zaterdag 16 november 2013

Jeugdzorg en de niet openbare executies

Strafrecht 

Als in een strafrechtsprocedure blijkt dat in een onderzoek slechts een kant op is gekeken en dat signalen welke een andere kant op wijzen stelselmatig genegeerd zijn omdat deze signalen niet op de gewenste dader wijzen kan het opsporingsapparaat/openbaar ministerie het veelal wel schudden. 

Als een gezinsvoogd/teamleider hetzelfde doet wordt zulks door de kinderrechter niet afgestraft. 

Bij de strafrechter moet je schuld bewezen worden, althans zo luidt de regel, waarbij er regels zijn van wat bewijs is en, en wat niet en hoe je tot bewijs mag komen en hoe niet en is het begrip waarheid van belang. 

Kinderrechter en gesloten deuren 

Bij de kinderrechter hoeft je schuld alleen maar gesteld te zijn.

Bewijs is niet nodig, dus is het ook niet nodig te regelen hoe en wat tot bewijs kan dienen. En aan waarheid komt de kinderrechter al helemaal niet toe. 

Er is al jaren een discussie gaande over de vraag of het kinderbeschermingsrecht voor wat de zitting betreft achter gesloten deuren plaats moet vinden of niet.
Ik ben er altijd tegenstander van geweest. De gedachte bij mij is/was dat de rest van de wereld niets te maken heeft met de zaken die bij de rechtbank breed uitgemeten worden door de Raad en BJZ zonder dat deze op waarheid berusten.

Executies horen niet in openbaar plaats te vinden.... 

Ik ben nu echter wel zover dat ik vind dat de bescherming welke de rechter, de Raad en BJZ ontlenen aan het fenomeen gesloten deuren niet opweegt tegen het recht van de ouders op een niet-openbare executie. 

Afgeslacht 

Gesloten deuren betekent immers dat geen van de aanwezigen na de zitting enige ruchtbaarheid mag geven omtrent hetgeen zich in de zittingszaal heeft afgespeeld. Je wordt door de Raad en BJZ afgeslacht ter zitting en mag je er achteraf niet eens over beklagen. 

Hoe anders zou het zijn als er een zaal vol mensen zou zitten die het allemaal van dichtbij zouden meemaken en die achteraf over hetgeen zij zagen en hoorden nog eens uitgebreid door zouden kunnen praten met bijvoorbeeld de advocaat van de ouders. 

Misschien dat als de executie niet meer in beslotenheid plaats zou vinden, en daarmee de zitting ook niet, er niet meer zoveel geëxecuteerden zouden zijn. 

Verontwaardiging 

Publieke verontwaardiging heeft geleid tot de bestorming van de Bastille, en de val van vele regimes. 

Voor de individuele ouder zou het waarschijnlijk een vernederende ervaring zijn als de zittingen openbaar zouden zijn. Hoewel dat op zich wel mee zal vallen denk ik. Immers in het openbaar zullen de Raad en BJZ zich wel enige beperking opleggen in wat zij naar voren brengen. 

Ongefundeerd 

Immers het is in het openbaar en dus liggen dan smaad/laster/belediging aangiften door ouders op de loer.

Want het is wel zo prettig dat je in de beslotenheid van een zitting als raadsmedewerker en vertegenwoordiger van BJZ de ouders ongefundeerd van alles en nog wat kunt beschuldigen, terwijl je weet dat je voor je uitlatingen nooit vervolgd zult kunnen worden omdat deze niet in het openbaar gedaan zijn.... 

Keuze

En ik denk dat als je ouders de keuze geeft tussen een proces waarbij je op voorhand weet dat de executie zal plaatsvinden maar dat deze dan niet in het openbaar zal plaats vinden, en de situatie dat het proces in het openbaar plaats zal vinden maar dat je dan misschien een reële kans maakt niet te worden geëxecuteerd, er velen zullen zijn die voor het laatste zullen kiezen.  
 

Voormalig familierechtadvocaat

(persoonsgegevens bekend bij JDH)

7 opmerkingen:

  1. Ik denk dat de keus wel of niet openbaar bij de ouders moet liggen, de echte belanghebbenden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. In der daad, de keuze van mate van openbaarheid (bijv. beperkt tot getuigen en diagnostische raadsman van ouders, of geheel openbaar met een onderzoeksjournalist tegen leugens van BJZ) dient enkel bij de ouders (\gezin) te liggen.

    Nu worden deskundigen geweerd door de gesloten setting van een familierechtszitting.

    Zo kunnen ouders zich enkel juridisch verdedigen d.m.v. een jurist/advocaat, en er zijn niet zoveel advocaten die voldoende diagnostisch zijn opgeleid om de smoesjes van jeugdzorg c.q. gezinsvoogdij te doorzien. (Gemis van deskundigenbegeleiding en -uitleg ten dienste van het kind).

    De rechter doorziet ook geen insinuaties vanuit jeugdzorg, dus gelooft de rechter onterecht deze juridische tegenpartij van het gezin, jeugdzorg/kinderbescherming (dat jeugdzorg napraat).

    Hoe kan men nu zo werkelijk het diagnostisch belang van het kind bewaken?
    Een maatregel heeft gevolgen voor de psychische ontwikkeling van het kind, alsmede fysieke gevolgen voor het hormoonsysteem (disregulatie).

    De jeugzorg en gezinsvoogdij heeft de ˊdeskundigeˊ tactiek om de ouders in de verdedegingshoek te dwingen, en daar heeft geen rechter zin in;
    ouders moeten dus deskundiger zijn dan jeugdzorg en niet zich laten verleiden, niet ingaan op al die valse insinuaties, die beschuldigend aanvoelen, maar...
    ouders moeten aantonen, met goede motivatie, deskundige uitleg en bewijs zwart op wit, wat het belang van het kind is: = diagnostiek door een specialist, uitleg door een specialist, pedagogie van een specialist, opdat het kind onbelast en in vertrouwde omgeving zich kan ontwikkelen.

    Enkel een jongere die dreigt crimineel te worden kan soms beter opgenomen worden in een behandelende (na diagnose) gesloten setting, naar advies van Ger de Lange (FJR 2012/95).

    Een kind, een opgroeiende is beter-af thuis met passende zorg dan in een pleegsetting. Diagnostische zorg leidt tot therapie, dat efefctiever is, korter duurt, goedkoper is, minder belast de ontwikkeling......
    Jeugdzorg mijdt de wetenschap (die onafhankelijk van jeugdzorggegevens echt heeft onderzocht). Vreemd dat de rechter dit nooit "in het belang van het kind" meeweegt.

    De verdedigingsdwangtactiek van jeugdzorg opdat ouders met een mond vol tanden zit achter gesloten deuren zou niet mogen! Dat is geen belang van het kind wegen! Dat soort recht is krom.
    "Waarheidsvinding" is zo'n term waar men niet in moet trappen! Het diagnostisch belang van een meest optimale behandeling door een specialist aangewezen, is conform IVRK artikel 24.

    Slechts in een voetnoot mag men spreken dat jeugdzorg veel heeft ge-insinueerd, dat niet in overeenstemming is met enige bewijsvoering om tot de juiste behandelingstraject te komen.
    Daarover heeft Peter Prinsen in een artikel onder geschreven.

    Nog een tip: heeft u uw kind lief, treed dan gezamenlijk op als ouders, ook bij omgangsfrustratie na scheiding, want anders gaat het ˊvechtscheidingˊ heten, en dat leidt niet tot een onbelast opgroeien van de opgroeiende. Voorkom dat u als gescheiden ouder een loyaliteitsconflict in het kind opwekt door verbale, maar ook non-verbale signalen, die ook door gemis aan contact of sabotage van afspraken kan geschieden. Gebruik uw kind niet als wapen om ongenoegens bot te vieren. Wees primair ouder!
    Ongenoegens horen thuis bij uw psycholoog. Heb geen lange tenen.
    Beter gezamenlijk ouderschap dan uithuisplaatsing, al is het voor zgn. ˊonderzoekˊ. Denk aan uw kind! Het is ontvankelijker dan u denkt.
    Het kan goed internaliseren, en dat is eerst niet te zien, maar niet wat u uw kind gunt als u uw kind lief heeft.
    Beide ouders mogen in elk huis anders zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Men mag wel ruchtbaarheid geven, maar dat zal jeugdzorg afstraffen als beschadigend voor het kind, ook als u anonimiseert. Vaak is het chantage van ouders.

    Verzamel eerst bewijs hoe welke behandeling zal werken in het kind, met welke diagnose, welk hulptraject. Jeugdzorg zet veelal verkeerd gemotiveerde en verkeerd werkende trajecten in (5% evidence-based; dat is extreem weinig juiste trajecten!).

    Men mag een slecht uitgelegde en slecht gemotiveerde aanvraag tot een gedwongen kinderbeschermingsmaatregel door jeugdzorg zeker een executie noemen. Het is een signaal voor het kind dat niet optimaal in het kind werkt: het kind kan vreemde ideeen ontwikkelen, en minderwaardigheidsbeelden in zich vast zetten: ongezond! Psychologisch onjuist.
    Dat is geen ˊzorgˊ!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het niveau jeugdzorgwerker, sociaal werker, gezinsregisseur, jeugdgeneralist, wijkteamlid, is niet medisch bekwaam.
      Wel kunnen deze figuren chanteren, dreigen, dwingen zonder diagnostische grondslag, en dat kan fataal zijn voor de behandeling of omgaan met het kind.
      Het niveau Jeugdzorg is derhalve speculatief en gevaarlijk.
      Kwakzalverij volgens de definitie.

      Uw gemeente zal waarschijnlijk, al zijn ze gewaarschuwd, toch dit niveau inkopen aan jeugd-'zorg'. Heeft u al uw gemeente gemaild over het diagnostisch alternatief, het mogelijk maken dat de artsen en specialisten gewoon declarabel blijven, al nemt de gemeente de zorg over van de zorgverzekeraars m.b.t. jeugdhulp!?!

      Verwijderen
    2. Hoi, mag je wettelijk nu wel of geen ruchtbaarheid geven aan wat gesteld ter ziiting achter gesloten dueren volgens de wet? Bijvoorbeeld over valse beschuldigingen die advocaten uiten of een BJZ?

      Verwijderen

  4. Mag je wat besproken is achter gesloten deuren tijdens een zittingen, bijvoorbeeld de valse beschuldigingen van een advocaat, wel of niet met derden delen?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. 2015: Als het met schriftelijke onderbouwing bewezen kan worden dat het anders is dan de jeugdbescherming beweerde op de rechtszitting die onder artikel Rv 803 (wet Rechtsvordering) ingeperkt werd, mag men dat in vrije meningsuiting openbaren. (Men kan zo wel een extra rechtsgang uitlokken vanuit de jeugdbescherming).
    Uiteraard dient men als ouder netter te zijn dan hoe jeugdzorgwerkers zelf werken, en dat "hoe jeugdzorg werkt" riep in het verleden al de vraag op van het implementeren van 'diagnostische waarheidsvinding', een recht en roep dat al ouder is dan het strafrecht.
    https://www.dropbox.com/s/1oyxy9pmvo1zhr3/FJR%202010-10%20citaten-grijs.pdf?dl=0

    Ouders geven met hun uitingen een visitekaartje af hoe "ouders" zijn (qua niveau).
    {Weet dus met deskundigheid te onderbouwen, pedagogisch/ontwikkelingspsychologisch, dus lees die boeken als ouder.}

    BeantwoordenVerwijderen