http://www.artsennet.nl/opinie/artsen-blogs/Robert-Vermeiren/Blogbericht-Robert-Vermeiren/136146/Ik-kan-beter-burgemeester-worden.htm
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/04/iedereen-een-beetje-jeugdbeschermer.html
'Ik hoorde het voorbeeld van iemand die autistische
spectrum stoornis heeft', vertelde wethouder Erik Dannenberg van Zwolle
gisteravond enthousiast op de AVRO, 'maar de hele dag beveiligingscamera's
afkijkt van een beveiligd bedrijfsterrein. Hij kent 3500 kentekens uit zijn
hoofd. Hij ziet het onmiddellijk als er een auto op dat bedrijfsterrein rijdt
die er niet hoort. Nou, dan zie je dat iemand ook met een autismestoornis juist
op een plek zit die maximaal een beroep doet op zijn sterke kanten.'
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/04/iedereen-een-beetje-jeugdbeschermer.html
3 september 2013
Ik kan beter burgemeester
worden
Voor Dannenberg die zorg en gezondheidsbeleid in zijn portefeuille heeft en
voorzitter is van de commissie Jeugdzorg van de Vereniging Nederlandse
Gemeenten, een reden om het roer om te gooien in de hele jeugdzorg. 'Ons hele
zorgstelsel kijkt alleen maar naar wat je niet kunt, dáár hangen indicaties en
zorg aan vast.' Met de overheveling naar de gemeenten gaat dat veranderen.
Immers 'wij willen ook kijken: waar ben je goed in? Wat is je droom? Wat is je
kracht? Waar zou je willen functioneren? Op een plek in de samenleving die
vooral een beroep doet op je sterke kanten? En dan ga je dus anders naar mensen
kijken.'
U kunt het ook
De documentaire LEVY:
Geestelijke gezondheidszorg voor jongeren van Gideon Levy op de AVRO
belichtte de transitie van alle jeugdzorg, ook de specialistische
kinderpsychiatrie, naar de gemeenten. Een operatie die samen met betere zorg
een bezuiniging van maar liefst 15 procent, 450 miljoen euro, moet opleveren.
Ook PvdA'er Pierre Heijnen, Tweede Kamerlid en voorzitter van de werkgroep
Transitie Jeugdzorg, meent dat de kansen voor het grijpen liggen. Lichte
ontwikkelingsproblemen hoeven immers niet allemaal bij de jeugdpsycholoog of
jeugdpsychiater terecht te komen, stelt hij. 'Dat kunnen u en ik bij wijze van
spreken ook.' Levy toonde zich er niet weinig verbaasd over.
De reden van groei
Terecht worden vragen gesteld bij de enorme groei van de jeugdzorg het
voorbije decennium. Hoewel de Nederlandse jeugd één van de gelukkigste is van
alle Westerse landen, is het aantal kinderen dat hulp krijgt erg hoog. Wat
politici er vergeten bij te vertellen, is dat de stijging het gevolg is van hun
eigen beleid. In de strijd tegen de wachtlijsten is na 2000 enorm geïnvesteerd
in de sector. Door incidenten als de zaak Savannah is men doorgeslagen in
veiligheidsdenken. Met als gevolg een toegenomen aantal Ondertoezichtstellingen
(OTS) en Uithuisplaatsingen (UHP). Nederland scoort daarin hoger dan menig
ander westers land.
Regie bij de gemeente
De 408 gemeenten moeten dit oplossen. Elke gemeente mag daarvoor zijn eigen
beleid maken. Voor de meer complexe zorg bundelen ze zich in 41 regio's. Op
basis van het gemeentebeleid gaan gemeenteambtenaren zorg inkopen. Wie hulp
krijgt en welke hulp dat is, wordt vervolgens bepaald door een regisseur,
gezinscoach, wijkteam, .... Echter, pas nadat is nagegaan of de omgeving van
het kind zijn eigen kracht voldoende benut heeft. Zo staat in de toelichting
bij de Jeugdwet.
De psychiatrie, die kan het niet, hoorden we wethouder welzijn van Enschede
Ed Wallinga in de uitzending beweren. De psychiatrie kent namelijk de context
niet, stelde hij. 'Een deel van de oplossing ligt in de samenleving. Het ligt
gewoon rond het kind of rond het gezin. Dáár moet je het oplossen.' De gemeente
daarentegen, staat dicht bij de burger. Die kent de mensen van dichtbij.
Vacature?
Ik weet niet anders dan dat ouders met hun kind naar de kinderpsychiatrie
komen omdat het kind in de knel zit. Met als doel ervoor zorgen dat ze samen de
draad kunnen oppakken, worden de redenen daarvoor nagegaan. Zodat we ervoor
kunnen zorgen dat het thuis terug goed verloopt, dat het op school voorspoedig
gaat, dat de sociale contacten gedijen, ... Dat zijn dé doelen die de
behandeling bepalen.
De uitzending laat zien dat we hier voortaan voor bij de gemeente moeten
zijn. Een tijd geleden grapte mijn vrouw nog dat ik misschien maar beter
burgemeester kan worden.
Weet iemand een mooie vacature bij een gemeente?
Het benutten van EIGEN KRACHT, anders dan de E.K.Centrale werkt, is mooipraat, en zal gestuurd worden door de jeugdzorgwerker.
BeantwoordenVerwijderen- En wie bepaalt of de EK (zonder C) al dan niet werkt, en wie bepaalt of er toch maar dwang door OTS nodig zal zijn?
Als dat gebeurt door jeugdzorg, dan wordt het duur en in feite ondeskundig en niet-effectief.
Als dat gebeurt door een diagnost in de ingang (die de cliënt zelf ziet) kan het behandeltraject effectief toegesneden worden, wat kort en goedkoop kan, statistisch bewezen.
- Waar gaan de gehersenspoelde ambtenaren van de gemeenten voor kiezen?
- Laten ouders nog wat weten aan de gemeenten?
- Lezen die ambtenaren wel goed of het alternatief ook kan passen, ondanks de transitiepraat?
- Zijn ze wel flexibel genoeg om niet als een dommekracht te werken op het gemeentekantoor? (Dommekracht is een werktuig).
- Is hun denken creatief genoeg voor bezuinigende ideeën, die wel het verzwegen gat in het transitieplan blootleggen?
- Zien ze de verzwegen overgang tot dwang, en welk medisch niveau daarvoor gewenst is?
- Weten ze wat streptococcen zijn en wat die kunnen aanrichten in een kind?
- Kennen ze het verschil tussen psychische, psychosomatische en pathogene klachten, en kunnen zij de weg wijzen, waar huisartsen daarvoor opgeleid zijn?
- Dus wat is in die ingang, en zeker in de overgang tot dwang, nodig....?
Het is maar de vraag of de 'regisseur', de 'generalist', de 'wijkdeskundige', naar een diagnost of huisarts zal doorverwijzen of tot dwang zal suggereren.
BeantwoordenVerwijderenDeze transitie met werkbelangen voor jeugdzorgwerkers is een gevaar voor het kind. Dat is geen zorg.
Het is inderdaad opmerkelijk dat de mooipraat, de p.r., rond de transitie zo 'professioneel' is geweest vanuit jeugdzorg, dat
BeantwoordenVerwijderende gemeenten, ambtenaren en sommige wethouders, ècht denken dat zij het beter kunnen. Echt denken dat het goedkoper kan. Echt denken dat kinderen minder zorg via diagnostiek nodig hebben.
Zo deskundig zijn ze geworden door de mooipraat, de lobbypraat!:
Op Artsennet.nl: "Kinder- en jeugdpsychiaters reageren onthutst op de {in het artikel genoemde} interviews. 'Alsof wij niet het systeem en het onderwijs betrekken, alsof wij niet de hele context van de kinderen betrekken', zegt één van hen {hoorbaar}. 'Hier zijn mensen aan het woord die het wiel denken uit te vinden, en ook een soort kritiek hebben. Terwijl dit voor ons vanzelfsprekendheden zijn waar wij altijd mee werken.' {Er zijn er meer die dit zeggen}.
Volgens hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie Robert Vermeiren moeten we voor behandeling voortaan blijkbaar bij de gemeente zijn. 'Een tijd geleden grapte mijn vrouw nog dat ik misschien maar beter burgemeester kan worden. Weet iemand een mooie vacature bij een gemeente?', schertst hij in zijn laatste blog op Artsennet:
http://www.artsennet.nl/opinie/artsen-blogs/Robert-Vermeiren/Blogbericht-Robert-Vermeiren/136146/Ik-kan-beter-burgemeester-worden.htm
Volgens Pierre Heijnen, Tweede Kamerlid en voorzitter van de werkgroep Transitie Jeugdzorg, is het probleem dat psychiaters hun beroep zien als 'een zo exclusieve professie dat het zich niet laat onderbrengen in een integrale aanpak van de jeugd'.
Psychiaters vrezen dat kinderen met ernstige ziekten straks niet meer behandeld worden. Die vrees is ongegrond, denkt Heijnen. 'Aandacht voor het voorkomen van problemen en het behandelen van lichte ontwikkelingsproblemen, hoeft niet allemaal bij de jeugdpsycholoog of psychiater te liggen', zegt hij. "Dat kunnen u en ik bij wijze van spreken ook.'" -(einde citaat)-
Zo zien we dat ook Kamerleden gehersenspoeld en bewerkt zijn door gesubsidieerde lobbyisten van Jeugdzorg Nederland:
Kunnen wij een mate van hechtingsstoornis herkennen, diagnosticeren en de behandeling zelf inzetten? -
Kunnen wij zelf de beste opvoedomgeving uitvinden voor een autistisch kind, zonder deskundige die vele alternatieven aangeeft en ondersteunt? - Enz.?
Neen; te vaak niet; het is duidelijk dat al deze politieke en ambtelijke 'irreëel-optimisten' een ding door elkaar halen:
diagnostiek enerzijds en verdere behandeling anderzijds.:
Wanneer gemeenten diagnosten inhuren (i.p.v. jeugzorgwerkersniveau) dan zijn die onafhankelijk van de behandeltrajecten, omdat deze diagnosten onder de WGBO werkend op hun 'diepe' diagnose doorverwijzen naar de juiste therapeut of vervolgtraject, indien dat nodig zou zijn. -
Veel minder vaak dan jeugdzorg zou doen, zelfs met onnodige dwang, niet effectieve dwang.
Diagnosten in de gemeente-ingang niet zelf de behandeling laten doen, is al de oplossing.
Al die 'mooipratende suggesties' alsof de diagnosten de zorg aan het kind duur maken is lasterlijke onzin.
De medicaliserende gezinsvoogden, om het pleegkind met heimwee lief te houden voor het pleeggezin, die is duur aan het werk. En dat zegt de mooipraat vanuit jeugdzorg niet!
De politici en ambtenaren zien wat verzwegen wordt in de transitiepraat niet. Zo deskundig zijn ze!
Zullen ze als aapjes elkaar na blijven praten, en gevolg-hebbende besluiten nemen over de rug van kinderen die kinderrechten hebben, ook op diagnostiek voor een behandeltraject waar dwang straks snel mag?
Zullen ze als makke schaapjes achter de JN-herder aan dartelen?
Beweren dat diagnostiek niet nodig is, we het zelf kunnen, is de bedreiging voor het kind (BW1:254.1), die waarschijnlijk niet meer af te wenden is.
De oplossing: plaats de bedreiger weg van het kind!
Plaats die ambtenaar en die politicus weg van het kind.
Plaats bedreigende jeugdzorg weg van het kind.
Heeft men het niet door dat die 'enorme groei' veel te maken heeft met jeugdzorg en kinderbescherming?
BeantwoordenVerwijderenDe kosten van jeugdzorg zijn van 2005 tot 2011 (CBS) met 50% gestegen.
En vaak onder dwang-mandaten OTS en UHP.
Het zijn vaak verkeerde onderzoeksvragen vanuit het jeugdzorgkamp die de deskundigen slechts beperkend doen kijken, waarop verkeerde jeugdzorgtrajecten werden ingezet.
Het ligt waarschijnlijk nauwelijks aan open diagnostiek. Naar dwang werkende jeugdzorg kan grote invloed hebben op de kosten.
Daarop bezuinigen door deskundiger te werken, i.p.v. met "we kunnen het zelf wel", zal voor veel minder gevolg-kosten zorgen.
Diagnostiek-therapeutische trajecten duren korter, zijn effectiever, zo is bewezen. Goedkoper uit! (Dat wil jeugdzorg niet.)
Dat verzwijgt de transitie-mooipraat slim.
De ambtenaar en de politicus trappen er kennelijk in, zo 'deskundig' zijn ze.
Maar het is de vraag waarom ze liever op mooipraat, lobbypraat en meningen werken, dan met de gegeven wetenschappelijke inzichten die de gemeenten en Kamer hebben ontvangen?
Zijn het wel onze volksvertegenwoordigers?
Of zijn het lobby-vertegenwoordigers?
Krijgen wij subsidie; worden wij betaald?
De drang tot werkgelegenheid bij jeugdzorg, tezamen met hun macht via de gelovende rechter, is extreem. Maar immoreel.
IVRK 24.
" Psychiaters vrezen dat kinderen met ernstige ziekten straks niet meer behandeld worden. Die vrees is ongegrond, denkt Heijnen. 'Aandacht voor het voorkomen van problemen en het behandelen van lichte ontwikkelingsproblemen, hoeft niet allemaal bij de jeugdpsycholoog of psychiater te liggen', zegt hij. "Dat kunnen u en ik bij wijze van spreken ook.'" -(einde citaat)- "
BeantwoordenVerwijderenHier ontstaan er problemen door. Deze maatschappij verzint van alles om aan onze gezonde kinderen te verdienen. Meer niet! Einde mijn citaat. Een echte goede vrijgevestigde psychiater zal nooit oordelen op veroordelen. Ken er genoeg die gelukkig menselijk zijn en niet met onzin meedraaien, helaas worden onderzoeksverslagen nooit of tenimmer serieus genomen door kinderrechters. Allemaal één pot nat. De gemeentes zouden er goed over moeten nadenken om deze gekwalificeerde en beëdigde artsen (professoren) in te zetten. Laat de regering maar betalen.