zondag 26 januari 2014

De twee petten van Jeugdzorg

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2014/01/huisartsen-onder-curatele-van-de.html

"Bovenmatig"...

Een voorbeeld van politiek denkwerk:
Uit welk onderzoek met welke gegevensbron blijkt dat huisartsen 'bovenmatig' doorverwijzen naar een specialist die tests doet om te bezien of en wat er mogelijk aan de hand is? GEEN. Het is napraterij van de mooipraat vanuit jeugdzorg.
Jeugdzorg initieerde het idee dat de j-GGZ duur zou zijn, duurder (-als we toch dienen te vergelijken-) dan wat....?

Wanneer het gezin met het kind niet bij de testende specialist mag komen, waar komt het dan wel? - Bij jeugdzorg!!! Het afkraken van de specialisten (die overigens gemiddeld goedkoper zijn dan jeugdzorg per hulptraject) brengt werkgelegenheid bij jeugdzorg. Zo zit dat.

Jeugdzorg speculeert



Jeugdzorg met twee petten op:

Een ingang onder het mom van ‘gespecialiseerd in jeugd’, waar zorg weggelaten wordt in de praktijk; we denken bij 'zorg' in dit geval orthopedagogische tot psychiatrische gezondheidszorg. Dat is echter jeugdzorg NIET!!! Jeugdzorg speculeert te vaak, en gebruikt te vaak dwang, zonder gronden uit diagnostiek.

Daarentegen is echte diagnostiek door een specialist testend in een anamnese.
Gezondheidszorg op diagnostisch niveau is betrouwbaarder. Het hoeft niet te leiden tot dure of lange hulptrajecten. Het kan wel leiden tot passende therapieën, en het bleek dat gemiddeld deze weg goedkoper is per case dan jeugdzorg.

Waar is de politiek bang voor?
 
De mooipraat van Jeugdzorg Nederland gaat over dat de specialist ZELF de behandeling kan voortzetten (i.p.v. een passend therapeut), weliswaar na een diagnose die tuchtrechtelijk onder beroepsethiek valt, waar jeugdzorg het kind in diverse afdelingen onder één dak in eigen beheer houdt. Jeugdzorg gebruikt schijn.
De politiek nam dat over, de regering nam dat over.

Selectief

Afgaan op selectief materiaal vanuit deze jeugdzorg-beroepsgroep is niet objectief, niet onafhankelijk wetenschappelijk, en is in feite propaganda, ondoordacht idealisme, na-aperij vanuit een beroepsgroep. Jeugdzorg is een beroepsgroep dat niet (zoals wel de diagnosten) beëdigd is onder medisch tuchtrecht. Het vage pseudo-tuchtrecht van de jeugdzorgwerker (heeft u dat al gevonden?) is een nergens aan af te meten mooipraat, geen MAATstaf!!!

Er wordt dus "bovenmatig" gespeculeerd door de politiek op hand van jeugdzorg, en dat is dwang gebruiken. Gezinsvoogdij, is dus de tweede pet die jeugdzorg op kan zetten.

Bemoeizorg en inspanningsverzuim

Dat is vaak geen deskundige 'hulp' maar bemoeizorg, waar gewone ouders (en soms multiprobleemouders) moeten voldoen aan een standaardbeeld dewelke de gezinsvoogd heeft geleerd op school. Dat beeld is eigenlijk niet realistisch tegenover de praktijk waar elk kind anders is en eigen behoeften heeft. Het is opmerkelijk dat deze ouders geen cursus krijgen aangeboden door de gezinsvoogd; er wordt gewoon beweert dat de ouders niet meewerken, regelmatig om te verdoezelen dat de gezinsvoogd zelf aan inspanningsverzuim deed, of waar kennis (deskundigheid) bij de gezinsvoogd ontbrak. Insinueren, speculeren, verdraaien van feiten, anders voorstellen dan de werkelijkheid......, het wordt allemaal waargenomen in dossiers uit jeugdzorg.

OTS, Uithuisplaatsen, ontheffen uit het ouderlijk gezag, pleegzorg, gesloten instelling,.... het is allemaal jeugdzorg-dwangzorg, de tweede pet van jeugdzorg, dat straks (bovenlokale) gecertificeerde instelling gaat heten!

TS (teamlid JDH)

3 opmerkingen:

  1. Een argument voor samenvoeging van jeugd ggz en jeugdzorg is enerzijds het voorkomen van medicalisering, en daarbij treden in de bevoegdheden van specialisten?, het andere argument is dat allochtonen en lager opgeleiden te weinig gebruik zouden maken van de jeugd ggz. Dat zou verbeterd worden in de nieuwe jeugdwet? Het probleem daarmee is dat de jeugd ggz primair uitgaat van vrijwilligheid en medewerking van ouders en kinderen. Terwijl jeugdzorg de knoet achter de rug houdt en zonodig over gaat tot dwang. Jeugdzorg begrijpt niet dat gedwongen hulpverlening geen standaard maar een uiterste zou moeten zijn. Gedwongen jeugd ggz werkt niet. Krijgt jeugdzorg de overhand bij de gemeenten, zoals het er nu naar uitziet, dan wordt de jeugd ggz gemarginaliseerd maar ook geinfecteerd met het dwangvirus van jeugdzorg. Dat is geen verbetering maar een verslechtering.
    Liever laten we de jeugd ggz in tact en hard werkend aan verbetering van de eigen sector, daar lukt dat wel. En laten we jeugdzorg minimaliseren in adviseurs en regisseurs. Maar inzetten op echte hulp als het begeleiden van tienerzwangerschappen en straatkinderen met echte voorzieningen en zonodig huisvesting en hulp daarbij. Samen Doen, zonder dwang, dat zijn toch mooie concepten.
    Die kindermishandelingssystematiek waarin alle hulp van jeugdzorg gevangen zit is een drama en werkt niet en kost een vermogen en degradeert ouders en hun kinderen tot machteloze slachtoffers. Die ingang moet gewoon weg. Dan durven ouders en kinderen misschien weer tijdig hulp te vragen. En hopelijk zijn jeugdzorgwerkers dan ook zo verstandig om kinderen snel door te verwijzen naar de jeugd ggz.
    Die apart verzekerd blijft om de sector niet in gevaar te brengen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het verhaaltje dat de jeugd-GGZ duur zou zijn en 'medicaliseert', komt uit de koker van de jeugdzorglobby.
    De hulptrajecten van jeugdzorg kunnen eerder bestempeld worden als 'medicaliseren', en die van specialisten als ontmedicaliseren.
    De dwangtrajecten van jeugdzorg zijn veel duuder dan de effectieve trajecten via diagnostiek!
    Hoeveel uithuisgeplaatste pleegkinderen krijgen Ritalin via de gezinsvoogdij? Dat is nu medicaliseren, maar dus echt bij jeugdzorg en niet bij de zwartepiet j-GGZ!!!

    Ik heb liever een diagnose dan speculatie met dwang.
    Het is juist gezien dat jeugdzorg beter begrepen zou moeten worden als de minst inhoudvolle 'zorg' die er is. Het is vaak al een vorm van contraproductieve kindermishandeling; er wordt geen rekening gehouden met wat het kind onder dwang van BJZ ervaart en waar het later behoefte aan zal hebben.
    Jeugdzorgwerkers zijn te laag opgeleid en geen academici om voldoende te kunnen combineren en overzien om tot een juiste en passende doorverwijzing te kunnen komen.
    Jeugdzorg is geen onderdeel van gezondheidszorg.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Twee Petten:
    Dwang gebruiken, gezinsvoogdij, is dus de tweede pet, die jeugdzorg op kan zetten.
    En dat is vaak geen deskundige 'hulp' maar bemoeizorg, waar gewone ouders (en soms multiproblemouders) moeten voldoen aan een standaardbeeld dewelke de gezinsvoogd heeft geleerd op school.
    Dat beeld is eigenlijk niet realistisch tegenover de praktijk waar elk kind anders is en eigen behoeften heeft.
    Het is opmerkelijk dat deze ouders geen cursus krijgen aangeboden door de gezinsvoogd; er wordt gewoon beweert dat de ouders niet meewerken, regelmatig om te verdoezelen dat de gezinsvoogd zelf aan inspanningsverzuim deed, of waar kennis (deskundigheid) bij de gezinsvoogd ontbrak.
    Insinueren, speculeren, verdraaien van feiten, anders voorstellen dan de werkelijkheid......,
    het wordt allemaal waargenomen in dossiers uit jeugdzorg.

    OTS, Uithuisplaatsen, Ontheffen uit het ouderlijk gezag, pleegzorg, gesloten opsluiting,....
    het is allemaal jeugdzorg-dwangzorg, de tweede pet van Jeugdzorg, dat straks (bovenlokale) gecertificeerde instelling gaat heten!

    Er zullen wel pseudorapporten bestaan die melden dat huisartsen te duur zouden verwijzen, maar die spreken de echte wetenschappelijke rapporten tegen.
    Het gemiddelde van een hulptraject door jeugdzorg bleek ca. 100.000 per case te kosten, tegenover 6.000 per case bij j-GGZ.
    De hulp via de specialist bleek ook effectiever, en minder gevolgkosten later op te leveren.
    Jeugdzorg maakt dus ook rapporten die op axioma's zijn gebaseerd: alle indicaties door jeugdzorg zouden goed zijn, in tegenspraak aan wat de Kinderombudsman eind 2013 vond: de fouten in die jeugdzorgindicaties, die ouders "leugens", 'onwaarheden', noemen!

    BeantwoordenVerwijderen