Bureau Jeugdzorg vaag en ondeskundig

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2014/01/grootouders-dreigen-kleinzoon-te.html

In de argumenten van BJZ blijkt de gezinsvoogdij graag zo vaag en niet-uitleggend te zijn dat er niet verdedigd kan worden, dan met diagnostische rapporten van meer deskundigen dan van BJZ, dus zoek beëdigde specialisten.

Grootouders mogen best -en liever nog dan buiten het eigen netwerk van de moeder- pleegouders zijn; dat BJZ anders suggereert is een teken van werkgelegenheidsbelangen. Vaak mijdt BJZ diagnostisch onderzoek. Zo bleek ook dat BJZ meisjes gesloten plaatste en daar werd (bijna) geen diagnostische zorg van een specialist (passend bij de problematiek) gezocht en uit onderzoek van psychiater Theo Doreleijers bleek dat 90% er na deze pseudo-'zorg' erg slecht uit waren gekomen, soms zelfs in de prostitutie geraakt, omdat echte zorg ontbrak in dit soort hulpverlening zonder zorg of diagnose en bijbehorende therapie.

De dochter (in het bovenstaande artikel), die weliswaar bijna 18 is, kan mogelijk daardoor ook beschadigd zijn geraakt door BJZ-inzet.

Maar om net voor het 18 worden nog een pleegplaatsing te vinden buiten het netwerk en de familie waaraan het kind over anderhalf decennium behoefte gaat krijgen (85% kans; identiteitsproblematiek) is echt ondeskundig en is feitelijk een overplaatsing die tegen het advies van prof. F. Juffer (research memoranda, nr.6, 2010) ingaat! BJZ heeft de afgelopen tijd aangetoond dat zij geen specialist is rond omgang na scheiding.

Na het 18 worden wordt een kind op straat gezet, zonder....? Zonder zorg!

Waar er een bepaald soort hechtingsstoornis of onveilige gehechtheid is gediagnosticeerd, maar BJZ geen therapie in laat zetten bestaat een ernstig inspanningsverzuim, waarmee BJZ zichzelf diskwalificeert!

Ook het niet willen uitleggen, niet willen afwegen tegenover het wel kunnen opvoeden van hun jongens, door BJZ behoort niet tot hun professie! In tegendeel. En de bevindingen van prof. Carlo Schuengel, 2013, over het contraproductieve effect van dwangzorg (OTS/UHP/OH), zijn duidelijk niet doorgedrongen tot het kennisniveau van de beroepsdoelgroep van Schuengel. Oorzaken van een hechtingsstoornis niet meewegen (oorzaak ex-vader) is weer een aantonen dat BJZ zelf niet bekwaam is.

Netwerkplaatsing is beter

Slechte hechtingsrepresentatie (dochter met stoornis) is wel een argument om haar niet het gezag te geven, ook na 18 jaar. Maar grootouders, die niet zelf hebben mishandeld, genieten de voorkeur als voogden. Netwerkplaatsen is het best.

BJZ wil in 10 minuten zonder diagnost of orthopedagoog erbij, zonder dat BJZ dat mag een ˊdiagnoseˊ stellen, maar een diagnose is voorbehouden aan echte deskundigen, gespecialiseerd in bijpassend probleem.

BJZ verdraait graag feiten: uit box klimmen is een veiligheidsrisico waar grootouders kundig op gereageerd hebben, maar BJZ zegt: "fout".

Maar BJZ wil uiteraard over een half jaar zeggen: baby is gehecht aan vreemd pleeggezin en kan tot zijn 18e niet meer terug.... en daarmee heeft BJZ nog zo'n 17 jaar inkomen verzekerd. Vandaar pleegoverplaatsing naar vreemden. 

» (Advies aan ouders: Kom achter de naam en beroepsregistratie van de gedragswetenschapper van BJZ en spreek deze goed gemotiveerd en pedagogisch bekwaam tuchtrechtelijk aan, omdat deze een gevolghebbend advies heeft gegeven zonder de cliënt te hebben onderzocht volgens diens beroepscode.)«

Inzage in het dossier

Ouders van een minderjarige mogen wel inzage krijgen, liefst met toestemming van de moeder, maar eventueel met toestemming van een kortgedingrechter, vanwege het niet-aanspreekbaar zijn van hechtingsgestoorde dochter die moeder is (Bij hechtingsstoornis kan onberekenbaar of manipulatief gedrag voorkomen). De zorg voor de baby moet toch door de dagelijkse familiaire-opvoeder gecontroleerd kunnen worden (BW1:247/336), ook ˊzorgˊ  door BJZ dient goed gecontroleerd te worden, daar 72% faalt.

Eigenlijk hanteert BJZ maar voor 5% evidence-based trajecten, en dat is zeer dubieus!

Een opgroeiende in zijn identiteitsfase wil zijn afkomst kennen en wat als hij ontdekt dat hij op basis van insinuaties door jeugdzorg valselijk niet bij zijn familie mocht opgroeien, waar hij inmiddels aan gehecht is geraakt. Dan is overplaatsen naar een vreemd pleeggezin een traumatische ervaring, als een onnodige adoptie, met alle bekende risicoˊs van dien.

Nulmeting

Het moet wel gaan om geld voor BJZ, hun 'perspectief', om waar het goed (minimaal normaal) gaat, te frustreren met onnodige en risicovolle inmenging. Waar deze BJZ-inzet zo doorzichtig en dubieus is, moet voor enige uithuis-over-plaatsing eerst een goede diagnostische nulmeting worden gedaan door een specialist, die ook de CBCL en EAS met de grootouders afneemt, en integraal onderzoek doet, buiten de beperkende en sturende onderzoeksvragen van BJZ .

Geen nulmeting voor een UHP, dan is BJZ valselijk bezig, zonder noodzaak (lid 3 art. 800 Rv). Een nulmeting is essentieel voor latere metingen om de hulpverlening meetbaar en betrouwbaar te maken. Wie wil nu speculeren met ontvankelijke kinderen???..... Ja, jeugdzorg doet dit regelmatig!!
 

TS  (Teamlid JDH)