http://www.binnenlandsbestuur.nl/columnisten/mechtild-rietveld.4085709.lynkx
Decentralisatie
De Jeugdwet
De
wereld zit vol rampen en leed. In Griekse tragedies verzetten de helden zich tevergeefs
tegen het noodlot. De burger in onze tijd houdt ook niet van rampen en eist wat af: protocollen tegen pesten, verklaringen
van goed gedrag voor zorgprofessionals, hij eist dat de tent niet wegwaait bij
storm en verzekert zich tegen verregende vakanties.
Totalitaire Staat
Alles,
om rampspoed uit te bannen. Hij eist een volmaakte wereld, aldus prof. Paul
Frissen in zijn boek ‘De fatale Staat’. De politiek kan haar burgers onmogelijk
in al die eisen tegemoet komen. Als zij dat wel zou kunnen, belanden we in een
totalitaire Staat, die voor ons - inwoners - ‘denkt’ en alles voor ons
‘oplost’.
Maar
neem de decentralisaties naar gemeenten: de Staat begeleidt dit proces met aankondigingen
van toezicht, controle, benchmarks, monitoring. Veel partijen zijn doodsbang dat er ‘verschillen’ ontstaan tussen
gemeenten. Het gelijkheidsbeginsel klinkt in de vele debatten op.
Er is veel
begrijpelijke angst en verzet bij vooral de bestaande belangen. De Staat is evenwel
een neutrale institutie die al die verschillen niet kan en moet ‘beheersen’,
aldus de prof. De Staat moet niet snuffelen in de nu juist ‘verschillende’
levens van zijn inwoners. De mensheid bestaat uit verschillen, dat maakt ons
mens.
De
decentralisaties dreigen echter te leiden tot een eenheids-overheids-interventiemachine
tot achter onze voordeur, ondanks alle woorden over zelfredzaamheid en
participatie. Intussen zijn er afgelopen jaren, buiten overheid en
subsidiemachine, van onderop burgerinitiatieven ontstaan op het gebied van
(jeugd)zorg, zoals Buurtzorg(Jong), Opvoedpoli en vele anderen in het sociaal
domein. De burger kan nu nog zonder overheidsinterventie hiervoor kiezen en
doet dat ook in toenemende mate. Ten minste, voor zover deze initiatieven nog
bestaan, want velen leggen het loodje omdat zorgverzekeraars geen gevoel voor
vernieuwing hebben en ook omdat de ‘markt’ van JeugdGGZ/Jeugdzorg en -AWBZ nog
behoorlijk potdicht is.
Recent
loodjelegger is een prachtig initiatief van een digitale helpdesk waar jongeren
anoniem hun problemen en zorgen kwijt konden. De keuzevrijheid
voor de burger blijft wel ergens overeind in bijvoorbeeld de nieuwe Jeugdwet,
maar zachtjes en vrijblijvend. Enne, de overheid moet tevoren een beschikking
afgeven als een inwoner waagt te kiezen voor andere zorg dan de gemeente voor U
had uitgezocht. De Jeugdwet was deze week in de Tweede Kamer, waardoor vaak nog
meer regels worden toegevoegd door goedwillende Kamerleden. Een bureaucratisch
circus ziet het licht? Een nieuw werkgelegenbeidsproject ? Het lijkt wel het
noodlot van de jeugdzorg, stof voor een Griekse tragedie.
Mechtild
Rietveld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten