Na voor de zoveelste keer de gegevens door de informanten verstrekt voor het AMK-rapport te hebben doorgenomen, viel ons iets op wat een ander licht werpt op onze zaak.
Ons idee van een geheime informant, kwam voort uit het feit dat er in de mededelingen van de informanten in het AMK-rapport helemaal niets staat vermeld over conflicten met schoolbesturen, terwijl dit wel in het eindoordeel van het AMK naar voren komt.
Het is vrij logisch om er dan vanuit te gaan – zeker na wat wij van de journalist van Elsevier hoorden – dat er sprake moet zijn geweest van nog een informant, die in de informantenlijst niet wordt genoemd.
1. De werkelijke scholengeschiedenis van onze dochter en zoon:
Dochter:
Op 11 augustus 2008 ging onze dochter van de voorschool naar de Admiraal De Ruyter school. Hieronder volgt de inhoud van de brief die wij toen naar Mevr. De J. van het Mentrum stuurde.
Lijst 2008:
- ze loopt weg, we zijn bang voor haar veiligheid
- vaste rituelen, vaste patronen
- het is moeilijk om haar iets te leren, ze doet het niet, reageert niet
- bang voor volwassenen
- gaat op de school niet naar toilet
- S kijkt langs je heen
- speelt niet
- Ze kan niet luisteren als er een verhaaltje wordt voorgelezen
- Krassen, niet tekenen
- Klampt zich aan je vast
- Kan niet goed emoties uitleggen “Waarom ben je bang?” – geen antwoord.
- niet zindelijk
- moeilijk eten
- moeilijk eten
We waren bezorgd om onze dochter. Ze kwam niet mee in de klas, communiceerde niet met andere kinderen, stond alleen op het schoolplein en was doodongelukkig. Onze dochter was toen 4 jaar en nog niet leerplichtig. We hebben haar toen van school gehaald (na twee weken, in overleg met de directeur) vanwege zorgen omtrent haar ontwikkeling.
Naar aanleiding daarvan hebben wij deze brief geschreven en een afspraak bij het Mentrum gemaakt. Vrij snel kwam toen een indicatie voor het Medisch Orthopedagogisch Centrum.
In oktober 2008 was er een plekje vrij. Wij waren daar heel blij mee. Onze dochter liep constant weg en het Kabouterhuis is goed afgesloten, op die manier hoefden wij ons geen zorgen meer te maken over haar veiligheid en kon zij de structuur en begeleiding krijgen die zij nodig had.
Het was een nieuwe regel in Amsterdam in 2008, dat het Mentrum kinderen niet meer mocht doorverwijzen naar het MOC, maar dat de indicatie/verwijzing vanaf dat moment moest verlopen via BJAA.
Toen onze zoon zes jaar eerder naar het MOC ging, verliep dat nog allemaal via het Mentrum.
Wij hebben zelf onze dochter op het MOC willen plaatsen en niet vanuit een hulpvraag richting BJAA.
De case-manager van BJAA was in twee jaar tijd, twee maal aanwezig bij een MDO op ’t Kabouterhuis, waar behalve het behandelteam van de school, ook de ouders bij aanwezig zijn. Effectief hebben wij met BJAA geen contact gehad.
De case-manager van BJAA was in twee jaar tijd, twee maal aanwezig bij een MDO op ’t Kabouterhuis, waar behalve het behandelteam van de school, ook de ouders bij aanwezig zijn. Effectief hebben wij met BJAA geen contact gehad.
Door zo snel contact op te nemen met het Mentrum, zat onze dochter al op het MOC (Medisch Orthopedagogisch Centrum) in oktober 2011 en daar heeft ze de volle 2 jaar gezeten. In de zomer van 2010 ging ze naar Signis.
Afmelding MOC van onze dochter (na de gebruikelijke periode van twee jaar):
Afmelding MOC van onze zoon (na de gebruikelijke periode van twee jaar):
Zoon: school De Hasselbraam (aansluitend op het MOC)
Een aaneengesloten periode van zeven jaar.
2. Dit is wat het AMK-rapport vermeldt over de
scholengeschiedenis:
3. Dit is wat er staat over de scholengeschiedenis in het AMK rapport:
Hier staat niets in over conflicten tussen ouders en directie, als gevolg waarvan wij onze kinderen van het MOC zouden hebben afgehaald.
De AMK-onderzoekster heeft deze informatie zonder dit met de ouders te bespreken zelf geïntrepreteerd en haar uiterste best gedaan om er conflicten in te zien, voornamelijk gebasseerd op de korte periodes waarin onze kinderen werden aangemeld en afgemeld.
Het getuigt van bijzonder weinig inzicht van deze AMK-onderzoektser, dat zij niet schijnt te begrijpen dat het MOC geen gewone school is, maar een behandelplaats waar kinderen ten hoogste twee jaar verblijven! Dit had zij kunnen afleiden uit het feit dat onze beide kinderen, precies een periode van twee jaar op het MOC hebben doorgebracht. Met ook nog eens met zes jaar tussentijd, vanwege het grote leeftijdsverschil van broer en zus.
Buiten de korte periodes waar deze onderzoekster blijkbaar geheel haar eigen verhaal van heeft gemaakt, staat nergens vermeld, noch in de gewone lijst van informanten, noch in de verslagen van BJAA dat wij conflicten hebben gehad met meerdere schoolbesturen.
4. Mail van journalist Elsevier:
Ernstige privacy-schending
Zelfs als er geen 'geheime informant' is geweest, maar de leugens over de scholengeschiedenis geheel door de AMK onderzoekster zelf zijn gefabriceerd, is er tenminste sprake van ernstige privacy-schending, omdat deze leugens terecht komen bij een journalist, helemaal in het beginstadium van het AMK onderzoek.
Tijdens het onderzoek van de journalist naar onze zaak, komt hij meerdere malen met de mededeling dat hij achter de schermen vreemde dingen hoort over ons gezin die suggeren dat wij een probleemgezin zijn, zich uiteindelijk toespitsend op vermeende conflicten die wij zouden hebben gehad met meerdere schoolbesturen.
De groeiende ergenis over het feit dat de journalist zijn bron(nen) niet confronteerde met de onjuistheid hiervan (wij gaven volledige openheid), resulteerde in de onderstaande mail van vader aan de journalist:
Aandachtspunt bij deze mail:
De mededeling dat hij al weken bezig is en informatie ontvangt van 'achter de schermen'. In deze mail wordt letterlijk de problemen die wij met scholen zouden hebben benoemd. De mail is op 21 maart verstuurd. Haal daar een paar weken vanaf en je zit op begin maart. Eind april was het AMK-rapport pas klaar.
Aandachtspunten bij de mail:
De mail is gedateerd 21 maart 2011 en spreekt over 'enige weken', wat betekent dat de informatie die de journalist 'off the record' over ons gezin verneemt, begonnen moet zijn rond 7 maart 2011.
Dan is er al, sprake van problemen met meerdere scholen, van beide kinderen. Wij hebben uitgebreid op 3 en 4 juli 2012 met de journalist gesproken. Hij zegt in die gesprekken dat er ook een Jeugdzorginformant(en) was. De journalist heeft daarbij een naam die moeder aangaf bevestigd.
Rol van PvdA Wethouder Jeugd en Onderwijs Lodewijk Asscher
Opvallend aan de rol van de Wethouder is dat hij na aanvankelijke welwillendheid naar ouders (het sturen van beleidsvragen) op 17 maart 2011 plotseling het contact met ons verbreekt, anderhalve week nadat het lekken door Jeugdzorg uit ons dossier naar de journalist is begonnen. Wat heeft de Wethouder over ons gezin te horen hebben gekregen, tussen het sturen van de beleidsvragen op 16 februari 2011 en het verbreken van contact op 17 maart 2011?
Wij zijn er steeds vanuit gegaan dat het AMK is beïnvloed vanuit de politiek (Gemeente Amsterdam), omdat zij zo weinig deden om ons te helpen in de zedenzaak Signis, en ook geen verantwoordelijkheid namen voor de veiligheid van de andere kinderen. Maar de beïnvloeding kan net zo goed andersom zijn geweest. Feit is dat de Wethouder een artikel van vader Sven Snijer heeft ontvangen, over het verblijf van zijn dochter op het MOC met de titel 'Hoe leerbaar zijn kinderen met ASS? '
http://svensnijer-essays.blogspot.nl/2011/08/hoe-leerbaar-zijn-kinderen-met-ass.html
Dit om hem inzicht te verschaffen in de belevingswereld van kinderen met een Autisme Spectrum Stoornis. Met enige moeite zou men daar een conflict in kunnen lezen, maar het is ver gezocht. Het betrof niet meer dan een visie verschil tussen ouders en school wat geenzins heeft geleid tot een conflict resulterend in het verwijderen van onze dochter van het MOC.
5. De 'hulpverlening' van Altra binnen ons gezin:
Wat uit het bovenstaande blijkt, is dat de gezinshulp volstrekt overbodig was. Wat betreft hulp bij het eten: Kinderen met autisme hebben vaak problemen met de mondmotoriek en eten. Dit heeft niets te maken met vermoedens van kindermishandeling. De eetproblematiek van onze dochter is op het MOC reeds uitgebreid aan de orde geweest.
6. Gesprek met de Raadsonderzoekter en onze huisarts:
Wat uit deze email blijkt, is dat ook de Raad voor de Kinderbescherming zijn vraagtekens zet bij de zeer gekleurde inhoud van het AMK rapport. De gedragswetenschapper vertelde moeder dat wij als gezin in een Kafka-achtige toestand terecht waren gekomen.
7. Aggresieve bejegening door AMK medewerkers
scholengeschiedenis:
‘Er is een patroon dat de beide kinderen meerdere keren kort na elkaar van scholen zijn afgehaald.’ (Verderop in het rapport wordt beweerd dat ouders met meerdere scholen conflicten hebben gehad.)
In het Doelenrapport dat het AMK heeft opgesteld voor Families First worden deze leugens nog eens herhaald:
‘S… heeft op verschillende scholen gezeten. Zij is hier vanaf gehaald door conflicten van ouders met de scholen.’
3. Dit is wat er staat over de scholengeschiedenis in het AMK rapport:
Documentatie van BJAA 2008 (deze informatie heeft AMK nooit gecontroleerd bij ons als ouders. Het AMK heeft nooit gevraagd naar de scholengeschiedenis.
Dit is informatie uit ons dossier (2008) en dit had met ons besproken moeten worden, voordat het werd opgenomen in het AMK rapport. De AMK-onderzoekster heeft deze informatie verdraaid, aangevuld met haar eigen ongecontroleerde en zeer negatieve aannames, zonder enig overleg.
Dit is informatie uit ons dossier (2008) en dit had met ons besproken moeten worden, voordat het werd opgenomen in het AMK rapport. De AMK-onderzoekster heeft deze informatie verdraaid, aangevuld met haar eigen ongecontroleerde en zeer negatieve aannames, zonder enig overleg.
Hier staat niets in over conflicten tussen ouders en directie, als gevolg waarvan wij onze kinderen van het MOC zouden hebben afgehaald.
De AMK-onderzoekster heeft deze informatie zonder dit met de ouders te bespreken zelf geïntrepreteerd en haar uiterste best gedaan om er conflicten in te zien, voornamelijk gebasseerd op de korte periodes waarin onze kinderen werden aangemeld en afgemeld.
Het getuigt van bijzonder weinig inzicht van deze AMK-onderzoektser, dat zij niet schijnt te begrijpen dat het MOC geen gewone school is, maar een behandelplaats waar kinderen ten hoogste twee jaar verblijven! Dit had zij kunnen afleiden uit het feit dat onze beide kinderen, precies een periode van twee jaar op het MOC hebben doorgebracht. Met ook nog eens met zes jaar tussentijd, vanwege het grote leeftijdsverschil van broer en zus.
Buiten de korte periodes waar deze onderzoekster blijkbaar geheel haar eigen verhaal van heeft gemaakt, staat nergens vermeld, noch in de gewone lijst van informanten, noch in de verslagen van BJAA dat wij conflicten hebben gehad met meerdere schoolbesturen.
Ernstige privacy-schending
Zelfs als er geen 'geheime informant' is geweest, maar de leugens over de scholengeschiedenis geheel door de AMK onderzoekster zelf zijn gefabriceerd, is er tenminste sprake van ernstige privacy-schending, omdat deze leugens terecht komen bij een journalist, helemaal in het beginstadium van het AMK onderzoek.
Tijdens het onderzoek van de journalist naar onze zaak, komt hij meerdere malen met de mededeling dat hij achter de schermen vreemde dingen hoort over ons gezin die suggeren dat wij een probleemgezin zijn, zich uiteindelijk toespitsend op vermeende conflicten die wij zouden hebben gehad met meerdere schoolbesturen.
De groeiende ergenis over het feit dat de journalist zijn bron(nen) niet confronteerde met de onjuistheid hiervan (wij gaven volledige openheid), resulteerde in de onderstaande mail van vader aan de journalist:
Aandachtspunt bij deze mail:
De mededeling dat hij al weken bezig is en informatie ontvangt van 'achter de schermen'. In deze mail wordt letterlijk de problemen die wij met scholen zouden hebben benoemd. De mail is op 21 maart verstuurd. Haal daar een paar weken vanaf en je zit op begin maart. Eind april was het AMK-rapport pas klaar.
Aandachtspunten bij de mail:
De mail is gedateerd 21 maart 2011 en spreekt over 'enige weken', wat betekent dat de informatie die de journalist 'off the record' over ons gezin verneemt, begonnen moet zijn rond 7 maart 2011.
Dan is er al, sprake van problemen met meerdere scholen, van beide kinderen. Wij hebben uitgebreid op 3 en 4 juli 2012 met de journalist gesproken. Hij zegt in die gesprekken dat er ook een Jeugdzorginformant(en) was. De journalist heeft daarbij een naam die moeder aangaf bevestigd.
Rol van PvdA Wethouder Jeugd en Onderwijs Lodewijk Asscher
Opvallend aan de rol van de Wethouder is dat hij na aanvankelijke welwillendheid naar ouders (het sturen van beleidsvragen) op 17 maart 2011 plotseling het contact met ons verbreekt, anderhalve week nadat het lekken door Jeugdzorg uit ons dossier naar de journalist is begonnen. Wat heeft de Wethouder over ons gezin te horen hebben gekregen, tussen het sturen van de beleidsvragen op 16 februari 2011 en het verbreken van contact op 17 maart 2011?
Wij zijn er steeds vanuit gegaan dat het AMK is beïnvloed vanuit de politiek (Gemeente Amsterdam), omdat zij zo weinig deden om ons te helpen in de zedenzaak Signis, en ook geen verantwoordelijkheid namen voor de veiligheid van de andere kinderen. Maar de beïnvloeding kan net zo goed andersom zijn geweest. Feit is dat de Wethouder een artikel van vader Sven Snijer heeft ontvangen, over het verblijf van zijn dochter op het MOC met de titel 'Hoe leerbaar zijn kinderen met ASS? '
http://svensnijer-essays.blogspot.nl/2011/08/hoe-leerbaar-zijn-kinderen-met-ass.html
Dit om hem inzicht te verschaffen in de belevingswereld van kinderen met een Autisme Spectrum Stoornis. Met enige moeite zou men daar een conflict in kunnen lezen, maar het is ver gezocht. Het betrof niet meer dan een visie verschil tussen ouders en school wat geenzins heeft geleid tot een conflict resulterend in het verwijderen van onze dochter van het MOC.
5. De 'hulpverlening' van Altra binnen ons gezin:
Wat uit het bovenstaande blijkt, is dat de gezinshulp volstrekt overbodig was. Wat betreft hulp bij het eten: Kinderen met autisme hebben vaak problemen met de mondmotoriek en eten. Dit heeft niets te maken met vermoedens van kindermishandeling. De eetproblematiek van onze dochter is op het MOC reeds uitgebreid aan de orde geweest.
6. Gesprek met de Raadsonderzoekter en onze huisarts:
Wat uit deze email blijkt, is dat ook de Raad voor de Kinderbescherming zijn vraagtekens zet bij de zeer gekleurde inhoud van het AMK rapport. De gedragswetenschapper vertelde moeder dat wij als gezin in een Kafka-achtige toestand terecht waren gekomen.
7. Aggresieve bejegening door AMK medewerkers
Tijdens het gesprek op het AMK kantoor werden wij vergezeld door een onafhanklijke ortopedagoog, die getuige was van hoe wij al bij het begin van het gesprek overvallen werden door de ongecontroleerde en nerveuse aanvallende houding van de case-manager.
Op 24 maart 2016 heeft er een gesprek plaats gevonden tussen Claire Vlug en Sigrid van der Poel (Bestuurders van JBRA) in dit gesprek hebben zij hun excuses aangeboden en tot driemaal aan toe heeft Claire Vlug verklaard dat het in onze casus héél erg fout is gegaan. Er is tunnelvisie ontstaan. De excuses heb ik aanvaard, maar duidelijk gecommuniceerd dat zij met de excuses feitelijk toegeven dat Jeugdzorg mijn dochter, mijn gezin en de andere ouders en kinderen op de Signis school in de steek hebben gelaten. Claire Vlug bevestigde dit en zei dat ze zich ervan bewust is dat Jeugdzorg Amsterdam de andere kinderen in de steek heeft gelaten. Wat er met de twee Marokkaanse zusjes is gebeurt kon Sigrid van der Poel niet zeggen. Dat zou Jeugdzorg niet weten verklaarde Sigrid van der Poel (wat natuurlijk zeer kwalijk is).
Zie hier de brief met excuses:
Terug naar Alle artikelen Jeugdzorg Dark horse
C http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.com/2012/04/alle-artikelen-jeugdzorg-dark-horse.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten