maandag 28 mei 2012

Jeugdzorg is een sluipmoordenaar...



Toen ik een klein jongetje was, leerde mijn moeder me veel over insecten. Eén van de verhalen die de meeste indruk op me maakte door de gruwelijkheid ervan, was die van de sluipwesp. De sluipwesp hanteert voor het voeden van zijn jongen, een andere strategie dan de meeste roofdieren. Hij doodt zijn prooi niet, maar maakt van hem een levend onderdeel van zijn voortplantingsmechanisme. Een nietsvermoedende rups wordt geïnjecteerd met een eitje en dat komt uit, in het lichaam van de rups. De jonge wespenlarve begint zich dan tegoed te doen aan de ingewanden van de rups en groeit zo steeds groter, binnenin zijn onvrijwillige gastheer. De rups die van binnenuit opgegeten wordt, blijft nog een lange tijd in leven, omdat de larve in eerste instantie om de vitale organen heen eet. Op die manier kan hij maximaal van de rups profiteren. De rups sterft uiteindelijk een pijnlijke dood als zijn hele organisme is vernield. De wespenlarve gebruikt het omhulsel van de rups om zichzelf te verpoppen en zal naderhand hetzelfde ritueel uitvoeren bij andere rupsen, larven of lieveheersbeestjes.

Deze methode werd opgeroepen uit mijn herinnering, bij het overdenken van de manier waarop Jeugdzorg zich in het leven van ouders binnenwerkt. Eerst een gesprek bij de ouders thuis op de bank, zogenaamd transparant en in alle redelijkheid. Goed getraind in manieren om het vertrouwen van ouders te winnen door over schijnbaar onbelangrijke zaken te praten, die de aandacht moeten afleiden van de ernst van de beschuldigingen en de speurtocht naar al het onzichtbare kinderleed dat wordt vermoed. En hoeveel ouders hebben, geheel onbekend met de praktijken van Jeugdzorg, niet in alle openheid hun levensverhaal verteld, denkende dat ze met hulpverleners te maken hebben, die begrip hebben voor het feit dat het bij iedereen wel eens een beetje tegen zit in het leven? En de hulpverleners lachen vriendelijk en moedigen de ouders aan om nog wat meer te ‘delen’ Het is tenslotte in het belang van het kind. De ouders willen samen met AMK / Jeugdzorg toch wel kijken naar wat het beste is voor het kind? Natuurlijk willen de ouders dat! En daarmee is het eitje geïnjecteerd.

Het zal nog even duren voor het uitkomt en Jeugdzorglarve begint te eten. De ouders van het kind zullen een vreemd gevoel krijgen bij Jeugdzorg, alsof ze niet helemaal de hulp krijgen die ze hadden verwacht, maar misschien moeten ze het nog even aanzien… Intussen begint Jeugdzorg haar invloed uit te breiden en gaat zich met steeds meer zaken bemoeien. Als ouders een beetje gaan tegensputteren en aangeven dat zij zelf ook wat te vertellen willen hebben over de hulp aan hun kind, begint Jeugdzorg te dreigen. Zijn de ouders met hun ‘eigenwijsheid’ nu de veilige ontwikkeling van het kind aan het bedreigen? Moet Jeugdzorg op andere maatregelen overstappen? Het kan goedschiks of kwaadschiks! Van vrijwillige hulp naar OTS en van OTS naar uithuisplaatsing. Van een ruime bezoekregeling, naar een beperkte bezoekregeling, van een minimaal bezoek naar opschorting en ten slotte het volledig uit de ouderlijke macht zetten van de ouders. Jeugdzorg geeft ouders zoveel ruimte als mogelijk is,  zonder de controle te verliezen. Ouders hoeven niet meteen volledig bij hun kind vandaan gehouden worden, want als ze voldoende meewerken aan de hun opgelegde maatregelen, is het goed verdienen aan de OTS die steeds met een jaar kan worden verlengd.

Een uithuisplaatsing is voor Jeugdzorg ook niet altijd de makkelijkste weg, want dan moet er veel geregeld worden. Vaak verhuist een kind van pleeggezin naar pleeggezin en van voogdijinstelling naar voogdijinstelling. En er zijn niet veel goede pleegouders die de ‘samenwerking’ met Jeugdzorg aankunnen. Nee, het is veel beter voor Jeugdzorg om gezinnen zo lang mogelijk met een OTS leeg te melken. Wanneer ze zich daartegen beginnen te verzetten, moet de strategie worden aangepast en kunnen ook de vitale delen van het gezinssysteem worden aangevallen. Het gezin dient als voeding voor de zogenaamde hulpverleners, die problemen nodig hebben om zelf te groeien. Eenmaal binnen in een gezin, kan gekozen worden welke ingewanden opgegeten mogen worden. Het moet niet te snel gaan, want Jeugdzorg moet er voldoende werk aan hebben. Daarom moet de gezinsvoogd ook voortdurend ‘zorgen’ hebben over de veiligheid van het kind, zonder het gezin effectief te begeleiden. En wanneer dit echt niet meer door de ouders wordt gepikt, brengt Jeugdzorg het gezin de doodsteek toe, want zij moet voortdurend de controle behouden, ten koste van het kind en zijn ouders. Zo garandeert zij in een gruwelijke cyclus haar eigen voortbestaan. Wat is de natuur toch fascinerend!

Sven Snijer


(Hieronder de William Schrikker variant onder de sluipwespen)

Dinacampus Coccinellae

Deze wesp legt door middel van haar legboor een eitje in een lieveheersbeestje. In het geval van Dinocampus coccinellae gaat het meestal om zevenstippelige lieveheersbeestjes. Het eitje ontwikkelt zich tot larve en gaat een bepaalde chemische stof afscheiden. Deze stof gaat cellen van het lieveheersbeestje veranderen waarmee de larve zich voedt. Het lieveheersbeestje wordt dus niet van binnen opgegeten en blijft ‘gewoon’ leven. Nadat de larve een week of drie, vier in de kever geleefd heeft bijt het de zenuwen van de pootjes van zijn gastheer door zodat deze niet meer kan lopen. Hierna verlaat de larve het lieveheersbeestje en maakt een cocon tussen de pootjes van de arme, nog steeds levende kever. In de cocon ontwikkelt zich in een dag of negen een nieuwe sluipwesp.

8 opmerkingen:

  1. Het is triest dat de metafoor zo treffend is.

    De overheid maakt dat burgers alleen nog maar willen tegenwerken in de maatschappij.
    Zouden ze zich dat wel realiseren in Den Haag?

    En al die beschadigde kinderen? Later is weer hulp (ziektekosten!) nodig als de negatieve effecten in de volwassenheid de kop opsteken (lees Hoefnagels en Gartner), en weer jeugdzorg, als die problemen leiden tot (klein-)kinderen die in de knel komen.

    De problemen van de jeugd krijgen onder de 'bezielende' leiding van Bjz een olievlek-effect, i.p.v. een goed einde.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Sluit me helemaal aan bij dit schrijven.
      En ik spreek uit ervaring.
      Zie mijn website www.double-trouble.info.
      Overdrachten die door veel wisselende voogden worden overgenomen,.. gewoon klakkeloos worden nagetypt voor een volgende verlenging ots. En niemand die dit checkt of controleerd en ouders staan machteloos.

      Verwijderen
  2. Duidelijke omschrijving !! Hele goede omschrijving... Inderdaad, iemand die gewoon even op bezoek komt en rondkijkt, een beetje interesse toont, je heel voorzichtig uithoort, je in vertrouwen neemt.

    En daarna zie je het rapport en schrik je je rot. En als je kind dan weg is laten ze eerst maanden niets van zich horen, kan je het in laten inwerken

    Bert Brands

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat is dit een fantastisch goede omschrijving van de `wandelgangen´ (kruipgangen) van de JZ! Wat een keigoed stuk is dit Sven.
    Complimenten aan Sven Snijer!!!

    Fantastisch goed geschreven. Een zo treffende beschrijving, dat die maar heel vaak mag worden aangehaald, gebruikt, en naar voren geschoven!!!! Ik heb mijn contact met de jz (contact in de zin van ongewenste bemoeienis; de raad noemt dat `een onderzoek`) precies zo ervaren.

    Jeugdzorg Overlevers

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vond een simpele beschrijving van de kenmerken van psychopathie volgens de PCLR, Psychopathy Checklist-Revised. Het is een ware blauwdruk van de mentaliteit binnen Jeugdzorg! Kenmerken:
    Hoe zien psychopaten eruit? Psychopaten hebben grote problemen in hun gevoelens en relaties met anderen. Acht van de kenmerken in de PCLR hebben te maken met deze problemen in gevoelens en relaties met anderen. Een prototype psychopaat is oppervlakkig in contact met anderen; hij heeft vaak sterke verhalen, en probeert zich beter voor te doen dan hij is, waarbij hij vaak wel als charmant overkomt (gladde prater/opppervlakkige charme). Het is een opschepper die een veel te positieve inschatting heeft van zijn talenten en vaardigheden (sterk opgeblazen gevoel van eigenwaarde). Een psychopaat is typisch een notoire leugenaar die er meestal geen enkele moeite mee heeft wanneer hij wordt betrapt op een leugen. Hij heeft meestal overal een excuus of reden voor en wil nog wel eens iets op “erewoord beloven” ook al blijkt dat erewoord haast nooit wat waard te zijn (pathologisch liegen). De psychopaat kent geen schuldgevoelens of gevoelens van spijt over de dingen die hij anderen aandoet. Hij kan zeggen dat het slachtoffer het verdiende om zo behandeld te worden of dat het slachtoffer eigenlijk niets bijzonders is aangedaan (gebrek aan berouw of schuldgevoel). Hij is niet in staat of niet bereid om de verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen gedragingen. Het zijn altijd anderen die de schuld krijgen of er is altijd wel een excuus te vinden voor de dingen die een psychopaat heeft gedaan (geen verantwoordelijkheid nemen voor het eigen gedrag). De prototype psychopaat manipuleert en bedriegt anderen zonder daarbij aandacht te hebben voor wat dat voor anderen betekent, waarbij hij nogal eens crimineel gedrag vertoont in de vorm van bijvoorbeeld fraude en verduistering en niet-crimineel gedrag in de vorm van overspel en het aftroggelen van geld van familieleden (list en bedrog/manipulerend gedrag). Een psychopaat komt op anderen over als koud en ongevoelig. Zijn “emoties” doen vaak aan als dramatisch, kortstondig en onecht (ontbreken aan emotionele diepgang). In al zijn gedragingen en meningen toont een psychopaat weinig respect voor de rechten, gevoelens en het welzijn van anderen. Hij beschouwt andere mensen als potentiële slachtoffers die te manipuleren zijn en beschouwt zichzelf als de belangrijkste persoon die er is (kil/gebrek aan empathie).
    bron: http://adfor.info/psychopathie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een griezelig goede beschrijving en helaas waar.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heel goed beschreven over jeugdzorg. Wanneer wordt er wat aan gedaan of mogen ze gewoon door blijven gaan met waar ze mee bezig zijn? Wij kunnen wel allemaal roepen jeugdzorg dit en dat, maar we komen er niet verder mee. Nee zij blijven gewoon gewetenloos verder gaan het pijnigen van de kinderen en ouders en wij blijven toekijken ;(

    yassmin duchateau

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Helaas moeten wij ons ook aansluiten bij het verhaal...Het is alsof ons verhaal wordt beschreven..Niet alleen Jeugdzorg, maar ook de Raad van Kinderbescherming heeft ons nog meer ellende bezorgd dan dat er al was... Bij ons heeft door huiselijk geweld de politie onze psychopaat uit huis gezet.. Als mijn zoon er niet op tijd bij was dan had ik dit hele verhaal niet eens kunnen mailen.. Maandenlang heb ik met tape op mijn hals gelopen ..Ook leuk voor de kinderen om te zien.. Ik kon slecht praten en niet goed eten.. Jeugdzorg gaf als opmerking dat de traumatische ervaring die de kinderen hadden opgedaan niet in vergelijking stond bij wat er werkelijk was gebeurd. Wat een vreselijk gehaaide gezinsvoogd hebben wij. Nu wordt er verplicht een omgangsregeling opgestart. Mijn dochter is zo bang voor hem, dat is met geen pen te beschrijven. Mijn zoon ziet hem liever niet meer levend.. Maar ach, dat is niet erg. We gaan vrolijk bij elkaar zitten toch?? Het gesprek moet nog plaats gaan vinden. Ik voorspel nu al dat de kinderen zich niet mogen uiten, omdat er een nieuwe omgang gaat plaatsvinden! Er word dus doodleuk van hen verwacht de hele situatie te vergeten. Wat overigens naar mijn mening niet gaat lukken, er zijn al vele therapieën aan vooraf gegaan. Meer dan een jaar slapeloze nachten van mijn dochter. De hele shit begint gewoon weer van voren af aan. Helaas voor hun gaan de kinderen toch echt vader duidelijk maken wat hij hen heeft aangedaan. Hij kan het zich vast allemaal niet meer herinneren. Overigens ben ik dus niet degene die de kinderen een omgang met hun vader in de weg staat..de kinderen willen het niet!!

    BeantwoordenVerwijderen