donderdag 14 november 2013

Laffe scholen doen een AMK-melding

De lezers die ons persoonlijke verhaal kennen en de manier waarop wij met het AMK/BJz in aanraking zijn gekomen, weten dat pesten/intimidatie op de vorige school van onze dochter de wortel was waar de latere problemen uit voortvloeiden. Helaas komt het nog regelmatig voor dat scholen een zorgmelding misbruiken om hun eigen straatje schoon te vegen, met name bij onvermogen van de school om pestgedrag te stoppen.
 
Vandaag werd de redactie van Jeugdzorg Dark horse opnieuw gebeld door een moeder uit Brabant (Uden), wiens kind met PDD-NOS wat leercapaciteit betreft prima functioneert op een normale basisschool, maar waarvan het levensplezier danig wordt verstoord door een groepje pesters, waar de school niets tegen kan of wil ondernemen.

Het lijkt geen toeval dat de pesters afkomstig zijn van probleemgezinnen en dat school de confrontatie met die gezinnen niet aandurft. We hebben wel vaker gezien dat het demoniseren van het (gezin van) het slachtoffer een veel makkelijkere weg is.  

Ernstige fouten 

Er zijn in deze zaak door de school al een paar ernstige fouten gemaakt, zoals het kind niet bespreken in een ZAT-team (of dit is gebeurd zonder medeweten/ toestemming van de ouders), de zorgmelding is niet met de ouders overlegd voor deze werd gedaan en hiermee is stap 3 van de meldcode niet gevolgd, klachten van ouders over het pesten worden gebagatelliseerd en de reële feiten omtrent het pesten worden ontkent door het kind te stigmatiseren. Het zou komen door de autistische aandoening dat het meisje ‘het allemaal zo beleeft’ (zoals kapot gescheurde kleding).  

Het laffe van een AMK/zorgmelding door een school op deze manier gedaan, is dat het de ouders in een positie brengt waar zij een strijd moeten voeren die helemaal niets te maken heeft met de aard van het probleem. Het AMK/BJz onderzoekt gezinnen en geen scholen, zodat de focus van het probleem verschuift van een schoolprobleem naar een gezinsprobleem.  

Onderzoek naar de thuissituatie 

Opeens komt er een onderzoek naar de thuissituatie van het kind, terwijl het probleem pestgedrag op school is. De school hoopt dat er thuis problemen gevonden worden, zodat de aandacht verdwijnt van de pesters en zich richt naar het meisje en haar PDD-NOS, wat onder normale schoolomstandigheden helemaal geen probleem vormt. De autistische aandoening kan nu de zondebok worden, of anders iets in de familiegeschiedenis van de ouders.  

De ouders van het meisje hebben inmiddels een klacht ingediend bij een onderwijsklachten-commissie, maar het probleem daarmee is dat zoiets veel tijd vergt en ondertussen zit Jeugdzorg al bij je op de bank, speurend naar zorgelijke signalen daar waar ze niet zijn. Wij hebben moeder geadviseerd om ze niet thuis te ontvangen, maar liever een afspraak te maken op het Jeugdzorg kantoor en zich niet te laten uithoren over zaken die niets met het feitelijke probleem te maken hebben. Een schoolprobleem en het gebrek aan doortastendheid van een school om effectief op te treden tegen pestgedrag, mag niet ontaarden in de verdachtmaking van het gezin van het slachtoffer. 

Blind vertrouwen van BJZ 

Men vraagt zich af wanneer het een keer bij het AMK/BJz zal doordringen dat niet alle scholen oprechte zorg hebben over een kind of gezin, maar dat er ook bij zijn die op zoek zijn naar een makkelijke manier om van ouders af te komen. Ouders die hen wijzen op hun verantwoordelijkheid voor de veiligheid van de kinderen die aan hen zijn toevertrouwd. Het blind vertrouwen op de professionaliteit van de school door het AMK/BJz begint een beetje belachelijk te worden nu er zoveel voorbeelden bekend zijn waarbij scholen geen andere zorg  hebben dan voor zichzelf problemen en reputatieschade te voorkomen. 

Twitter van moeder:

@Daniellevdburgt

14 opmerkingen:

  1. Veel scholen zijn bang voor de korte lontjes van pestkoppen-ouders uit de lagere milieu's.

    Het is opvallend voor onderzoekers dat veel scholen dan maar een eigenlijk valse AMK-melding doen over het gepeste kind.

    AMK en BJZ maken er een feit van en traumatiseren de gepeste nog meer door het te ontheemden middels een uithuisplaatsing, alsof en onder het mom van 'veilig'.

    Men dient in wezen de pestkop-gezinnen te melden ('verplichte' "Meldcode"!!!).
    Maar dan wast de school zijn straatje niet zo schoon.
    Dus is melden dubieus geworden; een schoonwas-mogelijkheid boven het kindbelang!

    En jeugdzorg onderzoekt niet en doet alsof het doof is.
    Ook doof voor de gevolgen van het ontheemde kind dat al gepest werd.
    Cumulatief wangedrag door deze 'professionals'!
    Misbruik van Meldcode.
    De praktijk van jeugdzorg van nu en straks.

    Het "onderzoek" van jeugdzorg is dus een bewezen wassen neus; en rechters verdienen dus aandacht wanneer een OTS-verzoek een melding van school als reden opgeeft.
    Er dient door een diagnost onderzocht te worden, want UHP is schadelijk voor een gevoelig kind. Zeker bij 3 op de 4 onterechte OTS-verzoeken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als het om pesten gaat wordt er steeds weer verwezen naar de school, maar laten we de zaken eens op een rijtje zetten. Pesten speelt zich af tussen twee kinderen, meer niet!
    Pesten maakt inbreuk op iemands rechten en het veroorzaakt schade. Als het daarbij gaat om kinderen, jonger dan 15 jaar, dan zijn de ouders aansprakelijk voor de schade.
    Dus: zorg dat de ouders van de pester hun kind onmiddellijk laten stoppen. Op deze pagina:
    http://www.pestbriefje.com/wordpress/het-pestbriefje-werkt kunt u zien hoe dat gaat.
    Want het gaat om úw kind, en wat doet u er aan behalve vinden dat een ander het moet oplossen?
    Laten we ophouden met het verwijt naar de school misschien wordt er dan ook eens gestopt met die gekke opvattingen over pesten en wordt pesten als een serieus probleem gezien dat niet meer met spelletjes en polsbandjes wordt aangepakt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Rinus, ik heb je site bekeken en ik moet zeggen dat er veel goede en nuttige informatie te vinden is. Ik kan ieder kind, ouder of school die met pesten te maken heeft aanraden om jouw adviezen ter harte te nemen.

      Waar ik echter moreel bezwaar tegen maak, is het argument dat een school juridisch niet aansprakelijk is voor pesten. Zelfs als dit feitelijk zo is (je noemt een aantal zaken, zoals dat een school aantoonbaar moet hebben bijgedragen aan de pesterijen; er moet een verband zijn tussen het pesten en het volgen van lessen, maar vaak gebeurt het pesten in de pauzes of buiten de school; de huidige pestprotocollen werken vaak niet of averechts; pesten is voor de wet niet strafbaar tenzij er letsel kan worden aangetoond, materieel of psychisch en scholen hebben niet de middelen/financiën, etc.) dan nog is het voor mij en naar ik aanneem voor iedere ouder onbegrijpelijk dat een kind dat leerplicht heeft, naar een school wordt gestuurd om verplicht lessen te volgen, maar er vanuit de overheid geen garantie voor de veiligheid van dat kind tegenover staat.

      Het komt op mij over als een zwaktebod van een school om te stellen dat het pesten in de pauzes of buiten het schoolplein gebeurt, omdat ze hun leerlingen goed kennen en heus wel weten wat er speelt. Een docent is er niet alleen om de hoofdjes van de kinderen met kennis te vullen, maar ook om ze sociaal-emotioneel te vormen. Ik ken persoonlijk verhalen van mensen werkzaam in het onderwijs, die geprobeerd hebben lastige leerlingen tot de orde te roepen (in het voortgezet onderwijs), maar die daar snel mee ophielden op het moment dat ze merkten dat ze van hun eigen schooldirecteur geen ruggensteun kregen. (Bang voor de ouders of voor de uit de kluiten gewassen leerling zelf)

      De AMK-melding, die soms door scholen wordt misbruikt, moet echt gezien worden als een stoot onder de gordel van de ouders van het slachtoffer. Het heeft helemaal niets met het echte probleem van doen, maar de gevolgen kunnen dramatisch zijn. Ze doen bij AMK/BJz immers niet aan waarheidsvinding. Feitelijk maakt de school hiermee de reputatie van de ouders kapot ter voorkoming van reputatieschade voor de school.

      Misschien zou je ook hierover iets kunnen vermelden in de overvloedige informatie die je ouders en scholen biedt op het gebied van pesten en wat hieraan te doen is.

      Verwijderen
    2. Pesten ontstaat vaak waar een kind dat niet goed in z'n vel zit door een thuissituatie ofzo, zich wil afzetten middels pesten waarbij de pester zich 'groter' voelt, al is dat tijdelijk en fake. (Ongezond!).

      Regelmatig zijn de ouders van de pestkop ouders uit een onbewust of lager millieu, met regelmaig een kort lontje, agressief, lastig om mee in overleg te gaan, en -zoals elke ouder- geneigd hun kind te verdedigen.

      Het is laf dat de behoeder van het kind (tijdens schooltijd) geen verantwoordelijkheid zou willen nemen tegen dit pestgedrag en zijn gevolgen.
      De verantwoordelijkheid te verschuiven naar buiten de tijd waarin het gebeurt onder supervisie is een uitvlucht en geen verantwoordelijkheid nemen.
      Daar zijn sommige scholen helaas wel te gemakkelijk in, de gepeste een AMK op zijn dak sturen, die niet degelijk onderzoekt, wel belast, beschuldigd met suggesties, en de gevolgen -wetenschappelijk- niet wenst te overzien, zoals de praktijk vaak uitwijst.

      De school kent de namen, de adressen van alle leerlingen, en heeft een geheimhoudingsplicht, zodat ouders niet gemakkelijk andere ouders kunnen aanspreken over gedrag van pestkoppen rond schooltijd.
      AMK-melden is ook een vorm van pesten, waar de zorg bij de pestende dient te liggen, want er is een reden van het ˊwillen pestenˊ!

      Verwijderen
    3. Ik heb moeite met het feit dat u pesten en lager milieu aan elkaar koppelt, 'anoniem'. Pesten komt voor bij alle rangen en standen.

      Verwijderen
    4. Ben het eens met Nora Naber dat de opmerking over het lagere milieu discutabel is.
      De rest van uw betoog klopt van a tot z.
      Het standpunt van de Hr. Rodenburg, dat pesten op school niet tot de verantwoordelijkheden van de school zou behoren , vind ik merkwaardig.
      Voor alles wat op school gebeurt is de school verantwoordelijk.
      Gezien de leerplicht, is de school een vorm van UHP. Je bent als ouder verplicht
      je kind over te dragen aan een bepaalde instantie, een bepaald deel van de dag.
      Gaat er gedurende deze tijd iets mis, is het toch jouw zaak. om het op te lossen.
      Waar heb ik dit meer gezien ? Bij de gezinsvoogd in geval van een OTS.
      In het geval van een OTS neemt de gezinsvoogd alle beslissingen.
      Als ouder draag je echter de volle verantwoordelijkheid.
      Gezinsvoogd niet verwarren met voogd. In dat geval ligt verantwoordelijkheid bij degene die de voogdij heeft.
      Leerplicht niet verwarren met schoolplicht.
      Ouders die in staat zijn hun kinderen van goed onderwijs te voorzien, kunnen dit ook doen zonder school. Voor de meeste ouders zal dit niet van toepassing zijn.
      Ouders niet verwarren met kindermishandelaars en Multiprobleemgevallen.
      Voor steeds meer ouders betekent het ouder zijn, een dagelijks gevecht met allerlei instanties. Dat zal wel een keer veranderen. Wanneer?
      Misschien wel als blijkt dat men met de op stapel staande hervormingen, de plank volledig mis slaat.
      Aan alle ouders met dit soort problemen: STERKTE.

      Verwijderen
  3. Een voorbeeldje van het melden door scholen.
    Uit een afsluitrapportage onder de kop Evaluatie.
    Ik citeer:

    School geeft aan dat ....... het hartstikke goed doet. Zij heeft veel vrienden. Vanaf januari 2011 zijn er vanuit school GEEN ZORGEN MEER GEMELD bij BJAA met betrekking tot de thuissituatie. In de periode daarvoor vond de school HET MOEILIJK UIT TE LEGGEN WELKE ZORGEN ER HIEROMTRENT WAREN.

    Inderdaad, als je allerlei flauwekul verspreid over een gezin dan is dat moeilijk uit te leggen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. School bedreigde ons continu samen met het ZAT-team om een AMK melding te doen.
    Onder druk moesten wij wel toegeven, maar waren het hier niet mee eens.
    Ons kind had het chronisch vermoeidheidssyndroom.

    Ze geloofden dit niet. Twee jaar lang stonden wij onder stress, kregen we maandelijks intensieve gesprekken, met vele mensen rondom ons.
    Dit enkel om ons te laten doen, wat zij de professionals bedacht hadden.
    We zijn niet akkoord gegaan.
    Het ging om ons kind en ons kind is het belangrijkste.
    Niet wat zij bedacht hadden allemaal wat zogenaamd goed zou zijn.

    Ik kreeg wel gelijk, ons kind had een tekort aan bepaalde vitaminen.
    De trap na kwam, toch nog een valse AMK melding.
    Bedankt school!

    We hebben nog dagelijks last van de door jullie veroorzaakte ellende. Laten we hopen dat karma bestaat.

    Het liefst zal ik de naam online willen plaatsen, maar ik zal me nog maar niet verlagen tot hun armzalige niveau.
    De melding is goed afgelopen.
    Maar ik moet die mensen van die school, voor mijn ogen niet meer zien!!!
    Misselijkmakend machtsmisbruik van simpele domme en uiterst arrogante mensen, die dachten slimmer en beter te zijn.
    Ik heb weinig gezegd, maar wist meer dan genoeg.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Uw situatie ken ik maar al te goed. Ik heb bewijzen dat de school toegeeft dat leerkrachten leerlingen opzetten tegen mijn kind. Ze werkten samen met BJZ's gezinsvoogd om mijn kind uit huis te laten plaatsen. De school was een REC-4 school. Veel dom gespuis loopt daar rond die zelf kinderen hebben met een waandiagnose. Moeilijk te overtuigen. Uiteindelijk begreep de directrice dat mijn kind geleden had door toedoen van haar personeel en klasgenoten, ze wilde een oplossing zoeken met ons.

      Intussen had die B**** een slijmbrief geschreven naar een onderwijsconsulentenbureau met de vraag of zij haar wilden helpen mijn kind te schorsen en verwijderen van haar kloteschool. Smiechten worden zulke mensen genoemd. ZAT-teams zijn grote etterpuisten in dat soort scholen. Je moet eens het leerlingdossier opvragen aldaar, je zal geschokt zijn waar die onprofessionele mensen mee bezig zijn. Vroeger zaten ook huisartsen in die ZAT-besprekingen, je eigen huisarts die je kind kapot maakt buiten medeweten van ouders om. Deze informaties komen overal terecht; GGD, GGz, ziekenhuizen, andere scholen, BJZ en andere ouder-haters.

      Ik heb veel over deze zaken geschreven, Karma bestaat. Mijn reacties werden vaak niet geplaatst, maar we zijn twee jaartjes verder en ik zie dat ik gelijk had. Er zijn teveel mensen die eigenlijk geen verandering willen zien. In Nederland zal dat nog jaren duren. Of men moet stoppen met zwanger raken. Er zou een campagne gestart moeten worden om ALLE meisjes en jonge vrouwen in te lichten wat hen te wachten staat zodra ze zwanger raken, te beginnen met een uitbuikplaatsing. Met mijn kind gaat het ook redelijk goed, bang voor politie en wegens slechte hygiëne destijds in de instelling smetvrees opgelopen.

      Wat is Nederland een zalig land niewaar? Ik functioneer niet meer als referentie voor ons cultuurtje. Die haring smaakt mij niet meer.

      Verwijderen
  5. In mijn geval is het andersom. Mijn zoontje heeft gedragsproblemen. Getuige van Huiselijk Geweld en vader die het Hoofdverblijf heeft gekregen door leugens en eigen belang. Hij heeft de situatie totaal niet onder controle. Mijn zoon gedraagt zich agressief en vertoont pestgedrag. Kinderen in elkaar slaan, andere kinderen opstoken om een slachtoffer te zoeken, etc.

    Ik ben met mijn verhaal en zorgen naar school gegaan. School heeft mij niet of nauwelijks serieus genomen. Mondeling geven ze zorgen toe, maar op papier blijft dit uit. Sterker nog het rapport van mijn zoon is ook veranderd. Sociaal Emotioneel krijgt hij een hoog cijfer, terwijl de problemen erger worden. Ik vind het in ieder geval niet normaal dat hij iedere dag zegt de wens te hebben de Juf neer te steken. Mijn zoon is wel erg intelligent (VP-Kloof). Ik heb sterk het vermoeden dat school geen problemen met vader wil en dat ze de naam van school hoog willen houden. Begeleid wordt hij al allerminst. Al mijn zorgen worden door een psychologisch rapport bevestigd, maar er gebeurt niets.

    Eén dag voordat vader naar het AMK moest voor een gesprek kregen zowel vader als ik een email van school met de mededeling dat ze een gesprekje met mijn zoon hadden gehad en dat het heel erg goed met hem gaat.. Ooit gehoord van sociaal wenselijk antwoorden uit angst voor de consequenties?? Ik vraag me ook af of het toeval was... Ik overweeg een klacht, maar zal dat nou zoveel helpen?? Of gaan ze je nog meer demoniseren?? Deze verhalen verbazen me in ieder geval niets.. Maar mijn haren gaan er recht van overeind staan..

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Onze dochter zat ook niet lekker op school. Een gesprek en een andere school regelen ging niet, daar werden we in gedwarsboomd. Toen kregen we een tip (leerkracht?) dat onze dochter stoned in de klas had gezeten en was uitgevallen tegen een lerares. School bleek al langer op de hoogte te zijn van het uitdelen van wiet, voor hun neus. "horen, zien en zwijgen".

    Jeugdzorg (ZAT) zat er natuurlijk al bij voor wij het wisten. We probeerden een gesprek te regelen over het wietgebruik en hoe het te stoppen. Bij toeval kwamen we er achter dat jeugdzorg zich afgemeld had bij het gesprek. De boodschap van school: melding bij de kinderbescherming van verwaarlozing en mishandeling (door de ouders).
    Het was geen school in Amsterdam, Rotterdam of Utrecht, maar gewoon in Emmen- EsdallCollege.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Zijn bedreigingen door het Zat team normaal tegenwoordig ?
    Ben ook door het Zat team bedreigt met AMK melding. ( kennelijk komt dit vaak voor ?. was echt even uit het veld geslagen , van zoveel brutaliteit. )
    De problemen gaan over onze zoon, die in het verleden al onderzocht is en een beschrijvende diagnose heeft, ( een stoornis is niet vastgesteld, omdat hij van alles een beetje heeft en verder gewoon een heel slimme jongen is met een temperamentvol karakter.)
    Omdat hij niet echt onder een dsm label te vatten valt , willen we dit ook niet.
    Hij is niet ordeverstorend in de les, maar wel een onderpresteerder, wat al voorspeld was door de onderzoeker destijds.
    School wil een verklaring voor zijn lage cijfers en blijft aandringen op een nieuw onderzoek.
    Wat we steeds weigeren, omdat de situatie niet is verandert en de oude diagnose klopt.
    Dit wil men niet accepteren en daarom probeert men op een andere manier hulp op te dringen. Men wilde achter de voordeur komen, om zo alsnog invloed uit te oefenen.
    Kind had slechts baat bij een school, die eigen protocol strak hanteert, wat men niet deed.
    Maar men kijkt niet naar zich zelf. De ouders hebben "hulp " nodig, dat word je zo "gegund."
    Men staat mijlen ver boven je, zelfs bij ons geschoolde ouders. Heel denigrerend.
    Luisteren heeft men niet geleerd, hoeveel argumenten ik ook aandroeg, niets hielp.
    Uiteindelijk dreigde men met AMK melding en ging ik onder protest akkoord:
    In zoverre, dat ze maar iemand achter de voordeur moesten sturen als ze dat nodig vonden, zodat we daarna ons gesprek misschien op een ander niveau konden voortzetten.
    Maar zo even iemand sturen bleek niet te kunnen, dus hadden ze met z'n allen bedacht dat het systeemtherapie moest worden. Daarvoor moesten alle gezinsleden ingeschreven worden bij ggz. Dat heb ik dus geweigerd.
    Dus werd het : "Moeder erkent dat hulp in het gezin nodig is, maar weigert vervolgens toch hulp, ondanks afspraken hierover".
    Deze verdraaiingen kom je steeds tegen in jeugdzorg dossiers. Nooit heb ik aangegeven dat er hulp nodig was, integendeel.
    Ook wilden ze informatie van de huisarts, waarvoor ik wel toestemming moest geven.
    ( er viel ook niets bijzonders te halen, was gelukkig zelf al naar huisarts gegaan, om te overleggen over de situatie. ) Maar ze gingen wel erg ver: achter mijn rug om vroegen ze aan de huisarts zelfs een directe verwijzing voor mijn zoon naar ggz. De huisarts was het niet met ze eens en moest lachten om de vraagstelling. "Als ik jongeren met deze vraagstelling zou verwijzen, zou ik niet meer serieus genomen worden als beroepsbeoefenaar." ( wist niet dat een ggd arts zelf een verwijzing mocht vragen ? )
    Toen waren de dames helemaal kwaad natuurlijk en wat dacht je : een valse AMK melding.
    Uiteindelijk werden we in het gelijk gesteld, "de verdachte omstandigheden kunnen niet worden bewezen en zijn niet gefundeerd, moeder is prima instaat om hulp in te schakelen wanneer nodig", maar wat een ellende en stress. Ook nu nog. Het blijft toch in de dossiers staan. Laatst maakte ik een ongelukkige manoeuvre, waarbij ik mijn kaak hard stootte tegen, jawel... 'de kast' , was toch zo bang , dat het een blauwe plek zou worden.( gelukkig ging het goed, maar toch... De schrik zat er dik in. ) Eerst deden we zelfs wat lacherig over de melding en maakten grapjes over de inhoud, maar het heeft toch meer impact dan ik dacht.
    Ik ben echt heel huiverig voor de toekomst, zeker nu jeugd ggz ook onder de gemeente valt, dat de dwang sterk toe zal nemen. Iedereen in dit soort omstandigheden veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen