Nederlandse familie is nog steeds aan het vechten tegen het Jeugdzorg systeem

http://www.telegraph.co.uk/comment/columnists/christopherbooker/10277638/Dutch-family-is-still-fighting-the-system.html?fb

 

Een schokkend Nederlandse zaak heeft veel vergelijkingen met wat er in ons eigen systeem voor kinderbescherming gebeurd.
  

De toenmalige Nederlandse minister van Gezin (Rouvoet) heeft gezegd dat maatschappelijk werkers van Groot-Brittannië een inspiratie zijn. En dat Nederland er goed aan zou doen om dit te volgen .

Door Christopher Booker 18:26 CEST 31 augustus 2013

Op 1 juni 2013 , heb ik onder de titel "Nederlandse hulpverleners krijgen de Engelse (Jeugdzorg)ziekte" , geschreven over de strijd van een Russisch - Letse moeder, Jelena Antonova. Die herenigd wil worden  met haar 10 -jarige tweeling  die vorig jaar werden weggerukt door de Nederlandse politie - om te worden vastgehouden in een residentiele instelling.  

Dit kost de Nederlandse belastingbetalers 100.000 euro per jaar. Een hartverscheurende video werd geplaatst door haar 24 - jarige zoon Ilja op YouTube. 

Het toont de kinderen die schoppend en schreeuwend door potige politieagenten naar een wachtende busje worden vervoerd. Ik heb begrepen dat de vrouw van één van de politiemannen zo geschokt was te zien wat haar man deed, dat ze echtscheiding heeft aangevraagd. Ze dacht dat het zijn werk was criminelen te vangen.

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/02/razzia-culemborg-door-politie-en.html

Ik schreef dit verhaal  en het heeft de kritische  aandacht getrokken van de media in verschillende landen en van het Europese Parlement. Onlangs stond er een lang artikel in Nederland’s  grootste krant, De Telegraaf. 

Omdat het zo’n grote parallel heeft met de aard van de gevallen die we regelmatig zien in deze kolom, waar onze eigen maatschappelijk werkers kinderen wegrukken van hun familie voor wat totaal absurde redenen lijken te zijn. 

De voornaamste reden die door de maatschappelijk werkers in de Nederlandse zaak werd aangevoerd voor uithuisplaatsing, was dat de tweeling thuis Russische spraken in plaats van Nederlands.

In 2009 heeft het Ministerie van Gezin in een persbericht (na een bezoek aan Londen) het volgende gezegd: De toenmalige Minister van Gezin Rouvoet zei dat het werk van de maatschappelijk werkers van Groot-Brittannië was een "inspiratie " was. En dat Nederland er goed aan zou doen om dit te volgen .

http://www.rijksoverheid.nl/nieuws/2009/10/16/engeland-inspiratiebron-voor-jeugdzorg.html

 

Maar in één opzicht lijkt het erop dat de Nederlanders nog verder gaan dan hun Britse tegenhangers. Tweemaal onlangs heeft het Nederlandse Hof geoordeeld dat de kinderen moeten worden teruggestuurd naar hun moeder.  

Maar elke keer gaat de Raad voor de Kinderbescherming, onderdeel van het Ministerie van Justitie, gewoon naar een lagere familie rechtbank. En met succes wordt de UHP wéér verlengd, eerst voor drie maanden nu voor een jaar.

In ieder geval is er in Groot-Brittannië geen lagere rechtbank die zou durven om de uitspraken van onze eigen Hof van Beroep te keren.  

Deze dappere familie en hun juridisch team zeggen dat ze dit nog nooit eerder hebben meegemaakt. Ze zijn nu van plan om weer beroep aan te tekenen en alles in het werk te stellen om de familie te herenigen, zoals het Hof ook besloot.

 

 

Ilja en zijn broertje en zusje

 

Dutch family is still fighting the system

A shocking Continental case closely parallels what goes on in our own child protection system 

A Dutch minister ( Rouvoet ) has said Britain’s social workers are an inspiration that Holland would do well to follow.

By Christopher Booker 6:26PM BST 31 Aug 2013 

On June 1, under the heading “Dutch social workers catch the English disease”, I reported on the fight of a Russian-Latvian mother, Jelena Antonova, to be reunited with her 10-year-old twin children who were last year snatched by Dutch police – to be held miserably in foster homes, at a cost to Dutch taxpayers of 100,000 euros a year. A chilling video posted by her 24-year-old son Ilja on YouTube shows the children being carried out kicking and screaming by burly policemen to a waiting van. I gather that the wife of one of the policemen was so horrified to see what her husband got up to at work, when she thought he was out catching criminals, that she is suing for divorce. 

I reported this story, which has attracted critical attention from the media in several countries, the European Parliament and recently a long article in Holland’s leading newspaper, De Telegraaf, because it so closely parallelled the kind of cases regularly featured in this column, where our own social workers snatch children from their families for what seem totally absurd reasons (the chief reason offered by the social workers in the Dutch case was that the twins spoke Russian at home rather than Dutch). 

In 2009, the Dutch families ministry issued a press release describing a visit to London by its minister for children, quoting him saying that the work of Britain’s social workers was an “inspiration” that Holland would do well to follow.

But in one respect it seems that the Dutch go even further than their British counterparts. Twice recently, the Dutch court of appeal has castigated the handling of this case by the authorities, ruling that the children should be returned to their mother. But each time the child protection board, part of the justice ministry, has simply gone to a lower family court to apply, successfully, for the children to remain in “care”, first for three more months, now for a year. 

At least in Britain no lower court would dare to reverse the rulings of our own Court of Appeal. But the family’s doughty legal team say that in many years of experience they have never known anything like this before. They now plan to return yet again to the appeal court, to have the family reunited as the court so clearly wished it to be.