donderdag 28 november 2013

Waar heeft Jeugdzorg eigenlijk wél verstand van?

De tiende in drie weken! 

Er worden in Nederland de meeste ondertoezichtstellingen en uithuisplaatsingen opgelegd. Het hoogste aantal in Europa. Deze uitspraak:  http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBLIM:2013:9102 is de tiende in de afgelopen drie weken die expliciet weergeeft dat HBO opgeleide hulpverleners gewoon niet in staat zijn vechtscheidingen te begeleiden.  

Dit komt voornamelijk door een gebrek aan kennis. Hulpverleners hebben geen verstand van psychopathologie, geen kennis van systemen, geen kennis van culturele aspecten en zo kan ik nog wel even doorgaan.  

Het ontbreekt hen aan alles wat academische geschoolden en opgeleiden wel hebben. Gevolg voor ouders en kinderen is dat zij de dupe worden. Zij krijgen niet de juiste hulp. De OTS heeft niet gewerkt.  

Gezinsvoogd 

De gezinsvoogd kon niet uit de strijd  blijven, blijkt uit bovenstaande casus. Toch legt de rechter, mede omdat BJZ haar wettelijke taak van het geven van hulp niet heeft uitgevoerd, gewoon nog een jaartje BJZ terreur op. Schijnveiligheid noem ik dit. Als specialisten die onder de WGBO vallen dit kunstje zouden flikken (BJz wil onder deze casus uit) dan is het huis te klein en komt er een klacht bij de Tuchtraad.  

Kinderen in vechtscheidingssituaties moeten zo snel mogelijk echte hulp krijgen. Niet van BJZ, maar van een onafhankelijke bijzonder curator en academische geschoolden die daadwerkelijk verstand van zaken hebben. Zo is bijvoorbeeld bewezen dat het inzetten van systeemtherapie en forensische mediation daadwerkelijk iets toevoegt.... Zoals het nu gaat schaadt het kinderen, want zij krijgen geen hulp en men handelt in strijd met het IVRK art.24.   

BJz en machtsmibruik 

Deze onzinnige toestanden moeten stoppen, zoals ook het verschijnsel dat BJZ regelmatig per omgaande een spoedmachtiging UHP aanvraagt als de rechtbank of  het Hof  hebben besloten dat de OTS/UHP kan worden opgeheven.. Dit is machtsmisbruik. 

D (teamlid JDH)

11 opmerkingen:

  1. Nou...duidelijker kan het niet.. Een OTS die niet blijkt te werken, kost u dus zonder enige moeite, gewoon uw kinderen en uw gezin.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ZIJN deze mensen wel HBO-opgeleid, en zo ja: WAARIN??????? Je kunt in zoveel zaken HBO-opgeleid zijn, ook in de wiskunde of in Frans, Duits of Engels....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het is zo dat na omgangssabotage door één ouder eens de rechter eraan te pas kan komen. Die vraagt aan de RvdKinderbescherming om advies middels een OTS die BJZ krijgt, en de RvdK vraagt dus het BJZ om tot een advies te komen.
    De BJZ's klagen dat zij zo laat pas in zo'n 'vechtscheiding' betrokken raken.

    Al decennia weten deze gezinsvoogden deze vechtveroorzakende ouders niet te helpen aan een bewust-worden wat ze hun kinderen aandoen, hen als wapen gebruikend tegen de andere ouder.
    Het kind heeft twee ouders.
    Die ene ouder denkt dat die andere ouder van het kind nog haar ex-partner is en gedraagt zich helaas als zodanig: verwijtend en saboterend, over de hoofden van het kind.

    Ook met de experimentele methodieken die de provinciale en grootstedelijke BJZ's nu ontwikkelen, wordt niet per direct die omgangs-saboterende ouder na uitleg over gevolgen van een houding voor de essentiële keuze gesteld of ze voor haar ongenoegens blijft saboteren òf dat ze haar ongenoegens en andere wraak- en verwijtgevoelens weghoudt van het kind en verwerkt bij een eigen psycholoog, en de ouderschappelijke verantwoordelijkheid op zich neemt het kind van belastende signalen, verbaal, non-verbaal of organisatorisch, te vrijwaren. Gezamenlijk ouderschap mag niets meer hebben van partnerschap, want dat is over; nu zijn beiden "ouders van het kind". Vanuit het kind inlevend.

    Op een 'BJZ-academie' (congresje van hoofdzakelijk gezinsvoogden) werd duidelijk dat deze jeugdzorgwerkers zich met deze experimentele methodieken gesteund voelen. Dat houdt dus in dat ze al die tijd voordien al helemaal niet de deskundigheid in huis hadden.

    Wel, opmerkelijk, werd geopperd dat bij scheidingen direct een voorlichting gegeven dient te worden wat omgangssabotage in het kind veroorzaakt aan psychische ellende en loyaliteitsproblematiek.
    Eventuele agressie en misbruik kan gemeld worden middels aangifte en dan tot het strafrecht behoren. Daar dient waarheidsvinding, maar dan wel met onderzoek door direct een passende diagnostisch specialist, die het kind, al dan niet bedreigd, met leuk-gebrachte tests diagnostisch onderzoekt.
    Dit is veel beter dan éénoudergezag adviseren op speculatieve jeugdzorg-gronden.
    >>>1-2>>>

    BeantwoordenVerwijderen
  4. >>>2-2>>>
    Een rechter merkte op dat er niet gevraagd zou kunnen worden om éénoudergezag wegens omgangssabotage. Dat is onjuist omdat een ouder die aan deze vorm van kindermishandeling doet al dan niet tijdelijk (tijd om tot cursus en bezinning te komen) het ouderlijk gezag kan worden ontnomen. De rechterlijke uitspraak LJN AS6020 is daar een voorbeeld van, met het voordeel dat het kind wel in z'n vertrouwde omgeving kan blijven zolang de 'ontouderde' ouder ophoudt met strijd, verwijt en sabotage, ophoudt met signalen afgeven dat de andere ouder slecht of iets mis mee zou wezen.
    In elk huis mogen voor het kind andere regels heersen, zoals dat ook al gezien en ervaren is bij vriendjes.
    Deze ouder kan ook leren hoe het het kind niet belast met wat voor signalen ook over de andere ouder. Handig om straks weer gezamenlijk gezag te krijgen!

    Wanneer deze ouder een getuigschrift van een cursus heeft gevolgd (ook aspirant adoptieouders moeten verplicht eerst een VIA-cursus volgen en zelf betalen) èn een degelijk onderzoek op niveau met bijv. video-interactie-begeleiding (niet door BJZ) aantoont dat het goed gaat met de ouderlijke representatie (voorlevend ouderschap) dan kan het wettelijk ouderschappelijk gezag weer gedeeld worden.

    Het kind heeft recht op een hoger niveau van gezondheids-hulpverlening. IVRK 24.
    Medisch-academisch, en gespecialiseerd. Niet via sociaal werksters met hooguit HBO of SPH.

    Het valt op dat BJZ wel op bepaalde niveaus deskundig is: in bespelen van rechters en ouders. Dat gaat soms heel er fantastisch! Een jeugdzorg-onervaren ouder zou het eerst niet geloven, hoe deskundig dat speculeerwerk gaat binnen BJZ!

    Jeugdzorg-onderzoek bij zogenaamde 'vechtscheidingen', ca. 30% van alle cases in BJZ, duren te lang, waardoor kinderen lijden, al die tijd.
    Er worden tekeningen gemaakt, niet onder begeleiding van een orthopedagoog, maar met een gezinsvoogd/gezinsmanager/sociaal werkster--niveau.
    Opmerkelijk was dat de meeste BJZ's geen specialisten inzetten, vanwege dat managen van 'vechtscheidingen' anders te zwaar zou zijn. Het valt op dat BJZ niet spreekt over omgangssabotage-cases, maar van vechten, alsof er twee strijden. Een (nietverzorgende of minderverzorgende) ouder mag toch wel opkomen voor het belang van het kind om beide ouders onbelast te mogen zien en kennen?!

    BJZ denkt, zo bleek op die 'academie', dat als een omgangssaboterende ouder persisteert, de andere ouder maar moet opgeven (voor het belang van het kind op te komen) en de scheidings-OTS op te heffen, "omdat BJZ dan toch niets meer kan doen". Zo erkennen de BJZ's dat ze ondeskundig in deze zijn op dit gebied.

    Deze rechterlijke uitspraak (ECLI:NL:RBLIM:2013:9102) getuigt daarvan, èn van het ontbreken aan inzicht van de rechters dat jeugdzorg slechts als afvoerputje wordt gebruikt om problemen in weg te stoppen. Dat het kind recht heeft op kundiger en kind-onbelastend specialisme.
    "Scheidings-OTS-sen" zouden naar wet niet mogen bestaan.

    Het inspanningsverzuim door ondeskundigheid inzake hulp bij omgangssabotage bij BJZ dient eveneens als een vorm van kindermisbruik te worden erkend.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het toe blijven staan van omgangssabotage, ook wel genoemd: omgangsfrustratie, is een even erge vorm van kindermishandeling als dat omgangssabotage dat is.
      Zowel de saboterende ouder als de jeugdzorgwerker/gezinsmanager zijn dan beide schuldig.

      Al zei de rechter dat er niet zomaar tot "éénoudergezag" kan worden besloten, leidt een scheidings-OTS wel degelijk naar éénoudergezag of zelfs een pleegplaatsing (UHP).
      Waarom zou de rechter niet zomaar kunnen beslissen voor éénoudergezag als deze rechter wel toestaat dat er een scheidings-OTS bestaat, ondanks de wet?
      Het is een vorm van één ouder tijdelijk voor een bepaalde verwerkingsduur het ouderlijk gezag ontnemen, met oog op het kind dat recht en behoefte heeft op diens ouders.
      Uiteraard dient dan wel het gezag van juist de saboterende ouder ontnomen te worden, en niet van de ouder die voor het recht van het kind opkomt, tot goed contact!

      Voor (deels) allochtonengezinnen met kans op ontvoering naar het oorsprongsland, is het handig voorshands in de huwelijkse voorwaarden een ouderschapsplan op te nemen t.b.v. een evt. scheiding, waarin dan moet staan dat het kind blijft in het geboorteland van het kind, zodat in het omgangsplan bij scheiding uitdrukkelijk en rechtsgeldig staat dat het kind alleen met toestemming voor een bepaalde tijd en termijn naar het buitenland mee mag, en dat overtreding van de termijn wettelijk gezien mag worden als ontvoering:
      http://www.kinderontvoering.org/advies/uw-kind-is-meegenomen-naar-het-buitenland !!!

      Er zijn BJZ's die beide ouders aan één tafel willen hebben en alles in geschrift aan beide ouders verstrekken, visa versa; zonder te bezien of daarmee de strijd niet juist kan escaleren.
      Met twee ouders aan tafel kan er te veel door elkaar heen gesproken worden om te begrijpen waar het echt om gaat: het kind, hoe dat signalen beleeft, wat het kind als signalen ziet (niet alleen lief verbaal, doch ook organisatorisch en non-verbaal, in heel de houding van een mens), hoe het internaliserend geneigd is zijn ouders te beschermen, dus vooral die ouder waar het 't meest vertoeft.
      Dat is niet gezond!
      Dat leidt tot een pathogene (ziekmakende) gedachtewereld ìn het kind, en het kind zal dat ter bescherming níét laten zien! PAS ligt op de loer.

      Decennia onkunde van jeugdzorg hiermee bewezen.
      Decennia mooipraat van BJZ als daarop wel deskundig, hiermee bewezen!
      Wíllen rechters wel deskundig en 'genezend' objectief oordelen?

      Verwijderen
    2. Rechters denken nog te veel vanuit hun gestudeerde volwassen-zijn.
      Rechters leven zich niet in door middel van ontwikkelingspsychologie.
      Rechters waaien het woord 'waarheidsvinding' weg, waar bedoeld is de diagnostische noodzaak en belangenbescherming van het kind.
      Dat is dus een heel andere bedoeling, en daar kan met specialisten die medisch-academisch geschoold zijn en integraal, open werken, onafhankelijk van jeugdzorg en jeugdzorg-onderzoeksvragen, wel degelijk onder de WGBO aan gewerkt, gediagnosticeerd, worden....
      Ter bescherming van het kind; veel concreter dat te speculeren op verkeerd-filterende meningsvorming van het niveau jeugdzorg.
      Rechters mogen een diagnosticerend deskundige benoemen, in plaats van de RvdK benoemen als afvoerputje om van een juridisch probleem af te komen. Ja, die lastige ouders, zonder te bezien welke ouder saboteert.
      Kinderbescherming en jeugdzorg hebben zich decennia bewezen als te ondermaats.

      Het valt nadenkenden op wat jeugdzorgbestuurders zoals Sprokkereef zeggen:
      http://www.youtube.com/watch?v=xD6HLC9YLe4 = interessant!
      Niet de ouders maar de hulpverlener is de hulpverlener, die 'er uit dient te komen'. Dus: jeugdzorg dient de hulp en de juiste informatie te geven naar de ouders.

      Voor kinderen is het veel belangrijker dat er 'geen conflict' is, dus moeten naar BW1:257 vooral de ouders die saboteren, verkeerde signalen uitzenden, 'geholpen' worden. Niet door het hand boven het hoofd van die saboterende ouder te houden, doch deskundige hulp te geven, en wel snel, direct.
      Het weghouden van de andere ouder is geen oplossing in het oog van het kind.
      "Denk vanuit het kind", vooral en juist door de jeugdzorg en de saboterende ouder!

      Het niet juist helpen of direct doorverwijzen is een vorm van kindermishandeling, institutionele kindermishandeling door de OTS.

      Verwijderen
    3. Echtscheiding is naast een overeenkomst qua omgangsregeling ten bate van het kindbelang, ook een scheiden van boedel en financiën; dit behoort niet thuis bij een kinder- of familierechter. Het dient zakelijk gescheiden te blijven van omgang naar het kind!

      Scheiden zou niet mogen voordat er een goede omgangsregeling wettelijk geregistreerd is.
      Vreemd is dat jeugdzorgbestuurders zeggen dat liever terug willen naar toe de wet kindschadend nog een éénoudergezag toewees. Dat is denken buiten het kindbelang. Dat hoort niet waar een instituut dient te denken aan het kind!

      Hoe voelt het weggerukt te zijn van één of twee ouders?:
      http://www.youtube.com/watch?v=DERF_1h1pOM .
      Dit gebeurt bij omgangssabotage en bij ongegrond uithuisplaatsen door jeugdzorg in die andere 70% der BJZ-cases.

      Verwijderen
    4. Ook vreemd is dat deskundige hulp of een curator benoemen "duur" heet te zijn. Ook een omgangshuis of 't Lorenzhuis zouden 'duur' heten te zijn.
      Is dat zo ten opzichte van hoeveel jeugdzorg kost, durend door de jaren?
      Neen, het is juist escalerend om geen snelwerkende deskundigheid in te zetten. Er bestaat zo iets als gevolgschades.
      Zie ook eens naar:
      https://www.youtube.com/watch?v=JSUr2xxTDJg (ook met Sprokkereef, die denkt dat BJZ alleen uit slechte oplossingen kan kiezen, terwijl BJZ deskundige hulp dient te bieden juist aan de saboterende ouder. Niet 'de ouders moeten dat doen', maar BJZ! BJZ behoort de deskundige te zijn [maar is het dus niet, helaas]. Diagnosticeren bestaat, dus hoeft BJZ niet uit meningen en beweringen een conclusie te trekken!).

      Gebruiken, al horende, deze jeugdzorgbestuurders geen smoesjes? Het lijkt er wel op, de verzwegen mogelijkheden meewegend.
      Meningen en beweringen overnemen als 'feit' is geen 'feit', doch een de rechter sturende suggestie, die de aandacht wegneemt van wat niet gedaan is: de 'vergeten' diagnose.
      Zo kunnen vele OTS-sen en Uithuisplaatsingen gegrond zijn op insinuaties zonder diagnostisch onderzoek, zoals bijvoorbeeld:
      https://www.youtube.com/watch?v=Y81iWScGrVA .

      Verwijderen
  5. ik ben benieuwd hoe dit alles geregeld wordt binnen de pleeggezinnen die steeds meer als adoptie-ouders aanmelden. Maken zij ook dit soort ondermijning mee? www.pleegzorg.nl legt uit wat het verschil is tussen pleegouders (tijdelijk of permanent) en adoptieouders. Ik wil weten in hoeverre deze instantie verbonden is met RvdK, BJZ en LdH ...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. BJZ zoekt pleeggezinnen. Vult pleeggezinnen. En plaatst te weinig kinderen terug.
      Er wordt reclame gemaakt. Het is een ludieke vorm van verkapte adoptie, geen echte adoptie, want dat kost geld door de ouders op te hoesten.
      BJZ is de kern.

      Er zijn zelfs pleeggezinnen die last hebben van BJZ en gezinsvoogden die rommelen met pleegplaatsen en doorsturen naar weer een andere pleegsetting alsof dat goed is voor een ontheemd kind.

      De RvdK is protocollair gebonden beweringen vanuit BJZ niet opnieuw zelf te onderzoeken en dus een soort toeleveranciers slaafje van BJZ.
      SGJ, WSJ en LdH-J.. zijn landelijke vormen van BJZ. JN is de overkoepeling van BJz's. En er is een Vereniging van jeugdzorgwerkers, met slappe, vage beroepscodes.

      Verwijderen
  6. Dit hele theater kan in 1 zin samengevat worden: kloot maar raak voor een knaak.
    Ik heb nu een dochter van bijna 18 die uit huis is geplaatst (niet mijn huis want ze woonde niet bij mij) en een jongere dochter (4) die ik al drie jaar niet meer gezien heb omdat moeders dwars ligt.

    Ik ben eigenlijk helemaal klaar met deze onzin. Ik heb het allemaal gezien: RvdK, Kinderrechters, Gezinsvoogden, BJZ enz. enz. Ze hebben allemaal een gemeenschappelijke deler: de incompetentie druipt er van af. Het was 25 jaar geleden al niks, (toen heb ik hetzelfde meegemaakt met mijn oudste zoon, nu 33) en in al die jaren is er niets veranderd. Afgezien van het feit dat de hele kliek alleen nog maar incompetenter is geworden.

    De enigen die er in dit hele circus wijzer van worden zijn is de advocatenkliek. Tegen exorbitante tarieven teren zij op het leed van anderen. De wijze les die ik geleerd heb is dat ik er tussenuit ben gegaan. Puur voor mijn eigen gemoedsrust en om er niet geestelijk aan onder door te gaan ben ik voorgoed verdwenen uit het leven van mijn kinderen.

    Geen rechtszaken met onzekere afloop meer, geen strijd meer met onwillige ex-partners, geen bezoeken aan systeem-therapeuten en wat dies meer zij. Al mijn verantwoordelijkheden als vader zijn mij stelselmatig ontnomen door deze kongsi van incompetenten. Ik heb me er bij neergelegd en ben nu eindelijk vrij. Ik heb me in jaren niet zo goed gevoeld!

    BeantwoordenVerwijderen