Na omgangssabotage door één ouder, kan op zeker moment de rechter
eraan te pas komen. Die vraagt aan de Raad voor de Kinderbescherming om advies
middels een ondertoezichtstelling. Die krijgt BJZ en de
RvdK vraagt dus het Bureau Jeugdzorg om tot een advies te komen. De BJz's klagen dat zij zo
laat pas in zo'n 'vechtscheiding' betrokken raken. http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/11/waar-heeft-jeugdzorg-eigenlijk-wel.html
Saboteren
Ook met de experimentele methodieken die de Provinciale en grootstedelijke
BJz's nu ontwikkelen, wordt niet per direct die omgangs-saboterende ouder na
uitleg over de gevolgen van hun houding voor de essentiële keuze gesteld of ze
voor haar ongenoegens blijft saboteren òf dat ze haar ongenoegens en andere wraak-
en verwijtgevoelens weghoudt van het kind. En deze gevoelens verwerkt bij een eigen psycholoog
en de ouderschappelijke
verantwoordelijkheid op zich neemt het kind van belastende signalen, verbaal,
non-verbaal of organisatorisch, te vrijwaren. Gezamenlijk ouderschap mag niets
meer hebben van partnerschap, want dat is over; nu zijn beiden ‘ouders van het
kind’. Vanuit het kind inlevend.
Geen deskundigheid
Aangifte bij misbruik en geweld
In elk huis mogen voor het kind andere regels heersen, zoals dat ook al gezien en ervaren is bij vriendjes. Deze ouder kan ook leren hoe het 't kind niet belast met wat voor signalen ook over de andere ouder. Dat is handig om straks weer gezamenlijk gezag te krijgen!
Degelijk onderzoek
Wanneer deze ouder een getuigschrift van een cursus heeft gevolgd
(ook aspirant adoptieouders moeten verplicht eerst een VIA-cursus volgen en
zelf betalen) èn een degelijk onderzoek op niveau met bijvoorbeeld video-interactie-begeleiding
(niet door BJZ) aantoont dat het goed gaat met de ouderlijke representatie
(voorlevend ouderschap) dan kan het wettelijk ouderschappelijk gezag weer
gedeeld worden.
Het kind heeft recht op een hoger niveau van gezondheids-hulpverlening. IVRK 24. Medisch-academisch, en gespecialiseerd. Niet via sociaal werksters met hooguit HBO of SPH.
Het valt op dat BJZ wel op bepaalde niveaus deskundig is: in bespelen van rechters en ouders. Dat gaat soms fantastisch! Een met jeugdzorg niet bekende ouder zou het eerst niet geloven, hoe deskundig dat gespeculeer in zijn werk gaat binnen BJZ!
Jeugdzorg-onderzoek bij zogenaamde 'vechtscheidingen', ca. 30% van alle cases in BJz duren te lang, waardoor kinderen lijden al die tijd.
Opmerkelijk was dat de meeste BJz's geen specialisten inzetten, omdat managen van 'vechtscheidingen' anders te zwaar zou zijn. Het valt op dat BJz niet spreekt over omgangssabotage-cases, maar van vechten, alsof er twee strijden. Een (niet verzorgende of minderverzorgende) ouder mag toch wel opkomen voor het belang van het kind om beide ouders onbelast te mogen zien en kennen?!
De ‘academie’
Saboteren
Al decennia weten deze gezinsvoogden de strijd veroorzakende
ouders niet te helpen aan een bewust-worden wat ze hun kinderen aandoen, hen
als wapen gebruikend tegen de andere ouder. Het kind heeft twee ouders. Die ene ouder denkt dat die andere ouder van het kind nog haar ex-partner is en
gedraagt zich helaas als zodanig: verwijtend en saboterend, over de hoofden van
het kind.
Geen deskundigheid
Op een 'BJz-academie' (congresje van hoofdzakelijk gezinsvoogden)
werd duidelijk dat deze jeugdzorgwerkers zich met deze experimentele
methodieken gesteund voelen. Dat houdt dus in dat ze al die tijd voordien al
helemaal niet de deskundigheid in huis hadden.
Wel opmerkelijk, werd geopperd dat bij scheidingen direct een voorlichting gegeven dient te worden wat omgangssabotage in het kind veroorzaakt aan psychische ellende en loyaliteitsproblematiek.
Wel opmerkelijk, werd geopperd dat bij scheidingen direct een voorlichting gegeven dient te worden wat omgangssabotage in het kind veroorzaakt aan psychische ellende en loyaliteitsproblematiek.
Aangifte bij misbruik en geweld
Eventuele agressie en misbruik kan gemeld worden middels aangifte
en dan tot het strafrecht behoren. Daar dient waarheidsvinding, maar dan wel
met onderzoek door direct een passende diagnostisch specialist, die het kind,
al dan niet bedreigd, met leuk-gebrachte tests diagnostisch onderzoekt.
Dit is veel beter dan éénoudergezag adviseren op speculatieve
jeugdzorg-gronden.
Om omgang op gang te krijgen, of ten minste met beide
ouders in gesprek te geraken, werd voorgesteld meer artikel 258 van het 1e BW
te gebruiken: een (schriftelijke) aanwijzing (Zie BW1:258 t/m 260).
Op dit congres over vechtscheidingen constateerde
men dat een saboterende ouder soms zeer volhardend is, waartegen niets te doen
zou zijn door BJZ, geen aanwijzing en zelfs geen dwangsom of in hechtenis nemen
als dwangmiddel. Er werd gevraagd of bij die waargenomen voortgang van
omgangssabotage niet de andere ouder één oudergezag kan worden toegewezen, als
middel.
Eenouder gezag
Een rechter merkte op dat er niet gevraagd zou kunnen worden om
éénoudergezag wegens omgangssabotage. Dat is onjuist, omdat een ouder die aan
deze vorm van kindermishandeling doet al dan niet tijdelijk (tijd om tot cursus
en bezinning te komen) het ouderlijk gezag kan worden ontnomen.
De rechterlijke uitspraak LJN AS6020 is daar een
voorbeeld van, met het voordeel dat het kind wel in z'n vertrouwde omgeving kan
blijven zolang de van gezag ontheven maar verzorgende ouder de
strijd, het verwijt en de sabotage staakt, en ophoudt signalen af te geven alsof
de andere ouder slecht of iets mis mee zou wezen.
Dat ouders na de echtscheiding ook verplichtingen
hebben blijkt uit BW1:247, lid 3:
lid 1. Het ouderlijk gezag omvat de plicht en het
recht van de ouder zijn minderjarig kind te verzorgen en op te voeden.
2. Onder verzorging en opvoeding worden mede verstaan
de zorg en de verantwoordelijkheid voor het geestelijk en lichamelijk
welzijn en de veiligheid van het kind alsmede het bevorderen van de
ontwikkeling van zijn persoonlijkheid. In de verzorging en opvoeding van het
kind passen de ouders geen geestelijk of lichamelijk geweld of enige andere
vernederende behandeling toe.
3. Het ouderlijk gezag omvat mede de verplichting van
de ouder om de ontwikkeling van de banden van zijn kind met de andere
ouder te bevorderen. ....
(AS6020: http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHAMS:2005:AS6020
). uit ouderlijk gezag:
BW1:266 : Mits het belang van de kinderen zich daar
niet tegen verzet, kan de rechtbank een ouder van het gezag over een of meer
van zijn kinderen ontheffen, op grond dat hij ongeschikt of onmachtig is zijn
plicht tot verzorging en opvoeding te vervullen. (En dan kijken we naar BW1:247
lid 3).
In elk huis mogen voor het kind andere regels heersen, zoals dat ook al gezien en ervaren is bij vriendjes. Deze ouder kan ook leren hoe het 't kind niet belast met wat voor signalen ook over de andere ouder. Dat is handig om straks weer gezamenlijk gezag te krijgen!
Degelijk onderzoek
Het kind heeft recht op een hoger niveau van gezondheids-hulpverlening. IVRK 24. Medisch-academisch, en gespecialiseerd. Niet via sociaal werksters met hooguit HBO of SPH.
Het valt op dat BJZ wel op bepaalde niveaus deskundig is: in bespelen van rechters en ouders. Dat gaat soms fantastisch! Een met jeugdzorg niet bekende ouder zou het eerst niet geloven, hoe deskundig dat gespeculeer in zijn werk gaat binnen BJZ!
Jeugdzorg-onderzoek bij zogenaamde 'vechtscheidingen', ca. 30% van alle cases in BJz duren te lang, waardoor kinderen lijden al die tijd.
Tekeningen
Er worden tekeningen gemaakt, niet onder begeleiding van een
orthopedagoog, maar met een gezinsvoogd/gezinsmanager/sociaal werkster--niveau.
Opmerkelijk was dat de meeste BJz's geen specialisten inzetten, omdat managen van 'vechtscheidingen' anders te zwaar zou zijn. Het valt op dat BJz niet spreekt over omgangssabotage-cases, maar van vechten, alsof er twee strijden. Een (niet verzorgende of minderverzorgende) ouder mag toch wel opkomen voor het belang van het kind om beide ouders onbelast te mogen zien en kennen?!
De ‘academie’
BJz denkt, zo bleek op die 'academie' in Amsterdam, dat als een
omgang saboterende ouder persisteert, de andere ouder maar moet opgeven (voor
het belang van het kind op te komen) en de scheidings-OTS op te heffen,
"omdat BJZ dan toch niets meer kan doen". Zo erkennen de BJz's dat ze
ondeskundig zijn op dit gebied.
Deze rechterlijke uitspraak (ECLI:NL:RBLIM:2013:9102) getuigt daarvan, èn van het ontbreken aan inzicht van de rechters dat jeugdzorg slechts als afvoerputje wordt gebruikt om problemen in weg te stoppen. Dat het kind recht heeft op kundiger en kind-onbelastend specialisme. "Scheidings-OTS-sen" zouden naar wet niet mogen bestaan.
Het inspanningsverzuim door ondeskundigheid inzake hulp bij omgangssabotage bij BJz, dient eveneens als een vorm van kindermisbruik te worden erkend.
Deze rechterlijke uitspraak (ECLI:NL:RBLIM:2013:9102) getuigt daarvan, èn van het ontbreken aan inzicht van de rechters dat jeugdzorg slechts als afvoerputje wordt gebruikt om problemen in weg te stoppen. Dat het kind recht heeft op kundiger en kind-onbelastend specialisme. "Scheidings-OTS-sen" zouden naar wet niet mogen bestaan.
Het inspanningsverzuim door ondeskundigheid inzake hulp bij omgangssabotage bij BJz, dient eveneens als een vorm van kindermisbruik te worden erkend.
TS
(teamlid JDH)
De uitspraak van een rechter waarnaar dit een reactie was:
BeantwoordenVerwijderenhttp://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBLIM:2013:9102
LJN AS6020 :
http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHAMS:2005:AS6020
De LJN-nummers schijnen een andere nummering te krijgen. Met Google (In cashe) kan men nog de 'oude nummers' vinden.
Ik ben na mijn echtscheiding ook als "onnozele" vader bij deze specialisten van jeugdzorg beland wegens het in de knel komen van mijn kinderzieltjes (PAS) en mijn ervaring met deze specialisten is dat ze vooral zichzelf aan het werk houden met talloze rapportjes te schrijven en vervolgens deze uitvoerig te moeten bespreken in de "commissie", wat dat ook mag zijn. Een beetje fatsoenlijk omgang borgen comfort uitspraak rechtbank blijkt al gauw te moeilijk en niet in het belang van het kind dus daar kan je naar fluiten. Wel werd ik door 1 van deze specialisten doorverwezen naar mijn advocaat waarna de cirkel van het creëren van je eigen werk weer rond was en je kunt gaan. Ik zou er nu niet meer mee in gesprek gaan, zwaar kansloos, zinloos en zonde van je tijd. Dag kindertjes@5 jaar geen omgang.
BeantwoordenVerwijderenMeer uitleg op: http://www.youtube.com/watch?v=xD6HLC9YLe4 -met tekst extra.
BeantwoordenVerwijderenIs het niet zo dat de historie en de Memorie van Toelichting bij de wet (BW1:254) een Scheidings-OTS eigenlijk niet toestaat?!
BeantwoordenVerwijderenDus wordt standaard bij scheidings- en omgangssabotage wel een OTS verkregen onder opgeklopte redenen. Dat zou mogen? Dat zou bedoeld zijn door de regerende Kamers?
Hier zien we dat jeugdzorg aan het ontsporen is, lak heeft aan de wet, of de wet niet goed kent en zonder gedetailleerd toezicht doormoddert, decennia lang, experimenteel, nieuws belovend, en immer mislukkend op dit niveau.
Het opleidingsniveau maakt niet uit, ook hoger opgeleiden creëren hun eigen werk en zorgen ervoor dat zij dus blijven behandelen en bemoeienis blijven houden. Als het gaat om vechtscheidingen is het belangrijk om naar de ouders te luisteren die dat hebben meegemaakt. Zij wijzen er telkens weer op hoe ze in een web van professionele uitzuigers kwamen. Advocaten en rechters die bijklussen als bijzondere curatoren en als mediators, zonder enig resultaat voor de kinderen maar wel heel duur en vooral, ze houden zichzelf aan het werk. Vooral ook zoals Jan hier zegt.
BeantwoordenVerwijderenEen overheid zou dit soort dingen niet moeten willen en ook niet moeten spreken over diagnostiek van gezonde kinderen en ouders. Scheidingen zijn heel pijnlijk en in het belang van het kind is vooral dat er een normale omgangsregeling komt en bewaakt wordt.
That's it en verder alsjeblieft geen gedoe met specialisten, bijzonder curatoren, hogere opgeleiden en welke overheidsambtenaren nog meer ingezet en betaald zouden moeten worden. Men ruikt allemaal geld en denkt aan het eigen belang. Er is tot nu toe geen enkel overheidsmiddel of -oplossing gebleken dat het menselijk leed van scheidingen kan oplossen of verzachten.
Behalve toezicht op een goede omgangsregeling, en juist daar schort het aan. Exact zoals Jan zegt en exact zoals de vele vaderclubs aangeven. Die hebben het nooit over dat zij heil verwachten van betere opleidingsniveaus en nog meer middelen van de overheid om zich achter de voordeur te bemoeien.'
Integendeel, omgang is alles wat men wil en wat de kinderen ook willen. En verder dient de overheid zich hier volgens ouders met ervaring met deze problematiek vooral buiten privelevens van burgers te houden!
Hoger opgeleiden laten zich vaak voor het karretje spannen van jeugdzorg. Zal dat aan de onderzoeksvragen vanuit jeugdzorg liggen, die sturen, beperken, of zelfs aan de verkeerde discipline zijn gesteld? Of zal het liggen aan het juridiseren van BJZ, waarin deze hoger opgeleiden geen zin hebben en zich daardoor beperken?
VerwijderenWanneer is men niet tevreden met die hoger opgeleiden?
Komt de dwang direct van een hoger opgeleide die de client wel zelf onderzocht?
Is die hoger opgeleide niet tuchtrechtelijk aansprakelijk, werkend onder de wetten WGBO (BW7:446+ en BIG)???
Het gaat om dwangzorg tegen te gaan, wanneer er geen goede diagnostische afweging is gemaakt en niet naar de werking van de dwang en de schade op termijn wordt gekeken!
Werkgelegenheid van ieder creeren, doch dwangzorg-werkgelegenheid is immoreel. Schadelijk voor het werkgelegenheidsobject, het kind. Dwang is contraproductief.
Tegen dwang zonder diagnostische reden voor het kind is het opleidingsniveau wel degelijk belangrijk, inclusief beroepsregistratie en tuchtrecht, dat vindbaar en van voldoende helder niveau is.
Men moet bij omgangsfrustratie wel de juiste advocaten vinden. Maar jeugdzorg is de kern van dwang en vreemde adviezen richting rechter.
Ouders moeten preventief weten.
Ouders moeten niet op hulp wachten, niet wachten op een doorverwijzing van een hulpverlener van het niveau sociaal werk.
Jeugdzorg leidt tot dwangzorg en verlies van het kind; dat is de kern, dat ˊbeterˊ moet, dus wel hoger niveau!
En ik ben bang dat ouders dus ZELF actief naar de passende deskundige moeten zoeken en daarmee evt. een snurkende rechter om de oren slaan.
De jeugdwet komt er. Men moet dus op vele plaatsen buiten die ambtenarij blijven.
Er is een proefschrift "De Tirannie in de Jeugdzorg", 2013, R. Clarijs. Niet de eerste wetenschapper die niet gehoord wordt in Den Haag.
Meningen (en BJZ-lobby) zijn kennelijk belangrijker voor politici dan wetenschappelijke bevindinegn die opgroeienden raken. Of zullen ze misleid worden door de pseudowetenschapsrapporten vanuit BJZ?
Wanneer de omgangsregeling wettig is vastgesteld, zou de ouder die zich daarvoor wil inzetten omgangssabotage directer moeten kunnen melden aan een rechter, met een voorstel welke deskundige kan helpen (toegewezen door de rechter) om de omgangssaboterende ouder urgent voor te lichten, opdat die ouder een keuze kan maken voor ongenoegens of het ouderschap voorop te stellen, bewustwordend. LJN AS6020 blijft dan een aanrader.
Wil enig ouder dat er toezicht wordt gehouden op omgangsregeling?- neen toch! Men dient zelf actief te zijn bij de gegeven wetten.
Als er dan een deskundige bij moet komen, dan beter een tuchtrechtelijk aanspreekbare dan een sociaal werkster. Daar is wel opleiding voor nodig!
Jeugdzorg is de wet omzijlend de ogen achter de voordeur; ondeskundig, onbe-edigd. Er zijn omgangssaboterende ouders, en die moeten goed ens nel voorgelicht worden en dan voor een bewuste keuze gesteld worden, en die moeten conseqenties hebben als die niet ten gunste van het kind zijn!
Natuurlijk is het verwonderlijk dat hoger-opgeleiden, academici, zoals juristen, rechters, advocaten, artsen, geloof stellen in beweringen vanuit Jeugdzorg, dat niet kan tippen aan medisch-academisch niveau!
BeantwoordenVerwijderenHet is verwonderlijk dat gezinsvoogden diagnostische rapporten die hen niet bevallen gewoon aan de kant kunnen en mogen schuiven, ook op de zitting van rechters; dan zijn die ˊhoger opgeleidenˊ slapende of goedgelovig, en in gemakzucht niet waardig onderzoekend ingesteld; en zo beschermen dezen het werkelijke psychologische belang van het kind niet.
Het is bevreemdend dat rechters nimmer vragen naar definities van woorden die gezinsvoogden gebruiken, en waarvan al jaren door ouders gezegd werd dat die jeugdzorgwerker ˊliegtˊ, de rechter bespeelt, niet voor het optimale belang van het kind opkomt.
Ongelofelijk is dat rechters (toch vaak zelf moeders of vaders) niet vragen hoe een OTS of UHP zou moeten werken in de geest van het kind, want een kind voelt zich niet veilig in een dwangomgeving die het niet vooraf kent. Is het woordje "veilig" of "perspectief-biedend" zo een goed toverwoord, dat dit voetstoots geloofd wordt? Zonder werking in de grijze massa daarboven?
Rechters maken zich zo niet geloofwaardig, en het woord gevoelloos, of gewetenloos, kan meer en meer bovenkomen bij ouders, die belezen zijn en niet pedagogisch-onbekwaam, zoals de propaganda anders wilde doen geloven.
ˊAlle ouders zijn onbekwaam + alle pleegouders zijn veilig, goed voor het te ontheemde kind.ˊ
Is dit nog een geloofwaardige wereld?
Zijn er geen andere kermwaardes?
Moeten bewuste mensen niet gaan denken aan iets leren van deze ellende-veroorzakende werkzaamheden in deze jeugdzorgsector?
Accepteren we, en leren we?
Verwachten is soms niet het meest optimale gedrag. Open onderzoeken kan.