En daar waren ze hoor, de ‘broeders in het kwaad’ Teeven (V&J) en Van Rijn (VWS) in het Algemeen Dagblad, om een dag voorafgaand aan het Kamerdebat de nieuwe jeugdwet nog even op te leuken middels een fris interview. Een armzalige poging om iedereen gerust te stellen dat de oprukkende overheid die onze huiskamers binnenmarcheert heus wel weet waar hij mee bezig is en zijn toenemende (toegeëigende) bevoegdheden vanzelfsprekend niet zal misbruiken. Dat doet de overheid toch nooit?
Het
hele interview becommentariëren is niet nodig, omdat het jeugdzorgbedrog ‘zoals
u dat van ons gewend bent’, vooral duidelijk wordt in het allerlaatste gedeelte
waar er doelbewust geen antwoord wordt gegeven op de vraag naar het machtsmisbruik. Het gaat hier over het achter de voordeur komen door de overheid ('drang') en in hoeverre dit juridisch is toegestaan.
De
vraag luidt, of jeugdzorg niet teveel macht krijgt, omdat de kinderrechter niet meer mee kijkt en dus
geen toetsing meer kan uitvoeren op het hulpverleningstraject (aangenomen dat ze dat normaal gesproken behoren
te doen). Met name het opleggen van allerlei
opvoedingsadviezen aan gezinnen kan op deze manier geschieden met ontwijking
van de diagnostische vraag naar de kindeigen -en/of medische problematiek. Dit kan in theorie
eindeloos gerekt worden (onder dreiging van gedwongen maatregelen) omdat
dan niemand controleert of de hulpvraag door de professionals juist wordt
ingeschat.
Nietszeggend
Ten
eerste valt er over de professionaliteit te twisten (in een eerder deel van het
interview wordt bevestigd dat gezinsvoogden vaak erg jong zijn, dus waar is die
werkervaring/levenservaring?) en ten tweede kan de integriteit van jeugdzorgwerkers
nu ook niet gezien worden als hun meest kenmerkende eigenschap.
Een misleidend antwoord dus, dat goedgelovigen op het verkeerde been moet
zetten.
De vuiligheid van decennia lang falen
Op
die manier hoeven ze niet hardop te zeggen wat er nu (al decennia lang) fout gaat,
maar kunnen ze over vijf jaar triomfantelijk de cijfers presenteren van de
teruggedrongen aantallen ondertoezichtstellingen en uithuisplaatsingen. En dan
spreken ze enkel over verbetering en kan iedereen blijven lachen. Dus is ze er
veel aan gelegen dat de nieuwe jeugdwet morgen door de Kamer komt en daarna
door de Eerste Kamer, want zo niet, dan loopt iedereen op het Ministerie en bij
jeugdzorg de kans dat alsnog de hele berg vuiligheid van jarenlang wanbeleid, leugens
en machtsmisbruik in de jeugdzorg, voor iedereen aan het licht zal komen.
https://www.dekinderombudsman.nl/ul/cms/fck-uploaded/20131008BrieCieVWSdecentralisatie.pdf
Oud directeur Peter Kouwenberg omschrijft het zo: ‘Samen met Adri van Montfoort ben ik voor gemeenten een nieuwe interventie aan het ontwikkelen om OTS’en en uithuisplaatsingen te voorkomen door de burger in het netwerk van het kind weer een rol te geven in het toezicht op de veiligheid. Een project dat we de Terugkeer van de burger hebben genoemd naar de gelijknamige Mulock Houwer lezing van Adri van Montfoort.’ Meer over het 'kouwe berg syndroom': http://ooiteennormaalmensontmoet.blogspot.nl/2013/10/peter-kouwenberg.html
BeantwoordenVerwijderenToverwoord "veiligheid", waar het kind zich juist niet veilig voelt (op een uitzonderlijk geval na) met de sfeer-verpestende spook-OTS, dat opvoedingsondersteuning heet. Bedreigen van ouders door een broekje van jeugdzorg (zonder rechtsgang) met een dwangmaatregel is sfeer-verpestend, want wat jeugdzorg zou moeten weten is dat kinderen ontvankelijk zijn voor deze indirecte dreiging.
VerwijderenHet met UHP weghalen uit de vertrouwde omgeving is al helemaal (en bewezen) geen veiligheidsgevoel voor het kind, dat zich dan ontheemd voelt, weg van zijn ouders en vertrouwde vriendjes en school en familie, oma's, tantes, etc..
Een interventie op slappe gronden is, waar jeugdzorg reeds minder dan 5% evidence-based handelt, is gemakzucht, en
niet effectief t.a.v. het integrale belang ook op termijn van het kind. 72% van de OTS-sen na 2 jaar gaf geen verbetering aan zorgpunten ('909 zorgen', een wetenschappelijk rapport!).
Dat is opvoedingsondersteuning of gezinsregie, of hoe het plaatselijk allemaal hete.
Opvoedondersteuning ofzo zal leiden tot speculatieve gronden om toch met dwang aan werkgelegenheid te doen: gezinsvoogdij met OTS en UHP en Oz.
"Terugkeer van de burger" is een volksverlakkerij-term. Dat ziet men vaak in de politiek en bij jeugdzorg. Draaien om de feiten met misleiding.
Een grapjas deze meneer van Montfoort.
VerwijderenHij is Raadsheer plaatsvervanger bij de familiekamer van het gerechtshof in Den Haag.
Hij acteert veel in hoger beroep zaken. Bijna altijd 3 rechters. Adrie zit er dan bij, omdat die andere 2 helemaal niet begrijpen waar het over gaat.
Hij kan ervoor zorgen dat het er nog een beetje fatsoenlijk aan toe gaat.
In dat geval is het ontwikkelen van een nieuwe interventie niet nodig.
Vreemde zaken. Terwijl de nieuwe jeugdwet de bevoegdheden van deze jeugdzorgopsporingsambtenaren alleen maar uitbreidt laat Peter Kouwenberg zien hoe arrogant de macht is. Eerst de burger rechten afnemen en dan op aanwijzing van de overheid bij monde van jeugdzorgwerkers bepalen waar burgers weer een rol mogen spelen in een scenario van de 'hulpverlening'. Criminelen zijn het.
BeantwoordenVerwijderenBeste Darkhorse,
BeantwoordenVerwijderenHeb net de nieuwe jeugdwet gelezen en daarin is niet terug te vinden dat kinderen zonder tussenkomst van een rechter uithuisgeplaatst worden kunnen. Het bestaande systeem blijft nagenoeg van kracht. De Bureaus Jeugdzorg worden vervangen door "gecertificeerde instellingen" en dat is het. Waar haal je vandaan dat kinderen zonder tussenkomst van een rechter een UHP krijgen kunnen?
Het is niet zo dat kinderen zonder tussenkomst van de rechter uit huis geplaatst kunnen worden. Dit schrijven heeft betrekking op de 'drang'-maatregel die het midden houdt tussen vrijwillige hulp en gedwongen hulp. Dit soort drang (dreigen met OTS of UHP indien ouders niet instemmen met het door de hulpverlener voorgestelde traject) bestaat nu ook al, alleen is het verschil dat in het nieuwe systeem (de sociale wijkteams) deze drang (lees chantage) een standaardmethode wordt. Achter de voordeur komen betekent: 'Wij bepalen wat het probleem is en wat er wel of niet nodig is'.
VerwijderenHet kwalijke is dat men nu mooi weer speelt met het verminderen van de OTS en UHP door middel van het drang-systeem, maar hiermee kan nooit duidelijk worden of de opgedrongen maatregel ook noodzakelijk en effectief was. Wat men zeker weet is dat veel ouders zullen instemmen om erger te voorkomen, maar over de kwaliteit of de noodzaak van de geboden hulp zegt het niets.
Sterker nog, indien er hulp is opgedrongen die schadelijk heeft uitgewerkt, omdat het echte probleem niet is onderkend, kan een gezin dit nooit aantonen. De rechter wordt er immers buiten gehouden. Als er wordt doorgeschakeld naar gedwongen hulp komt de rechter inderdaad in beeld. En dat biedt in veel gevallen ook niet erg veel soelaas, want de meeste rechters toetsen niet en geloven de gezinsvoogd op zijn/haar woord. (niet in de laatste plaats omdat ze uit de chaotische indicatiebesluiten en Plannen van Aanpak weinig wijs worden).
Voor de volledigheid, dit is wat Kinderombudsman Marc Dullaert zegt over de speciale machtiging van de jeugdzorgaanbieder in de nieuwe Jeugdwet:
Verwijderen“Een opvallende wijziging ten opzichte van de huidige situatie in de Jeugdwet is de ruimte die er gecreëerd wordt voor de voorwaardelijke machtiging gesloten jeugdzorg. Deze biedt de mogelijkheid om een jeugdige alsnog in de gesloten jeugdzorg te plaatsen, wanneer daar buiten aan de voorwaarden voor de jeugdhulp niet wordt voldaan of de problematiek van de jeugdige toch te zwaar lijkt. In de jeugdwet is het de jeugdhulpaanbieder, niet de rechter, die toetst of aan de voorwaarden is voldaan en zodoende kan de jeugdige zonder tussenkomst van de rechter, gesloten worden geplaatst.
Hier ontstaat een kwetsbaarheid in de rechtspositie voor het kind, die wat mij betreft onwenselijk is.”