Het
was voor Jeugdzorg alles behalve de publiciteitsstunt waar ze op gehoopt hadden
met hun optreden in de Balie op 6 november 2013. Waar ze verwacht hadden dat
het een debat zou worden waar alle partijen hun zegje konden doen, waarna ze
alles naar zich toe zouden trekken met een ‘positieve blik op de toekomst’,
viel het hele feestje voor ze in het water.
Verschillende dingen gingen mis. Zoals toen presentator Laurens Knoop vroeg of Malou van Hintum (Volkskrant) ook negatieve reacties had gekregen op haar Jeugdzorgartikel, waarop zei antwoordde "Ja, maar ik heb met geconcentreerd op de positieve reacties'. En de avond ging notabene over beeldvorming! Ze viel op deze avond dus behoorlijk door de mand. (Wie ook op de lijst stond was Margalith Kleijwegt. We wisten van tevoren dat deze journaliste al eens opdrachten had gedaan voor de Gemeente Amsterdam en over BJAA een driedelige reeks had gemaakt met Erik Gerritsen in de hoofdrol.)
Wie
een dag later ook op de blaren kon zitten was Jan Dirk ‘Roze olifant’ Sprokkereef,
die een mooi verhaal hield over waarheidsvinding en dat Jeugdzorg daar wel
degelijk aan deed, waarna de eveneens in het publiek aanwezige Ilja het rood
voor de ogen werd en hij meteen de microfoon opeiste.
Een veel geziene respons na een blamage voor Jeugdzorg is dat ze onmiddellijk de media zoeken om een positief verhaal over hun organisatie naar buiten te brengen, een dag nadat ze negatief in het nieuws zijn gekomen, om het even over welke zaak of aanleiding.
We hebben het de top van Jeugdzorg Nederland het zien doen, Erik Gerritsen en vele anderen. Soms ook een clubje gezinsvoogden die proberen zichzelf te presenteren als mensen die het allemaal goed bedoelen en die maar niet kunnen begrijpen waarom zoveel mensen toch zo boos op ze zijn. Eén gezinsvoogd wist het zelfs uit haar strot te krijgen in een interview in de Telegraaf van een jaar geleden, dat ‘er dan ook nog ouders zijn die een proces tegen ons beginnen!’
Er
wordt in het interview met de quasi-transparantie die we van hem gewend zijn,
gesproken over een moeder die aangeeft dat ze ‘in het verleden’ geen goede
ervaringen had met Jeugdzorg Amsterdam, maar dat het bij haar andere kind véél
beter gaat en dat ze nu echt vertrouwen krijgt in Jeugdzorg.
Verschillende dingen gingen mis. Zoals toen presentator Laurens Knoop vroeg of Malou van Hintum (Volkskrant) ook negatieve reacties had gekregen op haar Jeugdzorgartikel, waarop zei antwoordde "Ja, maar ik heb met geconcentreerd op de positieve reacties'. En de avond ging notabene over beeldvorming! Ze viel op deze avond dus behoorlijk door de mand. (Wie ook op de lijst stond was Margalith Kleijwegt. We wisten van tevoren dat deze journaliste al eens opdrachten had gedaan voor de Gemeente Amsterdam en over BJAA een driedelige reeks had gemaakt met Erik Gerritsen in de hoofdrol.)
De afgang van
Sprokkereef
Na
zijn verklaring dat Sprokkereef keihard stond te liegen, liet hij een
audio-fragment horen aan de aanwezigen, waarop duidelijk te horen was dat een
medewerker van de Raad voor de Kinderbescherming verklaarde dat ze niet aan waarheidsvinding doen. (Een
gegeven dat later in de toespraak van oud-advocaat Peter Prinsen ook als
voornaamste kritiek op de zogenaamde jeugdbeschermers naar voren kwam) Sprokkereef
ging snel over op een ander onderwerp.
Na
afloop van de avond sprak Ilja Sprokkereef aan en vroeg hem wat hij ervan vond
dat iedere keer dat ze in zijn zaak (met zijn broertje en zusje) door de
rechter in het gelijk werden gesteld, Jeugdzorg met een smerige omweg toch weer
bij een andere rechter zijn zin kreeg? * Sprokkereef antwoordde daarop:’Het is
civiel recht, dus we mogen zo vaak naar de rechter gaan als we willen’. (= Wij
kunnen een gezin treiteren en kinderen beschadigen zo lang als wij willen.)
Een schok voor
het publiek
Het
verhaal van Peter Prinsen maakte grote indruk bij het publiek, dat voor het
grootste deel, zoals we vaker moeten constateren, niet op de hoogte was van hoe
het er werkelijk aan toe gaat bij een (onterechte) uithuisplaatsing. ‘Een
waardige vervanging/vertegenwoordiging van Jeugdzorg Dark horse twitterde
Gerritsen een dag later als een boer met kiespijn. En daarin geven wij hem voor
deze keer gelijk.
De
schade beperkende mediacampagne van Gerritsen
Een veel geziene respons na een blamage voor Jeugdzorg is dat ze onmiddellijk de media zoeken om een positief verhaal over hun organisatie naar buiten te brengen, een dag nadat ze negatief in het nieuws zijn gekomen, om het even over welke zaak of aanleiding.
We hebben het de top van Jeugdzorg Nederland het zien doen, Erik Gerritsen en vele anderen. Soms ook een clubje gezinsvoogden die proberen zichzelf te presenteren als mensen die het allemaal goed bedoelen en die maar niet kunnen begrijpen waarom zoveel mensen toch zo boos op ze zijn. Eén gezinsvoogd wist het zelfs uit haar strot te krijgen in een interview in de Telegraaf van een jaar geleden, dat ‘er dan ook nog ouders zijn die een proces tegen ons beginnen!’
Alsof
in contact met Jeugdzorg de rechtszaal te vermijden is! Dit juridiserende
monster zou zich niet eens een hulpverlener mogen noemen, eerder een chanteur
of afperser. Alsof het geen vanzelfsprekendheid is dat ouders in de Jeugdzorg
zich blauw betalen aan advocatenkosten en vaker de rechter te zien krijgen dan
hun eigen kind. Alsof het de ouders zijn die Jeugdzorg aanklagen, in plaats van
Jeugdzorg die ouders voor de rechter sleept. De brutaliteit en de vermoorde
onschuld die uit een dergelijk interview spreken zijn voor jeugdzorgkenners om
misselijk van te worden, maar men kan zich indenken dat het grote publiek dat
geen persoonlijke aanraking heeft gehad met deze instanties er op het eerste gezicht intrapt.
Positief
blijven!
En
daar gokte Gerritsen weer eens op toen hij onmiddellijk na de nederlaag in De
Balie meteen met twee positieve jeugdzorgverhalen kwam in de Trouw en op Jeugdkennis.nl.
U
ziet meteen de strategie, van een klein beetje toegeven en een soort van hand
in eigen boezem steken, om dan meteen over te gaan op alle verbeteringen. Wat
wij liever van Gerritsen zouden willen weten, is hoe het toch kwam dat die
moeder bij haar eerste kind het gevoel had dat er door Jeugdzorg ‘van alles
achter haar rug om werd bekokstoofd’. Was het alleen een gevoel, of was het ook
zo? En wat voor ‘stoute dingen’ deed jeugdzorg dan? En wat gaat Jeugdzorg doen
voor al die mensen die vóór alle blije verbeteringen, nog met die oude
jeugdzorg te maken hebben gehad?
Maar daar wil de bestuursvoorzitter vast niet te lang op doorgaan, want hij moet nog veel meer media bespelen, dus dat soort concrete vragen passen waarschijnlijk niet in zijn planning. Het gaat erom dat tenminste de ergste schade van 6 november 2013 even een tegenwicht krijgt, zodat zijn Jeugdzorgcollega’s niet te lang boos op hem blijven. Want Erik, dit was niet het imagofeestje dat je ons had beloofd.
Maar daar wil de bestuursvoorzitter vast niet te lang op doorgaan, want hij moet nog veel meer media bespelen, dus dat soort concrete vragen passen waarschijnlijk niet in zijn planning. Het gaat erom dat tenminste de ergste schade van 6 november 2013 even een tegenwicht krijgt, zodat zijn Jeugdzorgcollega’s niet te lang boos op hem blijven. Want Erik, dit was niet het imagofeestje dat je ons had beloofd.
Sven Snijer
=>Programmamanager
van BJAA op Jeugdkennis.nl: ‘Onze gezinsmanagers zien
in veel gevallen de toegevoegde waarde van een OTS niet. Wij zijn een drang- en
dwangorganisatie. Onze doelgroep bestaat uit
gezinnen die niet kunnen en niet willen. Wat
wij doen is jeugdbescherming en daarmee beginnen we niet pas als er een
maatregel ligt. Wanneer er een zorgmelding binnenkomt, mogen wij ons namens de
overheid met een gezin gaan bemoeien en dat doen we ook. Een
jeugdreclasserings- of een jeugdbeschermingsmaatregel is een middel om ieder
kind veilig te krijgen. Als blijkt dat onze aanpak onvoldoende bijdraagt aan de
veiligheid in het gezin, vragen we alsnog om zo’n wettelijke maatregel. Niet
eerder, maar ook niet later.’
JDH: De doelgroep
van BJAA bestaat uit gezinnen die niet kunnen en niet willen. Over
stigmatisering gesproken! Dus als er een AMK-melding binnen komt over een gezin
die van lasterlijke aard is, dan gaan ze er bij BJAA vanuit dat het gezin ‘niet
wil’ en het mooie is dat ze voor hun bemoeienis geen rechter nodig hebben.
Middels hun drang en dwang-dyade, kunnen ze hoogstpersoonlijk op de stoel van
de rechter gaan zitten en na afloop ook zichzelf beoordelen. Die rechter
schakelen ze alleen nog in als de normale chantage niet werkt, want zonder
waarheidsvinding blijft die rechter toch een goede buikspreekpop om achter de
hand te houden. Een goed ‘geborgd’ systeem, alleen niet voor ouders.
Ilja
naar aanleiding van het interview met Gerritsen in Trouw van vandaag:
Gerritsen in het interview: “We waren te defensief, wilden de
privacy van onze cliënten zo veel mogelijk beschermen”
Ilja: Echt waar? Bij de zaak Yunus was
Jeugdzorg niet van de microfoon weg te slaan. Maar bij
de zaak van mijn broertje en zusje kreeg de journalist van GeenStijl een
dreigbrief van een advocaat van Jeugdzorg. En daarna probeerde Jeugdzorg De
Telegraaf te vertellen wat zij wel en wat zij niet mochten opschrijven over
onze zaak, en zeiden ook tegen de journalist dat ik een Rotjoch ben en vooral
genegeerd moet worden.
Over
de zaak van Ilja (Culemborg-affaire/razzia filmpje)
* Wij zijn tweemaal door het gerechtshof Arnhem in het gelijk
gesteld op 23 mei en 16 juli 2013. Onmiddellijk na de eerste positieve
gerechtshofuitspraak haastte het Leger des Heils zich naar de RvdK en vroeg hen
een nieuwe spoed uithuisplaatsing te regelen. Oftewel, de kinderen zijn na de
positieve uitspraak geen seconde thuis geweest, omdat dankzij de corrupte RvdK
de zaak was herstart en weer uitbesteed aan Jeugdzorg. Bij de tweede uitspraak
weigerde het Leger des Heils (weer terug in de zadel geholpen) om er uitvoer
aan te geven en vroegen opnieuw bij een andere rechter een uithuisplaatsing
aan. En de politie weigerde ook maar iets te doen. De politiechef liet weten: “Zoek
het maar zelf uit.” Dus wanneer Jeugdzorg belt, staan ze samen met Jeugdzorg op
de stoep, maar andersom, ho maar.
Jeugdzorg heeft maar 1 waarheid en dat is hun eigen waarheid, alle het andere doet er niet toe.
BeantwoordenVerwijderenDat hiermee de rechten van hele gezinnen worden geschonden laat ze koud.
Over Sprokkereef en Jeugdzorg gesproken: o.a.:
BeantwoordenVerwijderenhttp://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/10/jeugdzorg-lokt-ouders-uit.html !!!
En meer op deze blog over Erik en consorten en het doorprikken van de mooipraat.
Zodra de rechter de rapportage volgt van BJZ onmiddellijk een wraking uitspreken, BJZ doet immers niets aan waarheidsvinding en als de rechter de rapportage aanvaard van BJZ dan is de logische gevolgtrekking dat de rechter ongeloofwaardig is.
BeantwoordenVerwijderenElke rechter moet dus als logische gevolgtrekking gewraakt worden.
Wraken kan alleen voordat de rechter tot een uitspraak overgaat.
VerwijderenDe rechter achter gesloten deuren kan nog voordat dit de ouders duidelijk wordt tot uitspraak overgaan, dus kan wraken veelal niet.
Natuurlijk, afgelopen vrijdag had ik de rechter binnen 5 minuten gewraakt, direct na het begin van de zitting.
VerwijderenAls de rechter de rapportage van BJZ aanvaard, waarbij BJZ zelf verklaard niet aan waarheidsvinding te doen, dan zegt BJZ met andere woorden : Hier heeft u onze leugens, beslist u maar positief over wat wij verzoeken. Dat maakt de rechter vooringenomen en ongeloofwaardig. en is elk weerwoord overbodig. Dus wraken die handel en dat moet iedereen doen, als BJZ in het spel is. Ook na de zitting en voor de uitspraak ( meestal 2 weken ) kan nog gewoon gewraakt worden.
Ik zelf weet helaas ook uit ervaring hoe jeugdzorg is. Waarheidsvinding daar doen ze echt niet aan zeggen ze. Ze lokken je uit en word je boos dan ben jij plotseling onbetrouwbaar.
BeantwoordenVerwijderenKortom de leugen is waarheid en de waarheid wordt leugen bij jeugdzorg. Ik snap niet dat de medewerkers van Jeugdzorg zelf kinderen, hun eigen kinderen groot mogen brengen. Want die lui liegen wat af hoor, tot schade van kinderen en ouders.
Bob
Inmiddels wijzer ook dankzij vele anderen, blijkt dat je als je kinderen op school hebt, je de school naar de mond moet praten.
BeantwoordenVerwijderenJe moet ze prijzen, nooit iets verkeerds zeggen, (wat zij dan zien als verkeerd),
Wordt je kind gepest, zeg dit niet aub, je krijgt namelijk de grootste ellende.
Heb je hulp nodig voor je kinderen, zoek geen hulp bij Jeugdzorg, je krijgt zo een toeziend voogd en bent je kinderen snel kwijt.
Scholen kunnen niet zoveel meer betekenen voor kinderen, vaak hebben ze er niet voor geleerd, kunnen ze het niet aan etc. Handelingsverlegen noemt men dit.
Als ze zeggen, wij vinden dat een goed idee, voer het dan direct uit aub, want anders ben je die ouder die niet wil meewerken en dan krijg je zeer boze gezichten.
Je werkt dan niet mee ten goede van je kind en zij weten alles natuurlijk veel beter want zij zijn de professionals. Instanties werken samen, met verborgen agenda's zelfs. Veel dingen weet je niet en daar kom je ook niet achter.
Oftewel vertrouw niemand, niet op scholen, niet bij die instanties, niemand!
Gewoon een tip van wat helaas doorgewinterde ouders die niet beter wisten. Wie wel eigenlijk?
Ik snap niet dat er niets aan gedaan kan worden wat deze instelling doet. Gezinnen en kinderen kapot maken meer niet. En als ze echt moeten ingrijpen zijn ze er niet. Ik loop al vier jaar tegen ze aan te hikken. Ik heb bewijzen dat ze fout zitten en zaten en nog wil men het niet inzien en vertellen ze leugens in de rechtbank!
BeantwoordenVerwijderenEr kan nog wat aan gedaan worden:
VerwijderenHeeft U al die mail aan de gemeente gestuurd, die mail op deze blog?!!!
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/11/mail-uw-gemeenteraadsleden.html
VerwijderenIk zag laatst een documentaire op televisie over een therapeutisch plaatsvervangend gezin waar een stuk of wat kinderen in zaten . Een waarvan haar tweelingzusje in een tehuis zat en dus waren zij gescheiden.
BeantwoordenVerwijderenEn dan staat zo`n kind te huilen voor de camera en later staat die vent te vertellen dat het zo knap was dat ze zo goed kon benoemen dat ze haar zusje zo miste. Gadverdamme propaganda van het ergste soort als je een beetje weet hoe ze te werk gaan . En dan die kinderen die nog even misbruikt worden en totaal kwetsbaar voor de camera gezet worden. Bah zum kotsen
Onlangs was ik uitgenodigd voor een verjaardagsetentje. Ik zat naast de vader van een vrouw die bij BJZ werkte. Hij vertelde mij dat zijn dochter "criminologie" had gestudeerd, maar: ach, ze hoefde niet per se een academische baan zo sprak hij nederig en ze was... maatschappelijk werkster geworden bij BJZ. "Dat is nu juist het punt", zei ik, "uw dochter IS HELEMAAL GEEN MAATSCHAPPELIJK WERKSTER en daardoor worden ouders en kinderen niet adequaat geholpen." "Nou, ze heeft een paar applicatiecursussen gevolgd", zo sprak hij.
BeantwoordenVerwijderenIk vertelde hem dat de m.w.-opleiding een vierjarige opleiding is en het niet beschikken over de voor dat beroep benodigde vaardigheden niet ondervangen kan worden door enige applicatie-cursussen. Hij werd boos, helemaal toen ik hem vertelde dat BJZ en RvdK niet aan waarheidsvindingen deden, zei dat ik mijn mond moest houden, wilde er niets meer over horen. Ik heb hem naderhand per mail de voordracht van Peter Prinsen d.d. 16 november jl. toegestuurd.
Een schoonzusje van mij had ooit de kweekschool gedaan. Ze zakte voor haar eindexamen.
Het speelde begin jaren tachtig. Ik was zelf m.w. en had na die opleiding ook de tweejarige Voorgezette Opleiding gedaan.
Doordat mijn broer specialist was bij een academisch ziekenhuis, kon zij een baan krijgen als "maatschappelijk werkster" bij de afdeling kinderpsychiatrie van dat ziekenhuis, tot mijn grote verbazing en ontsteltenis. Zij was iemand met uitgesproken meningen die vaststonden als een huis en haar vooroordelen beletten iedere vruchtbare discussie.
Tot mijn verbazing ging zij ook......de Voortgezette Opleiding doen. Om daartoe toegelaten te worden was op zijn minst een H.B.O. m.w. opleiding vereist. Maar ja, het waren de jaren tachtig en in die tijd raakte het onderwijsbouwsel in verval. Badinerend werd gesproken over de aanvankelijk wettelijk gestelde eisen. Dit moest allemaal zo kunnen.
Na enige tijd raakte ik gebrouilleerd met mijn schoonzus door haar inmiddels naar mij toe negerende houding. Wat ik ook probeerde: Ik was lucht voor haar. In mijn gevoel had het te maken met het verschil tussen haar en mijn opleiding voor het werk wat wij beiden deden.
Voelde zij zich minderwaardig omdat zij ergens toch mank ging daarin?
Jaren later overleed zij en in een speech in de kerk werd vermeld hoe geschokt zij was geweest doordat zij haar conge gehad gekregen bij het ziekenhuis i.v.m. haar onvoldoende opleiding, die gebleken was bij haar beroepsuitoefening. Evenals de m.w.ers van BJZ, bleek ook zij door haar niet capabel zijn rampen te hebben aangericht. Voor mij viel toen alles op zijn plaats. Mij had ze daar nooit iets over verteld: Ze had me sinds die tijd buitengesloten uit haar leven.