'Politiek moet geweten krijgen'

Naar aanleiding van een artikel in Trouw 1 september 2012 van journalist en filosoof Antoine Verbij: 

 

'Politici soms weinig respect hebben voor de feiten: ze denken dat je ze kunt wegdiscussieren. Maar politiek en wetenschap moeten elkaar juist respecteren.'

 

[Over het respectloze van de politiek voor de wetenschap.]

 

Wanneer we dat bezien bij de jeugdzorg/jeugdhulp dan is deze gemakzucht van politici gevaarlijk voor kinderen: het is als vivisectie, = jeugdigen zijn proefdieren in de handen van sociaal werkers van BJZ, die beweringen doen die niet-diagnostisch zijn. Het tuchtrecht moet eigenlijk daar nog uitgevonden worden, laat staan dat een gezinsvoogd zich wil laten beëdigen op een rechtszitting. Er is in de jeugdzorg dus sprake van kwakzalverij.

Toch hebben ook jeugdigen vlgs IVRK art. 24 recht op de hoogst mogelijke mate van gezondheidszorg en welzijn, dus verblijf bij hun (evt. ondersteunde) ouders, en omgang met hun bekende en veilige omgeving, waar een bedreiger een straatverbod opgelegd mag krijgen ter afwending van een evt. bedreiging.

 

Cliché

 

Ouders hoeven niet de bedreiging te zijn naar het cliché in lid 1 van BW1:254.

Ook hebben jeugdigen recht op juridische bijstand naar EVRM art. 6.

Jeugdzorg geeft nooit goed weer wat de bedreiging is en van wie de bedreiging komt - richting rechter; en scheert alles  over één kam, wat dus schadend kan zijn voor een kind, waar een gedwongen maatregel een belasting is voor een kind. De ontwikkeling en evt. verwerking vertraagt.

 

Gewone welwillende ouders

 

Vele ouders in contact met jeugdzorg zijn gewone, welwillende ouders die de ondeskundigheid van BJZ soms te laat zien of beschuldigd worden van “tegenspreken’ waar ouders zelf een goed traject voorstellen. Het zijn zeker niet allemaal onwelwillende, niet-leerzame, asociale ouders die een bedreiging vormen voor de psychische ontwikkeling.

BJZ doet niet aan bijstaan van hulpvragende ouders, waar een VIB of (leuke) opvoedcursus het verschil had kunnen maken. ‘De “bedreiging” is er altijd en hulp kan falen’, zegt BJZ (BW1:254). Dat is gevaarlijk voor een kind. Het is eenzijdig en onnozel.

 

Hef BJZ op

De politiek maakt het wettelijk beleid. Er zijn wetenschappelijke bevindingen die wijzen op de ondeskundigheid van de huidige jeugdzorg en gespecialiseerde ingangen wil hebben voor doelgroepen gezinnen. Het advies daarbij: “Hef BJZ op”.

De politiek gaat prat op de mooipraat van BJZ. En daarmee rechters ook. Dat heet ‘professioneel’= Beroepsmatig, broodverdienend. (Niet-diagnostisch deskundig).

Het is natuurlijk te bediscussiëren welke wetenschap juist is:

 

- die welke meet met signalen van de mate waarin een sociaal werker in BJZ iets kan onderkennen op basis van meldingen van veelal onbekwamen, van roddel, waar het gezin een diagnost wenst of nodig heeft, omdat die beter is opgeleid (universitair) en test en doorverwijst of een valide hulpverleningsplan schrijft;

 

- of: die wetenschapper die onafhankelijk van BJZ zelf meet (met tests) welke signalen er zijn, en rekening houdt met het belang van een goede ontwikkeling van kinderen, ook die van de lange termijn (zoals oudervervreemdingssyndroom: PAS of loyaliteitsconflict en hechting).

De politiek dient geweten te krijgen.

 

T

                   Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

=> http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html