dinsdag 15 oktober 2013

Tenenkrommend festival

Het was voor de honderduizendste keer weer bal in jeugdzorgland. Deze keer heette het Voor de Jeugd Festival.

Wij waren op het terrein van de voormalige Westergasfabriek in Amsterdam op 7 oktober. Een prachtig terrein met schitterende gebouwen.  


Er waren ‘werkwinkels’ (workshops), waar niet echt werd gewerkt, maar gepraat. Er waren op allerlei plekken in de gebouwen speeddates, trainingen in persoonlijke vaardigheden (?), eerste-hulp-bij-transitie-en-transformatie en je kon ‘grasduinen in proeftuinen’.  

De hele dag door stroomden mensen van gebouw naar gebouw. Het waren bijna allemaal beleids- en bestuursmensen. Hulpverleners, dus de mensen die het werk doen, zag je niet veel. Kan ook niet, want die zitten op hun spreekuren of bij de gezinnen, bij de kinderen, op scholen of in ‘casusoverleggen’.  

Zonder ouders en jeugdigen 

De Staatssecretaris Jeugdzorg (VWS-Martin van Rijn) was er en de voorzitter van de VNG. En allerlei andere bobo’s.  Ze bedoelen het allemaal vreselijk goed. Het is een en al gepraat over maar zonder ouders en jeugdigen. Velen zijn bang voor het eigen instellings-hachie, dreigen met ‘hun’ kinderen ‘die tussen wal en schip gaan vallen’. Alsof dat nu niet gebeurt. Of: pas op, gemeenten kunnen dit niet of …  zijn nog niet klaar.  

Er waren ook twee jongeren van de Jongerenraad. Was eigenlijk wel komisch. Toen in hun werkwinkel de discussie ging over de mooie ambities voor preventie en dat uithuisplaatsing echt het laatste nood-redmiddel moet zijn, antwoordden die jongeren: ze moeten ons, jongeren, niet uit huis plaatsen, maar de ouder(s). Pak die aan en zo snel mogelijk. Een van de jongeren gaf aan dat hij blij was eindelijk uit huis te zijn geplaatst, anders had hij daar niet gestaan.  

Glossy folders en luxe hapjes

De zaal was stil. Ja, dat was even een ander perspectief.
Middelpunt van het Festival was een zaal die was ingericht als ‘Inspiratieplein’. Vol standjes en glossy folders van de vele organisaties die iets over jeugd doen. Plus luxe hapjes en drankjes, de hele dag door. En overal lagen allerlei houten, ver-antiek-erde wielen, manden, zwengels en ondefinieerbare voorwerpen. Was waarschijnlijk bedoeld om ‘sfeer’ te scheppen. Het was immers een Festival.  

Wedden dat…. 

Wedden dat als je alle bedragen bij elkaar optelt die al die bijeenkomsten kosten in, zeg, de afgelopen vier jaar, je voor dat bedrag ook ruim 10.000 gezinnen zou kunnen helpen. In ieder geval de wachtlijsten had kunnen wegwerken. En als je daarbij optelt de 1,6 miljard euro die tot nu toe naar de gemeenten is gegaan voor jeugdhulp/CJG’s , kom je tot een giga veelvoud daarvan aan gezinnen die geholpen hadden kunnen worden. Al was het maar met schuldhulpverlening, een van de grote oorzaken van stress en dus verstoorde gezinnen.   

Op een van de Festival-werkwinkels werd de gemeenten nog meer angst aangejaagd in de  trant van: ‘het recht op zorg vervalt en wat moet een inwoner als het geld van de gemeente voor dat jaar op is?’ Maar ook de huidige financiers (zorgverzekeraars en provincies) stellen plafonds aan de budgetten en als het plafond is bereikt, kweek je als BJZ of zorgaanbieder wachtlijsten en schreeuw je moord en brand, zodat er altijd wel weer een potje werd geopend. Maar die tijd is voorbij. Nu moet iedereen met de billen bloot. Het geld voor de festivals moest maar eens direct naar de jeugd gaan. Het wordt tijd na al dat gepraat en gerapporteer. We weten het wel. Geen uitstel, begin nu al en wacht niet op 2015.  

Keuzevrijheid 

De keuzevrijheid van inwoners, die is wel in gevaar. We hebben toch ook vrijheid van keuze voor de school waar je kind heen gaat? Dat is zelfs een zwaarbevochten grondrecht. Waarom dan geen vrijheid van keuze voor hulp voor je kind?
 

Teamlid Jeugdzorg Dark horse

3 opmerkingen:

  1. Vrijheid van keuze van basisschool? Hoezo? In Deventer is al jaren een beperking van kracht per postcodegebied. Daarnaast zijn er nog aanvullende afspraken tussen de scholen onderling.... Mochten ouders -om wat voor een reden dan ook- hun kind liever naar een andere school willen doen, dan is de kans dat dit hen daadwerkelijk gaat lukken bijzonder klein.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je huisarts kies je ook zelf, evenals het ziekenhuis waar je je wilt laten opereren?
    Er was al nooit keuzevrijheid als je met jeugdzorg te maken kreeg. Ook al kon je niet met de gezinsvoogd door één deur, het bleef je gezinsvoogd. Deze gezinsvoogd bepaalt wanneer er afspraken worden gemaakt, ook op momenten die jou niet passen omdat je bijvoorbeeld naar je werk moet. Als je geen gehoor geeft aan de afspraken wordt beweerd dat jij niet meewerkt. Volgens mij betekent "hulp verlenen" iets heel anders dan de betekenis die de gezinsvoogd er aan geeft. Vreemd, we spreken toch allemaal dezelfde taal en we handelen toch allemaal in het belang van het kind?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Was het maar zo dat je niet diverse woorden moet definiëren.
    De definities van diverse woorden die jeugdzorg gebruikt (en andere woorden vermijdt) wijken sterk af van wat we normaal achten. (Jz-Darkhorse eind januari/begin februari 2013)!

    Door manipulatieve definities toe te kennen aan woorden, kan de rechter op het verkeerde been gezet worden door jeugdzorg.

    Overigens is volgend jaar de keuzevrijheid (die zorgverzekerd is) van ziekenhuis of specialist niet meer vanzelfsprekend!

    Ga heel goed na hoe de a.s. voorwaarden van uw zorgverzekering veranderen, ook m.b.t. hulp aan uw kind waar u zelf als gezin 'vrij' naar een hulpverlener gaat voor een diagnose of therapie!!!

    Kondig niets aan richting jeugdzorg of (sociaal werker op) school!
    Jeugdzorg heeft liever geen diagnose vanuit de nulmeting, voordat er een OTS of UHP is bewerkstelligd. Hun onkunde zou anders door de mand kunnen vallen!

    Verhuis ook eerst voordat u aan de jeugdhulp de verhuizing kenbaar maakt!
    De werkgelegenheid van jeugdzorg/jeugdhulp is regio gebonden, dus verhuizen kan een verlies aan werkgelegenheid betekenen vanuit BJZ gezien!

    Wanneer u afwijken wil van wat de gezinsvoogd wil, zet dat gemotiveerd (belang van kind vanuit kind gezien) op schrift en fax en post dit naar de gezinsvoogd en team van BJZ, met verzendbevestiging. Houdt termijnen in de gaten.

    Controleer ontvangst (mail).
    Alles schriftelijk omdat u moet bewijzen als tegenpartij in rechte tegenover de juridiserende jeugdzorg! Jeugdzorg werkt graag samen met de rechters. In geloof in elkaar.
    Jeugdzorg is dus geen recht, geen juridisch recht.

    Jeugdzorg is wel juridisch; geen zorg. Het kan goed gaan als je als gezin wel goed doorverwezen wordt naar de juiste specialist, maar dat is een vorm van Russische roulette.
    Dat is geen goed spelletje m.b.t. uw kind.

    BeantwoordenVerwijderen