De Ouder – en Kind Adviseur heeft geen bevoegdheid tenzij
met schriftelijke toestemming van de gezagdragende ouder(s) om informatie
op te vragen of bij een schoolbespreking over een leerling aanwezig te zijn
(Wbp). (BW1:240 geeft juist daarvoor enkel de Raad voor de Kinderbescherming toestemming
om zonder toestemming info in te winnen, opdat er niet diverse
onderzoek stromen ongecontroleerd op gang komen.
Immers de Ouder en Kind
adviseur is mede een toegang tot dwangzorg (OpvoedOndersteuning en
juridiserende OTS-ingang).)
- De OKA kan dus alleen mèt (schriftelijke) toestemming van ouders zich inmengen in andere disciplines zoals scholen.
Reclame
en mooipraat
- De reclame en mooipraat is natuurlijk dat de Ouder- en Kindadviseur de 'spil' wordt voor preventie, maar dat schendt de prevalerende Wbp en dus de privacy, waar geen verdachte zaken spelen die dan door Raad voor de Kinderbescherming mogen worden onderzocht. De 'spil' is enkel spil als er andere zorg- en hulpverleners aan het werk zijn, en er dus toestemming is en bekendheid is bij de ouders van deze hulp. Het moet er dan om gaan dat er niet langs elkaar gewerkt wordt, maar dat de zorg effectiever wordt.
Dat kan
nooit met dwang goed gaan, maar met juiste en deskundige uitleg; en is te
vergelijken met Video-Interactie-Begeleiding (door BasicTrust.com)
waarbij in overleg met de ouders problemen en acties worden besproken hoe
gebeurtenissen en reacties werken en hoe dat anders en beter, pedagogischer,
zou kunnen.
De ouders kiezen zelf dan zich aan te passen aan de moderne en handige tips. Dat bleek effectief. Hier werkt geen dwang, en dwang is kindbeschadigend, sfeer van het kind verpestend. Er wordt reeds gesproken over 'dreiging van jeugdzorg'. Het niveau is te gekleurd door de gepraktiseerde interne cultuur in BJZ, met oog op dwang en onjuist en onpedagogisch juridiseren.
- De ingang naar (te onderzoeken) dwang dient via een beëdigd diagnost te lopen die de dyade zelf onderzoekt en 'be-test' (beroepsgeregistreerd orthopedagoog-generalist), omdat het van belang is voor het kind een zo optimaal mogelijk hulptraject te vinden dat past en effectief zal zijn door medewerking van gezin. Alleen deze gang naar mogelijke dwang is legaal t.o.v. IVRK art. 24 en EVRM 8 en 6.
OPR
in Amsterdam
- Wordt de medezeggers (raden) van de OPR in Amsterdam geïnformeerd over het detail van ingang tot dwang, en de eisen daar rondom, de kwaliteit van de deskundige die onderzoekt met welke middelen en beroepsethiek???
- Wordt de medezeggers (raden) van de OPR in Amsterdam geïnformeerd over het detail van ingang tot dwang, en de eisen daar rondom, de kwaliteit van de deskundige die onderzoekt met welke middelen en beroepsethiek???
De mooipraat over de gewone gang van hulp die vrijblijvend is, doet er niet zo toe; het gaat om die overgang tot onderzoek naar mogelijke dwang en toch pedagogisch optimaal blijven.
Het geweten en de verantwoordelijkheid van leerkrachten
De jeugdwet kan uiteraard gaten slaan in de privacy van gezinnen,
maar toch zullen 'professionals' buiten jeugdzorg (zoals leraren) hun geweten
moeten volgen en weet hebben van hoe jeugdzorg een decennium-bestaande cultuur
van ondeskundig insinueren heeft achtergelaten dat weinig vertrouwen geeft.
Gebruik van eigen verstand en afweging van die feiten kan zorg
voor het kind optimaliseren; gemakzuchtig geloof is uit den boze met de achter
ons liggende historie van geopenbaarde misstanden aan deskundigheid in
jeugdzorgland en de wetenschappelijke inzichten van onafhankelijke
wetenschappers: diagnostische zwaargewichten in de ingang / specialistische
doelgroepcentra. Dat zijn geen uit de lucht gevallen adviezen van deskundigen.
TS
Het is nu al zo dat een school kan besluiten niets voor je kind te doen zolang jij als ouder geen toestemming geeft voor bespreking met de OKA-adviseur, in de vorm van het ZATteam bijvoorbeeld.
BeantwoordenVerwijderenDan wordt er geen passende school in het samenwerkingsverband gezocht.
Pro forma heb ik maar, onder loslaten van mijn privacy, het ZATteam voor mijn dochter toegestaan. Protocollair verplicht.
Anders wachtte mij een melding bij de leerplichtambtenaar en Bureau Jeugdzorg.
Gelukkig werd informeel de zaak voor mijn dochter al aan elkaar geknoopt. Jaja, de werkelijkheid is complex en een zoekplaatje voor ouders met kinderen die niet in het schoolsysteem passen.
De wet zal gewoon weer door deze jeugdzorgwerkers, al heten ze OKA's of gezinsregisseurs of wijkteamleden, weer overtreden worden.
BeantwoordenVerwijderenDaarom zouden ouders nu alle scholen en huisarts en anderen schriftelijk moeten inlichten dat ze geen toestemming geven om derden (van dit kaliber jeugdzorgwerk) enige informatie te verstrekken zonder voorafgaande toestemming van de gezaghebbende ouder(s).
DE Wet bescherming Privacygegevens (Wbp) zal hoogst waarschijnlijk worden genegeerd door jeugdzorg; u bent dus gewaarschuwd.
Elke zorgvraag van ouders is een vorm van kindermishandeling.
BeantwoordenVerwijderenDe nieuwe jeugdwet
http://tinyurl.com/qdnzey9
In de memorie van toelichting: De gemeente kan er eveneens voor kiezen om, naast meldingen over huiselijk geweld, alle zorgmeldingen bij het AMHK te laten melden (dus in de huidige situatie, de meldingen van zowel de toegangsfunctie van het bureau jeugdzorg als van het advies- en meldpunt kindermishandeling -AMK- en van politie en leerplicht).
Teken, zonodig met een schuilnaam, de petitie jeugdggz
http://www.petitiejeugdggz.nl/petitie/
De advertenties lijken mooi: "Meldt bij AMK."
BeantwoordenVerwijderenStraks: "Meldt bij AMHK."
Je denkt dat er dan onderzocht wordt.
Je denkt dat de waarheid bekeken wordt.
Je vertrouwt erop dat als een vermoeden niet waar is er niets aan de hand is voor dat gezin....
Helaas.
AMK zit in BJZ.
Het AMK/BJZ neemt vermoedens, roddel, van horen-zeggen over als waarheid, of verdraait de waarheid naar suggesties.
Er wordt niet onderzocht door een diagnost, niet door een specialist.
Maar door een sociaal werkster die niet diep kan kijken als een diagnost, en haar cursus slechts toepast, en in alles kindermishandeling ziet.
Een gezin kan ernstig lijden onder dit jeugdzorg-bemoeien! Onterecht veelal.
Als er wat aan de hand is, dan krijgt het gezin geen hulp om problemen te verbeteren, neen, het kind krijgt een probleem erbij, een veel groter probleem:
het wordt uit zijn vertrouwde omgeving weggenomen: UHP heeft dat.
Men is niet verplicht te melden. Men mag ook de huisarts benaderen, die dan veel beter kan onderzoeken, en dieper kan kijken, en zo nodig kan doorverwijzen.
Dat is minder belastend voor het kind.
Dat is veel goedkoper voor de belastingbetaler.
Scholen en artsen kunnen bedenken dat het zelf uitzoeken minder belastend is voor het kind. Meer verwijzen naar een diagnost.
Jeugdzorg is geen diagnost, is geen zorgverlener, maar een gezinsvoogdij-instelling die verdient aan etiketten OTS en UHP.
Wetenschappers schreven reeds dat deze reguliere jeugdzorg niet de kennis matcht bij de case.
En dat er zwaargewichten in de ingang zouden moeten komen die de cliënt onderzoekt, met veel minder belasting dan de machtige jeugdzorgwerkers van AMK en BJZ.
Niet elk woorddeel zorg betekent zorg, zoals in jeugdzorg.
Niet elk woorddeel hulp betekent hulp, zoals in jeugdhulp.
Het zijn geen diagnostische ingangen. Er wordt veel miskent.
Volg dus vooral uw geweten. Overleg. Praat. Geef alternatieven. Pas in. Wees enthousiast over een opvoedcursus, die leuk en interessant was.
Actief luisteren, Ik-boodschappen, vat het gehoorde samen ter controle. Enz.
Voor Meldingen staat op deze blog wel een filterender alternatief tot diagnostisch onderzoeken waar er meer punten zijn tot onderzoek. Een Jeugdbeschermingsplan.
Maar nu: eerst: laat uw gemeente diagnosten inkopen i.p.v. jeugdzorgwerkers!