woensdag 7 augustus 2013

Een katje of een pleegkind...

http://krant.spitsnieuws.nl/spits/_main_/2013/08/07/004/

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/07/de-pleegzorgshow.html
 
DOOR GRIETEKE MEERMAN  

Voor sommige kinderen zonder geschikte opvoeders is het erg lastig om de juiste pleegouders te vinden. Een nieuwe aanpak in de pleegzorg is het kindgerichte werven.

 


„Voor Dylan (5), een vrolijk, aandoenlijk jongetje, zoeken wij een geduldig en actief pleeggezin, waar hij langdurig kan opgroeien. #Zoekmee RT.” Dat klinkt alsof er een katje wordt aangeboden op Marktplaats, maar het gaat toch echt om een kind. Het plaatsen van oproepjes op Twitter is onderdeel van een nieuwe manier om pleegouders te vinden voor kinderen die lastig te plaatsen zijn.

De Haagse pleegzorgorganisatie Jeugdformaat doet het al drie jaar en heeft via deze weg inmiddels 27 gezinnen gevonden. Sinds kort is ook de Amsterdamse organisatie Spirit aan het ’kindgericht werven’ geslagen, zoals dat heet. 

In de hoofdstad zijn momenteel 25 kinderen die al lang op een pleeggezin wachten. 

„Dylan is een gefingeerde naam, maar het is wel daadwerkelijk een jongetje”, aldus ’kindgericht werver’ Sylvia Huisman van Spirit over het oproepje dat binnen no-time dertig keer werd geretweet. Ook het meisje op de voorpagina van deze krant betreft niet echt een kind dat pleegouders zoekt. Het is een onconventionele aanpak, geeft Huisman toe, 'maar dit is nu eenmaal de realiteit'. Bijkomend voordeel is dat het aandacht genereert. „Het spreekt aan. Jullie hebben het er op de redactie ook over.” 

Uiteraard behelst het kindgericht werven veel meer dan af en toe een tweet. De kinderen die niet te matchen zijn aan de 150 ouders die Spirit jaarlijks aan haar bestand toevoegt, probeert Huisman met creatief maatwerk verder te helpen.

„Ik duik in het dossier van een kind, maak een afspraak met ouders en praat met mensen door wie het tijdelijk wordt opgevangen. Ik ga op zoek naar alle mogelijke aanknopingspunten in de directe omgeving van het kind, zoals op school of bij de sportclub”, zegt Huisman. „Daar kom ik bijvoorbeeld langs op vergaderingen. Via via kom je een heel eind, want soms kennen mensen in hun privékring wel iemand die pleegouder wil worden.” 

Het voordeel van een pleegouder uit de omgeving is dat het kind geen afscheid hoeft te nemen van zijn schoolvriendjes en dierbaren. Om die reden wordt er in eerste instantie altijd binnen het netwerk van het kind gezocht. Maar als er geen sprake is van een oom, tante of familievriend, dan wordt dat lastig. Huisman: „Dit zijn kinderen voor wie we een nieuw netwerk aanboren.” 

Huisman vraagt overigens ook aan de kinderen zelf hoe hun ideale gezin eruit ziet. „Zo was er een jongetje dat buiten wilde spelen. Hij wilde graag een gezin met biggetjes en niet te strenge ouders. Die mochten best homo zijn.”

Als er eenmaal een geschikt gezin gevonden is, wordt er snel maar zorgvuldig gescreend. „We zoeken dan naar dingen die ze aangeven nodig te hebben, zoals een gesprek met ervaren pleegouders.” 

Natuurlijk komt niet iedereen zomaar in aanmerking voor een pleegkind. „Als pleegouder moet je veiligheid kunnen bieden en de goede motivatie hebben. Je moet een kind echt willen helpen. Het werkt het beste als je erin staat met een houding van: kom maar met je hele hebben en houden, en we zien wel hoe het loopt, zonder te veel verwachtingen. Je moet een kind niet willen redden.”

  
Jeugdzorg Dark horse: hier zijn geen woorden voor, hoe diep kun je als land zinken! Oscar van Wijngaarden en zijn vriendin hebben nu een pleegdochtertje. Via de reguliere weg was het voor hen te moeilijk om een kindje te adopteren. In Nederland is verkapte adoptie via Jeugdzorg veel gemakkelijker. Geen nood, in Nederland haal je er gewoon via Jeugdzorg eentje binnen. Dat is veel gemakkelijker. Het eerste jaar was wel zwaar vonden de pleegouders. Al die bezoeken naar de biologische ouders (die lastige mensen, de ouders gingen zelfs in in Hoger Beroep. Waar haalden ze het lef vandaan!).

Ik vraag mij af of dit paar weleens met de biologische ouders om de tafel hebben gezeten, zich realiseren hoe Jeugdzorg liegt, bedriegt, intimideert en insinueert en niet aan waarheidsvinding doet.  Het is duidelijk dat Oscar en zijn vriendin Ninnu onbekend zijn met de praktijken van Jeugdzorg. Hoe liefdevol zijn deze pleegouders als ze de biologische ouders buitensluiten en hoe professioneel is Spirit de pleegorganisatie, die kennelijk niet beseft dat het voor een kind zeer belangrijk is om contact te blijven houden met zijn roots.

Lees ook, de pleegzorgshow: http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/07/de-pleegzorgshow.html

                      ----------------------------------------------------------------------------------

Net als iedere advertentie portretteert deze advertentie de situatie net iets rooskleuriger dan de realiteit rechtvaardigt. Elk kind wat door omstandigheden niet bij zijn biologische ouders kan of mag opgroeien, draagt een trauma met zich mee.

Of het nu is omdat beide ouders overleden zijn of omdat anderen besloten hebben, dat de ouders niet in staat zijn om hun kind groot te brengen (terecht of onterecht), het grijpt diep in als je als kind bij andere mensen opgroeit dan bij je eigen papa en mama. Hoe goed vervangende verzorgers het ook met je menen. Het is nooit een situatie waar het kind voor gekozen heeft.

Een kind wat worstelt met een dergelijk trauma kan best anders reageren dan de pleegouders voorzien of hopen. Een advertentie als deze draagt bij aan een idealistische beeldvorming met een behoorlijke kans op teleurstelling. Zo'n aandoenlijke vijfjarige kan barstensvol verdriet, teleurstelling en boosheid zitten. En misschien gaat dat vrolijke jongetje bij nader inzien een behoorlijke wissel trekken op het pleeggezin.

Helaas komt het geregeld voor dat een kind weer opschuift naar een volgende opvang. Omdat het de pleegouders toch tegenvalt. Op de website van de Inspectie Jeugdzorg staat een verhaal over een kindje wat uit China gehaald was. Dit kindje accepteerde slechts één van beide pleegouders om de andere pleegouder systematisch vol vuur af te wijzen. Deze mensen hebben hun nieuwe aanwinst vervolgens overgedragen aan Jeugdzorg om andere pleegouders te zoeken voor dit kind. Al met al lijkt het mij geen aanrader om met dit soort verkooptechnieken mensen aan te zetten tot het impulsief "aanschaffen" van zo'n snoezig kindje.

Annette Postma

 

13 opmerkingen:

  1. platformfamilierecht7 augustus 2013 om 23:24

    Ook hier worden kinderen aan geboden. https://www.facebook.com/pleegzorgonline?ref=ts&fref=ts

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is wachten op het eerste Kinderasiel in NL, met dagelijkse kijk en uitzoek uurtjes. En belastingvrij elke maand een zak geld toe!! Tja het is crisis .........nemen we toch een pleegkindje, neem er 2 en je hebt al ruim 1000 EUROOTJES in de maand extra te besteden belastingvrij.

      Verwijderen
  2. Je haalt het kind uit het thuisgezin.
    Maar denk maar niet dat het thuis gezin uit het hoofdje van het kind gaat.
    Hooguit ,om te overleven, momenten.
    Altijd, is er een verlangen naar eigen thuis.
    Heel vaak zie je op ouderen leeftijd dat het kind nu volwassen een ggz patiënt word.
    En ik was ooit zo'n kind.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Schandalig en schofterig. Lees maar eens het dossier (op deze blog): "Yunus, de feiten", daar gebeurde precies hetzelfde..

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik denk vaak: Vroeger namen de mensen een hond, nu (stelen ze)een 'pleegkind'....

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik heb hier geen woorden voor. Ik vind dat de jeugdzorg hier in Nederland zich beter moet gaan richten op de belangen van het hele gezin. Ook al hebben de ouders een opvoedprobleem of geestelijke ondersteuning nodig.

    Ze hebben recht op goede zorg, het hele gezin en niet alleen het kind. Mijn 2 kinderen zijn uit huis geplaatst. Als ik iets kon doen om heel die jeugdzorg voor de rechter te slepen zou ik dat doen.

    Ik zeg tegen ouders: "never opgeven, vecht voor je kinderen, want als ze 18 zijn kun je laten zien hoe je voor ze hebt gevochten".


    Sela Wade

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beter richten???
      Maar mevrouw, we verdienen zo lekker.
      En die kinderen, die kinderen blijven wel leven, hoor.
      De koop- of pleegouders verzorgen echt wel!
      En als een ouder vecht, is dat tegenwerking van ons!

      Verwijderen
  6. het is schandalig, heb zelf ook met van die "liefhebbende" pleegouders te maken die geen kans onbenut laten bezoeken te dwarsbomen

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Uit de bovenstaande 2 artikelen wordt wel duidelijk dat 'valse adoptie' (buiten het Haags Adoptieverdrag om) via Jeugdzorg snel kan en goedkoop is; geld toe!

    Wel loop je als pleegouders het risico dat het kind weer wordt overgeheveld naar weer een andere pleegsetting. Al komt er na een jaar wel een blokkaderecht, dat niet altijd even goed is voor het kind (bij terugplaatsen).

    Niet dat nog een overplaatsing goed is (pleeg naar pleeg), tenzij naar thuis toe, maar daar zitten kennelijk jeugdzorgwerkers in hun ondeskundigheid niet mee. Dat is de ervaren praktijk.

    Aspirant-adoptieouders moeten verplicht een cursus volgen voordat ze toestemming krijgen te mogen adopteren. Daarin wordt besproken dat het respectvol omgaan in signalen over de 'eerste ouders' een must is in het belang van het kind.
    Ook voor pleegouders zou dit moeten gelden.
    Het "zwaar en vervelend vinden" om met de 'eerste ouders' om te gaan, is een teken dat men maar geen pleegouder moet worden!

    Pleegzorg lijkt in 75% eerder op 'valse adoptie', geen echte adoptie met alle eisen die daaraan verbonden zijn.
    Pleegzorg als kindgewin (voor kinderwens) kan snel en goedkoop, met geld toe.
    Doch het is amoreel tegenover wat een kind (later) ervaart als het z'n historie gaat ontdekken. Het heeft grote negatieve gevolgen in de identiteitsfase voor z'n psyche!
    Wie wenst dat een kind toe???
    -1.>

    BeantwoordenVerwijderen
  8. 2.>
    Dus wie een kind lief heeft, kijkt of de 'eerste' ofwel biologische ouders van het kind niet ten onrechte vals werden beschuldigd door jeugdzorg en Raad - om een reden te hebben om het kind uithuis te mogen plaatsen, wat geld oplevert voor de stichting (BJZ) naar de wettelijke Regeling Normbedragen Jeugdzorg (www.wetten.nl).
    Met een bewering, hoe onwaar ook, kan men een kind een dwangmaatregel aandoen (BW1:354. lid 1); ongezond.

    Dat er haken en ogen aan pleegzorg, die 'valse adoptie', kleven, is te vinden in
    http://silkslides.com/S9dEk .
    Het is maar hoe de aspirant-pleegouder met z'n geweten om wenst te gaan.
    Het kind heeft een groot belang wèl zijn eerste ouders te kennen, intensief (kans 85%).
    Het Parental Alienation Syndrome (PAS) kan opkomen na omgangsfrustratie door één ouder, maar kan ook ontstaan na de valse signalen die over de 'eerste ouders' worden verteld, waarvan jongeren echt wel wat meekrijgen met hun ontvankelijkheid. Op z'n minst een loyaliteitsconflicterende problematiek ìn de opgroeiende.

    WIE wil nu op de smoesjes van jeugdzorg nog pleegouder worden, tenzij de uithuisplaatsing op vrijwillige basis geschiedt naar een netwerk-plaatsing, bij familie of bekenden.?!

    Wie een (pleeg)kind wil, en niet belangstellend is hoe een kind naderhand deze vorm van opgroeien beleeft en in z'n wereldbeeld weet in te passen met grote kans op problemen, is niet werkelijk liefhebbend.

    Wie niet wil weten hoe jeugdzorg een vals stempel zet op pleegzorgen, en toch graag een kind opeist als pleegouder, is geen liefhebbende pleegouder. Jeugdzorg beïnvloedt pleegouders met scheve tot valse informatie over de 'eerste ouders'. Het kan dus heel snel mis gaan ten nadele van het opgroeiende kind!

    Wie wil nog?
    Wie is nog zo naïef?

    De gegeven site http://silkslides.com/S9dEk geeft wetenschappelijke bevindingen. Pleegplaatsen zorgt voor Deregulatie ìn het pleegkind!
    Zo leuk is pleegplaatsen dus niet.
    Is het uiterste wel het uiterste? Zijn de gronden voor deze 'uiterste' maatregel wel op waarheid berustend?
    Oud-advocaat Peter Prinsen:
    http://www.peterprinsen.nl/HERZIENINGOTS.WAARHEIDSVINDING.htm

    Diagnostische waarheidsvinding is in jeugdzorg en gezinsregie ver te zoeken.
    Zorg dat er een diagnostische grond ligt voor een pleegplaatsing, met toestemming van de ouders. Die ouders moeten begeleid worden door een diagnost-deskundige (dus niet gezinsvoogd) om de omgang (het 'kennen') op gang te houden, intensief. Pleegouders en ouders moeten van die deskundige de grenzen weten tijdens de pleegplaatsing.

    Het kind mag geen speelbal zijn, een wapen, om ongenoegens een uitlaatklep te geven wegens een wrijving.

    Bedenk: jeugdzorg en geld: Regeling Normbedragen Jeugdzorg, dat niet op effectief handelen maar op etiketten-plakken betaalt! Niet fris!
    Wees gereserveerd over de reclame voor pleegouders.
    Het kind is ontvankelijk.
    Eens komt de verantwoording naar het opgegroeide kind!
    Laat diens historie zo schoon mogelijk zijn, op waarheid berustend!
    Op te meten waarheid: diagnostiek buiten jeugdzorg om!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het erge is dat men zal zeggen tegen de vals geadopteerde kinderen: "De rechter heeft het gezegd"; een kind zal in zijn onschuld nog altijd geloven dat het dan wel allemaal waar is, de gronden waarop hij bij zijn ouders is weggehaald. Zo immoreel wordt alles gespeeld.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Immoreel voor ouders, familie, ja; maar erger... voor een kind is dit zeer schadelijk met gevolgen voor z'n verdere leven, z'n gevoel van eigenwaarde, en z'n gevoel van identiteit, dat onrust zaait in z'n opnamevermogen, een leven lang!

      Verwijderen
  10. Het begint al met de beschuldiging 'kindermishandeling'. Dan kom je om hulp maar je wordt gemeld als 'kindermishandelaar'. Wat is dat voor een perfide systeem? Voor mij is elke hulpverlener die zich bezighoudt met 'zorgmelding kindermishandeling' en die dat 'vakjargon' goedpraat niet te vertrouwen. Dat is geen hulpverlener maar een opsporingsambtenaar. Voor je het weet krijg je dan geen hulp maar roddeldossiers en justitie. Je kinderen OTS en UHP.
    De benaming 'kindermishandelaar' is, hoe onschuldig je ook bent, hoe oprecht naief je ook voor hulp voor je kind en jezelf komt, een immorele manier om met kwetsbare mensen om te gaan en de eerste stap om je kinderen van jou te vervreemden. Je wordt namelijk per direct door niemand meer serieus genomen en bent niet meer in staat om je burgerrechten en de rechten van je kinderen te beschermen. Dat beseffen mensen niet dat het vakjargon is maar dat je dan wel je kinderen kwijt kunt raken. De eerste klap is een daalder waard, dat soort lui. Wat is dat voor manier om met mensen om te gaan? Dan zit er toch een gaatje in je hoofd?

    BeantwoordenVerwijderen