zondag 23 december 2012

Wie helpt de hulpverlener?





Een paar jaar terug gingen mijn vrouw en ik verschillende scholen langs, die in aanmerking zouden kunnen komen als vervolgschool voor ons dochtertje, die bijna klaar was met het MOC (Medisch Orthopedagogisch Centrum). Je praat dan over een speciale basisschool of cluster 4 school, al naar gelang de specifieke begeleiding die je kind nodig heeft. Maar ook andere aspecten spelen in de schoolkeuze een rol. Krijg je een goed gevoel bij de school, bij het personeel en bij hoe ze de kinderen begeleiden die er al schoolgaand zijn? Tijdens de rondleiding kijk je goed om je heen en vooral als een kind zich in de klas of op het schoolplein misdraagt wil je weten hoe daar op gereageerd wordt.

Schoolreisje
Bij één school, wisten we al snel dat die het niet zou gaan worden…Na de rondleiding verzamelden de ouders van de potentiële nieuwe leerlingen zich in de aula voor een voorlichtingspraatje. De voorlichtster viel al snel met de deur in huis, want ze begon meteen over het schoolreisje van een aantal dagen, in de eerste week van het nieuwe schooljaar. Mijn vrouw en ik keken elkaar onmiddellijk aan met een blik waarmee we hetzelfde naar elkaar communiceerden: In geen honderd jaar! De pedagogen hadden bedacht dat het goed zou zijn voor de kinderen om hen te helpen bij het 'zelfstandig worden' om even een aantal dagen zonder hun ouders te zijn. Dat zou betekenen dat ons dochtertje (van toen zes), met autisme spectrum stoornis (extreme behoefte aan voorspelbaarheid en mensen die ze kan vertrouwen) even meegenomen zou worden door vreemde leerkrachten, met vreemde medeleerlingen, naar een onbekende locatie, zonder ouders, mét overnachtingen….Ongeveer zoiets als een mini-uithuisplaatsing, maar dan voor de lol!

In de dakgoot

Maar we werden gerustgesteld, want er was voldoende toezicht tijdens de schoolreis. Zo was men er het jaar daarvoor, (tot groot vermaak van de voorlichtster) net op tijd achter gekomen dat er een kind met heimwee via de dakgoot naar beneden probeerde te komen….. Mijn vrouw en ik keken elkaar opnieuw aan. Ditmaal met een blik die verried dat wij ons beiden afvroegen of het wel de kínderen op deze school waren die een beperking hadden, of eerder het personeel.

Door de jaren heen hebben mijn vrouw en ik onze beide kinderen vaak moeten beschermen tegen ‘goede ideeën’ en 'goede bedoelingen' van pedagogen en hulpverleners. Daarbij was vaak sprake van de vooronderstelling dat wanneer iets goed is voor de meeste kinderen, het ook automatisch goed is voor jouw kind. Maatwerk wordt niet veel toegepast, hoewel er over elke specifieke zorg die een kind nodig heeft, in theorie voldoende bekend is. Wij maakten het zelfs mee dat we via de school een oudercursus autisme kregen aangeboden, die heel goed en leerzaam was, maar vooral voor de thuissituatie. In de  klas komen ze namelijk niet verder dan werken met een plaatjessysteem, wat lang niet bij alle autistische kinderen effectief is en wat bij niet-autistische kinderen soms fantastisch werkt. Het is eigenlijk één methode in de klas voor alle kinderen, hoe verschillend ze ook zijn.

Subsidies

Zeker vanuit de toenemende bemoeienis van jeugdbeschermers met het onderwijs, is dit een belangrijk aandachtspunt. Wanneer je kind een iets andere benadering nodig heeft dan het gemiddelde kind (zelfs op een speciale school) kan al gauw worden gedacht dat ouders het ‘niet begrijpen’, of ‘niet genoeg hun best doen’ voor hun kind. En dat is koren op de molen van de AMK-onderzoeker. Van verschillende kanten hoorden wij van andere ouders dat zij niet op het volledige therapie-aanbod van het MOC zaten te wachten en dat ze het soms erg veel vonden voor hun kind. Tot het punt dat de aangeboden therapieën zelfs een belasting begonnen te worden voor het kind, die aan een hele week school al genoeg had, los van de school- en thuistherapieën. Maar de ijver om zoveel mogelijk hulp aan de man te brengen, hield ook hier verband met de hoeveelheid subsidie die voor het daaropvolgende jaar beschikbaar zou zijn. Voor elk afzonderlijk kind ontving het MOC € 60.000,- per jaar. Productie-afspraken dus, zoals in de jeugdzorg. De hulp wordt niet afgestemd op het kind, maar het kind wordt afgestemd op een minimale hoeveelheid hulpprogramma’s om de financiële doelstelling te halen.

Triple-P?

Zelfs toen de school na twee jaar afgelopen was, werd ons op de valreep nog gevraagd of wij misschien in de vakantie nog een Triple-P cursus wilden volgen? Wij hadden daar geen enkele behoefte aan, met name omdat onze dochter sinds haar medicatie op ons verzoek aan de kinderpsychiater, met sprongen vooruit was gegaan in haar hele ontwikkeling, zowel emotioneel, als met leren en communiceren. Later kwam de Triple-P cursus heel even terug in onze herinnering….tijdens het AMK-onderzoek, toen bleek dat de ‘onwillige ouders’ die wij zijn, daar destijds niet aan hadden willen meewerken.

Gisteravond was de Triple-P methode te zien op RTL-nieuws en je kunt het natuurlijk al raden: het is helemaal niet bewezen dat deze methode ook echt werkt! Maar dat zal voor de hulpverleners geen reden zijn om te stoppen het de ouders door de strot te duwen. Want één ding is in ieder geval bewezen; het is een goed middel om de subsidiestroom op gang te houden…en je bent zo lekker bezig.

http://www.rtl.nl/(/actueel/rtlnieuws/cookieless/)/components/actueel/rtlnieuws/2012/12_december/22/binnenland/vraagtekens-bij-opvoedmethode-triple-p.xml

Sven Snijer




Kanttekeningen bij effectiviteit

De methode is populair in Nederland, en wordt in veel Centra voor Jeugd en Gezin aangeboden. "Veel gemeenten denken dat het effectief en bewezen is", zegt hoogleraar Micha de Winter. "Er zijn wel onderzoeken naar gedaan, maar daar kun je je kanttekeningen bijplaatsen."
De Winter vindt verder dat opvoeden meer is dan alleen ongewenst gedrag veranderen. "We hoeven niet te stoppen met Triple P, maar het zou aangepast moeten worden. Nederland heeft zijn eigen omgangsregels en manieren van opvoeden. Maar de ontwikkelaar van Triple P staat dat niet toe. Het is een commercieel systeem, dat overal ter wereld gelijk is - net als McDonalds."

                  Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html

1 opmerking:

  1. Ja, de kinderrechter geeft graag kerstcadeautjes en sinterklaascadeautjes. Onze kleinzoon werd op 5 december onder toezicht en uit huis geplaatst.
    Echte kindervrienden zijn het.

    Waarom heeft men het met deze beide broers zover laten komen? Als er nu een methode is dat de jongens op school goed verder kunnen, waarom was die er niet voordat het zover escaleerde dat de jongens besloten op reis te gaan zodat ze les konden krijgen van de wereldschool?

    Of heeft zich weer een Australische deskundige gemeld, die zegt deze jongens voor veel geld op school les te kunnen geven?
    Alle zaligheid komt toch uit Australië (Triple P).

    BeantwoordenVerwijderen