Nine Kooiman (SP) beantwoordt geen vragen meer!

Een jeugdzorgcriticus met kennis van zaken, die regelmatig berichten verstuurt naar politici met kindvriendelijke en geldbesparende oplossingen voor de problemen in de Jeugdzorg, zond de redactie van Jeugdzorg Dark horse vandaag het volgende bericht: 

'Nine Kooiman (SP) heeft me laten weten dat ze mijn mails met onderbouwde vragen niet meer zal lezen!'


De vragen waren:

U zult ongetwijfeld begrijpen dat wanneer u / een politica en het bureau van de SP, teksten die genomen lijken te zijn uit folders of p.r.-praat van BJZ, als tegensprekend of bagatelliserend antwoord geven  op wetenschappelijk onderbouwd aangeven van knelpunten en ideeën om deze weg te werken, dat we aan het sociale aspect en het praktijk-kennisniveau van de politiek van de SP zijn gaan twijfelen. Dat betreur ik. Ik ben socialist.

Bent u het ermee eens dat de overgang van vrijwillig kader naar gedwongen maatregelen, slechts moet worden voorbehouden aan de Raad voor de Kinderbescherming, die genormeerd en onder tuchtrecht moet gaan werken, beëdigd moet worden op rechtszittingen,  werkend zonder de informatie die gebaseerd is op meningen en roddel van een sociaal werker van het niveau BJZ, waarbij diagnostiek ontbreekt?  

Onderkent U dat de BJZ-werker bij een indicatie tot een gedwongen maatregel (en voor de rechter) geen beroep zou mogen doen op inbreng van die gedragswetenschapper die de cliënt niet zag en onderzocht, en een gevolg-hebbend advies gaf die zijn beroepsethiek overtreedt (gevolg-hebbend diagnost dient onder WGBO zijn cliënt te zien en onderzoeken, met tuchtrechtelijke normering)!?

Bent u van mening dat het werk van BJZ dient te verdwijnen, vanwege het speculatief niveau en de schade van te veel gedwongen maatregelen treffen, dat nadelig werkt t.a.v. de ontwikkelingspsychologie van het kind, dat zijn ouders door praktijkcontact (vooral later) wil ‘kennen’ (denk aan geadopteerden waarbij dit bewezen is)? Immers, een uithuisplaatsing is geen therapie, integendeel voor het kind, want zelfs een pleeg-adept en pseudowetenschapper ...Wetering toonde aan dat het wel 5 jaar duurt voordat een kind gewend raakt aan pleegplaatsing, wanneer dat beperkt bleef bij 1 plaatsing (zonder dus te leuren van hot naar her).

Zijn we het erover eens dat een kind meer gebaat is bij diagnostiek (IVRK artikel 24), zo nodig met hoogwaardige ondersteuning thuis aan de ouders (Mevrouw dr. Anniek Thoomes-Vreugdenhil kan goed vertellen hoe ouders betrokken moeten worden bij de door haar ontwikkelde therapieën rond hechtingsstoornis, niet een pleegouder!)...? Waarbij we rekening houden dat het falen bijna nooit concreet door een gezinsvoogd werd aangetoond (BW1:257, lid 1; www.wetten.nl ).

En staat u erachter dat niet het kind geschaad mag worden met een uithuisplaatsing, doch diegene die werkelijk de (concrete) bedreiging van het kind veroorzaakt, en waar geen cursus en begeleiding op hoog niveau (BIG/NVO/NIP; UvbWjz art.1) heeft geholpen?

Is het niet beter dat BJZ geheel wordt opgeheven en de gezinnen die echt ‘gezinsvoogdij’ nodig zouden hebben (middels diagnostisch rapport) door gemeenten met samenwerking van een diagnost begeleid gaan worden; de speculatieve macht en manipulatie van bureaucratisch BJZ zo wegnemend!?

Vindt U ook niet dat we beter niet aan kleine details in BJZ zouden moeten schaven, doch radicaal de schade die door BJZ ontstaat moeten wegwerken, indachtig dat het rapport ‘909 zorgen’ kennelijk zo schrikbarend was met 72% van de OTS-sen na 2 jaar niet-effectief of zelfs schadelijk, dat het niet herhaald is? Een autofabrikant die auto’s met zoveel defecte remmen zou afleveren, zou nu al failliet zijn en opgeheven. Zo zijn er meer onderzoeken, zoals o.a.: - Prof. J. van Acker  over 'opdoeken van BJZ' en ‘objectieve maatstaven ontbreken’, – opvattingen van Prof. C. de Ruyter over het effect van de jeugdzorg, - het rapport Junger-Tas uit 1983 waarbij geconcludeerd werd dat er volstrekte willekeur heerst in jeugdzorg-maatregelen. We zien decennia lang geen verbetering op dit niveau van BJZ.

Acht u het ook niet onverantwoordelijk, om geld te stoppen in opleidingen die sociaal werkers nooit op het universitair geschoolde niveau van diagnosten kan brengen!? Bezuinigen zou goed zijn, en kinderen gewoon naar een diagnost sturen: sneller en effectiever.

Heeft u ook gezien hoe vaak gezinsvoogden met smoesjes en zelfs met verdraaiende leugens (zo gevoeld door gewone, onderlegde ouders) op een eenmaal ingezette weg doordenderen en rechters manipulatief voorlichten achter gesloten deuren en zonder beëdigd te zijn? We zagen zelfs dat inspanningsverzuim door gezinsvoogden 5) wordt afgeschreven alsof de “ouders niet meewerkten”, en zo onterecht ouders in staat van beschuldiging stelt middels OTS en/of UHP. Inzagerecht (Wbp) werd vaak gesaboteerd door BJZ; waarom?

Ziet u ook dat uithuisplaatsen bij het kind kan leiden tot loyaliteitsconflicten, (psychisch-fundamentele) onthechting en zelfs PAS, oudervervreemding dat erkend wordt in LJN BA7155 e.d.?

Wordt de werkdruk niet minder wanneer men juist doorverwijst naar een deskundige, specialist? Wordt de werkdruk niet minder door de oneigenlijke OTS-sen en UHP’s weg te werken naar terugplaatsing met evt. begeleiding door een deskundige!?

Groet, 

T.S. 

1)    literatuur o.a.: S.L. Smith, Dondaldson Adoption Institute, Keeping the Promise: Critical Need for Post-Adoption Services to Enable Children and Families to Succeed, 2010, http://www.adoptioninstitute.org/research/2010_10_promises.php of in Nederlands: http://dl.dropbox.com/u/2479159/Keeping%20the%20Promise-%20VERTALING%20-summary.pdf; maar ook o.m. de Onderzoeksraad voor de Veiligheid (gezinsvoogdij en kinderdoden) of de Kamercommissie Samson (kindermisbruik binnen BJZ) herkennen dit als kern.

2)     literatuur: L. Wijnroks et al, Onveilig gehecht of een hechtingsstoornis, 2006; later gevolgd door prof. dr. F. Juffer, Beslissingen over kinderen in problematische opvoedingssituaties, inzichten uit gehechtheidsonderzoek, Research memoranda, nr. 6, 2010 (m.n. pag. 29 over E.A.S.) http://media.leidenuniv.nl/legacy/researchmemorandum20106-beslissingenoverkindereninproblematischeopvoedingssituaties.pdf.

3)     Linda van den Dries & Femmie Juffer, 2011, Een nieuwe start: gehechtheid van adoptiekinderen, grafiek!, http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/03/hechtingsbehandeling-in-de-reguliere.html .

4)     Aan politiek, 2012: http://www.peterprinsen.nl/HERZIENINGOTS.OPENBRIEFEERSTEKAMER.htm.

5)     Rond het (bij vraag naar diagnostiek) ‘doorverwijs- en terugplaats-beleid’ van BJZ herkent  raadsheer mr. P. A. J. Th. van Teeffelen van het Gerechts­hof te ’s Hertogen­bosch (juris­tenblad FJR, 10, 2010, p. 248) knelpunten.  Hij somt 3 knelpunten op in de BJZ-inzet, die door de opbouw der stukken voor een rechtsgeleerde al een waar zoekplaatje oplevert, laat staan voor ouders:

"Het derde knelpunt heeft betrekking op de verantwoordingsplicht van Bureau Jeugdzorg. Het bureau heeft er jegens het hof nogal eens zichtbaar moeite mee zich te verantwoorden. Dat kan gemakkelijk leiden tot irritaties over en weer. Voor het hof is het de kunst om hoffelijk te blijven, ook al heb je soms grote problemen met de wijze waarop door het bureau in het verleden is gewerkt. Doordat er soms in een jaar weinig structureel aan een bepaalde zaak is gewerkt, ontstaat in het vraaggesprek nogal eens een pijnlijke situatie. Het bureau wil dan nogal eens een houding aannemen van: ‘wij weten het beter en u begrijpt niets van ons vak.’...
[Bij BJZ] is er weinig animo tot terugplaatsing. Uiteraard krijgen we als hof regelmatig die situatie ter beoordeling en een fatsoenlijk antwoord op onze vraag naar de inspanningen die worden gedaan om het kind terug te plaatsen bij de ouders krijgen we lang niet altijd. Ouders stellen de vraag wat zij moeten doen om de kinderen weer terug thuis te krijgen en krijgen daarop geen antwoord of worden min of meer met een kluitje in het riet gestuurd. … Onwillekeurig rijst dan de vraag nogal eens: ‘is het bureau er voor de cliënten of zijn de cliënten er voor het bureau?’”     (Citaten)     http://www.recht.nl/vakliteratuur/aflevering.html?aflevering=16237.

http://www.vilans.nl/docs/producten/Onveiliggehecht.pdf

Jeugdzorg Dark Horse:

De reactie van Nine Kooiman is typerend voor de houding van veel politici op dit moment. Er is in de politiek wel degelijk het besef dat het niet goed gaat bij Jeugdzorg, maar zoals in bovenstaande vragen aan het kamerlid al wordt vermeld, wordt er door de dames en heren in Den Haag liever een beetje 'geschaafd' aan de problemen bij BJZ, dan dat men echt knopen doorhakt om de fundamentele mankementen voorgoed weg te werken. Er wordt teveel gedacht langs de lijnen die reeds door de jeugdsector zelf zijn uitgezet. En daarmee wordt het systeem niet substantieel beter, maar op bepaalde punten minder schadelijk. (Dit wordt overigens snel gecompenseerd door de rechten van ouders aan de andere kant weer verder te ondergraven in de nieuwe Wet zorg voor jeugd) Het is te hopen dat het succesvolle innitiatief van oud-advocaat Peter Prinsen (Open brief aan de 1e Kamer) in ieder geval de 1e kamerleden ervan zal overtuigen, dat de nieuwe wet - al ziet deze er oppervlakkig gezien sympathiek uit - toch een aantal flinke adders onder het gras verbergt.