Het gepiep van Jeugdzorg Nederland is schaamteloos!

Een reactie op de het artikel “Besparing Jeugdzorg werkt averechts” in de Telegraaf van maandag 26 augustus jongstleden. 

In een eerste reactie (ik ben helaas geen econoom) dacht ik, de coalitie kan niet rekenen!! Waarom zetten zij een transitie door die uiteindelijk meer kost dan zij oplevert? Echter na het artikel goed te hebben gelezen bleek het niet meer dan gepiep van de jeugdzorglobby. Zij willen banenbehoud en pleiten voor een gefaseerde invoer van de transitie. Het gefaseerd invoeren van de transitie kost vele miljoenen extra, dus lijkt mij geen goed plan. De enige reden waarvoor de transitie zou moeten worden uitgesteld is voor een zorgvuldigheid die in het belang van ouders en kinderen is.

Het lijkt er op dat Jeugdzorg Nederland onder aanvoering van Arthur Schellekens probeert Kamerleden te bewerken! In crisistijd moet je bij Kamerleden immers flink zeuren over banenverlies, faillissementen en financiële zekerheden. Het enige doel van Jeugdzorg Nederland lijkt zo snel mogelijk zekerheid te krijgen over hun voorbestaan, ten koste van de concurrentie.

Ze proberen de politiek een worst voor te houden door te stellen dat zij dan later de markt d.m.v. gefaseerde invoering open zullen stellen voor concurrentie. Men kan op de vingers natellen dat Jeugdzorg Nederland dit nooit gaat doen. Zij willen hun monopolypositie koste wat het kost behouden. Het lijkt mij vanzelfsprekend dat bijvoorbeeld een partij als de VVD gruwelt van een jeugdzorgmarkt zonder concurrentie. Dat druist in tegen hun liberale gedachtengoed.  

Als de markt nu niet wordt opengesteld voor concurrentie is dat een gemiste kans. De afgelopen weken is uit artikelen in diverse media gebleken dat ouders helemaal niets meer met de gevestigde jeugdzorg te maken willen hebben. Ouders die snakken naar concurrentie. Ze willen bijvoorbeeld allemaal massaal naar de Opvoedpoli. Maar de Opvoedpoli wordt vreselijk tegengewerkt door Erik Gerritsen, de VNG en Jeugdzorg Nederland, etc. Gemeenten gaan met de gevestigde orde in zee, omdat het bekend klinkt. 

 

Perverse prikkels

Kijk bijvoorbeeld naar '1 gezin, 1 plan' wat in combinatie met de Verwijsindex gewoon een verkapt elektronisch kind-dossier wordt en in strijd is met de privacywetgeving. Dat plan is ontworpen door de gevestigde orde. Het wordt gezamenlijk ingekocht waardoor er prijsafspraken en kartelvorming ontstaat. Zo blijven de perverse prikkels in het systeem, de zorg wordt niet goedkoper en er komen nog meer klachten. En wat er met de klachten gedaan wordt als de gevestigde orde aan de macht blijft kunt u wel raden. Kranten zullen worden overspoeld met negatieve berichtgeving. En zeker niet onbelangrijk, het voornoemde zorgt ervoor dat er geen innovatie en concurrentie komt! 

De manier waarop uw Staatssecretaris de nieuwe jeugdwet heeft geschreven is teveel gedacht vanuit de overheid. Eigen regie van ouders komt niet aan bod. En zo krijgen de professionals met '1 gezin, 1 plan' alle macht in handen. Het is immers meerdere hulpverleners tegen de ouders. Als ouders het niet met hen eens zijn, moeten zij altijd tegen meerdere mensen opboksen. Dat maakt ouders rechteloos en het levert veel klachten op. Zeker omdat de overheid met de wijkteams ook al ongevraagd achter de voordeur komt. Drang i.p.v. dwang is de nieuwe methode. 

Erik Gerritsen spreekt in de Telegraaf van 24 augustus 2013 over het voorkomen van OTS of UHP dwangmaatregelen door 'drang' in te zetten. 

 

Drang 

 

Drang zoals Erik Gerritsen dat wil en ook doet is niet wettelijk vastgelegd! En niet toetsbaar door een rechter. Daarbij is het gewoon in strijd met artikel 10 van de grondwet en 8 van het EVRM. En ook nog eens in strijd met ons eigen burgerlijk wetboek dat stelt dat je pas verplicht bent hulp te accepteren als de rechter dit heeft getoetst, d.w.z. als de rechter vind dat de opgroeiproblemen dusdanig ernstig zijn dat de geestelijke en lichamelijke ontwikkeling van het kind in het geding zijn. En dan nog moet een OTS zo kort mogelijk duren. Soms wordt er na een half jaar al getoetst. Maar er wordt altijd binnen een jaar opnieuw door de rechter getoetst.

Drang mag gewoon niet en is nog erger dan dwang. Drang levert ook nog eens een perverse prikkel op, zeker als de instantie die drang nodig acht -en dus
indiceert- de drangmaatregel ook mag uitvoeren. Nu is dat Bureau Jeugdzorg. Zij zijn immers de enige die jeugdhulp mogen indiceren. BJZ, heeft belang bij de drangmaatregel, want zij krijgen er een zak geld voor. Omdat de wettelijke toets ontbreekt kan BJZ, de drang laten voortduren zo lang als zij wil. Ook al mag na de transitie een andere instantie de dranghulp uitvoeren, dan verandert er niet zoveel. Ook deze instantie kan er belang bij hebben de dranghulp, lang in stand te houden zonder dat kinderen en hun ouders daadwerkelijk worden geholpen.

Gerritsen draait iedereen een rad voor ogen met zijn mooie praatjes over het terugdringen van de UHP. Hij doet dat op een illegale niet toetsbare manier en dat is wettelijk niet toegestaan. In het strafrecht geldt zonder wet geen veroordeling. Maar hulp mag je wel opdringen schijnveiligheid in een totalitair regime noem ik dit.

Het gepiep van Jeugdzorg Nederland is ronduit schaamteloos! Ze weten al een jaar of vijf dat de transitie eraan zit te komen. Ze hebben alle tijd gehad om daarop in te spelen, maar ze hebben het niet gedaan. Daarom vandaag een verhaal in de krant over hoe zielig het is dat ze de kans lopen veel minder klanten te krijgen en minder geld! Mosterd na de maaltijd noemen ze dat bij ons!! Krokodillentranen is ook prima!!!

 

Teamlid JDH