woensdag 2 januari 2013

BJZ ziet ouders graag strijden


Een sociaal werker, een jeugdzorgwerker moet niet uitmaken wat de 'behandellijn' wordt.

Even in woorden die rechters kunnen herkennen: er dient door een diagnostisch deskundige (orthopedagoog-generalist tot psycholoog) gekeken te worden naar de beste 'behandellijn', behalve waar er met een schuldsaneerder uit problemen gekomen kan worden.

Immers het gaat om de psyche en het welbevinden van een kind, ook in de toekomst.
Dus er moet eerst op niveau gekeken worden naar de juistheid van het beweerde, de vermeende 'bedreiging'.
 

Is het waar?


 
Het is juist dat fase 1 is, het nagaan of het beweerde waar is, maar als een jeugdzorgwerker dat mag doen èn daarop het vervolg mag bepalen, dan zakt men weg naar het niveau BJz.
Beter is toch een echte Universitair opgeleide deskundige te laten bepalen of het door melder of sociaal werk/BJz beweerde waar is, omdat deze deskundige dan ook de vervolglijn kan uitstippelen. Weg uit de sfeer van de slager die z'n eigen vlees keurt. Dit moet voor rechters en juristen helder zijn.

Kijk maar eens naar omgangsfrustratie

Wanneer een jeugdzorgwerker daar de juistheid van echtelijke beschuldigingen gaat uitvogelen, dan wordt het belang van het kind vergeten. Een sociaal werkster kan niet alles op niveau onderscheiden en interpreteren, want daarvan hebben we de gevolgen gezien: jeugd-pseudo-zorg.

Een gespecialiseerd diagnost kan de omgangsfrustrerende ouder of beschuldigende ouder begeleiden en duidelijk maken dat de ouder een keuze moet maken:
- of het kind bij die ouder weg en de eigen emoties voorop zetten (en naar keuze verwerken),
- of het kind steunen door het met gericht ouderschap voorop te zetten, zonder het te belasten (verbaal en non-verbaal) met eigen emoties die de mens zo geneigd is bij een ander te leggen, terwijl dat geen constructieve methode is.
 
De ouder moet dus kiezen z'n verantwoordelijkheid te nemen naar het kind.

Het ouderschap', voorop te zetten, en dan maar de eigen emoties naar de ex uit te stellen tot bij een psycholoog.

Of toch kiezen voor de eerste optie: wraak en verzet, beschuldigen, het kind belasten, zichzelf schoonpraten van weinig inzicht over onderbewuste drijfveren. 
 

Rouwverwerking

Veel pas gescheiden ouders worden geconfronteerd met rouwverwerking over de verloren relatie. Ja, dan kan men zelf èn de partner enigszins gek doen, maar bepaal daarop niet de 'behandellijn' voor het kind. De specialist met mediator-certificaat kan de frustrerende ouder duidelijk maken wat deze ouder zelf het kind aandoet. 
 
 
 

Het kind is geneigd beide ouders in bescherming te nemen, en een ouder moet dat voorkomen; er mag geen sprake zijn van loyaliteits-polariserende signalen naar het kind!

BJz ziet ouders graag strijden 

BJz ziet graag dat ouders dit niet weten en zogenaamd strijden en beschuldigen; dan kan BJz partij kiezen of zelfs het kind in een pleegsetting plaatsen. Dàt moeten de ouders vooraf door de deskundige gezegd zijn, voor het maken van bovenstaande keuze. Loopt een kind weg, dan is de 'behandeling' niet het weghouden van thuis. De gewone gang bij BJz. Pleegplaatsing of éénouder-plaatsing na scheiding. Er wordt niet naar de psyche gekeken d.m.v. diagnostiek en aan directe thuisplaatsen gewerkt, omdat de therapie vanuit thuis beter is: de vertrouwde omgeving. Voor vele gezinsvoogden een crime.
 
BJz is Russische roulette

Dus is voor zogenaamd eenvoudige zaken toch voor de toekomst (naar psyche) van het kind deskundigheid noodzakelijk. Diagnostiek, dat zo nodig doorverwijst naar de juiste hulpverlener, maar graag geen BJz!!!
BJz is Russische roulette. Het kan goed gaan, maar.... lees deze blog!
 


 

13 opmerkingen:

  1. Och, en als de ouders zelf niet strijden, dan zorgt de BJZ werker er wel voor dat er een strijd tussen de ouders ontbrandt! Zo bang zijn ze dat hun OTS niet meer nodig is! En dat doen ze door valse beschuldigingen, insinuaties en leugens van de een naar de ander over te brengen en tenslotte zeggen dat er geen contact meer mag zijn tussen de ouders onderling, dat het contact via de BJZ werker moet lopen! IN HET BELANG VAN DE KINDEREN!! ZIJ bepaalt dan wanneer er informatie wordt uitgewisseld. En aangezien ze slechts 3 dagen per week "werkt", komt die informatie ofwel te laat of "verdraaid" bij de ander over!!
    Nogmaals, als je eenmaal in die klauwen van jeugdzorg zit, ontsnap je niet meer. ZIJ verzinnen wel redenen om ouders en kinderen onder hun "hoede" te blijven houden.
    Om deskundigheid blijven schreeuwen heeft weinig zin. MEN luistert niet.....
    Hoe raar het misschien ook klinkt...

    Gewoon niet meer voortplanten!!!

    Misschien dat dit (ver)Nederland met haar "hulpinstanties" en haar "volksvertegenwoordigers" dan eindelijk verdwijnt!!!

    Maken we ons ook verder niet meer belachelijk bij de buren!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dit artikeltje is eigenlijk een vervolg op een vorig artikel; een aanvulling.
    Het begint er mee dat BJZ de opdracht krijgt "te onderzoeken", te 'indiceren', n.a.v. een melding van een buitenstaander (via AMK) of via de echtscheidings-rechter.
    De vraag was: moet er wel altijd een diagnost of echte gespecialiseerde deskundige betrokken worden (de cliënt ziende) bij de indicatie, de ingang tot de fuik die BJZ heet?!?
    - Waar het gaat om financiële problemen natuurlijk niet, omdat dan (via de gemeente) een schuldsaneerder de aangewezen weg is, en niet BJZ.
    - Waar het om "problemen" gaat rond pedagogie of gedrag/psyche, is immer een diagnost gewenst. Zeker omdat de jeugdzorg op hun (pseudo)onderzoek reageert met een pseudotherapie, onder dwang of drang. 'Als ouders niet luisteren naar BJZ, dan.....'
    Het SPOOK OTS komt dan langs.
    Er mogen dus geen uitzonderingen gemaakt worden waar enkel een jeugdzorgwerker mag 'indiceren'!!!
    Dit is "in het belang van het kind" dat recht heeft op hoogwaardiger zorg dan wat in BJZ kan op het niveau sociaal werkers en blinde teams, die de cliënt niet onderzoeken (of niet op niveau).
    OTS is geen therapie.
    UHP is zeker geen therapie.
    Kind en/of ouders belasten met ondeskundige dwang is niet pedagogisch en niet therapeutisch; vaak eerder een institutionele vorm van kindermishandeling: het kind wordt belast met onnodige en vreemde signalen, waar het geneigd is z'n ouders te beschermen en de 'schuld' bij zichzelf te zoeken, met minderwaardigheidsbeelden tot gevolg.

    De mens is kennelijk, -zie de praktijk van BJZ/jeugdhulp-, geneigd overal schuld te zoeken, een ander te veroordelen.
    Problemen kunnen leerzaam zijn.
    Er zijn moderne inzichten in opvoedkunde, maar niet te verkrijgen via BJZ/jeugdhulp!
    Zoek hulp of informatie op een diagnostisch niveau, en wees BJZ voor (UvbWjz art. 3 en 4 lid 2 tegenover lid 1: recht op [jeugd]gezondheidszorg is veel beter en minder gevaarlijk dan jeugdzorg/jeugdhulp) en zorg zelf voor echte hulp en juiste informatie en goede cursussen.
    Die dit ook voordat men gaat scheiden. Want is uw kind meer dan GELD waard?!
    Een inzet om het zo optimaal mogelijk te doen voor uw kind is beter dan de fuik naar/van BJZ.
    Dat zal u wel gelezen hebben op internet, waaronder deze site.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste TS,
      een kind dient geen 'wapen' te zijn van een der ouders. Als een gewoon gezin gaat scheiden met kinderen waarbij niets aan de hand is en beide ouders gewoon ouder zijn, hoeft niet het kind daarna onderwerp te worden van het ene onderzoek na het andere. Mijn idee is hierin een mentaliteits (wet?) verandering door ervan uit te gaan dat een kind verzorgd wordt door beide ouders en deze zorg gewoon doorloopt na het uiteengaan van de ouders, ongeacht hun relatie-status. Naar mijn mening is het gewoonweg van de zotte dat het van het feit afhangt of ouders wel of niet getrouwd waren, dan wel samenwoonden, dan wel of er wel of geen erkenning was, hoeveel uur jij als kind je ouders mag zien (of nooit meer zien...). Ik weet dat een mentaliteitsverandering tijd kost!
      Ook zou een strafbaarstelling van het 'onttrekken van zorgtaak' van de andere ouder kunnen helpen...maar ja, tot nu toe is hier grote politieke onwil over.

      Overigens ziet de Inspectie Jeugdzorg UHP wél als 'behandeling' en 'zorg voor de jeugdige'! Ieder normaal mens begrijpt dat een UHP juist uitermate schadelijk is, maar de bureaucraten van Jz etc. niet!

      Nico Mul

      Verwijderen
  3. Echte deskundigen zijn kinderpsychiaters, kinderartsen en kinderpsychotherapeuten die geen van allen meegaan in de verhaallijn van BJZ en alles wat zogenaamd deskundig is. Wie wel BJZ de hand boven het hoofd houden, zijn de orthopedagoog of psycholoog of GGz medewerkers, omdat de meesten van hen niet met hun ziel werken, maar met een handleiding die uit onzin bestaat. En voor het overige heb je beëdigde specialisten in ziekenhuizen, die kinderen op echte ziektes en hersenstoornissen diagnosticeren en behandelen daar waar het noodzakelijk is. Er is een zeer wijde kring die meeloopt in de BJZ-wereld om nep-diagnoses op te stellen, om andere instellingen (speciaal onderwijs, bjz-instelllingen, gevangenissen e.d.) te vullen (€), en gelukkig zijn er echte specialisten die dat hekelen.

    Als ouders dit op tijd doorkrijgen en tot hun hersens laten doordringen dan kunnen ze voor, tijdens en na scheiding of zelfs voordat ze beginnen aan kinderen, heel goed nadenken waar ze aan beginnen en wat ze zichzelf én hun kind(eren) kunnen besparen. In mijn vriendenkring twee gescheiden ouders met 4 kinderen. Vader vertelt advokaat over de nieuwe vriend van zijn ex en diens gedrag t.o.v. zijn kinderen. Advokaat zegt; ik zal bureau jeugdzorg om advies vragen. Hij vertikte het om te bemiddelen met zijn ex. Ik hoop dat ze iets meer tv zullen kijken en dat die advokaat stopt met haar werk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ook orthopedagogen(-generalisten) zijn deskundigen!!! Maaarre...

      Men moet wel opletten dat dezen niet enkel afgaan op de beperkende onderzoeksvragen van BJZ, want dan beperken zij zich wegens het juridisch proces (wat OTS is!), en komt er geen deskundig rapport uit.
      Daarom is het beter reeds zelf preventief en tijdig voor een onderzoek via diagnostiek te zorgen (zie UvbWjz artikel 3 en 4, lid 2 tegenover lid 1).
      Wijs anders de kinderrechter op FJR artikel 95 -2012. Wijs op de beperkte en sturende onderzoeksvragen van BJZ, die u niet ondertekend heeft en niet mee accoord ging.
      Het is in het belang van het kind dat het onderzoek niet beperkt wordt door de vragen van een sociaal-werk-niveau, dat te beperkt en zelfs sturend is, ofwel insinuatief (conclusie reeds getrokken door de onderskundige jeugdwerker en met smoes redenen vinden).
      Echte deskundigen willen niet graag een onderzoek doen in een juridisch proces! Daar zijn ze huiverig voor. Dus zeg dat bij eigen hulpvraag nooit; vermijd het woord BJZ e.d.. Vermijd het woord rechtszaak, kinderrechter, jeugdzorg, OTS, UHP enz.

      Verwijderen
    2. Inderdaad, anonieme opmerker: juist bijvoorbeeld een vraag van BJZ bij een UHP als 'Ontwikkelt het kind zich goed bij het pleeggezin?' is een voorbeeld van zo'n onjuiste vraag. De vraag zou moeten zijn: 'Welke hulp voor kind ouders is wenselijk voor een goede terugplaatsing?' dit soort vragen mág juist niet gesteld worden.... en als BJZ het beleid bepaald wordt er niet met ouders gesproken en mogen ouders ook niet zélf zo'n onderzoeksvraag inbrengen! Ik raad daarom aan ouders aan zélf zo'n externe deskundige in te schakelen, buiten BJZ om! BJZ weigert dan weer om zo'n deskundige te erkennen en weigert mee te werken voor het geval er interactie-onderzoek nodig is.

      Nico Mul

      Verwijderen
    3. Daar kom ik dan weer met het DSM. Elke deskundinge die daarmee werkt zal altijd maar dan ook altijd in het voordeel van BJZ dagnosticeren (die vervolgens daarmee het onderwijscapaciteit van het kind gaat verlagen tot een VMBO niveau), dat staat zwart op wit. Daar moet men als eerste naar informeren(spreek uit ervaring), diegene die daar wel mee werken zijn geen zielen, werken er ook niet mee en weten niet wat een ziel inhoudt. En ga niet denken dat een onderzoek zonder DSM geaccepteerd wordt door BJZ en al helemaal niet door rechters omdat geen van allen er kaas van hebben gegeten.
      Daarom zou een open zitting een openbaring zijn zodat alle valsheid van BJZ, RvdK en rechters blootgelegd kunnen worden.

      Toch blijf ik me afvragen; hoeveel ouders mishandelen hun kinderen (fysiek en mentaal) en waar worden kinderen nu daadwerkelijk de dupe van? Zijn ouders werkelijk niet in staat om op te voeden of zijn kinderen nu gewoon verandert? Hoeveel subsidie wordt er gepompt in jz instanties die als paddestoelen uit de grond gestampt worden, is het noodzakelijk dat al die instellingen moeten bestaan om kinderen met labels erin te laten proppen door kinder-rechters?
      Waarom is er geen enquete onderzoek naar gedaan?

      Verwijderen
  4. De kinderpsychiater die we tijdens het beschermingsonderzoek consulteerden voor mijn dochter liet zich inpalmen door de beschuldigingen. De ggz-instelling die ons de zorgmelding had bezorgd weigerde haar te helpen. Ze kwam tot de conlusie dat dochter niet misbruikt was en toen mochten we weer gaan. Nu, 5 jaar later, heeft dochter eindelijk een passende diagnose en medicatie en goede begeleiding op het speciaal onderwijs, waarvoor ik in de eerste plaats met haar hulp zocht. Ik had de rechter nog gewaarschuwd dat dit zou gebeuren als we dit traject zouden behouden. Dus voor mij was het geen verrassing. Wel verdrietig voor mijn dochter. Door die kindermishandelingshysterie is haar een stuk van haar onbezorgde jeugd afgenomen. En waren we elkaar bijna kwijtgeraakt vanwege de bizarre beschuldigingen en de eis dat ze uit huis geplaatst zou moeten worden. Ondanks dat er familie klaarstond om haar op te vangen. Ook onder zogenaamde echte deskundigen zitten naivelingen die meegaan in die hysterie om kinderen liever te melden dan te helpen. Daarom is het handig als je als ouders elkaar informeert over hulpverleners die wel te vertrouwen zijn. Inmiddels hebben we een goede kinderpsychiater die te vertrouwen is via andere ouders.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Tijdens het beschermingsonderzoek, met beschuldigingen aan het adres van ieder lid van het gezin, meende de jeugdbeschermer dat het wel handig was als vader de kinderen nam. Van vader was ik gescheiden omdat hij in paniek raakte, als autist, van de onrust en onvoorspelbaarheid van het gezin. Gelukkig ging vader daar niet op in. We raakten hem wel kwijt omdat hij niet tegen de ernst van de bizarre beschuldigingen kon. Nu, na 5 jaar is het contact weer grotendeels hersteld.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. oud advocaat jan van ruth3 januari 2013 om 18:14

    Uit mijn langjarige ervaring als advocaat kan ik een ding met zekerheid stellen:
    Als twee honden vechten om een been loopt een derde er mee heen.
    Waarbij de ouders de honden zijn en BJZ de derde...
    Wat er ook gebeurt elkaar nooit afvallen!

    klassiek voorbeeld:

    Moeder moet vader aan de kant zetten want deze is het probleem.
    Moeder doet het.
    Waarna de kinderen alsnog uit huis gehaald worden, c.q. uitgeplaatst blijven, omdat moeder het alleen niet aan kan.

    Ouders die als een blok optreden zijn een stuk moeilijker te diskwalificeren als ouder ieder voor zich.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik voel met u mee, het is een horror. Onze meiden worden getraumatiseerd.
    Het is precies zoals beschreven staat in het boek: de jungle van de Jeugdzorg, van Truus Barendse. Ze vernielen de mooiste jaren van je leven. Dit moet gewoon stoppen. Wat een ramp en waarom moet dit nog doorgaan? Het is onmenselijk. Ik wens iedereen veel sterkte.

    Blijf vechten tegen dit systeem!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. En ook vaders doen dit. Ik ben het hier mee eens. Dit moet gewoon stopen. Geen vrouw en geen man. Dit moet hard gestrafd worden, als ouders hun kinderen gebruiken om de ander kapot te maken. Financieel en moreel. Ik ken 4 mensen in dezelfde situatie: 2 mannen, 2 vrouwen en ikzelf.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik begrijp niet dat wij (als nederlandse makke schapen) dit allemaal zomaar pikken. Ik vraag me weleens af, of mischien zelfs ouders uit het leven gestapt zijn juist door toe doen van BJZ. Zo'n OTS en UHP zou in het belang van het kind zijn, maar ieder normaal mens weet dit levens van kinderen en ouders kapot maakt. Een rechter gaat bepalen wat er gebeurd, en pakt het leven van je kind. De vrijheid is hier volkomen verdwenen, als ouder krijg je de ergste straf die er bestaat. En dit is allemaal hier in nederland toegestaan. Over 20 jaar komen de verhalen van de slachtoffers op de TV, en dan denkt men dat dit vroeger allemaal zo kon gebeuren. Het gebeurd nu, en niemand doet er wat aan!

    BeantwoordenVerwijderen