zaterdag 19 mei 2012

Het scheppen van problemen



Volgens de RMO bestaat het kwetsbare gezin niet en is het niet te voorspellen of gezinnen in de problemen komen. Dat klopt. Het probleemgezin is een statistische mal, dat vaak onterecht op gezinnen wordt gedrukt die in feite heel goed zelfstandig voor hun kinderen kunnen zorgen. Het grote gevaar van risicoanalyses zoals het AMK ze hanteert, is dat er niet meer naar de persoon gekeken wordt, maar naar de 'alarmsignalen'. Is een ouder alleenstaand? Hebben de ouders (tijdelijk) geen werk? Hebben de kinderen een aandoening als ADHD, Dyslexie of ASS? Dan lopen ze onmiddelijk 'gevaar'.

En het liefst willen de jeugdbeschermers vanaf dat moment de opvoeding geheel van ouders wegnemen en alles stroomlijnen naar hun standaardinterventies. Wij hebben dat als gezin meegemaakt en ik zal nooit vergeten hoe we, nadat we onze kinderen van (toen) 12 en 6 jarenlang alle aandacht en liefde hadden gegeven die ze nodig hadden, opeens ondeskundig werden verklaard door twee theemutsen van het AMK, vanwege een valse melding. Ook de BJZ-casemanager en de gezinsbegeleider van Altra-hulp voor crisisgezinnen (waarmee wij  moesten instemmen onder dreiging van een spoeduithuisplaatsing) vonden dat ons gezin 'langdurige en structurele ondersteuning' nodig had, zo mogelijk op vrijwillige basis. (Maar dat weet je nooit met de RvdK)

Wij hebben deze twee mensen meerdere malen uitgelegd, dat de zwaarste jaren met onze kinderen met ASS (autisme spectrum stoornis) achter ons lagen. Vanaf de babytijd tot aan plus minus hun zesde, zevende levensjaar zijn het moeilijkst en dat hebben wij altijd zelf gedaan, zonder georganiseerde hulp aan huis. En juist op het moment dat het met onze jongste enorm vooruit ging, door het positieve effect van de medicatie die zij sinds korte tijd gebruikte (haar concentratie en leervermogen gingen vooruit, haar onrust verdween) en wij bezig waren eindelijk een 'normaal gezinnetje' te worden, die ook gewoon een rustig wandelingetje konden maken in het park, kwam de opvoed-Stasi ons vertellen dat zij het van ons zouden overnemen.

Extra wrang was voor mij als vader, dat ik vanuit de  opgebouwde 'vertrouwensband' met de gezinsbegeleider (leest u mee Staatssecretaris?) in alle openheid had verteld over de problemen waar alle ouders die een kind hebben met ASS tegenaan lopen.Ik had gesproken in algemene termen en had op geen enkele manier aangegeven dat wij als ouders speciaal meer problemen ervoeren dan gemiddeld. Bovendien is 'probleem' hier ook niet het goede woord, aangezien de ASS een gegeven is, dat niemand kan wegpoetsen. Het opvoeden van kinderen met een autismespectrumstoornis is gewoon zwaarder dan een normale opvoeding. Dat is 'normaal'. Toch presteerde de gezinsbegeleider het, om in haar rapportage mijn algemene beschouwing te versmallen tot onze persoonlijke situatie, alsof het een exclusief gegeven was dat speciaal bij ons gezin hoorde en vervolgens te veronderstellen dat wij het zonder structurele ondersteuning niet zouden redden als gezin. Hoe vaak wij niet hebben aangegeven dat wij altijd zelf de noodzakelijke hulp, speciaal onderwijs, autisme-onderzoek etc, hebben geregeld voor onze kinderen, waarbij wij vaak in onze vermoedens werden bevestigd door gespecialiseeerde onderzoekers, tegen de meningen van de gelegenheidsprofessionals in, kan ik niet genoeg duidelijk maken.

Maar dat is wat ze bij de RMO in ieder geval goed door hebben. De hulpverlener die zichzelf graag in het midden plaatst en niet het kind, of de (eventuele) hulpvraag van ouders. Er worden problemen gesuggereerd en wanneer ouders de suggestie niet kunnen ondersteunen, maken ze zich nog schuldig aan 'tegenwerking' ook! Dan bedreigen ze opeens de veilige ontwikkeling van het kind, omdat de jeugdbeschermer zich verbeeldt de enige te zijn die weet wat daarvoor nodig is. Vanuit dat perpectief is het natuurlijk wel grappig (en triest) om te lezen dat ze met de 'nieuwe' methode van gezinsbegeleiding bij  BJAA (Jeugdzorg Amsterdam) opeens moeten uitleggen wat ze met een 'stabiele opvoedsituatie' bedoelen. Wat ze daar precies onder verstaan... Tot nu toe hoefden ze er dus eigenlijk helemaal niets mee te bedoelen! Ze hoefden het alleen maar op te schrijven en het stond interessant...

Sven Snijer

            Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
C http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html

6 opmerkingen:

  1. 'Toch presteerde de gezinsbegeleider het, om in haar rapportage mijn algemene beschouwing te versmallen tot onze persoonlijke situatie, alsof het een exclusief gegeven was dat speciaal bij ons gezin hoorde en vervolgens te veronderstellen dat wij het zonder structurele ondersteuning niet zouden redden als gezin.,

    De hulpverlener die zichzelf graag in het midden plaatst!!

    Ik heb je verhaal gelezen Sven. God zij dank ben JIJ van haar af(?)
    Heel veel ouders hebben te kampen met deze vorm van narcisme.Want dat is het.
    Heel veel ouders hebben waarschijnlijk niet in de gaten hoe deze narcisten werken en opereren.
    Zijn slachtoffer van deze manipulanten.
    Worden door deze manipulanten afhankelijk van hen gemaakt en gehouden.
    'Vanuit dat perpectief is het natuurlijk wel grappig (en triest) om te lezen dat ze met de 'nieuwe' methode van gezinsbegeleiding bij BJAA (Jeugdzorg Amsterdam) opeens moeten uitleggen wat ze met een 'stabiele opvoedsituatie' bedoelen. Wat ze daar precies onder verstaan...

    Dat zullen ze ook zeker doen! Aleen.....
    Narcisten kopieeren graag. Zeggen graag wat een ander al gezegd heeft omdat het zo lekker bekt, zodat zijzelf niet hoeven na te denken, om het vervolgens als eigen idee,eigen waarneming te lanceren........

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De narcist projecteert zijn eigen gebreken, eigen tekortkomingen, eigen gedragingen enz. op andere mensen om te het hoofd te bieden aan zijn eigen ontoereikendheid en tekortkomingen.
    Projectie wordt bereikt door schuld, kritiek en bewering.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ben je net verhuisd naar groter en beter voor de kids. Je inboedel staat nog half ingepakt in dozen, maar het huishouden is wel zodanig gestructureerd voor de kinderen, dat hun leven onverstoord door kan gaan. Dan durven ze nog te schrijven dat de thuissituatie onveilig/onstabiel is, vanwege de ingepakte dozen....Ook dat behoort de rechter serieus te nemen..Maar of het waar is, dat wordt dan niet getoetst, want BJZ heeft altijd gelijk en de rechter neemt dat simpelweg voor waarheid.
    Als je alleenstaand bent én ook nog in de bijstand zit, dan ben je in beginsel al 'hulpbehoevend', door hun ogen althans. Echter, de OTS waar ze je dan onder willen gooien verbetert of verandert in geen enkel opzicht de status van die ouder.'..Vervolgens onderwerpen ze de ouder en het kind aan psychische terreur, met aangeprate therapieën en onheuse bejegeningen, waardoor je alleen nog maar bezig bent met hen en die nachtmerrie, maar niet met de daadwerkelijk benodigde behoeften van je kind of jezelf..waarvan jij weet dat dat prioriteiten zijn.
    Zij varen er zelfs wel bij, als je ook nog eens durft te ontkennen dat je een 'probleemgezin' bent. Dan schrijven ze weer dat je de onwelwillende ouder bent en dan zullen ze dat balletje dat alleen nog maar rolde, nu eens hard gooien ....Gooi maar....
    Maar:What goes up must come down!!!
    Anonymous will be back..

    Ik dank dhr.S.Snijer wederom voor het heldere schrijven.
    Zo helder dat het inmiddels lang en breed onomstotelijk bewezen acht dat
    het niet gaat om incidenten, excessen, maar dagelijkse routine voor dit conservatieve, out of time, malafide truttenclubje

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tja, veel jeugdzorgmedewerkers weten zelf niet hoe weinig ze weten. Ze kletsen zomaar wat.

    Steeds weer het afgezaagde mantra over het belang en de ontwikkeling van het kind. Hoe dat dan wordt gediend met hun werkwijze wordt echter zelden duidelijk. Het is gewoon een stoplap om 'alles' aan op te hangen.

    En rechters laten zich piepelen door de imbecielen die vaak de Nederlandse taal nauwelijks beheersen.

    Als je verslagen leest begrijp je wat ze bedoelen als je er bij bent geweest. Iemand anders zal er iets heel anders in lezen, maar ook dat snappen ze zelf niet ..

    Uiteindelijk krijgt de overheid natuurlijk de ouders die hier bij horen.

    Is dat wat we willen? Nee natuurlijk niet. Is het al aan de gang? Ja ongetwijfeld.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik vrees dat de terreur van de hulpverleners niet veel minder zal worden, nu de Nationale Kinderombudsman in zijn rapport van vorige week en in de media aangaf dat het zeer schadelijk is voor kinderen als een ouder minder dan 1400 € per maand aan inkomen heeft...Dus ouders: kijk uit voor de 'hulpverleners' die uw kinderen willen 'beschermen', een pleeggezin krijgt immers ca. 600 € per maand als 'vergoeding onderhoudskosten' en dan heeft uw kind geen 'armoede' meer!

    Het ontbreekt er nog maar aan dat uw gemeente, BJZ of CJG een 'kinderen-inleverpunt' inricht...

    Nico Mul

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Waarschijnlijk loopt het systeem vanzelf vast.

    We kunnen een bijdrage leveren door te klagen, in bezwaar en beroep te gaan, en door verzoeken in te dienen.
    Niet om een zinnige reactie te krijgen (de ervaring leert dat die toch niet komt) maar om 'zand in de machine te strooien'.

    Als iedereen meehelpt kunnen we samen de overheidswaanzin tot staan brengen.

    BeantwoordenVerwijderen