Het klopt dat communicatieafdelingen van veel jeugdzorgorganisaties zeer actief zijn in het bespelen van de media. Met veel succes want die communicatie-afdelingen zijn veel gehaaider dan de meeste journalisten door hebben. Journalisten vinden het vaak leuk om tegen de macht aan te zitten en daarin te delen, lekkere lunches te krijgen en complimenten dat ze zo'n goede journalist zijn. Maar het komt er op neer dat zij de PR-doelen dienen vaak van jeugdzorgorganisaties. Prof. Frank van Vree heeft daar een boek over geschreven: 'Gevaarlijk spel'. Dat gaat erover dat de meeste journalisten hier helemaal niet over nadenken, het ook helemaal niet doorhebben. Ze zijn oprecht vereerd.
Dat is punt 1.
Haagse lobby's
Punt 2 is dat communicatie-experts ook ontzettend kunnen dreigen en het mediabazen lastig gaan maken. Vaak gaat dat via Haagse lobby's en Haagse journalisten, die er van overtuigd zijn dat de lobby's gelijk hebben omdat ze daar vaak close mee zijn. (weer die lunches, het feteren en het belangrijk voelen, bij de macht zitten). Dus de organisaties zetten media vaak onder druk door a) de haagse journalisten daarvoor in te zetten, b) te dreigen met de Raad voor de Journalistiek en processen van smaad en laster en c) medewerking aan overige producties te ontzeggen. In de jeugdzorg zegt men zelfs rustig het contact op met journalisten die hen niet bevallen.
Bedreigde democratie
Natuurlijk zouden media dit beslist niet moeten pikken. Maar dat doen ze wel, want in Nederland is amper aandacht voor het gevaar van de machtige lobby's. Die hebben veel meer grip op politici en journalisten dan iedereen denkt, zie ook het boek 'Je hebt het niet van mij...' van Joris Luyendijk. Dus de journalistiek realiseert zich niet dat men inderdaad, zoals prof. van Vree, bezig is met gevaarlijk spel omdat het de democratie bedreigt. Het is niet democratisch als er machten zijn waar weinig over bekend is en die niet worden gecontroleerd.
Er is geen oplossing voor. Het wachten is op meer besef bij de media dat ze het niet goed doen op dit gebied. En het gevolg daarvan is burgerjournalistiek, zoals deze site.
Patroon doorbreken
Journalisten en media die dit patroon willen doorbreken moeten niet accepteren dat jeugdzorg tegen hen achter de schermen klagers over de jeugdzorg zwart maakt. Dat moeten ze gewoon publiceren, want jeugdzorgorganisaties mogen dat helemaal niet doen ivm de privacy. Het zou ook goed zijn als journalisten en media niet meer accepteren als jeugdzorgorganisaties zich verschuilen achter de 'privacy van het kind' en daardoor niets in de media kunnen zeggen.
Natuurlijk kunnen ze dat wel. Ze kunnen exact uit de doeken doen welke procedures er zijn toegepast bij het betreffende kind of de ouders en hoe die zijn verlopen. Het is te gek voor woorden dat jeugdzorgorganisaties totaal vrij zijn om te doen wat ze willen en in de media overal mee weg komen. Er gaan miljarden belastinggeld in om, er zijn enorme financiele- en misbruikschandalen in de jeugdzorg.
Lobbyisten
Tijd voor de media om de jeugdzorg aan te pakken en niet langer zich in de luren te laten leggen door persvoorlichters, lobbyisten en communicatieafdelingen. Bovendien zou het goed zijn als de club van hoofdredacteuren zich eens specifiek over dit probleem met de jeugdzorg boog (het achter de schermen oncontroleerbaar zwart maken van klagers, voor de schermen geen commentaar willen geven). Niet publiceren is dus waar veel jeugdzorgorganisaties met dat gedrag op uit zijn. Media zouden daar beslist niet langer aan toe moeten geven.
Mediakenner (persoon bekend bij Jeugdzorg Dark horse)
Reactie van Hilda Luchtwortels:
GEWELDIG!!!! Precies wat ik al vermoedde. Ik heb tijdens onze dakloze periode heel veel gesprekken gehad met journalisten die interesse hadden in mijn verhaal. Maar zodra zij het met de redacteur bespraken, hoorde ik niets meer. Ook vermoed ik dat de hulpverleners waarop ik kritiek uitte er tussen zijn gaan zitten. Waaronder de directeur van een psychologische instelling die wel geld voor ons op wist te strijken, maar verdomd weinig deed en mij met de schulden liet zitten.
DIT verklaart een hele hoop!
Ik stel me zo voor dat de journalist of redacteur (hoor en wederhoor) de jeugdzorg heeft gebeld of de betreffende directeur en dat die bijvoorbeeld gezegd hebben: mevrouw huppeldepup is nogal labiel, we vermoeden een persoonlijkheidsstoornis, maar we zitten er boven op en wij coordineren wel!
Maanden hebben ze ons aan het lijntje gehouden. het heeft me bijna mijn kind gekost!
We hebben het hier over hulpverleners die mij en mijn kind eerst naar het buitenland lieten gaan, vervolgens er op aandrongen dat we terug kwamen en toen we terug waren ons aan ons lot overlieten.
Toen ik ze had aangemeld bij het tuchtcollege voor de gezondheidszorg, kwamen ze ineens weer opdraven. Ik wist niet dat ze op hun flikker hadden gehad van het tuchtcollege, werd bespeeld met mooie beloftes, waardoor ik mijn klacht bij het tuchtcollege heb ingetrokken. Uit een soort schuldgevoel. Daarna dus maanden aan het lijntje gehouden Ik de media er bij gehaald en niemand pakte het op. Volkskrant niet, (twee uur mee aan de telefoon gezeten), SBS, hart van nederland. Tubantia. telegraaf....
Ik heb in doodsangst gezeten, want ik kreeg dus geen plaats in de daklozenopvang vanwege de regiobinding. Niemand wilde helpen. Ik kreeg geen uitkering en was bezig mijn kind kwijt te raken, die ook doodsbang was. Ik weet dat ik niet de enige ben, maar de media volgt alleen maar trends en hypes.
Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
Het is jammer dat er geen namen genoemd worden.. en dat de schrijver ook onbekend blijft.
BeantwoordenVerwijderenPhilip Winkelhorst
Bereikbaar via: sharkusafATgmailpuntcom
Feit is dat we langzamerhand met organen van de overheid zitten die niet meer serieus genomen kunnen worden: raad, bjz, kinderrechter, de op dit dossier onmachtige landelijke politiek ..
BeantwoordenVerwijderenWat een bekend verschijnsel! Het had zo het verhaal van mijn zoontje en mij kunnen zijn....Ik maak n soortgelijke nachtmerrie sinds 2.5 mee!
BeantwoordenVerwijderenEn mijn kind is helaas ontvoert door BJZ
Tja.... heel herkenbaar....
BeantwoordenVerwijderenHeb ook diverse gesprekken gehad... maar kwam uiteindelijk niets uit...
Mediakenner:
BeantwoordenVerwijderenDank voor je reactie Hilda. Ik denk inderdaad dat het zo ongeveer gegaan zal zijn, omdat ik van vele andere gevallen weet waarin dit zo gaat.
Ja, de journalistiek is erg bezig met trends en hypes. Er is nauwelijks financiële expertise en controle als het gaat om overheidsdiensten vanuit de journalistiek. En het is natuurlijk een beroepstak die het moeilijk heeft, want er is steeds minder geld voor betaalde informatie door de komst van het internet.
Het gevolg is dat er inderdaad wordt ingezet op 'makkelijke' informatie, trends, hypes, huidhoudelijke verhalen en steeds meer gemuts. Want op die manier kunnen media nog wel aan geld komen, want dat trekt veel adverteerders. Het gevolg daarvan is weer dat dat soort journalisten in dienst zijn bij de media.
Ook Haagse verhalen zijn makkelijk, brood en spelen voor het volk. Je kunt eindeloos op de vierkante centimeter doorgaan op ruzietjes en gedoe, maar ja, het is maar een klein landje. Erg relevant is dat genavelstaar natuurlijk niet, maar wel vermakelijk en dus verkoop je daar weer advertenties mee.
Natuurlijk zijn er op de economieredacties wel serieuze journalisten en er zijn wel degelijk goede onderzoeksredacties. Maar die weten helaas weer te weinig van jeugdzorg en laten zich inpakken door de zeer gehaaide lobby- en communicatieafdelingen.
De volgende keer dat mensen verhalen vertellen aan de media doet men er goed aan de journalist er van te voren op te wijzen wat de werkwijze is van media. Je kunt bijvoorbeeld dan verwijzen naar deze artikelen, dan is men wat beter gewaarschuwd, in plaats van dat elke redactie erin trapt en dezelfde fouten maakt kan men beter van elkaar leren.
Journalisten willen het heus wel uitzoeken, het is geen onwil maar onkunde. Blijf dus vriendelijk en respectvol en doe maar met één journalist tegelijkertijd zake. Exclusiviteit is voor media belangrijk en als ze merken dat je met meerdere praat, haken ze daarom allemaal af en heb je nog niets. Ja, SBS-6 misschien, maar die wordt niet erg serieus genomen.
Het beste werkt het nog als je zelf een journalist uitzoekt in wie je vertrouwen hebt. Dan kun je uitleggen waarom je die journalist of medium benadert en waarom je specifiek vertrouwen in hem of haar hebt (refereer aan eerder werk van die journalist of het medium) Blijf niet eindeloos wachten, binnen enkele dagen tot maximaal een week weet je wel of een redactie gaat publiceren. Dan kun je vervolgens naar een ander, maar onthoud het respect en gebruik journalisten niet en speel ze niet uit.
Als er meer vragen zijn, stel ze maar. Ik lees deze site regelmatig.
Dan nog @ SharkUSAF, natuurlijk is het beter als men namen noemt. Maar omdat de jeugdzorg zo repressief is, is dat niet altijd verstandig. Ik heb er mijn redenen voor om dat niet te doen en hoop dat de informatie voor zich spreekt.
Hoi anoniem,
BeantwoordenVerwijderenIk heb ze natuurlijk niet allemaal tegelijk gebeld. Ik begon met de Telegraaf. Maar die wilden niet dat ik anoniem mijn verhaal deed. Er is vrij kort contact geweest met Hart van Nederland en wat langer met Tubantia.
Omdat ik contact had met de media werd ik ook uit een particulier daklozenproject gegooid, die blijkbaar bang waren dat uit zou lekken hoe onprofessioneel ze dakloze gezinnen opvangen.
Ik werd gedwongen inzage te geven in al mijn emailverkeer en als ik dat niet binnen 24 uur deed, werd ik er met mijn kind uitgegooid. Ik ben toen zelf gegaan.
Toen heb ik heel lang met C. van de Volkskrant gebeld. Daar had ik vertrouwen in! Maar toen ze navraag ging doen bij haar chef, hoorde ik nooit meer wat terug. Verder heb ik talloze emails rondgestuurd, ook naar organisaties als de kinderombudsman.
Zodra ze met de hulpverlening spraken, bekoelden ze, trokken zich terug, stuurden heel ander soort reacties, meer in de trend van dat IK verantwoordelijk was. Ik werd gewoon niet meer serieus genomen.
Ik vind het zó doodeng wat er in dit land gebeurt. Het lijkt verdomme wel of de overheid een oorlog tegen zijn eigen burgers voert! Ik voel me echt helemaal niet veilig, sowieso niet sinds wij dus na remigratie dakloos zijn geraakt.
Ik voel een heel grote diepe bestaansonzekerheid en heb steeds angst dat het weer gebeurd. Vooral omdat ze ons in een te duur huis hebben gezet en ik alle instanties nog in mijn nek heb. Dan is het weer de sociale dienst, dan weer het AMK, dan hier weer een brief van, dan daar weer een rapport van. Ik voel me opgejaagd en moet even een paar dagen iets anders doen, wandelen ofzo. Ik meld me hier later weer eens even.
Hilda Luchtwortels
Tot nu toe kan vrijwel niemand geloven dat het zo erg is als het is (tot je het zelf meemaakt).
VerwijderenDat is denk ik tot nu de kern van het probleem.
Hoi Hilda,
BeantwoordenVerwijderenDe enige krant in Nederland die veel moed toont op jeugdzorggebied is De Stentor. Zij zijn daardoor ook genomimeerd door de Vereniging van Onderzoeksjournalisten enkele jaren geleden. Heel opvallend omdat het uniek is in de Nederlandse media. Als je googelt op Jeugdzorg en Stentor dan kun je daar nog wat van terug vinden.
Je hebt gelijk, het is heel beangstigend als de democratie niet goed werkt en burgerrechten zo in het nauw komen. In de loop der eeuwen is er daarom veel over dat specifieke probleem gefilosofeerd, en zijn er maatregelen bedacht om dat te voorkomen. Zo moeten de verschillende machten binnen een land gescheiden worden (De Tocqueville) en moet er een goed werkende pers zijn om de macht te controleren.
Helaas lijkt men dat in Nederland anno nu te vergeten, journalisten, rechters, ambtenaren, lobbyisten en politici zijn vaak vrienden, zijn veel te close.En dat gebeurt dan ook nog achter de schermen, waar niemand zicht op heeft en journalisten schrijven er niet over (want het zijn hun vriendjes).
Zo ontstaan er machtsblokken waar het volk nauwelijks weet van heeft. Heel snel worden zulke situaties gevaarlijk, dat zien we nu in de jeugdzorg en jouw verhaal is ook zo'n voorbeeld. Het is niet voor niets dat staatsfilosofen als bijvoorbeeld de Tocqueville al eeuwen lang hun hoofd breken over dit probleem, maar dat lijkt men momenteel in Nederland vergeten. Men heeft het maar over vertrouwen in professionals, in overheidsorganisaties maar controleert niet of dat vertrouwen terecht is.
Als je het meemaakt als burger zo tot in het diepst van je bestaan (kinderen of je huis of je buurt of politie-invallen)aangetast te worden en niemand gelooft en helpt je, dan is dat heel pijnlijk en voel je je totaal in de steek gelaten. Je bent niet de eerste die daar depressies door ontwikkelt.
Aan de andere kant, dit maken mensen in andere landen dagelijks mee. En hier kan er nog wel verzet ontstaan op internet. Dat is een prachtig nieuwe medium dat de democratie heel goed uit kan komen, nu reguliere media het op dit punt laten afweten. Wie weet is burgerjournalistiek de uitkomst hierin.
Wandelen is een goed idee. Een kat nemen ook! En hopelijk ook door te weten dat je niet de enige bent die hier heel angstig van is geworden en psychische klachten krijgt. Ook hartaanvallen en -infarcten komen voor, mensen lijden hier enorm onder. Maar de grote meerderheid kan zich hun verhaal niet voorstellen en heeft het ook te druk met zichzelf.
Media zijn, naar mijn ervaring in de afgelopen 18 jaar niet geïnteresseerd in de schade die 'jeugdzorg' en 'kinderbescherming' aanrichten. Zie de laatste jaren: zelfs een serieus programma als 'Een Vandaag' presteerde het om een bij een geval van gewoonweg onterechte kinderroof door BJZ de moeder weg te zetten alsof zij de psychoot was..(door knip en plak werk en vooral weglaten van het ware verhaal dat moeder volledig ter inzage gaf!)
BeantwoordenVerwijderenZelf heb ik heel af en toe de media gehaald en zelfs de Volkskrant, maar gezien de moeite die het me kost en de vaak verdraaiingen / weglating van feiten, heeft mij enige jaren geleden doen besluiten niet meer naar journalisten op zoek te gaan: het kost je teveel nutteloze telefoongesprekken, je stuurt veel op en je hoort er niets meer van.
Beter is het om zelf te schrijven en Youtube-video's te maken.
Jeugdzorg grijpt alles aan om mij in een kwaad daglicht te stellen, maar dat zegt meer over jeugdzorg dan mij: ik heb een schoon strafblad en blijf altijd beleefd en onderbouw mijn stukken op een fatsoenlijke manier (vaak zelfs met wetenschappelijke referenties). Distantieer mij van leugens.... en dat kan jeugdzorg juist helemaal niet hebben!
Jeugdzorg heeft in de loop der jaren zelfs geprobeerd mijn artsentitel af te nemen en had daar zelfs een zeer duur advocatenkantoor voor ingeschakeld van de landsadvocaten... (niet gelukt!) Ook probeerde men mij een rechtszaal uit te krijgen wegens het 'ongunstig bekend' staan van mijn persoon en zo de ouder haar juridische bijstand te ontnemen.
De rechter gaf ter zitting BJZ en RvdK op zijn kop: een ieder mag zich laten bijstaan door degene die hij/zij wil. Met het argument 'ongunstig bekend' zou men iedere BJZ-medewerker eigenlijk de rechtszaal uit moeten krijgen.
Overigens: slechts de wettelijk vertegenwoordiger van de Stichting BJZ mag de rechtszaal in... BJZ presteert het keer op keer om onbevoegde gezinsvoogden en zittingsvertegenwoordigers te sturen...zonder machtiging / inschrijving bij KvK als bestuurder van St. BJZ!
Een andere manier om BJZ de rechtszaal uit te krijgen lijkt mij rechters ter zitting wraken als men BJZ toelaat samen met aantoonbaar leugenachtige stukken. Hoe dat moet? Gewoon ter zitting zeggen: “Edelachtbare, ik voel mij genoodzaakt u te wraken”.
De rechter antwoord dan met u te vragen waarom. U zegt dan: “Ik voel me hiertoe genoodzaakt omdat u de schijn der partijdigheid vertoont, door de aantoonbaar leugenachtige stukken van BJZ inclusief de aantoonbaar liegende vertegenwoordiger van BJZ serieus te nemen. En deze stukken toe te laten in deze procedure”.
De zitting wordt dan geschorst, enige dagen later volgt een 'wrakingszitting' waarbij u de gelegenheid krijgt uw standpunten toe te lichten.
U dient, uiteraard, wél met gedegen bewijsstukken te komen. De eenvoudige bewering: “dat is niet waar” voldoet natuurlijk niet! Dit is bij mijn weten, om deze redenen, nog nooit geprobeerd! wat sommigen wel gedaan hebben als 'de hele rechtbank wraken' GAAT NIET!
Ook is het zo dat men in feite geen strafrechtelijke aangifte kan doen tegen bepaalde organisaties als ANWB/ Consumentenbond/ Leger des Heils en BJZ. Wettelijk kan dat wel, maar in de praktijk worden die echt nooit vervolgd!
Nico Mul