woensdag 29 januari 2014

Het ondemocratische proces rond de Ouder- en Kindadviseur




In Amsterdam kwamen eind 2012 de Ouder-Kindadviseurs uit een of andere mouw rollen. Ongeacht wat ouders er van vinden komt die er, 76 MILJOEN euro is er al voor uitgetrokken. Wat ouders hier van vinden is volstrekt irrelevant, wat rechtsbescherming betreft ook, opvoeding komt aan de Staat toe… volgens Amsterdamse gemeenteraad en wethouder Pieter Hilhorst. 

Hier onder ziet u een bezwaarschrift dat via de postkamer 'kwijtraakte' en hoe vervolgens kritische burgers aan de kant gezet worden. Kritiek wordt niet geduld, de  Ouder-Kindadviseur moet en zal er komen. Pieter Hilhorst is wethouder, een functie die naar ik vermoed inhoud dat hij de WET respecteert en deze ook behoudt voor de burgers van de stad waar hij wethouder is. Mocht zijn juridische kennis te kort schieten:

Ik geef even wat bijscholing:

IVRK, art. 18: Opvoeding van kinderen is primair aan de ouders.
IVRK art. 5:    De ROL van OUDERS dient door de staat gerespecteerd te     
                        worden.
IVRK art. 9:    Ieder kind heeft het recht om bij zijn ouders op te groeien.
IVRK art. 24:  Een kind heeft het recht op de hoogste mate van zorg.
EVRM art.8:   Het gezinsleven en de privacy van een gezin dient gerespecteerd
                        te worden. Kinderen hebben het recht om bij hun ouders op te  
                        groeien.

WbP (Wet bescherming persoonsgegevens): geeft een ieder het recht op inzage/ correctie en afschrift van zaken die over hem of haar in bepaalde dossiers aanwezig is.

De Ouder-Kindadviseur gaat alle hier bovengenoemde rechten, buiten welk rechterlijk oordeel dan ook, schenden:
- U mag niet meer zelf bepalen hoe u uw kinderen opvoed.
- De 'zorg' is die van maatschappelijk en sociaal werkers, nog niet eens een echte arts, kinderpsychiater of psycholoog wordt geconsulteerd: de Ouder-Kind-adviseur gaat uitmaken welke 'zorg' uw kind nodig heeft…
- De privacy: de Ouder-Kindadviseur gaat privé zaken van gezinnen bespreken met wijkteams enz, enz. zonder ouders erbij, waar slaat hij zijn 'informatie' op? Hebben ouders inzage in de door de Ouder-Kindadviseur opgeslagen informatie? Hoe zit het met het recht op inzage / correctie in de door de Ouder-Kindadviseur aangelegde dossiers?

Conclusie:
De gemeenteraad van Amsterdam met als hier verantwoordelijke wethouder zet wetgeving aan de kant zonder enig oordeel van een rechter. Hij doet zijn naam als 'WET HOUDER' geen eer aan! 

Het begint met een tijdig ingediend bezwaarschrift:

Bezwaarschrift
aan de Gemeenteraad, Regioraad van Amsterdam en wethouder Pieter Hilhorst .

Regioraad Amsterdam
Weesperstraat 111
1018 VN Amsterdam 

Bezwaarschrift aan de gemeenteraad, Regioraad van Amsterdam en wethouder Jeugd en Onderwijs Pieter Hilhorst 

Betreft: 1. De ouder/Kindadviseur twee weken na de geboorte van je kind op bezoek.

2. De Ouder/Kindadviseur op de voorschool en het basisonderwijs. 

De veronderstelling bij deze maatregel, is dat ouders in Amsterdam in meerderheid een gevaar zouden vormen voor hun eigen kind, waarbij zij niet worden geacht zelfstandig hulp te kunnen inschakelen bij eventuele opvoedingsvragen, want anders kan een collectieve maatregel als deze, die zo privacyschendend  en verdachtmakend is, niet worden gerechtvaardigd.  

Er dient door de gemeente Amsterdam uitleg gegeven te worden waarop zij zich baseert,  dat het niet als normale regel kan gelden dat ouders via hun huisarts, consultatiebureau, opvoedpoli, of hun eigen sociale netwerk, zelf naar antwoorden zoeken bij de meeste opvoedvragen. 

Juridische dreiging 

De Ouder-Kindadviseur is door de connectie met jeugdzorg ook nog eens een juridische bedreiging voor de gezinsintegriteit, wegens de verhulde mogelijkheid van gedwongen opvoedmaatregelen, waar Waarheidsvinding geen vereist bestanddeel uitmaakt van het daarbij horende informantenonderzoek. Hierdoor dreigen veel (jonge) gezinnen die geen noemenswaardige problemen kennen, door de doorgeslagen preventiezucht van de gemeentelijke overheid  (kindermishandeling) onterecht met dit juridische kader in aanraking te komen.

Voorlichting over de rechtspositie van ouders, indien zij met ‘dwang’ en ‘drang’ te maken krijgen, schiet ernstig tekort. Het positieve beeld van gezinsondersteuning en advies, heeft een schaduwzijde die sterk onderbelicht blijft. 

Ouders in Amsterdam hebben het recht om te weten dat vrijwillige hulp en advies, gemakkelijk kan worden omgezet naar gezinsbemoeienis met een meer verplichtend karakter, waarbij meningsverschillen tussen ouder en hulpverlener automatisch lijken te worden opgevat als pedagogische onbekwaamheid aan de kant van de opvoeder. Zo leert de ervaring met het huidige jeugdzorg, op welke leest dit plan geschoeid is. 

Rust eenmaal de verdenking op een ouder/gezin, dan blijft er van de beloofde samenwerking niet veel meer over. En omdat hulp  in het gedwongen kader valt onder de verantwoordelijkheid van de rechter, die zich in de meeste gevallen geheel en al laat leiden door de mening van de jeugdbeschermer (Als professional is deze per definitie geloofwaardiger dan ouders.) zullen ouders tevergeefs bij de gemeente aankloppen, als zij via dit Ouder-Kindadviseur traject in de problemen komen.  

Gemeente Amsterdam zet de fuik… 

De gemeente Amsterdam zet hiermee de deur open voor het blootstellen van talloze gezinnen aan een mishandelingsverdenking die vanwege de zeer ruime definitie van die term (waaronder ook het begrip ‘verwaarlozing’ valt) dat men hier welhaast alles onder kan verstaan, variërend van te streng zijn, te toegeeflijk zijn, te weinig vriendjes, vlekken op de kleding, thuis een andere taal spreken, verkeerd broodbeleg, spinnenweb aan de muur, tot stemverheffing naar het kind, waardoor gezinnen onnodig gecriminaliseerd kunnen worden in een veronderstelde hulpverleningssetting. Een hulp die meer weg heeft van een gecamoufleerd onderzoek naar kindermishandeling, waarvan de dit jaar in te voeren Meldcode kindermishandeling op scholen, het zoveelste voorbeeld is van de obsessie hiermee bij de overheid. Kort gezegd, ouders zijn hun kind(eren) sneller kwijt dan ze kunnen vermoeden. 

Tot nu toe liepen ouders dit gevaar alleen als er een melding over ze werd gedaan wegens een vermoeden van  kindermishandeling, of wanneer men in naïviteit zelf bij jeugdzorg voor vrijwillige hulp had aangeklopt. Veel mensen zullen zich erover verbazen hoeveel ouders zich door jeugdzorg bedrogen voelen, daar zij nooit de hulp hebben gekregen waar zij om gevraagd hadden, maar wel de vernedering van een Onder Toezicht Stelling, waar jeugdzorg ruim €7.000 per  kind, per jaar voor ontvangt. Of zelfs het drama van een uithuisplaatsing (minimaal €30.000 per kind, per jaar voor jeugdzorg) en jarenlange juridische ellende, kind en ouderbeschadigend. 

Goede bedoelingen 

Met het plan van de Ouder-Kindadviseurs wat de ‘goede bedoeling’ heeft van preventie, waardoor in theorie problemen in gezinnen niet hoeven te escaleren en het aantal gedwongen maatregelen zou kunnen worden teruggebracht, wordt tegelijkertijd een situatie gecreëerd waarbij ouders zonder een zorgmelding al direct aan het juridische gevaar worden blootgesteld. Als de relatie tussen de Ouder-Kindadviseur en ouders spaak loopt, wat daarvan ook de oorzaak mag zijn, ligt de schuldvraag automatisch bij de ouders. 

Het in jaren opgebouwde dossier dat de Ouder-Kindadviseur over het gezin heeft bijgehouden is van een omvang en precisie dat een AMK-medewerker zijn vingers erbij af zou likken. Als het tot een rechtszaak over de voogdij komt, hebben ouders die bij voorbaat verloren, aangezien ze onwetend en vrijwillig hebben ingestemd met het Ouder-Kindadviseur traject. 

Van hulpvragers worden zij getransformeerd tot ‘hulpweigeraars’ (tevergeefs aandringen op diagnostisch onderzoek) en dat is voor jeugdzorg kassa! Het meedoen aan het Ouder-Kindadviseur traject, heet vrijwillig te zijn, maar net als het weigeren van het verlenen van toestemming voor een informantenonderzoek van AMK of  de Raad voor de Kinderbescherming, laadt de ouder indien deze in het traject geen heil ziet, automatisch de verdenking op zich. Dit is een dubbele binding; werk je als ouder mee met het Ouder-Kindadviseur traject dan loopt je gezin juridisch gevaar en  werk je er niet aan mee, dan ben je automatisch verdacht. 

Dit Procrustesbed wordt u ongevraagd aangeboden door de gemeente Amsterdam. De gemeente Amsterdam dient zich, indien dit onzalige plan doorgang vindt, zeer gedetailleerd te verantwoorden over de bevoegdheden van de Ouder-Kindadviseur en daar expliciet uitleg over te geven aan ouders. En aan te geven wat de rechtspositie van ouders is en niet vaag te blijven op dit punt, onder het mom van ‘voorlopigheid’, omdat het nog maar de vraag is of dit hele plan de wettelijke toetsing kan doorstaan.   

Bezuinigen op het kind

Ouder-Kindadviseurs zijn geen universitair geschoolde personen. Ze hebben geen specialistische kennis en missen dus de vaardigheid om opvoedingsvragen te onderscheiden van kindeigen problematiek, en zouden daarom nooit de drangbevoegdheid moeten krijgen. Dit is precies de constructie die bij jeugdzorg, waar de universitair geschoolde gedragswetenschapper het kind vaak ook niet zelf onderzoekt, maar afgaat op de speculaties van de lager opgeleide gezinsvoogd. De ellende die dat teweeg brengt mag inmiddels als algemeen bekend worden beschouwd, al zijn er nog schrikbarend veel bestuurders die klachten van ouders hierover als ‘indianenverhalen’ beschouwen.  

Het is ronduit krankzinnig dat deze van jeugdzorg afkomstige Ouder-Kindadviseur in plaats van de ouders gaat bepalen of een kind recht heeft op specialistische zorg. Hier laat men niet het recht van het kind prevaleren op de hoogst mogelijke mate van gezondheidszorg (IVRK24), maar het kostenplaatje voor de gemeente, dat behalve ondeskundigheid ook nog eens allerlei juridische verwikkelingen in de hand kan werken.

Ouders die hulp hebben gezocht bij een instantie als de Opvoedpoli hebben nooit het gehijg in hun nek gevoeld van een juridisch dwangkader en werden sneller en beter geholpen dan bij Bureau Jeugdzorg.

Jeugdzorg de monopolist 

Daarbij doet het geheel erg monopolistisch aan en komt het in het geheel niet tegemoet aan de oorspronkelijke bedoeling van de transitie die in 2015 gerealiseerd moet worden, van het stimuleren van concurrentie tussen  verschillende zorgaanbieders. 

Dit met het oog op prijs-en kwaliteitverhouding, die zou moeten verbeteren door de transitieplannen. 

Gemeente Amsterdam bezint eer u begint… 

Het is voorstelbaar dat de wegbezuinigde jeugdzorgwerkers ergens anders geplaatst moeten worden, maar bespaar de ouders in Amsterdam alstublieft deze Ouder-Kindadviseur verkleedpartij, die uiteindelijk meer kwaad zal doen dan goed. 

De ouderschapsintegriteit wordt met dit plan ondermijnd, omdat uit wordt gegaan van de onbekwaamheid en hulpweigering van de meest problematische gezinnen, welke wordt geprojecteerd op alle ouders in Amsterdam. Hiermee ontstaat onnodige overheidsbemoeienis, miskenning van de pedagogische kwaliteiten van de gemiddelde ouder, het buitenproportioneel focussen op mishandelingsgevaar en verlaging van de kwaliteit van de jeugdhulpverlening, omdat veel deskundigen buiten jeugdzorg om worden gepasseerd of buiten spel gezet (huisarts,Opvoedpoli, Home-Start, etc) vanuit financiële motieven.  

Hierbij verzoek ik u dringend het Koersbesluit ‘Om het Kind’ weg te stemmen, daar het niet in het belang is van ouders en kinderen. 

Ranada van Kralingen
Jeugdzorg Dark horse

(Deze brief zal tevens aangetekend verzonden worden.)

Toevallig kwijtgeraakt

Antwoord van de Gemeente Amsterdam:
(GEEN ANTWOORD!)
De zitting van de gemeenteraad op 15 mei 2013: de brief was er niet…..'toevallig kwijt'…

Jeugdzorg Dark horse schreef: 

Geachte Raadsleden,

Vanmiddag was ik op de publieke tribune aanwezig en tot mijn schrik zag ik dat bij de ingekomen stukken het bezwaarschrift van Jeugdzorg Dark horse niet op de lijst stond. Ik verzoek u deze brief alsnog in te brengen. Ik volg de vergadering nu live-stream. Dit is een schande voor de rechten van de burgers.
Was het bezwaarschrift te pijnlijk en te kritisch voor de wethouder Pieter Hilhorst?

Ranada van Kralingen
Jeugdzorg Dark horse

Het verhaal gaat verder met een officieel bezwaar op het gewoonweg negeren van de burger:


Van:
Ranada van Kralingen (ranada1967@hotmail.com)
Verzonden:
vrijdag 17 mei 2013 9:49:46
Aan:
j.danenberg@amsterdam.nl (j.danenberg@amsterdam.nl)





Geachte heer Hilhorst,

Op 16 april 2013 heb ik op rechtsgeldige wijze een bezwaarschrift verstuurd naar de gemeenteraad van Amsterdam. Deze brief is aangekomen. Ik heb hiervoor een ontvangstbevestiging mogen ontvangen van uw zijde.

Op 15 mei was ik aanwezig tijdens de Raadsvergadering van de gemeenteraad waar het Koersbesluit 'Om het Kind' op de agenda stond. In de brief mij toegezonden staat dat mijn bezwaarschrift op de lijst met ingekomen stukken zou staan, dat is niet gebeurd.

Ik stel daarom ook voor om uw besluit derhalve te herzien aangezien mijn democratisch recht is geschonden en deze handelswijze niet in overeenstemming is met behoorlijk bestuur.

Indien dit niet tot de mogelijkheden behoort ben ik helaas genoodzaakt de juridische weg te volgen.

Ik hoop dat dit laatste niet nodig zal zijn.

In afwachting van uw antwoord.
met vriendelijke groet,

Mevrouw Ranada van Kralingen 


De Ouder-Kindadviseur een duur restaurant zonder gasten
Gezien het stilzwijgen van de gemeente Amsterdam volgt dit bericht aan de gemeenteraadsleden:

Aan: de voorzitter van de Commissie Jeugd, ICT en Financiën (JIF),
 
Geachte heer Jager (en meneer Tonningen van de Griffie),

Graag wil ik u onze brief sturen die wij medio april (aangetekend) verstuurden naar zowel de Gemeenteraad als naar DMO (t.a.v. Rutger Hageraats). Het betreft een brief waarin wij - vanuit het standpunt van Amsterdamse ouders die in aanraking zijn (gekomen) met jeugdzorg - onze bezwaren hebben geuit tegen het Koersbesluit "Om het Kind" waartoe op de laatste raadsvergadering (15/16 mei) door de Gemeenteraad is besloten.

Er staan veel goede dingen in de voornemens van de gemeente, maar met name de 'tsunami' (500!) aan regisseurs die er moeten komen, baart ons grote zorgen. Wij zijn bang dat het een herhaling wordt van Bureau Jeugdzorg, dat nu juist de aanleiding was om de zorg voor de jeugd te decentraliseren, zodat gemeenten het beter en dichter bij de mensen kon gaan doen.Wij zitten niet te wachten op regisseurs en indiceerders, maar op deskundige hulpverleners, die ook de regie opnemen voor de hulp en steun aan een (complex) gezin.

Dus niet weer een circus van Multidisciplinaire overleggen (wijkteams), professionele ‘samenscholing’ over de hoofden van ouders heen. Ditmaal met doorverwijzing van ouders en jongeren in de buurt: voor je het weet krijgen we zo een politiestaat, zoals prof. Micha de Winter nog deze week stelde in de Volkskrant (21-05-2013). Ouders krijgen ook in uw Koersbesluit, geen keuze en hen wordt de regie uit handen genomen.
 
De OuderKind-adviseur is als een duur restaurant zonder gasten. Het kost alleen al aan regie zo’n 35 miljoen euro. En dan heb je nog niets, geen enkel kind of gezin. Ik voorspel u dat dit net zo’n grote flop wordt als de CJG’s of de OKC in Amsterdam. Het is namelijk oude wijn in nieuwe zakken en dat weten ouders. Die 35 miljoen wordt vergieterd en komt niet ten goede aan het gezin, zoals de bedoeling zou moeten zijn. Er komen meer regisseurs dan dat er straks Multi Probleem gezinnen zijn. Het is zoals Mechtild Rietveld beschrijft in haar column op Binnenlands Bestuur:  http://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/opinie/columns/mexicaans-leger-en-zorgmarktplaats.9012917.lynkx
 
Er zijn straks meer regisseurs dan gezinnen met opvoedproblemen! Pure geldverspilling dus.

Wij vinden dit bevoogding. Ook zijn wij beducht voor de SamenDoenTeams, die vergaande bevoegdheden krijgen. Wij ervaren dat als 'ondertoezichtstelling tot 18 jaar', maar dan zonder tussenkomst van de rechter. Weet, dat veel ouders, zeker allochtone ouders, zeer bevreesd zijn voor de bemoeizucht van zulke 'teams' die zelf geen deskundige hulp kunnen geven. Ouders worden zo nog meer zorgmijders en dat was nu juist niet de bedoeling!

Onze brief van april jl. is helaas vermalen in de bureaucratie: hij is aangekomen bij de Postkamer (DIV) en toen naar DMO gestuurd. Wij hadden van de Postkamer een brief  gekregen dat deze brief bij de Ingekomen Stukken voor de raad van 15/16 mei zou worden gevoegd.
 
Toen we op 15 mei op de publieke tribune zaten en de agenda nakeken, ontbrak onze brief. De medewerker van de Griffie heeft toen uitgezocht wat er aan de hand was. Hij vertelde dat de Postkamer de brief per ongeluk naar DMO heeft gestuurd. Deze heeft nog niet gereageerd, ook al heeft die nu de brief dubbel (aangetekend) gekregen!
 
Wij betreuren dit zeer en daarom vragen wij rechtstreeks uw aandacht. We hadden gehoopt dat de raad zou besluiten ons raadsadres met het (concept)antwoord op de agenda van uw Commissie JIF te zetten, maar dat is nu te laat.
 
Verder pleiten wij ervoor dat de wethouder positief reageert op een voorstel van een aantal jeugdzorgorganisaties (en ook de GGD), genaamd 'SAM', op initiatief van de Opvoedpoli. Dit voorstel is/wordt nu ingediend en behelst dat er een website komt waarop allerlei hulpverleners met hun specialisme, dus los van hun managers en organisaties, hun diensten aanbieden en waarbij ouders en jongeren zelf kunnen kiezen met wie ze hun zorg willen delen. Zo komt er een goede match tot stand, wat cruciaal is bij de zorg. Ouders zijn de meest bevlogen regisseurs van hun kinderen en behoeven in sommige gevallen steun daarbij, maar  niet een plaatsvervangend regisseur die niet eens zelf hulpverlener is. De 500 regisseurs die u in dienst wil nemen, kosten al gauw zo'n 35 miljoen euro. Dat kunt u zich echt besparen.

Wij hopen dat u onze brief plus deze inleiding nog wilt agenderen voor de zomer. Wij kunnen dan ook inspreken en wellicht geeft het voor uw commissie weer meer inzicht vanuit de blik van uw burgers. De ouders die te maken hebben met jeugdzorg en waarvoor u dit allemaal doet.

Wij hopen dat uw griffier, de heer Tonningen, deze brief aan u voorgeleidt zodat u als voorzitter kunt beslissen wat u ermee doet. Daarom deze e-mail ook naar u in cc.

Hoogachtend,

Ranada van Kralingen



From:
jeugdzorg-darkhorse@hotmail.com
To: Gemeenteraad Amsterdam
Subject: De stem van burgers van geen belang!
Date: Sun, 19 May 2013 15:04:56 +0200
Aan: j.danenberg@amsterdam.nl

De Ouder-Kindadviseur

Dit plan, waar iedere ouder in Amsterdam mee te maken krijgt, is afgestemd op de minst ontwikkelde ouders en de zogenaamde hulpweigeraars. Omdat er niet wordt ingezoomd op een specifieke probleemgroep, worden nu alle... ouders van Amsterdam gezien als potentiële kindermishandelaar.

De signalering van kindermishandeling is volledig doorgeslagen en daarmee dreigen we in een sociale dictatuur terecht te komen, waarin hulp niet wordt aangeboden maar opgedrongen. Daarbij is het niet van belang wat ouders willen, maar wat een wijkzorgteam vindt dat nodig is.

Al twee weken na de geboorte van je kind komt er een O&K op bezoek. Niet om advies te geven, zoals men het wil doen voorkomen, maar primair om kindermishandeling op te sporen.

Het zorgsysteem dat men voor ogen heeft, is een totalitair plan dat de ouderschapsintegriteit van de gemiddelde normale ouder, die zelf weet wanneer en waar hulp en advies te vragen, volledig ondermijnt.

Waarom is het niet voldoende dat ouders hun vragen kunnen stellen aan het consultatiebureau, de huisarts, vrienden en familie, het internet, boeken over opvoeding, of de opvoedpoli? Dit kan allemaal op vrijwillige basis en op eigen initiatief bij mensen die normaal ontwikkeld zijn.

Daarvoor is het niet nodig een opgelegde vorm van hulpverlening te organiseren, afgestemd op de onderlaag van de samenleving, die ook nog eens zeer risicovol is, omdat het plan voor de Ouder en Kindadviseurs op de leest van Bureau Jeugdzorg geschoeid is en dus in verband staat met het juridische kader en gedwongen hulpverlening.

Dat wordt problemen zoeken waar ze niet zijn en met de onzorgvuldige werkwijze waar jeugdzorg om bekend staat, vol speculaties, vermoedens en geen waarheidsvinding, zullen er juist meer ‘verdachte’ zaken gevonden worden. Nog meer onterechte uithuisplaatsingen en ondertoezichtstellingen zullen het gevolg zijn, wat alleen maar meer geld gaat kosten.

Wie een kijkje neemt op internet ziet alle ellende die vermoedens, onderbuikgevoelens en insinuaties van jeugdbeschermers teweeg brengt. Normale ouders weten heel goed waar ze voor hulp moeten aankloppen. Waarom moeten die nodeloos aan zo’n regime worden onderworpen?

Dit systeem is ontworpen voor zwakbegaafden en hulpweigeraars. Het verkracht de privacy en infantiliseert de burger.

De Ouder-Kindadviseur moet precies dezelfde taak uitvoeren die 12 jaar geleden bedacht was voor de jeugdzorg-casemanager, en dat is ook één groot fiasco geworden.

Talloze onterechte UHP’s en voortslepende Onder Toezicht Stellingen met alle stress van dien voor het gehele gezin. Hele families worden uit elkaar gereten. Er is niets aan ouders gevraagd. De Ouder-Kind-adviseur wordt gewoon door de strot geduwd door de gemeente Amsterdam.

Als je in dit systeem met de O & K’s van de OTS af bent, wordt er teruggeschaald naar het Samen Doen Team en uiteindelijk naar de Ouder-Kindadviseur, waardoor je nog steeds onder curatele staat van een HBO geschoolde (niet universitaire) jeugdzorgwerker zonder controle van een rechter. Dit wordt door jeugdzorgcritici een Spook-OTS genoemd. Officieel heb je geen ondertoezichtstelling meer, maar ze kunnen er eindeloos mee dreigen. Het is vernederend en paternalistisch. Om niet te zeggen, communistisch.

Het invoeren van 500 Ouder-Kindadviseurs in Amsterdam is daarom een zeer slecht en ongezond plan. Ouders zijn in het huidige familierecht vaak al volkomen rechteloos. De kinderrechter toetst niet voldoende en gaat af op rapportages van jeugdzorg, die te zeer de nadruk leggen op gevaar en te weinig op de ontwikkelingsmogelijkheden. Daarbij verwijzen ze slecht door en krijgen kinderen niet de specialistische hulp die ze nodig hebben.

Ook in dit O&K-plan is er geen enkele rechtszekerheid voor ouders. Er is geen onafhankelijke instantie die met een team van deskundigen casussen analyseert. Als ouders gevraagd zou worden: “Wilt u Jeugdzorg in de school?” Dan zal het antwoord NEE zijn. Maar ouders is zoals gewoonlijk niets gevraagd. De gemeente Amsterdam kiest voor de gemakzuchtige optie. De zoveelste vorm van jeugdzorg: Oude wijn in nieuwe zakken. Jeugdzorg/BJAA heeft een slechte naam. Toch wordt dit plan doorgezet en heeft men geen boodschap aan kritische geluiden. De trein dendert maar door.

Ranada van Kralingen

Een ouder-ondersteuner met meer dan 10 jaar ervaring merkt op:

Begrijpt de gemeente het eigenlijk zelf wel?

Video:

https://www.raadsinformatienieuwwest.nl/Vergaderingen/Thema-avond/2013/23-januari/19:30/Thema-avond-Om-het-kind/dhr.-Rutger-Hageraats/21:49:10/

Ik word er hopeloos van. Zoveel woorden... Hoe weten deze mensen wat ze missen en wat de knelpunt-kern is? (NEEN dus: alle info wordt aangereikt door BJZ, voorbij gegaan wordt aan feiten zoals dat BJZ niet aan waarheidsvinding doet, er geen onderzoek plaatsvindt door een echte deskundige en de 'indicaties' voor OTS/ UHP vaak niet meer zijn dan een samenraapsel van meningen, indrukken en niet geverifieerde beweringen en vooral 'onderbuikgevoelens'.)

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/04/probleemgezinnen-beter-dan_5.html
Notabene: De OuderKind-adviseurs kosten €76 miljoen: Volgens het Koersbesluit Om het kind (p. 88) is voor de O en K teams 62 miljoen gereserveerd, en voor de Samen doen teams nog eens 14 miljoen.

1 opmerking:

  1. Wat ik ook ervaar bij het lezen van het rapport van de Kinderombudsman is dat het 'meten van de veiligheid voor het kind' beperkt wordt door een pseudo-onderzoekje van een jeugdzorgwerker, echt zonder diagnose van hoger niveau, omdat het "zo duur zou worden, en er is te weinig geld".

    Waar is het geld dan gebleven?:
    Jeugdzorgtrajecten kosten vele malen meer dan een heel en effectiever hulptraject bij de j-GGZ als eigen ingang (met therapie; dus zonder onderzoeksvragen vanuit BJZ).

    Het is reeds eerder geschreven:
    de j-GGZ kost per geheel hulptraject GEMIDDELD € 6.000,- een dat bleek uit onderzoek effectief dus!

    Vergelijk dit met Jeugdzorg:
    de 'hulp' van jeugdzorg met uiteindelijk langduurige dwang kost GEMIDDELD € 100.000,-, en is dus zo geldverslindend dat de smoes dat er geen geld is onzinnig is.
    Het geld wordt verkeerd besteed!

    Waar het onderzoek van de Kinderombudsman eigenlijk ging om de fouten in rapportages naar de rechter door het ontberen van "diagnostische waarheidsvinding" in het belang van de verdere ervaringen van de opgroeiende, werd niet naar diagnostieke gronden gekeken.
    Ik las dat de ombudsman er van uit ging dat er 'altijd' wat aan de hand is als de rechter er aan te pas kwam.

    Is het nu echt zo zinvol om het gebrek aan medisch of diagnostisch inzicht te laten meten door juristen? Of ambtenaren? Of wethouders?

    Jeugdzorg beweert dat het niet in het voordeel van het kind is om met vele hulpverleners geconfronteerd te worden, ik stel dat het voor het kind niet voordelig is om met te laag geschoolde, speculerende, ondeskundige jeugdzorgwerkers geconfronteerd te worden, met daar tegenover dat 1 diagnost beter en goedkoper en effectiever is dan heel die jeugdzorgbrei.
    Had prof. Carlo Schuengel het in 2013 (VU) niet over de contra-productiviteit van dwang in jeugdzorg? Moest niet de ouder gekoesterd worden als men het belang van het kind wil dienen?

    Hulptrajecten - diagnostisch - toewijzen met therapeutisch passende trajecten is veel heilzamer dan speculatieve en veel te dure zorg inzetten, om een paar kinderen te "redden", tegenover de vele kinderen die lijden onder onterechte en ondeskundige jeugdzorg-'zorg'. Schade van enkelen tegenover schade bij velen.

    BeantwoordenVerwijderen