Kinderrechten in Nederland op gespannen voet met IVRK

 

Kinderrechten in Nederland staan op gespannen voet met het IVRK.

Het praktiseren van wat men hier ‘jeugdzorg’ noemt, is van te laag niveau om problemen te onderkennen en het kind veilig te leiden naar diagnostiek:

http://wetten.overheid.nl/BWBV0002508/geldigheidsdatum_16-03-2012 :

 IVRK artikel 4: kort gezegd: De Staat moet alles doen om de rechten van kinderen te verwezenlijken.

http://wetten.overheid.nl/BWBV0002508/          {3—6 als uitgangspunt}....

IVRK art. 5:

Kort gezegd: De Staat is verplicht de rechten en verantwoordelijkheden van ouders en de familie te respecteren.

IVRK art. 6

spreekt kort gezegd: De Staat erkent het recht op leven én ontwikkeling. {Ook de kind-ouderband of gehechtheid behoort tot de biologisch geërfde psychische behoefte en belang van het kind, dat zich ontwikkelt in de jeugdjaren.}

IVRK art. 3 kort:

Alle maatregelen betreffende kinderen moeten genomen worden ìn het (integraal, ook ‘t long-term-) belang van het kind; de staat moet voorzien in pàssende (=bij het kind horende, integrale) zorg, wanneer ouders of anderen die verantwoordelijk zijn, tekort schieten (BJZ met bewijs uiteraard).  

IVRK art. 8 kort:

De staat eerbiedigt de identiteit van het kind, zoals de kind-ouderband, nationaliteit, naam en familieband. {De kind-ouderband en uithuisplaatsen [UHP] op beweringen en meningen en suggesties van een BJZ-werker, staan op gespannen voet.}

IVRK art. 9:

Het kind heeft het recht om bij de ouders te leven en op omgang met beide ouders ingeval van echtscheiding, tenzij dit strijdig is met het (integraal, ook ‘t long-term-) belang van het kind. Ook het kind heeft recht op een advocaat om zijn toekomstige belangen (in procedures) te verdedigen. { “Bij de ouders te leven”  geeft rekenschap van de te ontwikkelen hechtingsband, dewelke geschaad kan worden door uithuisplaatsen op grond van wat beweringen, zonder af-wegen van de te verwachten schade van het uithuisgeplaatst-zijn (dit ontbreekt in bijna alle gevallen in verzoekschriften naar de rechter).   Onderbouwde uitleg door BJZ en bewijs middels diagnostische rapporten ontbreekt veelal.   Waarom zou bijv. een kind met vermeende hechtingsstoornis niet thuis behandeld mogen worden?}.

IVRK art. 10 kort:

De staat staat kinderen en hun ouders toe om ....zich te verenigen en de ouder-kindrelatie te onderhouden. {De attitude van BJZ lijkt veelal gericht op het onthechten van ouders, en is dus strijdig met dit recht.  Na uithuisplaatsen wordt de omgang veelal beperkt tot een tijdsduur die veel korter is dan minimaal een dagdeel, en een te lage frequentie van meer dan een week. De uitleg naar het kind en naar de pleegsituatie door de gezinsvoogd wekt vaak loyaliteitsproblematiek, schuldgevoel en onbegrip op: schadelijk!}.

IVRK art. 12 kort:

De staat verzekert het recht van het kind om zijn eigen visie te geven in alle zaken en procedures die het kind aangaan. {Zelfs ouders wordt de mond gesnoerd op rechtszittingen, laat staan dat het kind zich middels een deskundige mag vertegenwoordigen. Niet een te laag opgeleide ‘professional’ van BJZ, die partijdig is gezien de werkgelegenheidsattitude: de slager keurt z’n eigen vlees tot OTS en UHP.

Een BJZ-werker kan nooit in een paar maanden een universitaire opleiding van een specialist evenaren. Daarom kan er ook geen tuchtrecht komen die gewogen moet worden aan concrete, hoge beroepsethische regels.}.

IVRK art. 16 kort:

Privacy, zoals bij schoolinformatie, en familie, huis en post van kinderen worden beschermd tegen inmenging van buitenaf. {We zien dat BJZ na de RvdK met BW1:240 ook zonder toestemming van gezin toegang krijgt tot schoolinformatie en huisartsinformatie e.d., dit misbruikt d.m.v. verdraaien en de helft te verzwijgen; strijdig met internationaal recht, en grondwet art. 94*!}.

IVRK art. 18 kort:

BW1:247 geldt; de staat ondersteunt de ouders bij hun zorg aan het kind. (Zelfs in BW1:257). {Waar zien we concreet vermeld (in IB of Plan van Aanpak of verzoekschrift) welke ‘steun’ deze ouder hebben gekregen, op een suggestie na? Waar zien we gewogen de gevolgen van die ‘steun’?}.

IVRK art. 19 kort:

Kinderen moeten beschermd worden tegen alle, ook overheids- vormen van mishandeling, lichamelijk, psychisch en seksueel, binnen maar ook buiten gezinsverband; en de staat zorgt voor preventie {door het wegnemen van te laag niveau van jeugdzorg en van te slechte onderbouwing van BJZ om kinderen met UHP te scheiden van ouders?}.

IVRK art. 24 kort:

Ieder kind heeft recht op de best mogelijke gezondheid en gezondheidszorg. Traditionele {jeugdzorg} gebruiken die schadelijk zijn voor de gezondheid moeten worden afgeschaft...

Eigenlijk zou BJZmet hun attitude moeten worden afgeschaft. Wat BJZ doet, heeft met diagnostiek niets te maken; men roept maar wat zonder onderbouwing en echt valide bewijs. – Het kind heeft recht op diagnostiek en daarop gegrond behandelplan!}.

 

IVRK art. 25 kort: 

Ook na uithuisgeplaatst te zijn, erkent de Staat met in acht neming van voorgaande artikelen een juist te onderbouwen {bewijs, geen beweringen} en op voldoende hoog niveau onderzoek tot terugplaatsing van het kind bij de ouders.  {Onderzoek is wat anders dan ‘meningen-inventarisatie’ op het niveau [van horen-zeggen] van BJZ.}.

De ontwikkeling van het kind is dermate belangrijk dat men niet op suggesties mag varen, nu de tijd verkregen is tijdens  het uithuisgeplaatst-zijn om degelijk onderzoek te doen  op het niveau van artikel 24.

En verder....

IVRK art. 32 en 36:

De Staat erkent het recht ter bescherming t.a.v. alle vormen van economische/werkgelegenheids-biedende uitbuiting {door BJZ} van het integraal belang van het kind.            

Ook door of onder toezicht van BJZ? (beschérmen en herstellen!).

Ook het EVRM art. 6, 8 en 13 bijv.:

Er is recht op een eerlijk proces, recht op het verkrijgen vòòr een proces van alle stukken waarover een tegenpartij beschikt (McMichael-arrest dd. 24-02-1995), recht op privacy (ook t.a.v. schoolinformatie en huisarts),  recht op family-life.  {De uitzonderingen zijn zwaarwegender dan de beweerde gronden die BJZ meestal gebruikt. BJZ werkt inzage van alle stukken aan ouders veelal tegen; er is bewijs dat BJZ schaduwdossiers aanlegt.  BJZ komt pas op de zitting met beweringen, waartegen ouders zich niet meer  met bewijs dat thuis ligt, kan verweren.  Second-opinion wordt tegengewerkt.  BJZ doet tegenover de rechter alsof het ‘professioneel’ is in de zin van ‘deskundig’, terwijl het geen specialisten in huis heeft, èn dat mandaat niet heeft van de wetgever!}

Wat betekent ‘professional’? Het betekent niet deskundige, maar ‘beroeps’, brood-verdienend.

Een professional behoort niet te doen aan prejugeren. Epateren van ouders is niet professioneel in de zin van bekwaam, alhoewel gezinsvoogden zeer bekwaam kunnen zijn in epateren.

 

EVRM 13

Grondwet art. 94

“De Nederlandse wetten vinden geen toepassing indien deze niet verenigbaar zijn met internationale verdragen.”

Zijn nu alle ter discussie staande en door BJZ onbewezen handelingen die onthechtend werkten t.a.v. het kind van de baan, of is de jeugdzorg-lobby te groot?

Wordt alles gebagatelliseerd door BJZ? Zijn alle cases ‘incidentjes’? Trekken ouderorganisaties ten onrechte aan de bel? 

Hebben onafhankelijke wetenschappers het mis met hun kern-bevinding dat ‘BJZ niet de kennis matcht bij de case’? Is de uitkomst van het grote onderzoek Keeping the Promise {t.a.v. het belang van het (adoptie)kind; http://www.adoptioninstitute.org/research/2010_10_promises.php e.a.} zo volkomen misgeslagen? 

Is het advies van de SSF en van prof. Hoksbergen om tot gespecialiseerde, deskundige ingangen te komen, zodat diagnostiek op niveau valide uitsluitsel geeft, zo onzinnig?

Is het aandachtspunt om rekening te gaan houden met de long-term-belangen van het kind, ter voorkoming van PAS (LJN BJ5347 of BN2989) of onthechting zo onwerkelijk?  

Is het niet in te leven dat het uithuisgeplaatst-zijn door het kind ervaren wordt als onveilig, en zal leiden tot schijnaanpassingen die een echte gezonde psychologische ontwikkeling in de weg staan? 

Is het zo vreemd om de aandacht te schenken aan strafrechtelijk handelende ouders en dezen uit het civielrecht c.q. familierecht te halen (die ouder kan het huis uit zonder het kind te frustreren)!? 

Is het niet vreemd dat de Staat der Nederlanden toestaat dat er justitiële kindermishandeling d.m.v. uithuisplaatsen blijft bezigen, en wacht op weer nieuwe jeugd-zorg-wetgeving die zich moet ontwikkelen in de praktijk, en waar te verwachten is dat de huidige BJZ-werkers daarin aan de slag gaan met hun oude attitude?

Moet justitiële (gedwongen middels een zgn. ‘kinderbeschermende maatregel’) kindermishandeling niet acuut stoppen?

T.S.

             

               Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

  http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html