De 'werkgelegenheidsslager' - BJz

De ministeriële ambtenaren en de politiek denderen door. Diagnostische kwaliteit van zorg aan jeugd is niet 'in'. Wetenschappelijke uitkomsten worden weggeschoven. 

De Slodderwetenschappelijke stukken op basis van BJZ-signalen, dus selectief gepolariseerd tot jeugdzorgwerkgelegenheid, zijn gemakshalve de bron om door te denderen. De adviezen van 'buiten af', van onafhankelijken, worden in de onderste la gelegd.

Waar de overheid naar internationaal recht zelf de taak heeft degelijk te 'onderzoeken' om tot -zo nodig- een dwingende ('kinderbeschermings'-)maatregel te komen, dus naar o.a. de kinderrechten IVRK, neemt de overheid deze verantwoordelijkheid niet, en koopt vermeende deskundigheid van het niveau van sociaal werk in. Ook hierin faalt de matige onderzoeksdrang van de overheid. Er heerst 'geloof' in BJZ.

Dit sociaal werk, jeugdzorg en straks jeugdhulp geheten, kent geen degelijk toezicht; geen detail kan worden gecontroleerd; immers de 'werkgelegenheidsslager', die zijn eigen vlees keurt en met OTS en UHP gezinnen bedreigd, geeft slechts selecties uit het dossier (niet hun schaduwdossier) ter inzage aan inspectie en gezin (Het McMichael-arrest negerend! - ook op deze site op te Zoeken).

De minister wordt door zijn ambtenaren voorgezegd met clichés: 'professional', bescherming tegen 'bedreiging', ......, ach, men kent het wel, er wordt NIET inhoudelijk GEDEFINIËERD. Er worden geen wetenschappelijk verantwoorde niveaus aangegeven. Er wordt niet uitgelegd hoe en waarmee dan wel hulp wordt geboden en HOE dit uitwerkt in de psyche van de getroffen gezinsleden. BJZ als afvoerputje, een tovermiddel voor jeugdzorgen.

Ja, er zijn kinderen die werkelijk uithuisgeplaatst beter af zijn ondanks dat ook voor hen de uithuisplaatsing een schadelijke werking heeft (die nooit concreet wordt meegenomen in de afweging). 

Maar er kan veel meer (zie Zeeland op deze site) via juiste en deskundige begeleiding thuis, in de vertrouwde omgeving van het ontvankelijke kind!!!

De overheid doet in feite niets tegen de beweerde 'bedreiger'; dit punt tegenover het kind wordt bijna nooit aangepakt. Als een ouder de bedreiging is, zou deze ouder weggeplaatst kunnen worden van het kind. Maar waarom moet een kind uithuisgeplaatst worden waar een pester op school de bedreiger van de ontwikkeling is? Waarom krijgt een seksueel intimiderende buurvrouw geen straatverbod? 

Waarom wordt een kind niet tegen een met macht beladen en ongecontroleerde, betweterige gezinsvoogd beschermd? - Het kind wordt door de overheid te vaak bedreigd met uit z'n eigen omgeving weghalen (UHP). Of het kind wordt bedreigd door zijn ouders vanuit jeugdzorg (BJZ) te epateren met een OTS en onredelijke tot onzinnige betweterij door een ondeskundige jeugdzorgwerker. Er wordt niets uitgelegd over hoe die 'hulp' zou moeten werken in de psyche. Deze door de overheid uitbestede jeugd'hulp' werkt volgens onafhankelijke cijfers slecht tot beschadigend naar het kind (Diverse echte wetenschappelijke onderzoeken).

Er is vaker voorgesteld om tot gespecialiseerde doelgroep-kenniscentra te komen die diagnostisch van niveau zijn, waar valide uitleg gegeven wordt dat steek-houdt, waar passende therapie kan worden ingezet.

In 2000 gaf bijvoorbeeld prof.dr. R. Hoksbergen zo'n advies ten behoeve van pleeg- en adoptiekinderen, en noemde dat een IBAP. (Ook onveilig gehechte kinderen zouden daar deskundigheid vinden).

De SSF gaf de politiek en overheid het advies om voor diverse doelgroepen (parallel aan die IBAP) tot gespecialiseerde doelgroepkenniscentra te komen, om kinderen te beschermen met juiste zorg, op diagnostisch niveau, waar dus een valide behandelplan uit kan voortkomen.

Later gaf de SSF zelfs een Jeugdbeschermingsplan (elders op deze site te vinden) dat tweesporig kinderen beschermt tegen onjuiste trajecten, twee soorten van dwang: 1 dwang van de 'bedreiger' of 2 vanuit de jeugdzorg van laag niveau, de jeugdzorg met haar selectief beleid gericht op het eigen 'gelijk', waar vele ouders gemotiveerd bezwaar tegen maakten.

Ouders, advocaten, rechters, ouderondersteuners krijgen bij BJZ geen gehoor, defensieve smoezen, en regelmatig worden deze ouders bedreigd of wordt het kind gestraft met nog minder bezoek. Dat zou goed zijn?

Overigens werd het advies van Hoksbergen een decennium later bevestigd door een zeer groot onderzoek Keeping the Promise, dat ook concludeert dat de reguliere jeugdzorg niet de kennis brengt bij de case, en er meer deskundige 'ingangen' dienen te komen (i.p.v. BJZ).

Dat hoeft minder te kosten dan BJZ in gevolg veroorzaakt. Ondeskundig, omdat het de taak van BJZ is te indiceren, dus door te verwijzen, maar dit niet doet. BJZ doet voorkomen alsof hun 'indicatie' een diagnose zou betreffen. BJZ schemert met zgn. expertiserapporten, die minder waard zijn dan een een briefje van de huisarts.

Het 'decentraliseren' is een smoes om zogenaamd van schotten af te komen, schotten veroorzaakt door de budgettering, waarmee 'jeugdzorg' het kind liefst in eigen beheer wil houden en niet doorverwijst naar de juiste specialist; er moet minstens een niet-onderbouwd, vaag gehouden OT$-mandaat aan het BJZ gegeven worden!

De overheid heeft het advies van prof.dr. RJ van der Gaag, Universiteit Nijmegen, om tot "zwaargewichten" in de ingang van jeugd-zorg ofwel jeugdgezondheidszorg te komen, ook al in de onderste la gelegd. En vele andere stukken van wetenschappers, die onafhankelijk werkten t.o.v. uitsluitend de signalen vanuit de jeugdzorg. Er ontbreekt in de jeugdzorg onafhankelijk diagnostisch bewijs, vaak ontbreekt een nulmeting en een echte normaalgroep. (Meningenonderzoek is geen wetenschappelijk verantwoord onderzoek waar het de psyche van een kind betreft, diagnostisch gezien.)

Op deze site zijn meer wetenschappers genoemd die een van jeugdgezondheidszorg onafhankelijke jeugdzorg inefficiënt noemen, die jeugdzorg graag opgedoekt zien worden. De overheid denkt nog steeds, na decennia van kennis opvijzelen, dat niet-universitair geschoolden voldoende medische kennis en inzicht kunnen opdoen met bijscholen. Een verloren en zeer dure zaak!

Geloof in het woord "professional". In de brief van het kabinet een toverwoord, een cliché, zonder onderbouwing. Waar onder toezicht het seksueel misbruik al ruim 2 x hoger was dan thuis, zou dit teruggedrongen moeten worden, i.p.v. het kind tegen deze ondertoezichtstelling te beschermen. Sociaal werkers zijn ongeschikt om gedragsproblemen te onderkennen, om het juiste diagnostieke traject te wijzen. In BJZ is men niet medisch! Dus is BJZ te laag van niveau om te indiceren naar psychische en pedagogische hulp. Geld hierin stoppen is onzinnig.

Dat de politiek bij gebrek aan overzicht en een hype (Kwaliteitszorg voor de jeugd is niet 'in') geen inzicht toont, is spijtig voor al die kinderen die onnodig lijden onder een dwangmaatregel ten faveure van het budget van BJZ. Het is pijnlijk voor de psyche van de opgroeiende, dat een leven lang met deze dwang-ervaring verder moet.

Het is pijnlijk voor bezorgde ouders, die ondanks hun uitleg niet gehoord worden.

BJZ geeft geen echte steun en begeleiding (of een cursus of echte uitleg) aan ouders (en ook geen uitleg aan de rechter) en dat wil de politiek niet zien {BW1:257 wordt niet gepraktiseerd, enkel in naam}.

De politiek en de rechter houdt het maar bij 'geloof in BJZ', zonder degelijk onderzoek tot in detail.

De politiek dendert door op meningen en valse of slodder-rapporten vanuit BJZ. Onderzoekt niet, controleert niet. Geeft kinderen geen beveiliging tegen de BJZ-lobby, want daarvan mag men wel spreken gezien de macht binnen BJZ tegenover gezinnen en advocaten.

BJZ lapt zelfs uitspraken van rechters aan z'n laars. Dat kan.

Kamerleden trappen in mooipraat en onderzoeken niet in detail wat hen voorgezet is.

Er komt ook nog eens Opvoedondersteuning, onder dwang, zodat het kind nog meer zal mogen lijden en deze jeugdzorg door kan gaan, dank zij de sussende Kamerleden.

TS

                  Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse 

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html