Peter
Kouwenberg (voormalig WSJ bestuurder)
Peter wilde boekjes schrijven
Peter
wilde dichter zijn
Liever
dan kinderen ’t huis uit sleuren,
Want
heus, dat deed hem reuze pijn!
Peter
had altijd een oor voor klachten
Je
kon altijd met hem in gesprek
Maar
helaas, ‘de rechter had besloten’
Zwetste
hij dan uit zijn nek
Maar
nu heeft Peter spijt gekregen
Van
al die kinderen - ver van huis
De
ouders beginnen gehoor te krijgen
En
dragen niet langer alleen hun kruis
Kranten
staan vol met jeugdzorgleugens
En
oei, dat tast de financiën aan!
‘Zorgen
uiten’ blijkt onvoldoende
om
een slaatje uit VWS te slaan
‘Eigen
Kracht’ brengt geld in ’t laadje
‘Netwerk’
is hier het toverwoord
En
oh, nu wil hij zo graag ‘samen’
Als
alle onschuld is vermoord…
stapt
Peter over bergen lijken
waarvan
geesten uit een andere tijd
Positief
worden weggelachen
Gestikt
in een anonieme strijd
Jeugdbeschermers
gaan kindjes brengen
Als
een kreupele, verlate ooievaar
Waar
geen zinnig mens nog op kon hopen
‘Hulp’,
als een Sinterklaasgebaar...
Laat
iedere kritiek in liefde verdrinken
In
de nieuw gevonden *saamhorigheid
Alsof
de misdaden nooit bestonden
In
de reidans der schijnheiligheid
Sven Snijer
*Civil Society
In ieder geval heeft hij fantasie genoeg voor zijn boekjes, dat blijkt wel uit alle casussen die heeft hij ook moeiteloos in elkaar gedraaid. En mocht het ooit zo ver komen dat hij terecht komt waar hij hoort, zo'n ruimte met tralies, waar hij ook onschuldige kinderen zo graag naar toe stuurde, dan heeft hij een hobby die hij met gemak kan uitoefenen.
BeantwoordenVerwijderen