AMK, Raad en BjZ kunnen niet de kwaliteit van onderzoek en rapportage leveren
die nodig is om te komen tot een deugdelijke grond voor overheidsingrijpen(!)
in gezinnen zoals op grond van de verdragen nodig is (bv art. 8 EVRM).
De civiele (kinder-)rechter met bijbehorende (sterk verouderde) dogmatiek is niet geschikt en niet in staat om de feiten boven water te krijgen.
Het werkniveau van veel kinderrechters is daarbij zo schokkend laag dat deze personen op grond van hun persoonlijke beperkingen ongeschikt zijn om tot een afgewogen en deugdelijk oordeel te komen.
Oorzaken:
De politiek heeft niet de moed, en waarschijnlijk ook niet het inzicht om te komen tot een grondige herziening die de noodzakelijke resultaten oplevert.
De huidige instanties zitten in een ondeugdelijk systeem, en dito cultuur en gewoonten en hebben niet het niveau om zich er uit zichzelf aan te ontworstelen.
Belemmering:
De Nederlandse juridische wereld kan uitermate slecht omgaan met kritiek, waardoor (ook) opbouwende kritiek vooral weerstand oplevert, in plaats van verbetering.
Daarbij speelt zeer waarschijnlijk een rol dat gedurende al zeker 30 jaar velen die er op een of andere wijze in geslaagd zijn een atheneum/gymnasium diploma te behalen, en die niet wisten wat ze met zichzelf aan moesten, rechten zijn gaan studeren.
Gezien de lijn in uitspraken, en het optreden van velen ter zitting, is een belangrijk deel van die groep bij de rechterlijke macht terecht gekomen, waardoor een academische analyse, behoorlijke zelfreflectie, en deugdelijk inzicht en overzicht op de knelpunten in de huidige werkwijze simpelweg onbereikbaar zijn.
De civiele (kinder-)rechter met bijbehorende (sterk verouderde) dogmatiek is niet geschikt en niet in staat om de feiten boven water te krijgen.
Het werkniveau van veel kinderrechters is daarbij zo schokkend laag dat deze personen op grond van hun persoonlijke beperkingen ongeschikt zijn om tot een afgewogen en deugdelijk oordeel te komen.
Oorzaken:
De politiek heeft niet de moed, en waarschijnlijk ook niet het inzicht om te komen tot een grondige herziening die de noodzakelijke resultaten oplevert.
De huidige instanties zitten in een ondeugdelijk systeem, en dito cultuur en gewoonten en hebben niet het niveau om zich er uit zichzelf aan te ontworstelen.
Belemmering:
De Nederlandse juridische wereld kan uitermate slecht omgaan met kritiek, waardoor (ook) opbouwende kritiek vooral weerstand oplevert, in plaats van verbetering.
Daarbij speelt zeer waarschijnlijk een rol dat gedurende al zeker 30 jaar velen die er op een of andere wijze in geslaagd zijn een atheneum/gymnasium diploma te behalen, en die niet wisten wat ze met zichzelf aan moesten, rechten zijn gaan studeren.
Gezien de lijn in uitspraken, en het optreden van velen ter zitting, is een belangrijk deel van die groep bij de rechterlijke macht terecht gekomen, waardoor een academische analyse, behoorlijke zelfreflectie, en deugdelijk inzicht en overzicht op de knelpunten in de huidige werkwijze simpelweg onbereikbaar zijn.
AN
En let wel, ouders, jeugdzorg behoort tot deze juridische wereld, al dacht je van niet bij 'zorg'; jeugdzorg mag niet zelf zorg leveren, maar heeft wel een tweede pet op: die van gezinsvoogd, die wil ook werk (loon).
BeantwoordenVerwijderenVoor (psychologische of pedagogische) gezondheidszorg moet je dus NIET bij jeugdzorg zijn maar bij een medisch-academisch opgeleide deskundige; vraag dus eerst naar de beroepsregistratie.
OUDERS dienen te weten wat jeugdzorg is, vanaf BW1:254. Lees dat op www.wetten.nl (BW1 + artikel 254 e.v. zoeken!).
Een ouder had aan de ex-partner laten weten dat overleg op elk moment mogelijk was, maar wel schriftelijk omdat de ex-partner steeds iets anders beweerde. En hetzelfde opnieuw als er wijziging zou worden gewenst.
BeantwoordenVerwijderenM.a.w. deze ouder stelde zich tenenkrommend redelijk op ..
Omdat jeugdzorg eerst 'wisselende mededelingen' deed, en later aantoonbaar leugens opnam in verslagen, heeft die ouder t.a.v. jeugdzorg dezelfde positie ingenomen.
Volgens de jeugdrechter was het echter zorgwekkend dat deze ouder alleen schriftelijk wilde communiceren, 'omdat' het daarom niet mogelijk zou zijn om afspraken te maken ..
Nu kan elke jurist die iets voorstelt je uitleggen dat je alles op schrift moet zetten als je met onbetrouwbare partijen te maken hebt, en zeker afspraken, dus wie is hier niet goed wijs?