zaterdag 5 januari 2013

Pleidooi voor herstel van respect voor het ouderschap in Nederland


Beste Sven,

Ik lees sinds een aantal weken de blog Jeugdzorg Dark horse. 
In deze maatschappij ontbreekt het steeds meer aan lucht, vrijheid, vertrouwen in de mens dat hij het zelf kan.

In Nederland wordt je van jongs af aan wijs gemaakt dat je het niet zelf kan, en vooral veel gespecialiseerde hulp nodig hebt.

Maar ieder mens kan het in principe zelf, ieder mens is gemaakt om ouder te zijn.
Ik heb eens een aantal zaken op een rijtje gezet, hoewel het niet veel toevoegt aan wat er al geschreven is.

Ik heb documenten gezocht, die ik ook als docent en mentor krijg om mishandeling vroeg te signaleren.

Als mentor krijg ik ook regelmatig te maken met leerplicht, BJZ/AMK en het is schrikbarend hoe ze met hun macht omgaan en mensen intimideren.
Vaak jonge meiden zonder kinderen, die wel uit een boekje geleerd hebben hoe ouders het moeten doen.

Hierbij mijn Pleidooi voor herstel van respect voor het ouderschap in Nederland

Het aantal ondertoezichtstellingen en uithuisplaatsingen is schrikbarend hoog in Nederland en stijgt exponentieel. Dat moet veranderen, want het veroorzaakt veel leed.

De mens is gemaakt om kinderen te krijgen en op te voeden. Overal ter wereld gebeurt dit. Mensen krijgen kinderen en voeden deze naar eer en geweten op. Ouders en kinderen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en die enorm sterke, basale band moet gerespecteerd worden.

Dat gebeurt ook overal ter wereld.
Behalve in Nederland.

In Nederland worden steeds meer ouders gewogen en te licht bevonden voor het ouderschap. Steeds meer gezinnen worden jarenlang onder toezicht gesteld en steeds meer kinderen worden jarenlang uit huis geplaatst. 
 
Steeds sneller

Ook gebeurt het steeds sneller. Het aantal OTS-en en UHP-en stijgt schrikbarend snel en zelfs tijdens zwangerschappen worden steeds meer OTS-en uitgesproken. Nederland loopt op kop met het aantal OTS-en (OnderToezichtStellingen) en UHP-en (UitHuisPlaatsingen) en UitBuikPlaatsingen (geen officiële term, voor ouders die al tijdens de zwangerschap onder toezicht gesteld worden)

Cijfers in 2012:
<     Aantal OTS-en:  32.565
<     Aantal UHP-en: 27.102 waarvan bijna 3.000 opgesloten in een gesloten instelling.

Kennelijk kunnen Nederlandse ouders de meest basale levenstaak die een mens heeft niet aan.

Of is er iets anders aan de hand?

Zorgen en risico’s in kaart brengen
 
In Nederland wordt ieder gezin, zodra een vrouw zwanger is, gevolgd. Er wordt onmiddellijk in kaart gebracht of er problemen te verwachten zijn in een gezin. Is er kans op spanningen, taalproblemen, financiële problemen, drankproblemen, opvoedproblemen. Men wil dit in kaart brengen om bv. kindermishandeling vroegtijdig te signaleren, of tenminste, de kans op kindermishandeling. 
 

Een zeer verontrustend en benauwend pleidooi om iedereen te volgen en in kaart te brengen en onder controle te houden vindt men in VoorveiligenveiligverderWEB.pdf, door een aantal instanties geschreven. Deze instanties gaan ervan uit dat de cijfers over mishandeling kloppen, en dat het goed is iedereen argwanend te volgen. Want ouders kunnen het echt niet zelf. Het Nederlands Jeugdinstituut stelt dat steeds meer gespecialiseerde hulpverlening nodig is. Als je alles problematiseert, is dat ook zo.

Als blijkt dat er problemen verwacht kunnen worden, of er is sprake van (vermoedens van) mishandeling moeten er stappen ondernomen worden. Iedere toekomstige ouder moet verplicht worden een opvoedcursus te volgen, volgens de Triple P methode, hoewel deze niet onomstreden is en waar je leert je kind als een puppy op te voeden. Een kind op een waarachtige manier opvoeden is veel meer dan consequent regels van anderen toepassen, die niet de jouwe zijn. Maar dat is een ander verhaal.

Wie brengen deze zorgen en risico’s in kaart?

Hoogopgeleide professionals? Supermensen, die het beter zien dan de gemiddelde ouder?
Helaas….

Neem consultatiebureaumedewerkers. Zij moeten zaken vroegtijdig signaleren. Vaak werken hier jonge vrouwen, die uit een boekje geleerd hebben hoe ouders het zouden moeten doen.

Zelf maakt ik o.a. het volgende mee:  

Toen mijn oudste kind 10 maanden was, liep het best lekker. Ik gaf borstvoeding en daar ontspande hij goed van. Als hij huilde werd hij ontspannen van borstvoeding en dat vond hij fijn om dan zo in slaap te vallen. Moeder en kind beiden tevreden.
Maar volgens de consultatiebureaumedewerkster, een jonge meid zonder kinderen, deed ik het FOUT. Mijn kind moest zelf leren in slaap te vallen. Ik moest hem laten huilen tot hij sliep.
Inmiddels weten we dat als je jonge kinderen vaak laat huilen, zich stresshormonen vormen in de hersenen, angsten zetten zich vast in de amygdala, wat heel ongezond is. Ook lezen we in de Meldcode kindermishandeling (pagina 7) dat als ouders hun jonge kind laten huilen, dit een signaal van mishandeling is.

In feite stimuleerde het consultatiebureau mij tot kindermishandeling. En dat gebeurt dagelijks tientallen malen met hun goed bedoelde, dwingende tips, waar ze zelf niet over nadenken.
 
Scholen moeten alles in kaart brengen

Ook scholen brengen van alles in kaart. Docenten, die hier niet voor opgeleid zijn, krijgen een kleurenkaart Meldcode. Hierin wordt een stappenplan beschreven hoe om te gaan met vermoedens van kindermishandeling. Het valt op dat de ouders pas in stap 3 op gesprek komen. Eerst moet al een melding gedaan zijn bij een AMK. Dan zijn de ouders tenminste in beeld bij AMK. Omdat er met steeds meer wantrouwen naar ouders wordt gekeken, worden ze gemakshalve liever genegeerd. Er wordt over de ouders gesproken, maar niet met ze.

ZAT-team

Omdat ons jongste kind niet meer naar school gaat, werd hij besproken in het zogenaamde ZAT-team. We hebben daar totaal geen informatie over gekregen, de vergadering werd bijgewoond door mensen die ons totaal niet kennen, de contactpersoon van BJZ had ons nog nooit gesproken. De mentor van ons kind zat er ook bij, een collega van mij. Toen ik hem vertelde dat ik dit een amateuristische knoeiboel vond was hij gepikeerd en deed daar niets mee.
 
Klikken

Ook worden buren, familieleden enz. gestimuleerd vermoedens van mishandeling, eventueel anoniem, te melden. En als je argwanend, met beschermers ogen en de lijsten in de hand, om je heen kijkt zie je inderdaad allerlei vormen van mishandeling.


Maar wat is kindermishandeling? Volgens de wet op de Jeugdzorg is kindermishandeling:
 “elke vorm van voor een minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of van onvrijheid staat, actief of passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt berokkend of dreigt te worden berokkend aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel”.  

Om kindermishandeling te ontdekken zijn een risicotaxatie en een bijbehorende Meldcode kindermishandeling ontwikkeld. 

In de Meldcode kindermishandeling staan lijsten signalen, die kunnen duiden op mishandeling.

Een greep hieruit:

      Hoofdpijn
      Slapeloosheid
     Houterige lichaamsbeweging
     Pijn aan bovenbenen
     Overijverig
     Extreem zorgzaam
      Verstandelijk reageren, gevoelens niet tonen
Enz.

Natuurlijk zijn dit signalen die kunnen duiden op mishandeling, maar deze signalen kunnen ook heel normaal zijn. 

Kunnen diegenen, die dit in kaart moeten brengen, dit onderscheiden?
Wordt dat “in kaart brengen” op professionele wijze gedaan? Nee, want bij scholen werken docenten, bij consultatiebureaus en BJZ/AMK vooral sociaal werkers, die niet voor deze taak berekend zijn.

Geen enkel gezin ontsnapt

In 2010 zijn door de AMK’s, Advies- en Meldpunten Kindermishandeling bijna 23.000 gevallen van kindermishandeling gerapporteerd. Natuurlijk, want als je deze risico-taxatie en Meldcode leest, wordt al snel duidelijk dat eigenlijk geen enkel gezin zou mogen ontsnappen aan minimaal een OTS.

De normale problemen die zich in ieder leven voordoen worden steeds meer geschaard onder de noemer kindermishandeling en zijn steeds meer reden om zich te bemoeien met de opvoeding en een gezin onder toezicht te stellen of kinderen uit huis te plaatsen.

De weg vrij voor OTS en UHP  

Maar kinderen worden toch niet zomaar onder toezicht gesteld of uit huis geplaatst? Als dat gebeurt, zal dit toch wel zorgvuldig gebeuren?
Dit lijkt zo, maar is niet zo..

Stappen, die leiden naar OTS en UHP:

       Signalen die duiden op mishandeling worden opgevangen
       Er komt een melding bij BJZ/AMK
       Deze instelling doet onderzoek
      Er komt een rapport met een aanbeveling
        Rapport gaat naar de Raad voor de Kinderbeschermin
      Deze doet ook weer onderzoek en brengt rapport uit
        Dit rapport komt bij de kinderrechter
        Deze bepaalt of een gezin een OTS, UHP of niets krijgt

Wat gaat hier allemaal mis? Als je dit zo bekijkt moet het toch goed gaan? Er zou voldoende controle moeten zijn en voldoende stappen moeten zijn om na te gaan of een kind echt mishandeld wordt.

Helaas…. 

BJZ/AMK, RvdK en kinderrechters doen niet aan waarheidsvinding. Dit geven ze zelf toe. De rapporten  van BJZ/AMK staat vaak vol met aannames, die als feiten gepresenteerd worden. Vaak wordt geen enkele werkelijk professionele diagnostiek gepleegd.
Maar het rapport van BJZ/AMK wordt meestal klakkeloos overgenomen door RvdK en de kinderrechter. Omdat dit niet onder het strafrecht, maar onder het civiele recht valt en dus niemand van deze keten onder het tuchtrecht valt, niemand onder ede staat, kan er niet geklaagd worden. Het gaat tenslotte niet om straf (waarom voelt dat wel zo, als je kind je ontnomen wordt, op grond van aannames van een willekeurige sociaal werker van BJZ) maar om 'hulp'. 
En omdat de rechtszittingen achter gesloten deuren plaatsvinden, kan er van alles tegen de ouders, die in het beklaagdenbankje zitten, gezegd worden, zonder dat iemand terecht wordt gewezen.

En voordat de ouder er erg in heeft wordt een OTS of UHP uitgesproken.

De gezinsvoogd/jeugdbeschermer

Als een OTS wordt uitgesproken wordt uit de eigen gelederen van BJZ een gezinsvoogd, tegenwoordig jeugdbeschermer, benoemd, die “leiding moet gaan geven aan verandering”.

Wie zijn die superpowers van gezinsvoogden, die “leiding moeten gaan geven aan verandering”? En die veel beter weten, hoe ouders hun taak moeten invullen?

Je kunt gezinsvoogd worden als je een HBO-opleiding MWD of SPH hebt gedaan. Voor gezinsvoogd bestaat geen aparte opleiding.  Maar gelukkig is er een dik handboek: De gezinsvoogd als jongleur.

Als je dit boek leest, bekruipt je een zeer akelig gevoel.

In dit boek wordt weliswaar gewezen op het feit dat ouders en kinderen tegenwoordig meer rechten hebben, maar,  (pagina 38) hoewel deze (rechten) van groot belang zijn, moet de betekenis ervan ook weer niet worden overschat. Rechten van cliënten krijgen pas werkelijk betekenis als zij er in de rol van actief burger gebruik van kunnen maken. Daarvoor moet men niet alleen zijn rechten kennen, maar ook nog eens de beschikking hebben over de nodige sociale vaardigheden en zelfvertrouwen. En dat is voor de doorsnee cliënten populatie waarover het hier gaat veel gevraagd…..

De gezinsvoogd krijgt vrij spel


Jonge gezinsvoogden die het idee hebben dat ze gezinnen gaan redden en kinderen van hun ouders, geloven dit natuurlijk allemaal. Dat zou ik 30 jaar geleden ook gedaan hebben.



Maar helaas, de superpower-gezinsvoogd bestaat niet.
Alleen, ze denken zelf van wel. Gesteund door een amateuristische organisatie zijn ze vrij in het intimideren van ouders en kinderen. En dat wordt, gezien de enorme hoeveelheid negatieve verhalen hierover, ook vrijelijk gedaan.

Opgedrongen 'hulp'

Het is bekend dat opgedrongen hulp of veranderingen niet werken. Bij kinderen valt dit zelfs onder de definitie kindermishandeling.
Maar als de onvrijwillige OTS niet helpt, wat volgens jeugdzorg altijd de verantwoordelijkheid is van niet-meewerkende ouders, hangt het gezin een volgende stap boven het hoofd: De uithuisplaatsing.

Sinds de moord op de peuter Savanna is jeugdzorg panisch en inmiddels worden kinderen, met politiegeweld (= weer kindermishandeling) uit huis gehaald, op geheime plekken gevangen gezet. In jeugdinstellingen worden kinderen niet behandeld, maar aan hun lot overgelaten.

Volgens het EVRK heeft een kind recht op “Family Continuity”, recht op een gezinsleven. Dan maar een pleeggezin. Dat is kennelijk altijd beter dan het eigen gezin. Als jonge kinderen weggerukt worden bij hun ouders (sommigen terwijl ze aan de borst liggen) krijgen de ouders het kind nauwelijks meer te zien, omdat dat de hechting aan het pleeggezin in de weg staat!

Hechting aan de ouders is het aller-aller-belangrijkste, maar daar gaat BJZ aan voorbij.
Het is duidelijk uit alle verhalen dat BJZ zowel te vroeg als te laat ingrijpt. In beide gevallen maken ze er een knoeiboel van. En dat is gezien het niveau van de medewerkers niet verwonderlijk.

Waarom wordt er zo omgegaan met gezinnen?

Geld – Een grote stimulans om zo veel mogelijk OTS-en en UHP-en te krijgen

Voor ieder OTS krijgt BJZ € 8.000.
Voor iedere UHP krijgt Bureau Jeugdzorg het dubbele. Wie een gezinshuis begint voor uithuisgeplaatste kinderen krijgt per kind per jaar € 36.000.
Een directeur van een BJZ verdient al gauw een ministerssalaris.
Het genereert enorm veel leed, ook op de langere termijn. Dat is handig, zo verzekeren BJZ’s zich van veel werk in de toekomst.
Ook als pleegouder kun je een aardig centje verdienen. Per kind krijg je meer dan je zelf als ouder te besteden hebt aan je kinderen.
 
Betere besteding van het geld

      Voor dit geld kan een gezin heel veel hulp inkopen, die niet opgedrongen is en veel  beter past bij de gezinssituatie.
      Een gescheiden moeder met een uitkering zou zeer geholpen zijn met zo’n inkomen, maar daar halen ze liever de kinderen van weg!

Klachten en toch iets goeds
 
Op internet zijn honderden klachten te vinden over de krakkemikkige, schadelijke manier waarop met gezinnen omgegaan wordt. BJZ/AMK doen al deze klachten af met “incidenten”, en “we werken onder moeilijke omstandigheden”, en ze “hebben te weinig tijd (=geld) om degelijk werk te doen”. Zelfreflectie is hen vreemd. Ze leveren continu kritiek op ouders, maar als ze zelf aan kritiek blootgesteld worden, geven ze niet thuis. Als er kritiek op ouders is, die bv. aanwijzingen van hun voogd niet opvolgen, weten ze de ouders goed te straffen, door bijvoorbeeld bezoekregelingen terug te draaien, of ouders uit het gezag te ontheffen.

Er is een oneindige stroom klachten, die al jaren doorgaat.

Behalve over Bureau Jeugdzorg Zeeland.
In Zeeland worden veel minder OTS-en en UHP-en uitgesproken. Hoe komt dit?
In Zeeland wordt, na een melding, een familienetwerkberaad gehouden om de zorgen in kaart te brengen. Er wordt veel beter gekeken naar de eigen kracht van het gezin en het gezin wordt met veel meer respect behandeld. OTS en UHP blijken vaak helemaal niet nodig te zijn. Het aantal plaatsen om kinderen weg te stoppen is in deze provincie dan ook gehalveerd.

Als een aanpak succesvol is, waarom wordt deze dan niet toegepast in de rest van Nederland?
Of scheelt dat teveel geld?

Ouders

Steeds meer ouders, ook hoogopgeleid, raken klem in de Jeugdzorg. De beste tip die men kan krijgen is: Blijf bij de jeugdzorg vandaan, want voor je het weet ben je je kind kwijt.
Er is een steeds sterker wordend waarschuwingscircuit op gang aan het komen.
Steeds meer ouders zoeken hun toevlucht in het buitenland.

Wat zou er moeten gebeuren?

     Bureaus Jeugdzorg leveren zulk prutswerk, dat ze opgeheven moeten worden.
     De gigantische sommen geld die hieraan uitgegeven worden, zouden beter besteed kunnen worden aan de gezinnen zelf.

Er moet een verbod komen op OTS en onvrijwillige UHP.
      Er is ongelooflijk veel leed veroorzaakt en dagelijks lijden heel veel gezinnen onder Jeugdzorg. Mocht er een andere situatie komen, dan is dit leed niet zomaar geleden. Er zou a lá Afrika een waarheids- en verzoeningscommissie moeten komen, waarin iedere OTS en UHP bekeken gaat worden. Als ouders en kinderen aangeven het zelf te kunnen, moet daarop vertrouwd worden. Hier zouden mensen in moeten komen te zitten, oma’s, opa’s met levenswijsheid, mededogen, liefde en vertrouwen. Er zou een politieke partij opgericht moeten worden, De Partij voor het Gezin.   
      

Relevante sites:
      http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl: Veel verhalen, niet 1 is positief over BJZ
      http://www.stichtingkog.info: Hoe kun je omgaan met instellingen die op je nek zitten
      www.klacht.nl
 
Marjolein (Leerkracht)

[contactgegevens bekend bij Jeugdzorg Dark horse]

              Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

18 opmerkingen:

  1. Ik hoop dat je nog werkzaam bent binnen het onderwijs. Een prima plaats om collega's ouders maar OOK kinderen te waarschuwen HOE om te gaan met "hulpverlenende" instanties!Ik heb binnen het voortgezet onderwijs gestaan en werd ook geconfronteerd met de afschuwelijke praktijken van Jeugdzorg. Van zeer nabij! Mijn directeur en mijn collega's kenden mij en mijn familie heel goed en waren verbijsterd over de uitspraken die werden gebezigd in Plannen van Aanpak en andere documenten.Na 12 jaar daar gewerkt te hebben ben ik met pensioen gegaan.Vervroegd.Ik vond dat ik ergens anders harder nodig was.
    Maar mijn collega's zijn door de jaren heen gewaarschuwd en weten waar zij voor moeten waken. Verder beschouw ik het als mijn heilige plicht om een ieder die maar wil luisteren mijn/onze ervaringen door te geven, mensen te waarschuwen! Ook een "eenvoudig"gesprekje tussen een puber en schoolarts, kan verstrekkende gevolgen hebben. Ook daar heb ik mijn leerlingen voor gewaarschuwd!! Van het begin tot het eind hebben mijn collega's en leerlingen de zaak kunnen volgen. Hoe "volwassen"mensen kunnen liegen en bedriegen en welke gevolgen dat kan hebben!
    Noem het maar een stukje maatschappijleer!
    Bij vragen van: "Hoe kan dat nou zomaar juf?!!"
    "En waarom gelooft de rechter dat dan?" heb ik tekst en uitleg kunnen geven. Ook aan ouders!

    L.B

    BeantwoordenVerwijderen
  2. oud advocaat jan van ruth5 januari 2013 om 20:41

    Volgens de wet op de Jeugdzorg is kindermishandeling:
    “elke vorm van voor een minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of van onvrijheid staat, actief of passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt berokkend of dreigt te worden berokkend aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel”.

    Juist ja.
    Even allemaal aandacht voor het woord "ernstige".
    Kan iemand mij vertellen welke ernstige schade de generaties voor ons, en de meesten van ons ook nog, opgelopen hebben van die draai om de oren, tik tegen de billen, schop onder de kont?

    Zijn wij allemaal verworden tot getraumatiseerden die de rest van hun leven de littekens met zich dragen?

    Kom toch gauw...

    En laat die hypocrieten die mordicus tegen elke vorm van lichamelijke pedagogische terechtwijzing zijn eerst maar eens aantonen dat hun wijze van opvoeden van hun kinderen betere mensen maakt.

    Ik vroeg laatst aan mijn zoons, inmiddels allang volwassen, of zij nog wisten of ik hen ooit een klap verkocht had.
    Nee dus.
    En toch is dat echt wel gebeurd.

    Dus laten we ons eens wat meer richten op dat "ernstige" in de definitie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een goede analyse van de gang van zaken in dit land wat betreft het uiteindelijke doel van de Welzijnsmaffia en dat is de onder toezichtstelling of uithuisplaatsing van ieder kind van elke ouder,al of niet hoogopgeleid....Allemaal gaan ze voor de bijl.

    Deze arrogante clubs denken met hun boekjeskennis alle wijsheid in pacht te hebben en ouders zijn in hun ogen amateuristische prutsers op het het gebied van zorgen voor en opvoeden van kinderen.

    Zoals ook de politiek bezig is om systematisch de burgers allerlei rechten af te pakken en daar plichten voor in de plaats te stellen,de vrijheden in te perken,met als uiteindelijk doel slaafse,volgzame en bange burgers,die uitstekend te manipuleren zijn.

    De methode waarop dat gebeurt,is die van de kikker,die geleidelijk aan,met kleine stapjes wordt opgewarmd in de kookpan en zich daar uiteindelijk laat gaar koken...zodat hij steeds de kans krijgt om aan de steeds hogere temperatuur te wennen en men niet het risico loopt dat hij uit de pan springt als de temperatuur te snel stijgt.

    Je ziet duidelijk bij deze instanties dat ze hun bevoegdheden geleidelijk uitbreiden en zich van de bergen kritiek alom in het land geen barst aantrekken en gewoon doorgaan en dat komt omdat ze de rugdekking hebben van regering en ambtenarij.

    Maar de hamvraag is ..is hier iets aan te doen?....hoe en langs welke weg liggen er mogelijkheden?....is er kans op succes?...wat is doelmatig?

    Ik weet haast wel zeker dat zoals boven gesteld,waar gevraagd..een pleidooi..voor meer respect voor het ouderschap...op de lachspieren van het tuig van de instanties zal werken.

    Als je van clubs als BJZ,Raad van de Kindermishandeling en de WSG respect wilt hebben zul je het moeten afdwingen..krijgen doe je het nooit...zij gaan nooit hun opgebouwde machtsposities en hun overbetaalde salarissen vrijwillig afbouwen.
    In tegendeel,deze zich God voelende lieden willen alleen maar meer macht en meer geld.

    Intussen maken wij ons dit land druk om een een hier geschorste neuroloog,die in Duitsland weer aan de bak is gegaan en over de schending van zowel ouder- als mensenrechten in eigen land door deze instanties gaan we voorbij.

    Zijn ze onkwetsbaar die instanties?,,,Nee om de donder niet...dat hebben Laura Dekker,de twee zeiljongens,Ilja,Tom en zijn moeder en nu onlangs weer Arjan en Moniek Bot en oma Tallie aangetoond,die het toch maar gepresteerd hebben deze instanties behoorlijk in verlegenheid te brengen met hun verzet.
    De veranderingen zullen van onder af moeten komen,langs de weg van de politiek kun je het wel schudden.

    En de rechters dan?..Ja het spijt me voor de edelachtbaren...ook van deze ambtenaren valt niets te verwachten...zij volgen slaafs de instanties,maar ook tegenover de andere twee machten van de Trias Politica,de wetgevende en uitvoerende macht kunnen of durven ze geen vuist maken...
    De derde macht van de Trias Politica,de rechterlijke macht is verworden tot de rechterlijke ONMACHT...
    Als voorbeeld van dit laatste kan dan ook vermeld worden het schijtlijsterige protest tegen werkdruk etc.onlangs naar voren gebracht door een aantal rechters uit Leeuwarden,die dat alleen maar anoniem gedaan hebben....zo bang als ze
    zijn!

    Het gaat niet goed mensen,we zullen er iets aan moeten doen en de bovengenoemde voorbeelden moeten volgen,of in elk geval moeten ondersteunen.


    opa

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben al enkele jaren bezig om scholen te waarschuwen tegen de negatieve bemoeienissen van BJZ e.d.
    Sommigen geloven dat kinderen die de zogenaamde 'ernstige'problematieken hebben, BJZ daar verandering in kan aanbrengen. Die kinderen worden wel weggestuurd door die scholen of verwijdert omdat een orthopedagoog enzo in de school dat adviseert. Soms in samenwerking met BJZ, leerplicht schooldirectie en AMK.
    AMK meldingen komen ook voort vanuit scholen > leerkrachten en overig personeel die niet eens thuishoren op scholen. Kinderen worden als pingpong ballen gebruikt en ouders als marionetten. Walgelijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Marjolein

    Als moeder van kinderen die misbruikt zijn in de grote zedenzaak.
    En beroofd van al mijn kinderen door de WSG/JEUGDZORG
    Van al het leed, dat ze vele malen ver10dubbeld hebben!!!""


    Ik wil zeggen dat ik je pleidooi erg respecteer!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Geachte heer van Ruth,

    In Bladel, bij mijn praatje daar in 2008, zei ik het ook al: als het AMK/ BJZ bestaan had in mijn puberjaren (1967-1972) dan was ik minstens UHP geweest en had God weet waar gezeten: ik heb wel eens klappen gehad, zelfs van een onderwijzer een keer een 'draai om mijn oren' en ja er was ook wel eens 'geweld' tussen de kinderen, verbaal (onze buren zouden minstens wel 1x per week een 'melding' kunnen doen als ze soms getuigen waren van de verbale exacerbaties) én fysiek...ja en ook ging de stereo wel eens harder dan verantwoord...I
    k zou echter mijn familie en ouders nooit hebben willen missen! Ik zie nog altijd terug op mij jeugd als 'liefdevol' en 'gelukkig'. Ik ben blij om vandaag mijn moeder (87) te kunnen gaan bezoeken! (Mijn vader is helaas overleden, maar ook hem herinner ik mij als liefdevol, aardig en een voorbeeldig VADER!)
    Het is verbazingwekkend dat er géén definitie van 'het belang van het kind' in de wet staat, een manco dat ik in 2002 al opmerkte in de tijd dat ik mede-bestuurder van de SCJF was.

    Ik herhaal nogmaals de mijne:
    'Een kind in het onvoorwaardelijke genot stellen van de LIEFDE, AANDACHT en (ver)ZORG(ing) van beide OUDERS en hun FAMILIE'.

    Ik houd me aanbevolen voor een betere!

    Nico Mul

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is juist handig dat die definitie niet in de wet staat.

      Zo kan je dit onduidelijke begrip gebruiken als universele kapstok om álles aan op te hangen.

      En zo kan elke imbeciele magistraat rustig doorsoezen.

      Ik zou denken, er zijn toch wel slachtoffers van figuren als Quick-Schuit die madam met een toevoeging kunnen aanpakken?

      Gezien haar toelage als parlementariër mag ze haar advocaat zelf betalen. Kassa!

      Mooi vooruitzicht voor de rest van die club. Volgens mij mummel je op je oude dag niet meer zo ontspannen als je civiele procedures aan je broek krijgt wegens meewerken aan misstanden ..

      Verwijderen
    2. Je hebt vaak gelijk Nico, maar een belangrijk probleem is dat we redeneren tegen figuren die zó'n laag niveau hebben, en zó weinig kennis, dat ze bij hun redeneringen de grenzen van de logica en de grenzen van de (verantwoorde) argumentatie overschrijden, en dat zelf niet in de gaten hebben.

      Voorbeeld: Raad, Bjz en rechters hebben zichzelf, met hun optreden in het verleden, min of meer buiten spel gezet, maar verwijten dat aan vaders die opkomen voor hun kinderen, en die vervolgens van hun gezag worden ontdaan (of bevrijd zo men wil!).

      Gezien de toestand waarin Nederland terecht is gekomen is volgens mij de enige resterende optie het systeem frustreren door 'zand in de machine te strooien'.

      Klagen, procederen, dwars liggen, aansprakelijk stellen, aangifte doen, art. 12, 31, 32 Rv inroepen, etc.

      Met wat creativiteit is er een wereld aan mogelijkheden. Doen.

      Tot de (verantwoordelijke) overheid misselijk wordt van zichzelf.

      Verwijderen
  7. Waren er maar meer juffen zoals U..
    Petje af en ga door met waarschuwen, wij haden het zelf als ouders niet door. En daardoor is ons gezin verwoest.
    Heel erg bedankt!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik lees net in de nrc van afgelopen weekend, over de motivatie van Russische autoriteiten over het verbieden van adoptie van weeskinderen door Amerikaanse ouders...
    ''ONZE MENSELIJKE GRONDSTOF MAG NIET UIT RUSLAND WEGSIJPELEN''
    en dat terwijl vast staat dat deze weeskinderen in Amerikaanse gezinnen vele malen beter uit zijn dan in de Russische kindertehuizen.

    Wordt er in ons eigen land door autoriteiten en magistraten veel anders over het ''product'' mens gedacht?..Ik dacht het toch niet!

    Dan zijn wij vaders dus allemaal dekhengsten en moeders draagmoeders voor de Staat...'t is maar dat u het weet!
    En gaat het bij mensen straks net zo als nu bij de veehouder...direct na de geboorte wordt dan het kind...net als nu het pas geboren kalf bij de koe...bij de moeder weggehaald.
    Met deze methode wordt thans op beperkte schaal al geëxperimenteerd bij minder begaafden..om straks bij ieder ouderpaar toe te passen.

    Opa...met de excuses voor het sombere perspectief.


    BeantwoordenVerwijderen
  9. Bedankt Marjolein voor je pleidooi.
    Voor mij ben je de echte leer-KRACHT van het jaar. Bij jou zijn kinderen en ouders veilig! Bij ons op school ‘zoekt’ de ouderraad nog naar onderwerpen voor de ouderbijeenkomsten. Ik zal jouw stuk en ‘Jeugdzorg-Darkhorse’ aanbevelen in het kader van het thema: ‘Een veilige school’
    Y.B

    BeantwoordenVerwijderen
  10. De buurman van mij, een vrij hooggeplaatste politiefunctionaris binnen onze regio zei het volgende:

    “Datgene wat ik met jullie (mijn gezin) heb meegemaakt van dichtbij heeft mij de ogen geopend wat betreft de jeugd ”zorg. Ik praat daar zoveel mogelijk over met mijn medewerkers, collega’s.
    Die ook weer vanuit hun functie met ouders en kinderen, scholen, buurthuizen enz. te maken hebben. Ik geef aan EN via hen, het dringende advies zoveel mogelijk jeugd ‘zorg’ te mijden! Buiten de deur te houden!! Bij mij zal er in ieder geval niet één van die sukkels binnenkomen!! Pas nog weer een staaltje van die ‘zorg’ meegemaakt binnen onze regio!!”

    Zegt het voort, zegt het voort! Geneer je niet!!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. EVRK = EVRM 9rechten van de Mens), art. 8, en ook 6.....

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Marjolein,

    Uitstekend geschreven. Toch even een kleine correctie. U schrijft: '...deze instelling (BJZ/AMK) doet onderzoek....' WAS het maar waar, juist deze instellingen die iets aan onderzoek zouden moeten doen, doen dit juist niet. Ze verzamelen al het negatieve over ouders, nemen de roddels, achterklap en verdachtmakingen voor waar aan en plaatsen kinderen uit huis, sterker nog: één sterke 'anonieme melding' kan genoeg zijn om een kind binnen 1 uur UHP, via een 'spoedmachtiging' die BJZ klakkeloos van de rechter per fax kan krijgen en dan komt vaak een kind niet meer thuis van school en staat in plaats van het kind de politie voor de deur om 15.30 u met de mededeling: '...kind geplaatst op een geheim adres... op last van de rechter...'!

    Overigens dat men geen onderzoek doet geeft BJZ-N.Br. meestal ruiterlijk toe door in indicatiebesluiten (tot UHP) te zetten: 'Er zijn geen onderzoeksgegevens bekend, er is geen onderzoek verricht, daarom vervalt het recht op second opinion'. In normaal Nederlands: wij hebben een stel roddels verzameld en u mag geen tegenspraak geven, u mag geen onderzoek laten doen naar onze beweringen, uw kind komt niet meer thuis....!

    Nico Mul

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Mijn kind staat onder OTS. Het is verschrikkelijk wat er gebeurd, een hel waar je in beland ... Er word niet getwijfeld aan mijn opvoeding, maar er is geen communicatie met mijn ex man die mijn kinderen heeft mishandeld.

    Alle bewijzen liggen er. Hij krijgt een pluim van de instanties, want tja vader zou welleens veranderd kunnen zijn. Alles wat vader doet is echt super en ik die mijn kind probeer te beschermen beland in de ellende met BJZ.

    Op school gaat het goed en thuis ook. Maar vader mag mij zwart maken. Hij heeft 5 jaar lang niet naar de kinderen omgekeken. Waar ik van beschuldigt wordt is dat moeder de kids weggehouden heeft bij vader en dat terwijl vader met de Noorderzon vertrok.

    Het ligt aan moeder, en de vader die zijn kinderen in elkaar heeft gemept, krijgt voor de zoveelste keer een kans en een dikke pluim. Bedankt BJZ! Ik geef u een tip, kom er nooit mee in aanraking, de fik erin!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Inderdaad: We moeten als ouders helemaal uit de buurt blijven van alles wat riekt naar Jeugdzorg. Zodra Jeugdzorg maar iets van informatie over je kinderen heeft, ben je eigenlijk al kansloos als ouder. Jeugdzorg ziet in elk stukje informatie een stok om ouders en kinderen mee te slaan. Bij de ouder uit het verhaal hierboven gebruiken ze een slechte band tussen ex-partners en bij ons vond BJZ dat onze band als ex-partners juist weer te goed was (mijn ex-partner worstelt met persoonlijke problemen en wij zijn gescheiden om deze problemen uit het leven van de kinderen te houden). Wij hebben echter een prima omgangsregeling waar wij allemaal tevreden over zijn (de kinderen ook). BJZ Drenthe vindt echter dat het anders moet, dus werd er een OTS-verzoek ingediend. BJZ vertelt natuurlijk niet hoe het dan anders moet (dat vereist inzet en tijd), maar hun persoonlijke afkeuring biedt ruimschoots voldoende grond voor een OTS-verzoek. De informatie die BJZ misbruikte, had ik n.b. zelf vrijwillig verstrekt in het kader van de PGB-indicatie's van mijn twee oudste kinderen met ASS problematiek. Er is in mijn gezin nooit enig signaal geweest van mishandeling, verwaarlozing of misbruik...integendeel. Ik was net als de moeder hierboven compleet overdonderd door het OTS-verzoek van BJZ Drenthe.
    Bij ons heeft de Raad van de Kinderbescherming (Groningen) wel uitgebreid en zorgvuldig onderzoek gedaan en wij zijn godzijdank ontsnapt aan de OTS. Wel hebben mijn kinderen helaas enorm geleden onder de acties van BJZ Drenthe. De gevolgen van het OTS-verzoek hebben diepe sporen nagelaten in ons gezin.
    Hoe we het ook doen als ouders: In de ogen van jeugdzorg deugen we uiteindelijk geen van allen. Maakt u zich hier absoluut geen enkele illusie over.
    Ik kan alleen maar hopen en bidden dat er dankzij alle mensen op dit soort fora een kentering gaat plaatsvinden. Want eigenlijk staan we als Nederland toch behoorlijk voor schut met zoveel ouders, die met hun kinderen naar het buitenland moeten vluchten om hun kinderen te beschermen tegen de Nederlandse jeugdzorg. Laten we eerlijk zijn: Als je bereid bent als ouder, om je leven hier in Nederland op te geven omwille van je kinderen, dan laat je toch eigenlijk zien dat je echt alles voor ze over hebt?

    groetjes,

    Annette Postma-Peut uit Assen

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Zou mooi zijn als dit verhaal word verteld as Zondag

    BeantwoordenVerwijderen