Amendement
op de Jeugdwet
Mr Ir P.J.A. Prinsen
Renbaanstraat 45
2586 EX Den Haag
btwnr: NL.0407.23.240.B.01
|
●●●
PRINSEN
advies
LEGAL OPINION
|
Telefoon (070)-406.32.21
Telefax 084-733.50.78
|
Den Haag, 18 september 2013
Kenmerk:
Onderwerp: De ware aard van de Jeugdwet
| ||
L.S.
Als mijn kind medisch probleem heeft dan ga ik naar de huisarts.
De huisarts kan mij doorverwijzen naar een specialist van mijn keuze.
Als ik bij de specialist kom, en hem op zeker moment niet meer vertrouw, dan ga ik naar een andere specialist (even aangenomen dat de eerste specialist zijn Artseneed serieus neemt en geen melding doet bij het AMK).
Nu de Jeugdwet:
Art. 2.1: Als ik voor mijn kind jeugdhulp nodig heb dan ga ik, al dan niet via de huisarts, specialist of jeugdarts (art. 2.5 lid g), naar de gemeente die mij “toeleidt” naar een jeugdhulpaanbieder (art. 2.3).
Art. 2.1: Het gemeentelijke beleid inzake preventie, jeugdhulp, kinderbeschermingmaatregelen en jeugdreclassering en de uitvoering daarvan is gericht op:
a. het voorkomen en de vroege signalering van en vroege interventie bij opgroei- en opvoedingsproblemen enz.
b. enz.
En wat als ik het niet eens kan worden met de jeugdhulpaanbieder of hem niet vertrouw? Dan kan ik (art. 4.2.1 Jeugdwet) een klacht indienen bij de Klachtencommissie.
Nu het amendement:
“Dit amendement beoogt ouders, (…) de mogelijkheid te geven om bij het verlenen van jeugdhulp (…) mee te denken en te helpen aan een oplossing.”
Eenmaal in de handen gevallen van een jeugdhulpaanbieder moet ik volgens het amendement een familiegroepsplan opstellen. Maar dat wil ik helemaal niet! En àls ik dat doe, maar het niet eens kan worden met de jeugdhulpaanbieder, dan moet ik naar de Klachtencommissie. En wij weten allen wat dit betekent: frustratie, frustratie, frustratie.
En àls mijn klacht gegrond wordt verklaard, wat dan? Art. 4.2.1 lid 5: De jeugdhulpaanbieder en de gecertificeerde instelling delen de klager en de klachtencommissie binnen een maand na ontvangst van het oordeel van de klachtencommissie schriftelijk mee of hij naar aanleiding van dat oordeel maatregelen zal nemen en zo ja welke.
En klaar is Kees.
Conclusie: Voordewind is gevaarlijk naïef. Met zijn amendement oogst hij ongetwijfeld lof bij veel ouders die zich in de waan laten brengen dat hij de autonomie van de ouders versterkt. Regie bij de ouders? Kom op, zeg. Het amendement is opium voor het volk.
Dat is de ware aard van Voordewind en hij toont daarmee de ware aard van de Jeugdwet.
Met vriendelijke groet,
P.J.A. Prinsen | ||
Ja, politici gaan af op meningen.
BeantwoordenVerwijderenZe zijn wars van wetenschap, die ze wel hebben ontvangen van ouderorganisaties en artsennet.nl.
Ook in andere artikelen met reacties op deze site zien we argumenten (onderbouwd met wetenschap en opbouwend) dat de politiek de zorg voor jeugd en de overgang tot dwang niet diagnostiek serieus neemt.
Het matige en insinuatieve jeugdzorgniveau wordt beschermt, boven het inhoudelijke belang van het kind.
Dat is het kenmerk van oude politiek.
Dat is geen echte psychische gezondheidszorg, en het leidt tot dure trajecten (100.000 i.p.v. 6.000 per hulptraject). Jeugdzorg is uiteindelijk duurder dan de ingang op het niveau van jeugd-GGZ.