zaterdag 5 januari 2013

De geschiedenis herhaalt zich...







Jeugdzorg-verleden


Met enige regelmaat krijg je als advocaat te maken met de ergste vorm van gebrek aan pedagogische vaardigheden: de erfelijke variant.


De ouder(s) is (zijn) zelf in hun jeugd slachtoffer geweest van ouders die er een potje van maakten. In rapportages van de Raad voor de Kinderbeschadiging zie je dit gegeven vaak prominent in het begin van de rapportage naar voren gebracht worden. De conclusie is op voorhand al duidelijk: deze ouder kan het in ieder geval niet, daar kan toch geen discussie over mogelijk zijn!

Leiband

En de kinderrechter gaat er meestal als aan de leiband in mee.
Natuurlijk kan deze ouder het niet want hij/zij heeft toch immers niet het juiste voorbeeld gekregen en derhalve niet geleerd hoe het moet!!
Wat daarbij dan gemakshalve vergeten wordt, is dat vaak deze ouder zelf vroeger uit huis geplaatst is geweest.

De zegeningen van het Jeugdzorgsysteem

Om daarna tot aan de meerderjarigheid te verdwijnen in obscure instellingen of pleeggezinnen. Met nadruk instellingEN en pleeggezinNEN.
Want de ervaring leert dat menigeen het niet tot de eindstreep volmaakt op een en dezelfde plaats. En in die instellingen en pleeggezinnen wordt zulk heilzaam werk verricht aan de kinderen dat dezen, als ze zelf volwassen zijn, zelf niet in staat kunnen worden geacht kinderen op te voeden, bij gebreke aan het goede voorbeeld... 
En misschien is dat ook wel zo, voor een deel van de door de zegeningen van het jeugdbeschermingssysteem getroffenen. Het is op zich ook niet zo verwonderlijk dat kinderen die zelf het trauma van een uithuisplaatsing, met alles wat erna komt mee hebben gemaakt, in hun latere leven daar nog de gevolgen van ondervinden.

Volop werk voor de volgende generatie

En zo zorgt de huidige generatie van gezinsvoogden en jeugdhulpverleners ervoor, dat de volgende generatie ook weer werk heeft. En geen rechter die er ook maar even over nadenkt, wat het voor de toekomst van het kind en de kinderen van het kind zal betekenen.
Die in de afweging: UHP of niet, de gevolgen op de lange termijn meeneemt.
Want menige rechter kijkt, als hij/zij al kijkt, niet verder dan zijn/haar neus lang is. Dat wil zeggen tot de volgende zaak de zittingzaal komt binnengelopen.
En elk half uur klinkt het weer uit de mond van de rechter: "ik heb genoeg gehoord ik ga erover nadenken en de uitspraak krijgt u via uw advocaat, daar hoeft u niet voor terug te komen."

En de geschiedenis herhaalt zich weer...

Jan van Ruth (oud-advocaat)

               Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse

4 opmerkingen:

  1. # En geen rechter die er ook maar even over nadenkt, wat het voor de toekomst van het kind en de kinderen van het kind zal betekenen.##

    Zou het kunnen dat rechters misschien ook een rotjeugd hebben gehad thuis, op school, instellingen of in pleeggezinnen waardoor ze geen opvoeding hebben mogen genieten? Dit is een belediging voor onze kinderen en hun ouders.

    # En in die instellingen en pleeggezinnen wordt zulk heilzaam werk verricht aan de kinderen dat dezen, als ze zelf volwassen zijn, zelf niet in staat kunnen worden geacht kinderen op te voeden, bij gebreke aan het goede voorbeeld... ##

    Dus goede voorbeelden voor B kopzorg staan op A4 velletjes? Ik dacht dat opvoeden alleen in praktijk tot stand komt door vallen en opstaan, wist niet dat er een handboek bestaat voor alle types kinderen en volwassenen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mijn visie:

    Confronteren. De feiten op tafel. Bjz functioneert niet, instanties doen geen onderzoek naar de feiten, beslissingen zijn niet op feiten gebaseerd, enz.

    Onzin vastgesteld, of een verzoek genegeerd?

    Vraag verbetering (art. 31 Rv) en/of aanvulling (art. 32 Rv).

    En een klacht naar het gerechtsbestuur.

    Dan kunnen ze in elk geval niet denken dat WIJ niet weten dat ZIJ voor aap zitten.

    Uiteindelijk wordt dat de meest botte hork nog te dol ..

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Daarom blijf ik vechten voor mijn kleinkinderen die naar vader willen en door Jeugdzorg zover mogelijk bij de kinderen wordt weggehouden, door middel van leugens.

    De moeder vindt het prima dat jongste uit huis geplaatst is. Hoe traumatische is dit voor het kind? Ook de oudste van 13 wil weg bij moeder vanwege misstanden en Jeugdzorg zegt tegen de oudste als je niet bij moeder wil, plaatsen wij je ook uit huis.

    Is dit niet misdadig? Wij geloven dat er in deze zaak belangenverstrengeling is, omdat de ex schoonmoeder van onze zoon bij Jeugdzorg heeft gewerkt. Maar ja, alles in belang van kinderen. Het kind heeft een eigen advocaat moeten nemen.

    Marijke Vlasveld

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Marijke

      Ik lees dat de oudste van 13 bij de moeder weg wil...ik zou zeggen laat hem dat doen hou hem in elk geval niet tegen en stimuleer het desnoods en geef hem onderdak bij zijn vader of bij jullie..
      Dan is natuurlijk de kans groot dat Jeugdzorg hem komt halen en bij een pleeggezin of één of andere instelling plaatst...ook daar kan hij weer weglopen...van de eventuele dreigementen van jeugdzorg moet je je niets aantrekken.
      Ook lees ik dat de moeder...een oud-medewerker van Jeugdzorg... haar eigen ..jongste...kind uit huis laat plaatsen...en dat durft zich moeder te noemen?
      Mocht de jongen van 13 bij vader of bij jullie door jeugdzorg uit huis geplaatst worden,met behulp van de politie,zorg dan dat je daar beelden van maakt en zet die op het internet...
      Wees niet bang voor jeugdzorg...zij zijn als de dood voor elke vorm van voor hen negatieve publiciteit.

      opa

      Verwijderen