De jeugd wordt 'geproblematiseerd'

http://www.nrc.nl/nieuws/2011/11/09/hervormde-jeugdzorg-wil-minder-etiketjes-op-probleemkinderen/

Hervorming jeugdzorg: minder etiketjes op probleemkinderen

Minder etiketjes op ‘geproblematiseerde’ kinderen en dus ook minder medicatie. Staatssecretaris Marlies Veldhuijzen van Zanten stuurde gisteravond haar plannen voor hervormde jeugdzorg naar de Kamer.

Volgens haar is de jeugd in de laatste jaren “geproblematiseerd” doordat elk probleem moest worden gediagnostiseerd met een etiket. De CDA-staatssecretaris doelt op afwijkend (studie)gedrag door bijvoorbeeld adhd, pdd-nos, dyslexie en dyscalculie. “Nu moeten we ontproblematiseren. Die etiketjes moeten er weer af.”

 

‘Leer ermee leven’

Volgens de Volkskrant wil Veldhuijzen van Zanten (Volksgezondheid) de problemen niet ontkennen maar moet geleerd worden ermee om te gaan en “ermee te leren leven”. Ze ziet hierin een grote rol weggelegd voor de “kracht van het individu en het gezin”.
De staatssecretaris vind dat de lat soms wel erg hoog wordt gelegd voor kinderen. Van dat ‘overpresteren’ raken kinderen overprikkeld en overvraagd, zegt ze. “Altijd een 8 halen, terwijl een 7 soms ook goed moet kunnen zijn.”

 

Gemeenten moeten spil van jeugdzorg worden

Volgens het hervormingsplan zijn het uiteindelijk de gemeenten die de hoofdrol spelen in het aanpakken van gezinsproblemen. Nu ligt dat nog versnipperd bij vier ministeries, de provincie en gemeenten.
De Centra voor Jeugd en Gezin, die elke gemeente moet inrichten, gaan probleemjongeren en ouders begeleiden. Hier zijn ook de consultatiebureaus gevestigd zodat alle ouders en kinderen er van jongs af komen.

“Laagdrempelig moet het zijn. Misschien komen er ook een huisarts en een kledingbeurs voor kinderkleren. In deze centra kunnen ouders terecht voer alle opvoedkwesties. En kinderen voor hun problemen. Daardoor kunnen echte problemen ook sneller worden onderkend en kan er sneller en effectiever hulp worden geboden.” – staatssecretaris Marlies Veldhuijzen van Zanten.

Redactie Dark horse: Het is toch opvallend hoeveel problemen in onze samenleving ontstaan door het niet gebruiken, of door het misbruiken van kennis. Het is waar dat er wel erg veel kinderen een etiketje opgeplakt hebben gekregen van ADHD of PDD-NOS (ASS), maar hoe komt dat? Gemakzucht en ondeskundigheid. Ieder van die etiketjes is toch opgeplakt door een persoon die daar voor 'geleerd' heeft. Om de hele vraag naar diagnostiek in de jeugdzorg nog ingewikkelder te maken, kunnen we er op een zeker moment niet omheen, om ook het lastige probleem aan te kaarten dat veel gestudeerden, die in staat zouden moeten zijn tot goede diagnoses, daar helemaal niet zo vaardig in zijn. Het woord 'overlapping' komt naar mijn idee iets te vaak voor bij de beschrijving van waar het kind last van zou hebben. Een beetje autisme, een beetje ADHD, een beetje...Er zijn kinderen met een meervoudige problematiek, maar er zijn ook veel kinderen die symptomen van meerdere aandoeningen lijken te hebben, terwijl de onderliggende problematiek toch één basisoorzaak kent.

Het is natuurlijk niet juist als kinderen die een beetje 'druk' zijn, meteen het stempel ADHD krijgen, en kinderen die niet zijn opgevoed, maar aan de medicatie gezet worden. Maar omgekeerd kan het natuurlijk ook en vooral in het kader van de kinderbeschermingsterreur is het van belang dit in de gaten te houden. Als de trend wordt om alle etiketjes weer van kinderen te verwijderen (omdat we ze eerst bij teveel hebben opgeplakt) zullen straks die kinderen (en hun ouders) er de dupe van worden, die juist zijn gediagnosticeerd. Straks onstaat dan weer de situatie dat kinderen geen ADHD mogen hebben, en wordt alles weer afgeschoven op het 'gebrek aan pedagogische vaardigheden' van de ouders. Het aantal pedagogen dat liever jarenlang met eindeloos geduld (en dwang) kinderen wil leren 'hoe het moet', die in feite zonder medicatie (ADHD) en zonder respect voor hun andere werkelijkheidsbeleving (autisme) nooit aangepast raken aan de maatschappij zoals zij dat willen, is niet te tellen...

Met deskundigheid, zoals in gespecialiseerde centra waar ze helemaal gericht zijn op pervasieve ontwikkelingsstoornisssen, kan er onderscheid gemaakt worden tussen een opvoedprobleem en een echte aandoening. Het zou prettig zijn dat dit onderscheid op basis van kennis gemaakt wordt en niet op basis van wat er maatschappelijk gezien in de mode is.

Sven Snijer

                  Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

C http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html