Het zou een mirakel zijn...

Deze reactie van een lezer kwam binnen op de Beantwoordingbrief van Staatssecretaris Veldhuyzen van Zanten

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/05/beantwoordingsbrief-van.html

 http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/05/tweede-brief-aan-de-staatssecretaris.html

Er wordt dus 'goed naar gekeken', terwijl dat al zo vaak is gedaan.

Het zal zoals steeds, oude wijn in nieuwe zakken opleveren, in Den Haag als volgt geformuleerd:

Tweede Kamer, vergaderjaar 2011–2012, 31 839, nr. 200 (p 5,6)

"Bij jeugdbescherming en jeugdreclassering wordt door de overheid ingegrepen in de persoonlijke levenssfeer van kwetsbare kinderen en hun ouders. Een goede uitvoering ervan vereist selectiviteit en een snelle schakeling zonder onnodige stappen. De professionele ketenpartners moeten daarvoor de noodzakelijke ruimte krijgen. Verder heeft de Staat, op grond van internationale verdragen, de plicht te verzekeren dat de uitvoering met procedurele waarborgen omkleed is, zoals uniformiteit, rechtsgelijkheid en rechtszekerheid. In de nieuwe wet wordt de gemeente ook verantwoordelijk voor de toeleiding naar het gedwongen kader.

Hierbij is het van essentieel belang dat de Raad voor de Kinderbescherming (RvdK) meldingen blijft ontvangen van kinderen, die in hun ontwikkeling worden bedreigd. Gemeenten stellen daarom professionals in staat om onder de volgende condities rechtstreeks te melden aan de RvdK:

Er is sprake van een acute en ernstige bedreiging van (de belangen van) een jeugdige;

Er is sprake van stagnatie van hulp in het vrijwillige kader en van substantiële risico’s ten aanzien van de veiligheid c.q. de ontwikkeling van de jeugdige.

Gemeenten krijgen de taak hierover bindende afspraken te maken met de RvdK en andere relevante partijen. Na een zorgmelding, namens de gemeente of door een andere professional (rechtstreeks of via het regionale AMK/SHG), doet de RvdK onderzoek en komt al dan niet tot de conclusie dat een kinderbeschermingsmaatregel nodig is. In het geval van een rechtstreekse melding door een professional bij de RvdK, stelt de RvdK direct het AMK/SHG op de hoogte van de melding overeenkomstig de afspraken, die hierover met gemeenten zijn gemaakt. De RvdK dient vervolgens bij de kinderrechter een verzoek in tot een ondertoezichtstelling of een gezagsbeëindigende maatregel. In het verzoekschrift neemt de RvdK op aan welke van de gecertificeerde instellingen, waarmee de gemeente een contract heeft afgesloten, de rechter de uitvoering van de maatregel bij voorkeur dient op te dragen. Hierover vindt op casusniveau overleg plaats met de gemeente. De RvdK en de gemeente kunnen desgewenst over de wijze van samenwerken afspraken maken. Dit stelt de kinderrechter in staat vervolgens de uitvoering van de beschermingsmaatregel op te dragen aan de gecertificeerde instelling, die de RvdK heeft genoemd in zijn verzoekschrift."

Met andere woorden, er gaat HELEMAAL NIETS veranderen, behalve dan dat het allemaal - nu onder verantwoordelijkheid en met medewerking van de gemeente - makkelijker en sneller wordt voor de BESTAANDE partijen om de BESTAANDE werkwijze voort te zetten.

Van die procedurele waarborgen zoals uniformiteit, rechtsgelijkheid en rechtszekerheid komt nu al niets terecht, dus het zou wel een mirakel zijn als dat door e.e.a. gaat veranderen.

Kortom ouders, maak je klaar voor nieuwe ellende, het dieptepunt is duidelijk nog niet bereikt.

Anoniem

Redactie Dark horse: ‘..een snelle schakeling zonder onnodige stappen...’ Dit betekent in de praktijk: Een gezin het gedwongen ‘hulpverleningskader’in sturen, zonder al die vermoeiende en overbodige zaken als diagnostische waarheidsvinding of materiele toetsing van de ‘hypothetische ontwikkelingsbedreigingen’, die door de jeugdbeschermers zo vaak als feiten worden gepresenteerd. Waarom zouden de hulpverleners zich inspannen, om een accuraat beeld te krijgen van een kind (gebaseerd op onderzoek door universitair geschoold specialist) en een evenwichtig beeld van de gezinssituatie door alle informanten serieus te nemen (en niet de grootste ‘vuilspuiter’)  als de overheid het jeugdbeschermers zo makkelijk maakt om met hun amateurisme weg te komen? De bestuurlijke onbenul denkt dat een kind ‘veilig’ is als het uit huis geplaatst is, omdat op vergaderniveau niemand het verschil kent tussen een kind ‘verplaatsen’ en een kind goed diagnosticeren en behandelen. De opmerkingen uit de ‘goede-bedoelingen-categorie’ van de het soort: ‘Wij vinden ook dat kinderen zoveel mogelijk in de thuissituatie hulp moeten krijgen’, worden volledig tegengesproken door de maatregelen die worden genomen. Er bestaat feitelijk geen enkele borging voor het gevaar van een onnodige uithuisplaatsing of ondertoezichtstelling. Sterker nog, met de nieuwe maatregel “opgroeiondersteuning” (art. 253z ontwerp) zal het alleen maar erger worden.

Oud-advocaat Peter Prinsen geeft in zijn Open brief aan de Eerste Kamer een haarscherpe analyse van deze maatregel, die bedoeld als middel tot 'vroege signalering' (dreigende) problemen in gezinnen kan helpen voorkomen, maar die deze ook juist kan veroorzaken, bij gezinnen die ten onrechte in de hoek van het probleemgezin worden gezet.

Prinsen: "Deze curieuze maatregel, die sterk lijkt op de OTS naar geldend recht, maar dan zonder “ernstige” dreiging, wordt dan ook al door sommige auteurs aangeduid met ‘OTS-light’. De toevoeging ‘light’ is echter misleidend: het gaat niet om een lichte vorm van OTS, maar om lichtere gronden waarop die maatregel van onvrijwillig toezicht en gedwongen hulpverlening kan worden opgelegd.

SP-kamerlid Nine kooiman heeft de gewoonte, om de vragen van verontruste burgers over het ontbreken van waarheidsvinding en diagnostiek (plus toegesneden specialistische behandeling) af te doen met het argument dat dit meer ‘bureaucratie’ zou betekenen. Alsof het ‘bureaucratisch’ is, om door wetenschappelijke professionaliteit zo snel mogelijk de werkelijke oorzaak op te sporen van probleemgedrag van het kind, zodat een jarenlang traject van falende goedbedoelde onzin kan worden voorkomen.

En Kooiman is niet de enige met dit soort kromme ideeën. Een groot deel van de ezelsoren in Den Haag is dezelfde mening toegedaan, goed gehersenspoeld door de p.r.-machine van Jeugdzorg. Ik geef toe dat er tenminste één kwaliteit is die we Jeugdzorg niet kunnen ontzeggen en dat is het volkomen kunnen verdraaien van de werkelijkheid in je eigen voordeel – en in dat proces ouders en kinderen beschadigen -  terwijl je iedereen kan laten geloven dat je geeft om kinderen. Ik vind het knap.

Sven Snijer

               Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

C http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html