zondag 3 februari 2013

Professionaliteit en vertrouwen bij WSG?


Professionaliteit en vertrouwen zijn de twee steekwoorden die mij het meest opvielen in de gastbijdrage van de heer Schellekens van deze week. Maar ik meen dat er eigenlijk niet gesproken kan worden van voldoende professionaliteit in de jeugdzorg en juist daardoor is er ook geen vertrouwen. Ouders komen vaak met klachten over jeugdzorg bij mij. De meeste klachten zijn er over de William Schrikker Groep (WSG). Dat is de instantie die gezinsvoogden levert voor gezinnen waarbij minstens één gezinslid een verstandelijke beperking heeft.  


Machtsmisbruik 


In die gezinnen zijn ouders vaak kwetsbaar en onmondig. Ouders ervaren bij de WSG vaak machtsmisbruik, terreur, schoffering, chantage, het zich niet houden aan afspraken. Ze vertellen dat er volkomen in strijd met het recht gehandeld wordt. Ze vertellen ook dat ze soms bij de rechter gelijk hebben gehaald, waarna de WSG die beslissing gewoon aan de laars lapt. Voor ouders staat er dan de weg van het indienen van een klacht open.  

Maar ook dat zet geen zoden aan de dijk. Er wordt dan eerst geprobeerd om ouders de klacht in der minne op te laten lossen. Als dat traject is doorlopen, kunnen ze naar de klachtencommissie. Dan is het voor ouders en dus ook voor hun vertrouwenspersoon lastig om te bewijzen wat er allemaal is gepasseerd. Als toch ook die hobbel genomen is, levert een gegrondverklaarde klacht in de praktijk geen enkele verbetering op. De tijd heeft de feiten op dat moment vaak achterhaald. Er hoeft geen schadevergoeding betaald te worden, de gezinsvoogd wordt niet ontslagen en de klachten blijven hetzelfde.

Gezinsvoogden zijn geen professionals 

Gezinsvoogden hebben geen specifieke opleiding tot gezinsvoogd. Zij zijn dus feitelijk geen professionals en het is dus eigenlijk ook niet vreemd dat daardoor veel fouten worden gemaakt. 

Gezinsvoogden bij de WSG kunnen vaak niet eens een fatsoenlijke brief schrijven. Toch worden zij geacht een gezin aan te kunnen sturen. Er wordt door gezinsvoogden met regelmaat van alles verkondigd wat niet waar is en wat vaak niet eens onderbouwd is. De rechterlijke toetsing, die het kind en de ouders zou moeten beschermen, is helaas vaak niet meer dan een wassen neus. De rechter doet niet aan waarheidsvinding en verlaat zich -bizar genoeg- meestal volkomen op de gezinsvoogd.

Gezinsvoogden zijn dus feitelijk geen professionals maar zij worden behandeld alsof zij dat wel zijn. Verschil met echte professionals is dan wel weer dat die meestal onderhevig zijn aan tuchtrecht. Bij de gezinsvoogden ontbreekt het tuchtrecht. Verder hoeven zij in de rechtszaal niet te zweren of te beloven dat zij de waarheid vertellen. Volgens ouders wordt er wat afgelogen door de zogenaamde professionals bij de WSG. 
 

Leugens leiden niet tot straf 

Die leugens leiden dan niet tot straf voor de gezinsvoogd maar tot straf voor de ouders. De ouders worden per definitie niet geloofd; de gezinsvoogd wel. Door de veel te grote macht zonder werkelijke controle lijken ze bij de WSG te lijden aan grootheidswaanzin. Ze lijken te denken dat ze ook deskundig zijn op het gebied van psychologie, psychiatrie en pedagogiek. Zij voelen zich zo professioneel dat zij uitspraken doen over bijvoorbeeld de opvoedvaardigheden van de ouders, over stoornissen of over de hechting van het kind aan de ouders.

Dit gebeurt volgens ouders ook zonder dat hier enig onderzoek door een deskundige naar is gedaan. Het is gebeurd dat de rechter een opdracht tot onderzoek had gegeven maar dat dit niet werd uitgevoerd door de WSG. De WSG lijkt dus zelfs te denken dat haar gezinsvoogden zich niet aan regels of opdrachten van hogerhand dienen te houden. Het is daarom goed dat de inspectie voor Jeugdzorg de WSG deze week onder verscherpt toezicht heeft gesteld. Ik vrees alleen dat het niets op zal leveren. Daarvoor heb ik al te vaak dezelfde fouten gemaakt zien worden door de WSG. 

Anoniem (advocaat)


                     Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html

7 opmerkingen:

  1. Dit is volkomen juist. Dit geeft weer hoe ook ouderondersteuners en dossieronderzoekers deze jeugd'zorg' ondervinden - op wetenschappelijk onderzoeksniveau i.p.v. het speculatieve meningenniveau van laagopgeleide pseudo-deskundige jeugdzorgwerkers.

    Deze pseudojeugdbeschermers krijgen wel een 'tuchtrecht' met een vage 'beroepscode voor jeugdzorgwerkers', maar dat stelt feitelijk niets voor en is als een smoes alsof ze nu zouden 'behoren' tot de BIG-geregistreerde beroepsgroep.

    Zoals artsen en psychiaters: deze laagwaardige code en onvindbaar jzw-tuchtrecht is feitelijk een afleiding, een misleiding, voor slechtonderzoekende, gemakzuchtige politici en rechters.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Artsen en psychiaters wel te verstaan zijn dus BIG-geregistreerd en wel onderheving aan beroepsethiek op gekwalificeerd niveau, i.t.t. jzw.
      Dat is bedoeld.
      Jzw = jeugdzorgwerkers, indiceerders in BJz en gezinsvoogden, die nooit het universitair niveau kunnen behalen.

      Www.spatiegebruik.nl/regels.html is handig om geen valse spaties in een samengesteld woord te typen; een schrijftip.

      Verwijderen
  2. Even aansluiten bij de laatste spreker, jeugdzorgmedewerkers cq gezinsvoogden gaan maar wat graag op de stoel van deze BIG geregistreerde (ook niet altijd integere) hulpverleners zitten en doen dus meer schade aan de kinderen en jeugdigen dan ons lief is en dan vaak nog onder het mom van nog een extra hulpverlener. Het is emotioneel te belastend voor het kind .... met als gevolg dat ze de drogreden gebruiken om zelf te gaan experimenteren en kindertehuizen doen er vrolijk aan mee, wat weer leidt tot (sexueel) misbruik en emotionele verkrachting.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Regelmatig worden ook BIG-geregistreerden onverantwoordelijk genoemd.
      Hoe komt dat?

      Men dient als ouders (evt. via de huisarts voor verwijsbriefje) assertief zèlf een onafhankelijke orthopedagoog-generalist of jeugdpsychiater te zoeken. Nimmer via BJZ!

      Het kan komen dat het misgaat wanneer BJZ aan deze geregistreerde onderzoeksvragen gaat voorleggen.
      Deze 'onderzoeksvragen' zijn niet open, niet deskundig, niet integraal weetgierig naar echte oorzaken, doch beperkend, dwingend, toeleidend tot juristerij.

      Weet daarbij dat beroepsgeregistreerde specialisten (mèt tuchtrecht) zich gaan beperken wanneer dezen weten dat er sprake is van een BJZ-zorg, een BJZ-bemoeien, en dus van een juridisch proces.
      Immers BJZ betekent OTS of UHP via de rechter (BW1:254 en verder; www.wetten.nl).

      Noem dus nooit BJZ, noem dus nooit OTS of UHP. Noem nooit een Indicatiebesluit of enige term vanuit 'jeugdzorg'.
      Want dat schrikt de specialist terug. Die gaat zich dàn vaak beperken.
      Dan is er opeens geen sprake meer van integraal diagnostisch onderzoek.

      Weet dus wat u zegt.
      Immers deze specialisten staan onder tuchtrechtelijke normen en daar zijn ze huiverig voor. Kunt u zich dat indenken.
      Dus ga -tijdig- naar een onafhankelijk specialist.

      Kondig dit nooit aan bij BJZ!
      Zorg dat u een diagnostisch rapport krijgt, dat via u gaat!
      Kondig nooit aan bij BJZ.
      BJZ gaat contact opnemen en zet beperking in, want BJZ is huiverig voor deskundigheid.

      Zo wordt de kans op schade aan het kind geminimaliseerd.
      Een echte diagnost is nimmer meer belastend dan de BJZ-lijn, uiteindelijk.
      Een echte diagnost weet het kind te ontlasten, al is bij iets stilstaan even lastiger dan het vooruitschuiven en wegdrukken, maar weggedrukte emoties komen toch terug.
      Een specialist weet beter de weg, en u bent erbij om na te gaan of het de juiste specialist is.
      Dat kan men bij BJZ niet zeggen.

      Verwijderen
  3. Het moet over zijn met dit soort van smeerlapperij. Ik weet er alles van en ik zin zeer op wraak, want het gaat om onze bloedeigen kinderen!!! Ze moeten met hun poten van ONZE KINDEREN en van de vele gezinnen afblijven, maar wat te doen met lui die niet voor rede vatbaar zijn?Weg ermee en met het hele systeem gebruik makende van totaal foute testen en erzoeken {waar je in feite alle kanten mee op kan, altijd echter ten nadele van de ouders} maar justitie is net zo misdadig en de overheid maakt het middels wetten regels en bepalingen MOGELIJK!! Het zijn vele handen op een buik! Maar het is duidelijk dat er iets moet gebeuren wil de jeugd nog inderdaad een toekomst hebben...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Helemaal mee eens, de WSG luistert niet naar de wens van de kinderen of hun ouders !!! En dan praten ze over 'het belang van het kind' staat voorop! Niet dus.

    Wanneer dat zo is, zouden ze de bezoekregeling meer aan passen naar de wensen van het kind en de ouders. De kinderen raken gefrustreerd omdat er niet naar hun geluisterd wordt door de WSG.

    Wie geeft hen het recht om zo met andermans kinderen om te gaan. Het zijn niet hun kinderen HET ZIJN KINDEREN VAN ONS ....DE OUDERS.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Helemaal mee eens! We zijn nu 3 jaar bezig met een bezoekuitbreiding voor de kinderen . De WSJ werkte daar niet aan mee. We zagen dat de kinderen zwaar gefrustreerd werden en toonden dan na een bezoek ook negatief gedrag naar het pleeggezin. De WSJ gooide het er dan op dat het bezoek niet goed was verlopen, maar de kinderen waren juist teleurgesteld dat ze zo kort mochten blijven. Ook gaven de kinderen aan dat er niet naar hen geluisterd werd !! We vechten door, zijn naar de rechter gegaan en ja die gaat wel voor de uitbreiding ... gelukkig. De WSJ wil de kinderen voor zichzelf houden, met zo min mogelijk contact met ouders en familie . Maar wij zeggen ... geef niet op !!! blijf vechten!!! het zijn onze kinderen !!!

    BeantwoordenVerwijderen