In Nederland acht men het niet zo netjes en genuanceerd om de fouten van jeugdzorg (onder dwang omdat jeugdzorg dat mandaat verkrijgt van goedgelovige rechters) te vergelijken met het handelen van de Stasi (DDR) of de praktijken van het fascisme in de Tweede Wereldoorlog. Is dat echt niet netjes? Of is het onze Nederlandse cultuur?
Dus: mag men het misleiden en het schenden van privacy door Jeugdzorg vergelijken met die Duitse voorbeelden?
Er is niet "niets" aan de hand in jeugdzorgland!: De Kinderombudsman vond eind 2013 dat Jeugdzorg te veel fouten maakte in de onderbouwing naar gezin en rechter. Dat is gevaarlijk omdat Jeugdzorg immers ook dwang-zorg, bemoeizorg, inhoudt, ook als het niet gegrond is! Foute dwangtrajecten volgen, en ouders hebben geen poot om op te staan om hun kind te beschermen tegen deze schadelijke trajecten van de gezinsvoogdij!
In Duitsland blijkt men genuanceerder te denken dan in Nederland. Daar denkt men wel aan de Stasi en de praktijken van de Tweede Wereldoorlog. Daar wil met geen schending van de privacy, ook al moeten de Duitsers tegen Brussel ('Europa') ingaan!
Daar - in Duitsland - durft men wel hun verleden als voorbeeld te noemen, om van te leren. Laat de geschiedenis zich niet herhalen, met te veel (jeugdzorg)overheidsbemoeienis.
Jeugdzorg ìs deel van de overheid, en juridisiëert! Jeugdzorg stelt gezinnen onder toezicht, het instemmingsrecht afpakkend. Jeugdzorg plaatst circa 50% daarbij het kind uit huis naar een vreemd pleeggezin, dat het kind niet als 'veilig' beleeft, al beweert de gezinsvoogd van wel; - zo deskundig beweert de gezinsvoogd te zijn, en de rechter gelooft dat!
De schroom om te vergelijken in Nederland is dus slechts cultureel bepaald, en niet echt immoreel. Fouten in Jeugdzorg worden zelden hersteld en toegegeven, net zo als onder de voorbeelden der historie.
Bewijsvoering tegen vaagheden en insinuaties vanuit de pen der gezinsvoogdij zijn zeer lastig voor ouders, omdat bewijs concreet dient te zijn als men niet met Jeugdzorg kan ondertekenen; en er zijn zo al zo veel kinderen gestolen (Ontheffing uit ouderlijke macht na ca. 1 - 3 jaren) door deze 'kinderrover', zoals deze ook wel genoemd wordt door ervaringsvolle ouders.
Dat zorgt voor een inkomen van BJZ totdat het kind 18 is geworden: de door de Kinderombudsman genoemde 'perverse prikkel' (Rapport eind 2013: http://www.dekinderombudsman.nl/70/ouders-professionals/nieuws/reacties-is-de-zorg-gegrond/?id=327 ).
In Nederland acht men het niet zo netjes en genuanceerd om de fouten van jeugdzorg (onder dwang omdat jeugdzorg dat mandaat verkrijgt van goedgelovige rechters) te vergelijken met het handelen van de Stasi (DDR) of de praktijken van het fascisme in de Tweede Wereldoorlog. Is dat echt niet netjes?
BeantwoordenVerwijderenOf is het onze Nederlandse cultuur?
Dus: mag men het misleiden en het schenden van privacy door Jeugdzorg vergelijken met die Duitse voorbeelden?
Er is niet "niets" aan de hand in jeugdzorgland!:
De Kinderombudsman vond eind 2013 dat Jeugdzorg te veel fouten maakte in de onderbouwing naar gezin en rechter. Dat is gevaarlijk omdat Jeugdzorg immers ook dwang-zorg, bemoeizorg, inhoudt, ook als het niet gegrond is!
Foute dwangtrajecten volgen, en ouders hebben geen poot om op te staan om hun kind te beschermen tegen deze schadelijke trajecten van de gezinsvoogdij!
In Duitsland blijkt men genuanceerder te denken dan in Nederland.
Daar denkt men wel aan de Stasi en de praktijken van de Tweede Wereldoorlog.
Daar wil met geen schending van de privacy, ook al moeten de Duitsers tegen Brussel ('Europa') ingaan!
Daar - in Duitsland - durft men wel hun verleden als voorbeeld te noemen, om van te leren. Laat de geschiedenis zich niet herhalen, met te veel (jeugdzorg)overheidsbemoeienis.
Jeugdzorg ìs deel van de overheid, en juridisiëert!
Jeugdzorg stelt gezinnen onder toezicht, het instemmingsrecht afpakkend.
Jeugdzorg plaatst circa 50% daarbij het kind uit huis naar een vreemd pleeggezin, dat het kind niet als 'veilig' beleeft, al beweert de gezinsvoogd van wel; - zo deskundig beweert de gezinsvoogd te zijn, en de rechter gelooft dat!
De schroom om te vergelijken in Nederland is dus slechts cultureel bepaald, en niet echt immoreel. Fouten in Jeugdzorg worden zelden hersteld en toegegeven, net zo als onder de voorbeelden der historie.
Bewijsvoering tegen vaagheden en insinuaties vanuit de pen der gezinsvoogdij zijn zeer lastig voor ouders, omdat bewijs concreet dient te zijn als men niet met Jeugdzorg kan ondertekenen; en er zijn zo al zo veel kinderen gestolen (Ontheffing uit ouderlijke macht na ca. 1 - 3 jaren) door deze 'kinderrover', zoals deze ook wel genoemd wordt door ervaringsvolle ouders.
Dat zorgt voor een inkomen van BJZ totdat het kind 18 is geworden: de door de Kinderombudsman genoemde 'perverse prikkel' (Rapport eind 2013: http://www.dekinderombudsman.nl/70/ouders-professionals/nieuws/reacties-is-de-zorg-gegrond/?id=327 ).