dinsdag 22 mei 2012

Wat doen gedragswetenschappers van BJZ eigenlijk?

Vanuit de alternatiefstelling van art.35 UvB-WoJz, wat betekent dat jeugdbeschermers niet verplicht zijn om een kind door een universitair geschoold persoon te laten onderzoeken, rees bij mij de vraag wat de gedragswetenschappers bij Jeugdzorg eigenlijk de hele dag uitvoeren, aangezien ze hun normale werk klaarblijkelijk niet hoeven te doen. Doen ze echt niets anders dan achterover leunen, wachtend op de ‘overbrenging van de diagnostische signalen’ van de HBO-geschoolde jeugdwerkers, die de handtekening van de gedragswetenschapper gebruiken om hun speculaties een 'officieel' karakter te geven?

Teamvergadering

Ik stelde die vraag aan een ervaren ouderondersteuner in Jeugdzorgzaken, die het beeld in mijn hoofd nog verergerde, door mij te vertellen dat hij eens op een BJZ-teamvergadering aanwezig was geweest, samen met een moeder wiens belangen hij behartigde. Er waren bij de vergadering maar liefst tien mensen aanwezig, waaronder drie gedragswetenschappers van Jeugdzorg. Daarnaast waren er Pleegzorg, pleegouders, teamleider, etc.
Je zou verwachten dat er een beslissing van groot gewicht zou worden genomen, met zo’n ruime bezetting aan ‘vergaderaars’, maar niets was minder waar! Door dit gezelschap moest er uitgebreid gesproken worden over een uitbreiding van de bezoekregeling met twee uurtjes per week (!) en over de vraag wie de kosten van de zwemles van het kind zou gaan betalen…

Omdat ik Jeugdzorg alleen negatief wil portretteren aan de hand van haar feitelijke werkwijze en geen overhaaste conclusies wil trekken bij één extreem voorbeeld van ‘doe-het-zelf-werkverschaffing’, wilde ik weten of gedragswetenschappers daarnaast nog andere werkzaamheden hebben bij BJZ. Doen ze ook nog af en toe onderzoek? ‘Nee’, was het antwoord, ‘want dat zijn ze alleen verplicht bij gesloten plaatsingen. Dan moeten ze het kind minimaal tien minuten zien, maar dat gebeurt niet meer zoveel’.

En zo heb je te maken met twee problemen. In de eerste plaats wordt er veel geld weggegooid door ‘vergaderspecialisten’, die aan nietigheden-van-nietigheden hun hele middag spenderen en in de tweede plaats, wat nog veel zorgwekkender is; de professionaliteit van Jeugdzorg is een wassen neus. Een vervalsing. Een laagje chroom om een ‘pakketje schroot’.

Doorgeschoten preventiezucht

Ik werd deze morgen gebeld door een moeder die opnieuw een AMK-melding heeft gekregen. Een normale, ontwikkelde, intelligente ouder, die op een liefdevolle en verantwoordelijke manier met haar kinderen omgaat (Ik kan in een anderhalf uur durend gesprek beoordelen wat het ontwikkelingsniveau en de psychische gezondheid van mensen is. Dat doe ik aan de hand van de voorbeelden die ze geven over de stompzinnigheid van de instanties met wie ze te maken hebben en de analyses daarvan, gecombineerd met de heldere, logische en kritische vragen waar ze medewerkers van die instanties mee confronteren (en dat is ondanks het onrecht in de situatie soms erg vermakelijk! Wat kun je als intelligente, geschoffeerde ouder soms anders doen, dan de domoor zich dom laten voelen?).

In dit gesprek werd voor mij opnieuw bevestigd, dat we in dit land volkomen zijn doorgeschoten in ‘preventie’ en ‘repressie’, waarbij het belang van de jeugdigen eenzijdig beoordeeld wordt, vanuit de ‘bedreiging’ die ouders kunnen vormen, zonder daarbij rekening te houden met het gevaar dat kinderbeschermers zelf vormen voor het kind, door op een al te gemakkelijke (of beter machtswellustige) manier de ouders van het kind te veroordelen en het kind tegen alle redelijkheid in, het recht te ontzeggen om door de eigen ouders te worden opgevoed. Er zal nog enig werk verzet moeten worden, voordat  bestuurders gaan begrijpen dat het een even grote bedreiging voor de veilige ontwikkeling van het kind is, als het onnodig uit zijn gezinssituatie wordt losgerukt, als wanneer dat te laat gebeurd! Dat geldt al voor ‘gewone’ kinderen, maar de gevolgen voor  kinderen met een ‘pervasieve ontwikkelingsstoornis’, die voor hun functioneren extra afhankelijk zijn van hun ouders en die vaak zeer aan hen gehecht zijn, kunnen helemáál niet worden overzien.

Mijn dochtertje

Kan iemand van dat kinderbeschermingsvolk, zich ook maar enigszins voorstellen hoe het zou zijn geweest, voor mijn dochtertje van (toen) zes jaar, met een volkomen geritualiseerd leven door haar ASS, die voor haar dagelijkse functioneren volledig vertrouwt op haar vader en moeder - waar zij nog geen dag van haar leven van gescheiden is geweest - als de jeugdbeschermers haar waren komen ‘redden’? (Met volkomen minachting van het verhaal dat zij zelf vertelde over de herkomst van haar seksuele trauma) Als zij uit haar vertrouwde omgeving zou zijn weggenomen en weken of maandenlang het contact met haar beschermers/opvoeders had moeten missen, omdat de vooringenomen ‘onderzoekers’ van het AMK hun oordeel over de ouders al klaar hadden? Zouden mensen (van sociaal werkersniveau) die geen greintje verstand hebben van een autisme spectrumstoornis, weten hoeveel schade ze zouden doen, aan zo’n kwetsbaar wezentje?

Ze willen het niet weten en hoeven het niet te weten, omdat het Ministerie van Paranoïa niet meer van hen verlangt, dan met een kokervisie ouders zoveel mogelijk verdacht te maken en daarbij de kinderen een veronderstelde veiligheid te geven, in een uithuisgeplaatste situatie, die ze in de praktijk geestelijk naar de vernieling kan helpen. Het lukraak beschuldigen van ouders (zelfs dreigende OTS kan geweldige spanning geven in het gezin) is een regelrechte aanslag op het welzijn van het kind. Ik kan me geen groter misdaad voorstellen tegen de kinderen van liefhebbende ouders, dan dat zij met drogredenen en tunnelvisie van hun ouders gescheiden worden. Een serieus bedreigd kind niet te hulp schieten, is misschien een grote tekortkoming van het systeem, maar het kapot maken van een gelukkig gezin door amateurisme, arrogantie en een gebrek aan verantwoordingsplicht, is in mijn ogen nog veel kwalijker!

Gedwongen maatregelen kunnen alleen gelegitimeerd worden, met een zeer zorgvuldig onderzoek naar de feitelijke leefsituatie van het kind. Momentopnames die enorm worden uitvergroot en van een dramatisch etiket voorzien, zoals bij de moeder die ik sprak, zijn op geen enkele wijze dienstbaar aan de veilige ontwikkeling van het kind. Ze zijn het bewijs van de kleinzieligheid van de hulpverlener, die met zijn suggestieve betweterigheid en verdachtmakingen, het kind het slachtoffer laat worden van een systeem van amateurs, omdat de eigenlijke professionals rustig wachten op de ‘diagnostische signalen’, terwijl ze zichzelf nog een kopje koffie inschenken…

Sven Snijer





              Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
C http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html

9 opmerkingen:

  1. Sven, naar mijn idee is het zo dat gezinsvoogden tijdens besprekingen slechts 'schermen' met de uitspraak dat zij moeten overleggen met hun gedragswetenschapper, ze durven zelf geen uitspraak te doen of een beslissing te nemen, ze zijn geen orthopedagoog dus... Wat voor opleiding moeten zij eigenlijk hebben die gezinsvoogden...?
    Verder zie je die gedragswetenschappers nooit, maar volgens de voogd wordt er wel overleg met hen gepleegd, zij beslissen dus mede, maar maken verder geen kennis met je. Wat ze dus doen?? Ik weet het niet....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gezinsvoogden kan men beter nooit voogd laten noemen, omdat men dan rechten aan de gezinsvoogd toekent die niet juist zijn.
      Gezinsvoogden raadplegen liever een gedragswetenschapper (UvbWjz art.1) niet, en creëren zelf de smoesjes en insinuaties om aan werkgelegenheid en bezettingsgraden te doen. Ze durven dus! Onbekommerd of hun inzet leidt tot WAjongers en hechtingsgestoorden. (Onlangs bleek uit publicaties en tv-programma's dat veel delinquente jongeren aangeleverd zijn door gebrek aan echte hulpverlening aan de jongere tijdens de OTS.)
      Gedragsdeskundigen zouden bij inschakeling hun beroepsethiek overtreden door de cliënt niet te zien, dus zie je ze niet.
      Er zullen dus slechts enkele voor de show BJZ bevolken. En voor de naam dat BJZ 'professioneel' zou zijn, maar dat woord is een afleiding voor de rechter en de politiek: p.r..

      Verwijderen
  2. Ik wil al geen kinderen meer in dit land,lekker weg van hier..
    Dit systeem vermoordt kinderen én ouders,kan het nog erger eigenlijk?
    Oppassen voor dat fascisme

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat goed verwoord allemaal. Helaas hebben wij ook te maken gehad met Jeugdzorg.. Zelf de politie gebeld nadat onze dochter die al jaren ons en haar zusje terroriseerde toen ze voor de zoveelste keer schreeuwde en compleet hysterisch was. Al jaren hulp gezocht en telkens na 1 gesprek met haar waarin ze zich voorbeeldig gedroeg, stagneerde de hulpverlening.
    De laatste keer was toen ze bijna zou getest worden bij Triversum 2 jaar geleden..Ze wilde niet meer heen en ons werd medegedeeld dat Triversum dan niets meer kon doen voor ons omdat ze bijna 16 werd! Dan ben je klaar..7x aan de bel getrokken bij instanties over haar gedrag wat niet puberaal meer was maar iets wat al jaren speelde.
    Nadat we ZELF politie belde zijn alle belletjes gaan rinkelen bij Jeugdzorg want de politie had een melding gedaan. Het is de omgekeerde wereld allemaal want wij krijgen de zwarte piet en dochter speelt mooi weer!! We hebben al 1 jaar geen contact met haar en dat alles naar aanleiding van 1 gesprek van 1 uur bij Jeugdzorg die werkelijk niets heeft gedaan voor ons om als gezin verder te kunnen. Alleen maar ellende..
    De inhoud van de rapporten van dit gesprek zijn totaal uit z'n verband getrokken, vol fouten van data's en suggestieve beweringen die niet kloppen.
    We zijn zoveel kwijt geraakt door Jeugdzorg.. Heb geen goed woord voor ze over!! Kind is alles, kan alles doen, deuren inslaan, schreeuwen zeer agressief gedrag..maar als ouder wordt je dan na al die jaren nog afgemaakt!! En reken maar wat een tropenjaren!! De hele Jeugdzorg mag van mij op de schop. Maak er gezinszorg van en probeer in oplossingen te denken en niet als eerste ouders veroordelen en gezinnen kapot te maken. Er zullen in dit schrijven we taalfouten zitten.. Maar het indicatie rapport naar aanleiding van 1 gesprek met iemand van Jeugdzorg staat bol van taalfouten die een kind van 9 nog niet eens maakt.. zegt wel wat over het niveau! Bedroevend!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wil nog even een reactie geven op mijn eigen schrijven. Binnenkort hebben wij een gesprek met een gedragswetenschapper van Triversum samen met onze dochter en begeleidster van dochter van IZT Parlan.
      Ons vertrouwen is weg in de hulpverlening en denken dat de gedragswetenschapper die ons verhaal niet weet! wel weer een rapport zal opmaken naar aanleiding van 1 gesprek van 1 uur. En dat zal wel weer niet in ons voordeel zijn. Hij heeft ons nog nooit gesproken en alle 18 jaar met onze dochter, dwz alle problemen zullen wel weer niet ter sprake komen. Ben nog sceptischer als ik op deze site van alles lees. Wordt vervolgd...

      Verwijderen
    2. tja dan noem je ook wel een instantie, Triversum is bevolkt met heel wat ondeskundige mensen, waarvan er een aantal ruiterlijk toegeven dat ze "geen" aandelen hebben hoor in de kliniek van dezelfde instelling maar ja, het is zo erg dat ze wel moeten vragen om een rm-etje wanneer ouders niet willen dat hun kind opgenomen wordt ter observatie,maar wel maanden wachten met hulpverlening voordat ze ineens met deze maatregel aan komen zetten...tsssss Triversum, die zijn dikke vriendjes met bjz! Die zorgen namelijk voor de aanvoer van kindjes in de kliniek mochten ouders tegenstribbelen.......

      Verwijderen
  4. De gedragswetenschapper van BJZ is net zoiets als een phoenix, een cerberus, een mythisch figuur dus.
    Deze mensen bestaan helemaal niet.
    Het zijn slechts namen op een salarislijst.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik moest op gesprek komen bij het AMK met mijn zoon.. Ik was erg nerveus en nam een beschermende houding aan voor mijn zoon. Ik zat dicht bij hem en hield zijn hand vast. Ik was zoo bang dat ze hem zouden meenemen. In het verslag van de gedragswetenschapper las ik dat het contact tussen moeder en zoon geobserveerd moest blijven omdat ik een beklemmende werking had op mijn zoon. Ik zat naast hem, hield zijn hand vast en gaf hem een zoen toen hij alleen met de gedragswetenschapper mee moest voor onderzoek..

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Buiten het feit om de beslissing om mijn dochter niet bij mij te laten, is er een reeks beslissingen genomen die geheel niet logisch zijn en die grote psychische gevolgen hebben die zelfs gewone mensen schijnbaar snappen, maar jeugdzorg na tientallen jaren zogenaamd nog steeds niet. De meeste van onze kinderen worden weggehaald voor een sneetje in de vinger en we krijgen ze als zwaar psychisch beschadigd kind terug. Zelfs zover dat het psychopaten zijn geworden, terwijl ze bij een van de ouders gewoon normaal op hadden kunnen groeien. En als iedereen nog steeds blijft denken dat dit onder ondeskundigheid valt, dan denk ik dat nog steeds veel mensen verkeerd denken, want dit gebeurt in mijn ogen gewoon bewust.

    BeantwoordenVerwijderen