vrijdag 6 april 2012

Commentaar op de brief van de Staatssecretaris van VWS over kwaliteitsbeleid voor de jeugd


Roosendaal, 4 april 2012

Onderwerp: Staatssecretaris VWS: Kwaliteitsbeleid voor de brede zorg voor jeugd.

In de bovenstaande link beschrijft de staatssecretaris van VWS onder andere de effectiviteit van Jeugdzorg: 
 "Zo is bijvoorbeeld via het Nederlands Jeugdinstituut (NJi) en het ZonMw-programma „Zorg voor jeugd (2007 tot 2013) een databank voor bewezen effectieve jeugdinterventies tot stand gebracht."


De effectiviteit van BJZ wordt als volgt beschreven:
"In totaal zijn 318 interventies op hun effectiviteit onderzocht. Daarvan waren 144 interventies „theoretisch goed onderbouwd, zes interventies „waarschijnlijk effectief en drie interventies „bewezen effectief. De overige 165 interventies zijn onderzocht maar niet toegelaten tot de databank omdat de effectiviteit niet kon worden vastgesteld." (pagina 5 onderaan)

Dus op de 318 onderzochte interventies, bleken er DRIE effectief !
Meten is weten, de Staatssecretaris van VWS merkt op dat er bij maximaal bij 5 % van de Jeugdzorg bemoeienissen kan worden gemeten dat deze affectief zijn geweest: "In dit verband is het ook relevant dat Van Yperen en Veerman schatten dat in de jeugdzorg maximaal 5% van de interventies het predicaat evidence based kunnen verkrijgen." (pagina 6 bovenaan)

Ik meen dat dus in 95%  (!) van de Jeugdzorg bemoeienissen er geen meetbare resultaten zijn ? !

Dan lijkt de Staatssecretaris te kiezen voor een andere meetmethoden (sic) in plaats van de Jeugdzorg op een hoger niveau te krijgen: "Dit betekent dat moet worden gezocht naar andere methoden die inzicht in effectiviteit kunnen geven"

Ten slotte schrijft de Staatssecretaris: "Ter bevordering van de kwaliteit van de brede zorg voor jeugd zijn er reeds veel verbeterinitiatieven gestart. Het verrichten van onderzoek en het professionaliseren van beroepsbeoefenaren is een zaak van lange adem. Ik investeer met het veld in een krachtig en samenhangend kwaliteitsbeleid, zodat jeugdigen die ondersteuning en zorg nodig hebben, goed worden geholpen om (weer) goed mee te doen in de samenleving en vertrouwen in ons te hebben."

Volgens mij hebben kinderen weer vertrouwen in de hulpverlening als deze op het zelfde hoge medische niveau is als waar volwassenen recht op hebben: Het reguliere medische circuit met artsen (!), met psychologen (!) en met orthopedagogen die elk wetenschappelijk opgeleid zijn.
De staatssecretaris is bezig een beroepsgroep in te richten voor kinderen op een lager HBO niveau met daarnaast een Tuchtcollege om voor kinderen dit lage Hbo-beroepsniveau te legaliseren?

Op deze manier creëert de Staatssecretaris een tweedeling in de Nederlandse maatschappij, volwassen burgers hebben het recht op de hoogst mogelijke medische zorg via universitaire opgeleide medici en kinderen krijgen een discriminatoire behandeling via hoger beroeps opgeleide betaalde krachten. (een ander woord voor een betaalde kracht = professional, zo is een schoonmaker bij de NS ook een professional)

Deze tweedeling is volgens mij discriminatoir en tegen het belang van Nederlandse kinderen.
De Staatssecretaris zou kunnen gaan opkomen voor het belang van Nederlandse minderjarigen burgers als zij zou pleiten voor het vergroten van de opleidingscapaciteiten op de Medische Universiteiten voor de opleidingen van huis-artsen, orthopedagogen en GZ-psychologen zodat huis-artsen (in veel kleinere praktijken) weer de regie krijgen over de medische ondersteuning welke minderjarige burgers in Nederland nodig hebben. Hiervoor hoeft er GEEN wijziging van de Wet op de Jeugdzorg toegepast te worden, want artsen mogen al ingevolgde de Wjz (Uitvoeringsbesluit bij de Wjz) naast BJZ een Indicatie een besluit opstellen voor minderjarigen burgers in Nederland.

Ik roep de Staatssecretaris op deze TWEEDELING in recht op medische verzorging in Nederland een halt toe te roepen en minderjarigen dezelfde rechten toe te kennen op medische behandelingen gelijk aan die van de volwassen Nederlandse burgerij.


Paul


            Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse


1 opmerking:

  1. Juist: bij het accepteren van de echte cijfers (1%, en als je de speculatief "waarschijnlijk effectief" ook meetelt [6], dan is dat 3%) is de waakzaamheid van de overheid duidelijk: er was geen effectief werkend kwaliteits-controle-mechanisme.

    - De klachtenprocedure is dat niet, omdat BJZ defensief reageert i.p.v. te leren, en na een adviesuitspraak nogmaals schemerig doet en niet echt iets verbeterd: de klachten zijn dezelfde als 20 jaar geleden.

    - De Inspectie Jz doet enkel echt aan meta-analyse, en ziet dus niet allebei de kanten van een individuele zaak, ook die van de ouder.

    - De rechter doet familiezaken achter gesloten deuren, en ouders mogen bijna niemand meenemen die deskundig is, dus is er geen tijd en inzet om de inbreng van ouders echt te begrijpen, wat belangrijk kan zijn om de smoezen en insinuaties van BJZ te doorzien.

    - Kinderen die UHP hebben, mogen niet met hun ouders mee naar een echte deskundige voor een second opinion (recht van de mens), zegt BJZ.

    - Diagnostische rapporten worden regelmatig genegeerd door BJZ en de BJZ als 'professional' beschouwende rechters. Hoe dom BJZ-werkers ook motiveren en geen ontwikkelingspsychologische uitleg kunnen geven aan de rechter en dat meten aan wat ouders inbrengen en aan de schade die UHP aan kinderen toebrengt.

    - BJZ-werkers worden NIET beëdigd op rechtszittingen. En er is geen valide en hoogwaardige normering om een beroepsTUCHTrecht op te laten wegen ('materieel meten' heet dat juridisch), als dat tuchtrecht er al na een decennium (of 2) zou komen.

    Waar is een echt kwaliteits-controle-mechanisme? De politiek denkt niet verder dan wat smoezen van BJZ. Denkt enkel aan Savanna's; waarbij BJZ ook niet deskundig bleek overigens. Er zijn vele gewone ouders die hun kind verliezen; OF KUNNEN WE BETER ZEGGEN: er zijn vele kinderen die hun gewone ouders met UHP verliezen (~10.000 per jaar).

    Denk beter vanuit het belang, het recht en de ontwikkelingspsychologie vanuit het kind of de jongere.
    Denk ook aan de gevolgen voor de jeugdige op langere termijn (PAS, Loyaliteitsconflicten, Depressie en Minderwaardigheidscomplexen)....

    Hoe goed is UHP dan, bij de wetenschap dat uithuisgeplaatst-zijn al schadelijk is en ook nog wordt op termijn?
    Niets doen hoor, politiek!

    BeantwoordenVerwijderen