bij ingekochte stichtingen, waar de vrijwillige jeugdhulp in de aanstaande jeugdwet naar wijst.  

“Onderzoekers vinden dat de hulpverleners (in de jeugdzorg) te weinig gebruik maken van wetenschappelijke kennis en te weinig aan (hoogwaardige) systematische evaluatie doen (zonder vooroordeel vanuit de lagere opleidingen tot jeugdzorgwerker).”  Dat is juist. 

In de Zeven Agendapunten wordt juist gezien dat de gebudgetteerde financiering per afdeling, of deze nu gemeentelijk of provinciaal worden vastgesteld, de bestuurders doet vrezen voor hun afdelingen. Zo ontstaan schotten naar het doorverwijzen naar deskundiger onderzoek en therapie.

Dat was ook een gehoorde klacht op het congres over Hechtings­stoornissen in 2010 (Eindhoven); er kwamen naar vermoeden te weinig doorverwijzingen naar de jGGD.  

Hoe weten ambtenaren welke in te kopen zorg evidence-based is naar waarheid? De PR van jeugdzorg is mooi maar vele ouders hebben hun bedenkingen gekregen door deze beroepsgroep die geen zelfinzicht lijkt te kennen, niet zelfschonend werkt. (PR van Jz is onwaar).  

Jeugdzorg Nederland, de koepel van jeugdzorgwerkers, heeft onlangs zelfs een rechtszaak aangespannen voor meer geld. In plaats van werk en werkdruk te besparen door door te verwijzen naar deskundigen, toegesneden diagnosten.  



De stem van cliënten dient te liggen in ‘gehoord worden tijdens de diagnostiek èn daarvoor’. Niet in inspraak van na-ijlende cliëntenraden, want dat is leuk, maar niet effectief.  

Best practices vanuit de jeugdzorg dienen eerst onderzocht te worden door diagnosten die ook de ervaring en de tests van de cliënt betrekken.

Afgaan op signalen van jeugdzorgwerkers zonder de cliënt te zien en te horen, zijn feitelijk niet-bewezen.

Het is te hopen dat de betrokkenheid vanuit ‘jeugdzorg’ nu meer zal gaan om het belang van het kind, en niet om bezettingsgraden en geld.

TS

                      Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

10 opmerkingen:

  1. Eerlijk gezegd geloof ik er niet in. Natuurlijk klinkt het logisch dat je betere hulp kunt verwachten van hoger opgeleiden. Maar ook daar zijn hysterici met vooroordelen en tunnelvisies die jou gezin kapot kunnen maken. Als ouder is het belangrijk om te werken aan je weerbaarheid voor je in zee gaat met wie dan ook in de jeugdhulpverlening. Tenzij je er absoluut niet omheen kunt zou ik ze volstrekt mijden. Soms ben je tot elkaar veroordeelt omdat je kind een ontwikkelingsverschil heeft waardoor het niet goed gaat op school. Dan is het zaak om de juiste personen erbij te betrekken, de huisarts, een gekwalificeerde vrijgevestigde, neem een steunend iemand mee naar alle gesprekken. Wees voorzichtig wat je zegt. Ga rechtstreeks op je doel af en laat je niet afleiden. Het zijn je vrienden niet. De hulpverlening maakt zichzelf onmogelijk. Als ouder heb je het daar maar mee te stellen. Dus zoek vooral steun in je eigen omgeving, bij ouderorganisaties en advocaten. De jeugdhulpverlening is gewoon niet te vertrouwen en een risico voor je gezin. Ook zogenaamde deskundige diagnosten. Dat zijn ook maar mensen die gevoelig zijn voor de politiek die om repressie vraagt en die ouders beschuldigt en die onder invloed van fanatiekelingen in de kindermishandelingsbeweging makkelijk een vinkje zetten waar jij met je kinderen de dupe van bent. Het is een koude oorlog. Je weet dat je elkaar nodig hebt maar je kunt elkaar niet vertrouwen. De consequenties zijn te groot.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tja, niet geloven of onjuist geloven (zoals rechters doen in BJZ); het gaat om de structuur in het a.s. nieuwe beleid onder het wettelijk kader (Wet zorg voor jeugd/ jeugdhulp) dat er op of er onder is voor ontvankelijke kinderen.

      Men moet natuurlijk niet naar een door BJZ aangewezen 'diagnost' gaan, die slechts op beperkende gesloten onderzoeksvragen van BJZ een rapport schrijft.
      En vermijd bij de zelf-gezochte diagnost "BJZ" te noemen, of als dat "het nodig is voor de rechter". Dan is men teruggetrokken en huiverig. Niet constructief. Wanneer deze het niet weet, kent hij ook geen 'beschuldiging'.
      Wees dus voldoende zwijgzaam over deze juridische instanties.

      UvbWjz artikel 3, lid 2 is belangrijk in deze, tegenover lid 1:
      ouders die al gezondheidszorg inzetten, hebben gelukkig geen recht meer op laagwaardig jeugdzorg.

      Goede tip om een vertrouwenspersoon mee te nemen, en zet alles op schrift. Maak een eigen contactjournaal. Zwijg over niet ter zake doende verledens.
      Er zijn jeugdrechtadvocaten ( http://www.peterprinsen.nl/HERZIENINGOTS.OPENBRIEFEERSTEKAMER.htm bovenaan).

      Men heeft 2 verschillende 'hulpverleningen':
      jeugdzorg en dat sociaalwerkers niveau,
      en gezondheidszorg.

      Verwijderen
  2. De schrijver van bovenstaand stuk kennende, kan ik het hier wederom geheel mee eens zijn. Toch een paar kleine opmerkingen:
    - Het veelvuldig gebruik van 'diagnost' is mij wel duidelijk, maar het lijkt in hte stuk of dat een speciaal iemand is, NEEN: de 'diagnost' is degene die een diagnose stelt en in de jeugdzorg zou dit ook een échte deskundige moeten zijn, dus afhankelijk van de problematiek een orthopedagoog-generalist, kinderpsycholoog of kinderpsychiater. Juist DEZE dekundigen zijn in de nieuwe wetgeving over jeugdzorg ook buiten spel gezet, in de huidige WoJz stond die er nog in art. 35 UvB, maar door de wijzigingen van één woord is die in 2010 er uit gelaten dat die nog slechts 'kan worden geconsulteerd' (geen verplichting dus om eerst een deskundige te raadplegen voor het vaststellen van een indicatie tot UHP!!). Deze deskundige is nog wel verplicht bij 'gesloten plaatsing' dat wil zeggen, die moet het kind alleen maar gezien hebben en een verslagje schrijven waarbij een half A4-tje genoeg is, en om dit te omzeilen heeft BJZ ook soms de opvatting om maar te pleiten voor 'besloten plaatsing' en dan kinderen tóch op te sluiten in een 'gesloten plaatsing' (= gevangenis of misschien erger!)
    Bij mijn reis naar NY, afgelopen week, had ik bij toeval een gesprekje met een actievoerder en sprak hem over hetgeen ik doe in Nl... Ik vertelde hem hoe het kennelijk in de VS toegaat bij Jz-diagnostiek (binnen 48 uur!) Waarom dat in de VS zo is, gaf hij de volgende uitleg: bij ons kost het veel geld voor de staat, bij jullie in NL verdienen de instanties er kennelijk goed aan om kinderen uit huis geplaatst te houden... die man begreep het!
    - 'Professional': een professie is een beroepstak met zijn eigen vakopleiding, beroepsregistratie en kwaliteitsbewaking c.q. 'rechtspraak'. Zo zijn bakkers, slagers en fietsenmakers professioneel zolang die voldoen aan de criteria van hun bedrijfstak, zijn ingeschreven in hun beroeopsregister en dus voldoen aan hun toelatingscriteria. (Behalve opleidingseisen meestal ook betaling van lidmaatschap en registratie!)
    Een 'professional' staat tegen over een 'amateur': iemand die zonder vakopleding maar wat aanprutst of rommelt in demarge.
    Ik zelf schrijf wel vaker over 'de amateurs van jeugdzorg', ik doe dit open en bloot, om de volgende reden: zo lang zij zich middels allerlei campagnes op kosten van de overheid NB, zich aan het voordoen zijn als 'de deskundige professionals', dan wordt er een gigantisch bedrog gepleegd: ook in de nieuwe wet jeugdzorg staat GEEN opleidingcriterium, geen beroepsregistratie en nog minder beroepsrechtspraak op het programma. Sterker nog: in de wet wordt vernoemd dat gemeenten straks van de jeugdzorg verwachten 'mensen te hebben die kennis hebben van.... normale ontwikkeling van kinderen.. problematiek van jeugdigen...gesprekken kunnen voeren .... enz enz.. maar NERGENS wordt vernoemd dat een arts zelfs in zijn basisopleiding, deze kennis heeft, dat orthopedagogen op hoog niveua verstand worden geacht te hebben van opvoedingsproblemen en de behandeling daar van en dat kinderpsychiaters alles worden geacht te weten van psychische stoornissen en de ziektebeelden daarbij... juist DIE deskundigten worden NIET in de wet genoemd... alleen maar bedoeld naar mijn mening, om BJZ gewoon op de zelfde voet verder te laten gaan! Ik heb bij deze gewaarschuwd en zal dat misschien nog wel vaker doen in een commentaar op de nieuwe wet!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De nieuwe wet jeugdzorg = a.s. jeugdwet = Wet zorg voor jeugd, zoals het er nu naar uitziet.
      Ouders moeten er kriebels van krijgen! En wat doen.
      Iemand die een pedagogisch boek heeft gelezen, voldoet al aan de wettelijk-slappe eisen van jeugdzorgwerker.
      Heel juiste aanvulling!

      Waar diagnost is genoemd mag men dus orthopedagoog-generalist tot jeugdpsychiater lezen, onder beroepsethiek en tuchtrechtelijke normen.

      Verwijderen
  3. Ik ben het ook met de bovenste reactie eens en schreef iets dergelijks zojuist ook onder die brief voor de gemeentes, over jeugdzorg. Je moet zoveel mogelijk uit de buurt blijven van de hulpverlening en zo min mogelijk je eigen kracht weggeven, je verlaten op anderen. Op dit moment is er overal zo'n verval in onze maatschappij dat niemand meer een ander lijkt te vertrouwen. Ik heb heel lang met de hulpverlening mee-en samen gewerkt. Ook BIG geregistreerde psychologen. Het heeft mijn leven alleen maar verder afgebroken.
    Aan de andere kant heb ik contact gehad met amateurs....die gewoon nog mens naast mensen konden zijn. Die onbevooroordeeld luisteren konden. Waarvan ik steun kreeg, die me serieus namen.....

    Hilda Luchtwortels

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het gaat om beleid, dat structuur kan geven naar echt onderzoek. Dan moet de deskundige of echt Mens zijn, of ten minste aan te spreken zijn op hoogwaardige beroepsethiek en het kunnen combineren van de juiste tests in anamnese met het geleerde, in overzicht over de ontwikkelingspsychologie van de opgroeiende.
    Kennen relativeren omdat pubers anders allemaal in een uithuisplaatsing komen vanwege hun gedrag.
    Diagnostische waarheidsvinding is een structuur in beleid dat ontbreekt in de a.s Jeugdwet.

    https://dl.dropbox.com/u/2479159/2012-Verkort%20Jeugdbeschermingsplan-JzBlH.pdf is een voorstel dat tweezijdig jeugdigen beschermt.
    Nu de ouder en de politiek nog: actief worden resp. inzien tot beleid.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hilda,

    Ik kan heel ver met u meegaan. Ook vele van mijn cliënten hebben helaas de ervaring dat als ze bij BIG-geregistreerde psychologen (e.a.) komen dat deze hulpverleners klakkeloos zaken aan BJZ melden en erger... zij blijken dan ook niet betrouwbaar (helaas). Veel van deze mensen zijn gelieerd aan BJZ dan wel via instellingen.

    Zo hebben hier in Limburg BJZ-medewerkers informele 'anonieme' contacten met psychiaters van Mondriaan (een psychische hulp instantie, die nauw samenwerkt met BJZ!), de BJZ-medewerkers geven het gewoon toe.

    Zo halen ze achter de rug om privé informatie over cliënten. Anderzijds pleit ik al jaren voor gelijkwaardige contacten in het 'amateuristisch netwerk' van ouders onder elkaar.
    Feit is namelijk dat een BJZ-medewerker die alleen maar weet van kinderen opvoeden uit de boekjes, gewoonweg geen goede ouder-ondersteuner kán zijn: ieder kind is immers anders en alleen van ouder-tot-ouder kan men invoelen hoe een en ander toegaat in de praktijk. Daarom ook mijn openlijk pleidooi voor uitbreiding van 'Home-start', 'Maatjes' en 'eigen kracht' projecten: door vrijwilligers....!
    Uiteraard bij échte kinderproblemen ouders direct toegang geven tot de échte deskundige die goed onderzoek doet!
    (Dat laatste wordt juist door BJZ tegen gehouden!)

    Nico Mul

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ook instellingen voor jeugdpsychiatrie zijn onderhevig aan de meldingshysterie. Net als artsen in de reguliere gezondheidszorg. Er zijn maar enkelingen die doorzien dat ouders en kinderen daar niet mee geholpen zijn.
    http://www.zorgwelzijn.nl/web/Actueel/Nieuws-/Directeur-Riagg-Rijnmond-is-niet-enige-tegenstander-van-Meldcode.htm
    Bovendien heeft een deskundige meer argumenten vanuit zijn of haar professie paraat om met nog meer overtuiging een dossier tegen de ouders te maken. Geraffineerder nog. Ik vind het sympatiek om het op te nemen voor meer deskundigheid in de wet en daar ben ik ook voor. Maar dan ben je dus nog niet uit de gevarenzone. Ook deskundige instellingen zijn een bedreiging voor de veiligheid van je kinderen. Weet ik hier uit ervaring.
    En nee, daar had BJZ niets mee te maken, behalve dat het AMK daaronder valt. En die waren zo geschrokken dat ze ons dossier direct doorstuurden naar de Kinderbescherming voor een speciaal veiligheidstraject. Een wonder dat we nog bestaan als gezin. Met opschaling naar echte diagnosten kun je ook van de regen in de drup komen. Met dank aan de kinderredders van de kindermishandelinglobby.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ga er bijna automatisch van uit dat in mijn 'ideaal model' echte deskundigen als psychiaters en kinderpsychologen discreet en betrouwbaar zijn en dat BJZ tegen die tijd geheel is afgeschaft: via de échte deskundige krijgen ouders / kinderen immers direct de wél juiste hulp en begeleiding! Dan is er geen enkele taak of functie meer voor hen...afschaffen dus!
      (Het klinkt utopisch....zie mijn eerdere stukjes!)
      Nico Mul

      Verwijderen
  7. Pas op met die opleidingseisen voor hulpverleners. Psychopaten worden ook sterker als zij naar de psycholoog of psychiater gaan. Zij leren hen manieren en kopiëren en integreren waar zij ook van kunnen profiteren voor hun machtzucht.
    Zij zullen jouw eigen woorden misbruiken en goede intenties tegen je laten werken. Wakker worden! Zie je het niet gebeuren, ook met het Ministerie Veiligheid en Justitie? Nu nemen zij de slachtofferpositie in, om de slachtoffers die zij gemaakt hebben van de aandacht en compassie die zij zullen krijgen te beroven en de maatschappij te misleiden. Ik wil een lijst zien met namen en adressen van slachtoffers van hulpverleners. Er wordt alleen maar een nummertje genoemd. De eerste tactiek en de herhaalde tactiek van die criminelen is vooral BESCHULDIG VOORDAT WIJ WORDEN BESCHULDIGD. Heel veel van de ingewikkelde onjuistheden ontstaan gewoon op die manier. Denigreren, reputatie vernietigen van de echte slachtoffers om hun eigen daden te kunnen verbergen. Open je ogen. Het is heel pijnlijk en er lijkt geen uitweg, maar zo lang iedereen bang voor ze is, voor hun wraak en voor hun misbruik van onze kinderen zullen zij dit winnen.
    In de naam van Veiligheid en Justitie, zoals in naam van HET BELANG VAN HET KIND... Wie kan hen tegenspreken? Als zij dit gebruiken om te krijgen waar ze naar op zoek zijn? Veilig zijn voor Justitie, bestaat niet in dit land en vooral niet voor migranten, die wel belasting betalen en de wet kennen en respecteren, maar waarvan de rechten gewoon worden genegeerd. Kijk naar de wet. Een migrant of buitenlander heeft niet dezelfde rechten als een Nederlander, ook niet ouders. Als je geen gezamenlijk gezag hebt, dan zal man of vrouw zijn kind verliezen. En er is nog meer. Er worden in dit land gewoon mensen beschuldigd van pedofilie of kinderverwaarlozing zonder enig bewijs. En pas ook hier voor op: dat ze je niet tot waanzin drijven en dwingen het land te verlaten. Om hun beschuldigingen van wat zij denken te signaleren te kunnen bewijzen, hebben zij een Kristallen Bol! Zij zien in de toekomst voor jou en je kinderen. De toekomst die zij al voor je hebben gepland. Pas op, want alles wordt tegen de familie gebruikt. Zij willen de controle niet verliezen. En kijk vooral nu naar de situatie met alle rechtsvoorstellen en hun ongelooflijk dwang om de gewone burger te controleren. Dat heeft redenen en dat is niet vanwege de veiligheid. Het is om hun daden te verbloemen en wie van hen slachtoffer wordt de rechten te ontnemen.

    BeantwoordenVerwijderen