zaterdag 16 november 2013

Open Brief aan de Eerste Kamerleden

Leden der Eerste Kamer der Staten Generaal
Postbus 20017
2500 EA  Den Haag 

                                                    Open Brief

Afdeling
: Adoptiezaken
 
Contactpers
: Tj.W. Strubbe
 
Datum
: 11 november 2013
 
 
 
 
 
 
 
Inzake
: Gaten in wetsvoostel

 
Geachte volksvertegenwoordiger en wetbewaker,

Aangaande het beoordelen van de jeugdwet, inclusief de financiën, het wetsvoorstel dat nu in de Eerste Kamer voorligt, zitten er gaten in die wet die niet benoemd zijn door de jeugdzorg-lobby.

Bijgaande brief, ook te vinden onder de link https://www.dropbox.com/s/pk8mr8f20ucaqtj/2013.07.23%20B%26W%20Gemeente-inkoop%20TransitJeugdzorg.pdf geeft duidelijk weer dat ‘jeugdzorg’ (bovenlokaal) inkopen grote risico’s met zich meebrengt voor de meeste kinderen die gemeld worden bij (wat nu nog heet) AMK en BJZ, en voor de vrijwillige hulpvragers.


De brief was gericht aan de gemeenten, maar de ambtenaren zijn geen medisch-academisch geschoolden om te herkennen welk risico de gemeente loopt met een niveau jeugdzorg dat zònder diagnostiek een doorgang vormt tot dwang-'zorg'. We geven een alternatief.

Dwangzorg is volgens o.a. prof.dr. Carlo Schuengel contraproductief (http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/10/dwang-in-de-jeugdzorg.html).

Ook zullen de kosten aan jeugdzorg, net zoals van 2005 tot 2011, oplopen, toen met 50%! Dat was onevenredig met het (schijnbaar toenemend) aantal kinderen dat werkelijk in gevaar was voordat er uithuis werd geplaatst naar een pleegsetting (http://silkslides.com/S9dEk).

Het onderzoek op http://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/nieuws/multiprobleemgezin-of-multiprobleemoverheid.9153344.lynkx#.Um9KThH2vD1.facebook constateert dat de overheid regelmatig faalt en daardoor juist escalerend werkt zodat jeugdzorg ‘nodig’ zou zijn, maar de vraag is of dat goedkoper kan: rekenvoorbeeld:

Bij een probleem-veroorzakend tekort in gezinsbudget van 50 euro per week zorgt dit voor gedwòngen Jeugdzorg van
€ 24.000/jaar aan Jeugdzorg : 52 weken = € 462 per week aan jeugdzorgdwangtrajecten, en dan nog de andere kostbare zorgen van het gezin zoals woonruimte en energie.

Het is mogelijk niet jeugdzorg doch het gezin iets financieel bij te staan.

Als bij de 50 euro per week aan gezinsbudget-subsidie ook de kosten van j-GGZ als hulp zouden komen, wordt dat:
€ 50 + (€ 4.000/jaar j-GGZ : 52 weken = € 97) = € 127 per week aan gemeentelijke zorg met diagnostisch niveau, zoals de Opvoedpoli met deskundigen naar keuze, dat leidt tot meer meewerken van ouders, productiever dan de contraproductiviteit onder BJZ. (€ 127/week incl. àlles, lijkt ons een betere zorg dan € 462/week aan Jz excl. verdere kosten. Cijfers zijn o.a. te vinden op 
 


- De jeugdzorg onder dwang duurt gemiddeld ruim 4 jaren.
- j-GGZ duurt gemiddeld, inclusief de 'dure zorg', ca. 460 dagen.
  = Kosten (dwang-)Jeugdzorg: € 24.000 x 4,2 jaren = € 100.000,~/totaal per BJZ-case!
  = Kosten j-GGZ gemiddeld dus: € 4.000 x 1,3  ,,    = €     5.050,–/totaal per j-GGZ-case
(in bijgaande brief 2013.07.23 ruim genomen);

De gemeente zal niets kunnen 'sturen' aan deze ingang tot dwang, want de gemeente is geen diagnost! En de gemeente is geen rechter die op advies van de juridische partij Jeugdzorg tot dwang heeft beslist.

Inkoop (het declarabel maken) van diagnosten (huisarts en specialist) is veiliger voor het Jz-budget dan het niveau jeugdzorgwerkers inkopen. Jeugdzorg met een laag opleidingsniveau kan doorverwijzen naar BJZ bovenregionaal, dat eveneens niet medisch-academisch is opgeleid, althans de werkers die de cliënt zíén en de macht hebben tot een dwangmaatregel aanvragen.  

Een indicatie van horen zeggen van een jeugdzorgwerker is geen diagnose, geen diagnostisch/therapeutische zorg dat integraal in de gezins-dyade past.

De ingang 'jeugdzorg' (met niveau jeugdzorg) kan op speculatieve gronden tot dwang leiden, dat onbeheersbaar is (want de rechter heeft dan beslist en daar kan de ambtenaar niet tussen gaan zitten).

Het is dan ook de vraag waarom onafhankelijke wetenschappers worden genegeerd:

- naast oudere onderzoeken sinds 1983 over de gevolg-hebbende maatloze maatstaf van jeugdzorg noem ik recentere:
- prof. RJ van der Gaag, Radboud-univ., met "Zet zwaargewichten (die de cliënten zíén) in de ingang",
- prof. R.A.C. Hoksbergen (Univ.Utr., IBAP, 2000) en de SSF (2005), met "Creëer gespecialiseerde doelgroepingangen, zodat de problemen op hoog niveau onderkend en doorverwezen worden ter behandeling",
- prof. Joseph J. Doyle jr, 2007, met "Kinderen zijn beter-af thuis met zo nodig passende hulp dan diezelfde kinderen in pleegzorg",
- Susan L. Smith, 2010, zeer groot onderzoek 'Keeping the Promise' (Donaldson
 
Adoption Institute: 
 
http://www.adoptioninstitute.org/research/2010_10_promises.php), dat o.a. het inzicht van Hoksbergen en de SSF bevestigde: "gespecialiseerde doelgroepingangen zijn hard nodig! De reguliere jeugdzorg matcht de kennis niet bij de case."
- Prof. N.W. Slot met '909 zorgen': "72% van de OTS-sen na 2 jaar gaven geen verbetering", wel ruim 30% verslechtering.
- De bedenkingen van dezelfde Wim Slot en prof. Carlo Schuengel (bovengenoemde link).
- Prof. Jo Hermanns in Zeeland: 50% minder uithuisgeplaatste zorg door passende zorg via thuis, met de aanvulling dat dit wel tot 75% kan oplopen, wat aardig bij die 72% komt van Wim Slot.
- Prof. Theo Doreleijers, die ondervond dat het met 90% van de meisjes in gesloten instelling naderhand niet goed ging, en dat de behandeling zeer te wensen overliet in die instelling. (https://www.youtube.com/watch?v=F6Dthj9XBLU na 4 minuten 20" ; opmerkelijk is de naïviteit van kinderrechter Quik in https://www.youtube.com/watch?v=H2fFBZl-cG0 die veel meisjes dus verkeerd heeft gesloten weggeplaatst, met daarna de woorden van Theo Doreleijers bij 5 minuten: 90%!!!).


- De welhaast naar praktijk genegeerde uitkomsten van de onderzoeken van de Raad voor de Veiligheid en de commissie Samson m.b.t. seksueel misbruik binnen hulp- en pleegsettingen.
- De dossieronderzoeken van ouderondersteuners, ouderorganisaties, en enige artsen (http://www.artsennet.nl/opinie/artsen-blogs/Robert-Vermeiren/Blogbericht-Robert-Vermeiren/130655/Kinderpsychiatrie-uit-het-basispakket.htm) die aantonen dat er te veel ‘gesuggereerd’ wordt door jeugdzorgwerkers ìn de indicatiebesluiten en in de argumenten naar de kinderrechter (‘gesuggereerd’, dat voelt als ‘gelogen’ – naar hoe ouders dat ervaren; insinueren is een netter woord, waarbij jeugdzorg eveneens epateert en manipuleert), er te weinig ingegaan wordt op de vraag naar diagnostische waarheidsvinding ofwel het doen van diagnose door een open-onderzoekend specialist (zonder de sturende en beperkende onderzoeksvragen vanuit de gezinsvoogdij; aangehaald in FJR 2012/95), en te lang aan uitsteltactiek gedaan wordt door jeugdzorg.
 

Waar artsen en specialisten (zoals in de Opvoedpoli en de j-GGZ) onder de WGBO (en wet BIG) werken zal het hulptraject een vervolg zijn op integrale diagnostische inzichten;  

Daarentegen zal het niveau jeugdzorg stoornissen van pathogene en psychosomatische oorsprong niet herkennen en in eerste instantie de Eigen Kracht inzetten. Eigen Kracht is geen antibioticum om bijvoorbeeld streptococceninfectie te lijf te gaan, die gedragsveranderingen kunnen veroorzaken. Ook jeugdkanker kan voor gedragsverandering zorgen.

 
Jeugdzorg, kijkend naar de wetenschappelijke cijfers van omstreeks 75%, leidt te vaak tot dwang-zorg. Een pleegsetting wordt door de opgroeiende  niet ervaren als ‘veilig’; de vertrouwde omgeving verdwijnt.  Het kind raakt zeker 5 jaren ontheemd (Weterings, Leiden).  

Er zijn resultaten gevonden dat pleegzorg ernstig negatieve psychische èn fysieke aspecten kent voor een kind. Pleegzorg dient nog veel meer dan in 2005 tot een uiterste maatregel te blijven.  

Een OTS opleggen is een teken van onvermogen van de lagere hulpverlening jeugdzorg, en brengt spanningen in het gezin die een ontvankelijk kind ondergaat.  

Dwang is contraproductief en dient vermeden te worden.

Kinderen in pleegsetting lopen grotere kans op verslaving, vroegtijdig schoolverlaat, tienerouderschap, oudervervreemdingssyndroom of minderwaardigheidscomplex, loyaliteitscomplex, seksueel misbruik (tot 100 x meer), en disregulatie van o.a. het stress-hormaansysteem. Deze kans wordt nimmer afgewogen in de indicatiebesluiten en Plannen van Aanpak door de jeugdzorg.

De expertisegroep Jeugdrechters heeft destijds aan prof. Femmie Juffer gevraagd hoe om te gaan met hechtingsproblematiek. Jeugdzorg maakte misbruik van dit stuk.

Jeugdzorg schemerde vaak alsof het kind niet thuis kon blijven of teruggeplaatst kon worden vanwege (ongediagnosticeerde) "hechtingsstoornis"; in het juridisch maandblad FJR november 2012/95, pagina 291-293 staan oorzaken van en therapie-adviezen voor hechtingsstoornis of onveilige gehechtheid die niet zonder diagnostiek bepaald kunnen worden, maar waarin jeugdzorg misbruikend of bespelend middels inspanningsverzuim faalt en faalde.

Dwang is contraproductief, en toch komt dwangzorg door Jeugdzorg in Nederland bovenmatig voor. Nederland is onevenredig koploper in Europa.

Er is een vraag of het meldpunt decentraliseren, waar gescheiden gezinnen buiten een regio kunnen wonen, wel zo handig is. Een veiliger opzet van meldpunt is gegeven op https://www.dropbox.com/s/hjyxiropp33csur/2012-Verkort%20Jeugdbeschermingsplan-JzBlH.pdf , een plan dat filtert en zorgt dat er minder kinderen onterecht onder dwangzorg komen te staan en zo beschadigd raken.

Gezondheidszorg ligt veelal dichter bij de oplossing, en is voor gezinnen aannemelijker, dan Jeugdzorg. 
 

De overgang tot dwangzorg dient deskundig (meer dan ‘professioneel’) te geschieden, zonder dat het binnen één instelling blijft zoals nu BJZ dat indiceert en gezinsvoogdij levert. ‘De slager mag zijn eigen vlees niet keuren.’

Jeugdhulp mag geen afvoerputje worden van jeugd-problematiek.  

In de hoop dat de berekening duidelijk maakt welk gat de Jeugdwet inhoudt wanneer er geen eisen gesteld worden aan diegenen die bepalen gaan of er aangestuurd moet worden tot dwang.

In de hoop dat u deze jeugdwet in deze vorm zonder diagnostieke ingang tot dwang tegenhoudt, en meer ruimte toebedeelt aan de diagnostischer jeugd-GGZ,

verblijf ik,
 

Met vriendelijke groet, 
 

Tj.W. Strubbe

Afdelingscoördinator Adoptiezaken
 

Bijlage: 20130721 AZ/TS/PT ter informatie aan de gemeenten, t.a.v. B&W, m.b.t. Veiliger alternatief Inkoop Jeugdzorg voor gemeenten (met uitleg en voorstel); ook op https://www.dropbox.com/s/pk8mr8f20ucaqtj/2013.07.23%20B%26W%20Gemeente-inkoop%20TransitJeugdzorg.pdf .

Geen opmerkingen:

Een reactie posten