2 april 2012
De jeugdzorg loopt tegen haar grenzen aan, concludeert de Raad voor maatschappelijk ontwikkeling in het adviesrapport Ontzorgen en normaliseren. Steeds meer kinderen en gezinnen krijgen zware en dure hulpverlening. De eerstelijns functie in de jeugdzorg is versnipperd geraakt en deels verdween.
Door de nabijheid van specialistische hulpverlening verleerden gezinnen om een beroep te doen op familie, vrienden, buren en andere ouders en kregen bijvoorbeeld leerkrachten en verpleegkundigen van consultatiebureaus meer aandacht voor risicosignalering, ten koste van laagdrempelige en op vertrouwen gebaseerde relaties met het gezin.
De tijd is volgens de RMO rijp voor verandering. Goede zorg voor kwetsbare gezinnen heeft als basis goede sociale inbedding van alle gezinnen. Dat stelt eisen aan de aanwezigheid en toegankelijkheid van sociale voorzieningen en de mogelijkheden voor ouders elkaar te ontmoeten. Gebrekkige sociale inbedding is bij sommige kwetsbare gezinnen onderdeel van hun problemen. Het is daarom van belang dat zij ook terecht kunnen bij professionals zoals leerkrachten en huisartsen. Deze professionals moeten in staat zijn gezinnen te kennen en een vertrouwensband met hen op te bouwen.
Aanvullend pleit de RMO voor een sterke eerstelijns jeugd- en gezinszorg. Hooggekwalificeerde professionals zouden dicht bij gezinnen moeten fungeren als generalistisch zorgbieder en schakel tussen gezin, sociale omgeving en vanzelfsprekende medeprofessionals. Zo nodig wordt gespecialiseerde zorg of juist heel praktische ondersteuning ingeroepen. Eerstelijns gezinscoaches zorgen er voor dat kwetsbare gezinnen met hulp van de sociale omgeving weer zelfstandig kunnen functioneren en dat opvoedvragen niet verworden tot grote zorgvraagstukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten